خجسته باد روز بین المللی کارگر!

از آن جايی که شکوه جنبش کارگری وجشن همبستگی جهانی طبقه کارگر، فروغ اندیشه ها و دستاوردهای بزرگ انسانی مبارزات تاریخی طبقه ی کارگرمیباشد، که قدرت اساسی و چرخشهای عظیم آفرینش وایجاد گریها،خلاقیتها ،پیشرفتها ،انکشافات ،ترقیات نوسازی، انقلاب های بزرک صنعتی، دگر گونیهای سیاسی وچرخ تاریخی مبارزات دورانسازکارگران وتمام بشریت زحمتکش جهان بدستان توانای طبقه کارگردرحرکت بوده وآن را جاودانگی بخشيده اند. 

 بنابرآن، از آدرس کمیته رهبری نوین حزب دمو کراتیک خلق افغانستان (ح. ز. ا) جشن با شکوه اول ماه می، روز جهانی واتحاد وهمبستگی کارگران، روز جنبش جهانی طبقه کارگر را به تمامی کارگران دورانساز افغانستان و جهان؛ تبريک و شاد باش گفته تمنیات نیک خویش را به پیشگاه اين گردانندگان چرخ بزرگ تاريخ بشريت و زندگی انسانی تقدیم میدارم.

اما بعد؛ انسان بخاطر زنده ماندن خود به کار وتحرک نیاز دارد که با آغازین دوران پیدایش همراه بوده است. تاریخ بشریت شاهد دوره های طولانی شکلگیری جوامع وکارایی گوناگون بوده است که با دوره های معین تاریخی شکل کار مشخص میشود.

بشریت پس از دوران دوران برده گی وقیام آزادیخواهانه ی اسپارتاکوس که در سال ۷۳ قبل از میلاد انجامید؛ پس از آن شکل جمعی کار وتقسم انسانها برطبقات توام با رشد زراعت ونظامهای فیودالی ملاکی وفناوری عمومی ایجادگرانه ی فکری وکارجسمی وتشکل تجمعات دهقانی وقیامهای ضد فیودالی جوامع دستخوش تغیرات اساسی گردید که درمسیرپیدایش تخنیک وتاسیسات، تولیدات صنعتی منجر بظهور سرمایه وایجاد طبقه ی کارگرشد.

 برخورد استثماری سرمایه داران بمنظور رشد تولید وتمرکز سود بیشترسرمایداری با مخالفت شدید طبقه ی کارگروسایر زحمتکشان همراه بود که کارگران با تشخیص حقوق کاری وسنجش ارزشهای اضافی واضافه تولید شان بخاطر تامین حقوق وآزادیها وبرضد استثمار با بیان سیاسی مبارزه طبقاتی درپیش گرفته شد که نخستین اتحادیه بین المللی کارگران در سال ۱۸۶۴ وپس از آن با دادن قربانیهای زیاد ثبت تاریخ گردید واز آنروز تا به حال درسرآسر دنیا این روز تجلیل میگردد.

در کشورما افغانستان پس از ایجاد دستگاهای ساختمانی وتخنیکی برای نخستین باردرزمان امیر شیرعلی خان وتاسیسات صنعتی درزمان غازی امان الله خان وگسترش آن در زمان محمد ظاهر شاه در دهه ی چهل وپنجاهم ترسایی باظهور طبقه ی کار گر در پایتخت کشور وسایر ولایات تشکلهای کارگری بظور رسید که با کار آگاهانه ومبارزه ی دادخواهانه همراه بود. جنبش کارگری افغانستان مرحله بمرحله درمیان سایر اقشار زحمتکش رشد وگسترش می یافت پس از دوران دموکراسی تاجدار دوران صدارت شاه محمود خان ، زمانیکه قشر روشنفکری وآزادی خواهان با یاس ونا امیدی ازحکومت سردار محمد داوود خان به جستجوی راه های رسیدن به اهداف دموکراتیک وعادلانه برخاستند با توجه به نخستین قانون اساسی آن دوره وانتقال حکومت به مردم  در راستای مبارزات آزادی خواهانه ودموکراتیک برهبری احزاب سیاسی ودموکراتیک که فضای جوشان سیاسی داخلی وجهانی چرخش سیاسی طبقاتی داشت به ایحاد وپیدایش احزاب سیاسی جدید ومترقی منجر گردید.

ازینرو جنبش سیاسی کارگران افغانستان درهمراهی وهمکاری جنبش چپ ودموکراتیک کشور با بزرگترین بسیج سیاسی خود منحیث طبقه ی کارگر افغانستان وعضو جنبش جهانی طبقه ی کارگر باهمصدایی وهمفکری با کارگران جهان حضور خود رادر عرصه ی داخلی وجهانی اعلام وصدای خود را بگوش دولت ومردم افغانستان وجهانیان رسانیده اند.

در راستای رشد وگسترش این روند سیاسی کمپاین عظیم سراسری کارگری دراواخر بهار و تابستان سال ۱۳۴۷ خورشیدی کارگران تاسیسات نفت وگاز شبرغان ، فابریکات مزارشریف ودستگاهای صنعتی ولایات قندز، بغلان پلخمری، پروان، کاپیسا، هرات، قندهار وپایتخت کشور تا تمام مناطق مملکت با راه اندازی اعتصابات ومارش عظیم کارگران بسمت پایتخت  کمیت عظیم کارگران رابدور خود بسیج ساخته  ونقطه ی عطفی درتاریخ مبارزات جنبش کارگری افغانستان بود .

درین ماه ها کارگران دورانسازنساجی گلبهار، فابریکات سمنت ونساجی جبل السراج

پروژه آبیاری پروان به همراهی وشرکت هزاران هزار تن از شاگردان مکاتب لیسه عالی میر مسجدی خان کوهستانی،محمود راقی، لیسه های عالی گلبهار وجبل السراج ولیسه نساجی گلبهار درمدت چهل وشش روز پرچم مبارزه دادخواهانه را درباغ عمومی گلبهاروبلندای نهضت کارگری برافراشتند.

هرچند که با آمدن صدراعظم وقت واحمد شاه پسر ظاهر شاه پاسخ قانع کننده ارایه نگردید اما صدای حق خواهانه ی کارگران درین مدت صدای اتحاد وهمبسگی کارگران وسایر زحمتکشان افغانستان را بگوش جهانیان رسانده وآنها را از خوابهای قرون وخیالات سراب مانند زمانه بیداری بخشیده اندیشه ی مبارزه وشهامت کارگری وشجاعت مبارزه رادرمیان روشنفکران وکارگران وسایر زحمتکشان قوت بخشید.

زنده باد کارگران دورانساز  افغانستان وسرتاسر جهان!