غزنفر حسینی

آدرس: کابل وزیر اکبر خان سرک 14

---

‎

پیغام: ولسی جرگه ، ببهانه اخراج مهاجرین از کشور ایران و برای نشان دادن همدردی وغم شریکی با برگشت شده گان ، وزرای امور خارجه و مهاجرین را استیضاح و سلبب اعتماد کرد. شورای ملی ؛ به عنوان مرجع اصلی قانون گذاری در کشور و به حیث تنها ا مید ملت ، حق دارد و وظیفه قانونی آن ایجاب می کند تا از حقوق شهروندان کشور دفاع نموده و جهت تحقق این مأمول وزرا را نیز مورد استجواب واستیضاح قرار دهد. هدف قانون گذار از گنجانیدن مقوله استیضاح در قانون اساسی به عنوان یک وسیله ترس وفشار که سایه آن همیشه بالای سر وزرا وجهت بهبود در فعالیت ها ی آنها قرار داشته باشد بوده و در موارد که هیچ راهی برای اصلاح اداره با قی نماند ولسی جرگه از این حق قانونی ا ستفاده نماید. اما این مقوله نباید وسیلۀ برای تصفیه حساب های جناحی وقومی و سوء استفاده و امتیاز گیری های سیاسی قرار گیرد. این نوشته درپی آن نیست که از وزرای استیضاح شده دفاع نموده ویا جنبه های حقوقی موضوع را به بررسی گیرد ویا اینکه تخطی صریح ولسی جرگه از قانون اساسی کشورراکه که خود باید نگهبان آن باشد و عدم رعایت اصول ومقررات که در یک پروسه استیضاح ورأی دهی مرعی الاجرا است را بشمارد وهم چنان دست های پیدا وپنهانی را که در این اقدام انقلابی و جنجالی ولسی جرگه دخیل است را آ شکار سازد ، فقط سعی دارد این موضوع را روشن سازد که این عمل ولسی جرگه یک سناریوی از پیش تنظیم شده وعمل سیاسی می باشد که طراحان وبازیگران آن ، با دقت و مهارت تمام توانسته اند ؛ خانه ملت را خانه بیگانگ ان ودشمنان ساخته و در شر ایطی که ،کشور سخت نیازمند وفاق وهمدلی می باشد ، بحران دیگری را به بحران های دامن گیر این کشور بیفزایند. که برای روشن ساختن این موضوع موارد چندی را بیان می نمایم.

1. دربیشتر از یک ونیم سال کار ولسی جرگه ، این قوه نتوانسته بیشتر از 5 قانون را به تصویب برساند ، قانون محابس ، قانون شوراهای ولایتی ، قانون تخلفات اطفال ، قانون محیط زیست و قانون رسانه های همگانی ؛ که به جز از قانون رسانه های همگانی که به خاطر بار سیاسی اش تصویب آن ، مدت زمان طولانی را در برگرفت ، تصویب دیگر قوانین فوق الذکر ، چندان وقت پارلمان را ضایع نساخت وبخصوص در تصویب قانون محیط زیست که به خاطر عدم موجودیت افراد متخصص در زمینه به راحتی به تصویب شد. آیا در یک ونیم سال فعالیت تقنینی ، در کشوری که در تمام عرصه ها نیازمند قانون سازی واصلاح قوانین می باشد ، این مقدار کار توسط خانه ملت کافی می باشد .؟

2. وقتی در داخل شورای ملی که باید الگوی وحدت ملی باشد ، مسائل قومی و زبانی بیداد می کند و نمایندگان ملت در عزل ونصب کارمندان ، دار الانشای شورای ملی دخالت نموده و ملحوظات قومی و سمتی در اکثر تعیینات وتقررات دخیل می باشد. و کارمندان دارالانشا به حسب وابستگی های قومی و حزبی شان از مزایا و امکانات مستفید میگردند ونورچشمی ها و آقازاده ها ، اکثر پست های عالی در دارالانشای شورای ملی را اشغال نموده باشند. آیا این امید ملت میتواند آرزو ها و حرمان خفته ملت را بر آ ورده ساختته ودر سلب اعتماد از دوکتور اسپنتا تحت ناثیر این گرایش ها قرار نگرفته باشد.

