نگارنده: زلمی رزمی

مولانای بلخ درشهر قمار و کازينوها و"صنعت سکس" ؟

اخیرا آقایی زیرعنوان( رومی آوارد) عده ای عاشقان و دوستداران دوآتشه  مولانای بلخ را بهمراهی برخی آوازخوان و ژورنالیست و برنامه سازان تلویزیونهای شخصی به شهرمبارک لاس ویگاس معروف به شهرگناه،  بدنبال خودکشانیده نه تنها روان آن مولانای بزرگ را پرنور(!) و برکت ساختند (!) ؛ بلکه با رومی خواندن مولانا بجای بلخی مراتب توهین و بی احترامی خویش به میراث های فرهنگی مردم افغانستان را با جشن و پایکوبی به نمایش گذاشتند.

ضمن عرض تبریک (!) به این خدا دادگان که از ازبرکت لطف و مرحمت این  دلال سخی مشرب و فرهنگ دوست (!)به دیدارآن شهر مبارک مفتخرشده اند؛ به عرض شریف این خوشبختان و خوش نصیبان خداداده برسانم که :

خانمها و آقایان گرامی !

ازآن تاجر سودجوی افغان که توبره دوکانداری را با نام مولانای بزرگ  بگردن می آویزد، هیچ گله ای نیست. چراکه اقتضای شغل و وظیفه اوچنین بوده است.

گله مندی ازژورنالیستان و هنرمندان و روشنفکران محترم ماست که چطور میتوانند ، بجای اعتراض و واکنش دربرابر همچو اعمال ،  نشان و مدال نیز بگردن همدیگر بیاوزند ؟

لازم به تذکراست، که جلال‌الدین محمد بلخی معروف به مولوی از مشهورترین شاعران فارسی زبان کشورماست که نام کامل وی  محمد ابن محمد ابن حسین حسینی خطیبی بکری بلخی» بوده و در دوران حیات به القاب «جلال‌الدین»، «خداوندگاربلخ » و «مولانا خداوندگار» نامیده می‌شده‌ است در قرن‌های بعد (ظاهراً از قرن ۹) القاب «مولوی»، «مولانا»، «مولوی رومی» و «ملای رومی» برای وی به کار رفته‌است و از برخی از اشعارش تخلص او را «خاموش» و «خَموش» و «خامُش» دانسته‌اند.

جلال‌الدین محمد بلخی اصلا زادهٔ بلخ یا وخش بود ( در ششم ربيع الاول سال 604 هجری قمری درشهر بلخ باستان، ديده به جهان گشوده است) ؛ در کودکی به اجبار( در آغاز يورش چنگيز به سرزمين خراسان )، آنهم به اراده پدربعزم زيارت بيت الله شريف ، ترک وطن داده و در زمان تصنیف آثارش (همچون مثنوی) در قونیه در دیار روم (واقع در ترکیه امروزی) می‌زیست.

 لذا او افتخار ادبی و فرهنگی سرزمین اخراسان ديروز و افغانستان امروز است و نه روم.

بنابران حذف نام بلخی و مطلق ساختن رومی ! خیانت و بی احترامی وتوهین به میراث فرهنگی مردم افغانستان است و نه چیزی دیگری .

همچنان ، مگر شهربلخ افغانستان، قونیه ترکیه و سایرشهرهای دنیا بزیرخاک فرو رفته است و درامریکا نیزهیچ شهرفرهنگی دیگری وجود ندارد که بایست یاد مولانای گران ارج را دربزرگترین قمارخانه های معروف دنیا جشن گرفت؟

آیا فکرنمیکنید که این اهانت بزرگ بر معنویت مولانای بزرگ بوده است ؟؟