 3. ولسی جرگه به عنوان عالی ترین مرجع تقنینی در کشور ، بعد از حدود 4 ماه کشمکش درونی ، و لی به خاطر گرایش های سیاسی وقومی که در تصمیم گیری های آن حاکم است نتوانسته کرسی معاونیت دو م خودرا پر نماید ، آیا این نشانه نفوذ بیگانگان در خانه ملت نیست که آنرا در نگاه ملت بی ارزش سازند. پس چطور ممکن است در سلب اعتماد از دوکتور اسپنتا سلایق سیاسی نمایندگان محترم دخیل نبوده باشد.

 4. در شرایط کنونی ، پروسه ملت ودولت سازی در افغانستان را چهار پدیدۀ باهم مرتبط موادمخدر ، تروریسم ، بیکاری و فساد اداری تهدید می نماید. و نا امنی به عنوان جدی ترین تهدید ، که با زندگی روزانه مردم ملموس می باشد ، عملاً تمامی بخش ها ی دیگررا تحت تأثیر قرار داده و بخش عمدۀ از نگرانی هموطنان مارا نیز تشکیل میدهد ، بخصوص دریک ماه اخیر حدود پنجاه تن از هموطنان ما به خاطر بمباراتمان های اشتباهی قوای ائتلاف در نقاط مختلف کشور جان باخته اند ، ولسی جرگه به جز صدور اعلامیه واظهار تأسف از این وقایع چه اقدام عملی را در این راستا انجام داده است. خانه ملت جهت رفع این نگرانی چی کارهای را انجام داده و آیا برای روشن ساختن ابعاد این موضوع ، وزرای مربوطه را به استیضاح کشانیده ، که انصافاً مستحق استیضاح وسلب صلاحیت نیز می باشند. آیا نادیده گرفتن این موضوع مهم ، شائبۀ سیاسی بودن رأی عدم اعتماد به آقای اسپنتارا در اذهان عامه برجسته نمی سازد. 5. دریک ونیم سال فعالیت تقنینی ، پارلمان چه تدابیری برای بازگشت مهاجرین از کشورهای همسایه اتخاذ نموده تا درپرتو آن قوه اجرائیه را برای تحقق آن تحت فشار قرار داده باشد. تا حال ولسی جرگه چه اقداماتی را درراستای بهبود معیشت هموطنان انجام داده وکدام قوانینی را درراستای تحقق زمینه کار و زندگی آبرومندانه هموطنان در داخل کشور به تصویب رسانده است. سئوال اصلی اینجاست ، بعد از دوهفتۀ که از استیضاح آقای اسپنتا ببهانه اخرا ج مهاجرین از کشور ایران گذشته ، وروند اخراج مهاجرین هم چنان ادامه دارد ، خانه ملت به جز دادن رأی عدم اعتماد به دووزیر چه اقدام دیگری برای مهاجرین انجام داده و چه کمکی های را توسط نهاد های مربوط به قوه مجریه به مهاجرین رسانده است. ا گر آقای اسپنتا مقصر اصلی اخراج کتلوی مهاجرین از کشور ایران است ، ولسی جرگه در داخل افغانستان چه دردی از آن هارا درمان نموده است.

 6. یکی ازموضوعات جالب ،که در جریان استیضاح آقای اسپنتا دیده شد ، این بود که نمایندگان محترم استدلال داشتند ، جواب های وزیر امور خارجه قناعت آن هارا فراهم نساخته است . این واضح است که طراحان این سناریو به هیج صراطی مستقیم نبوده و هیج استدلالی را قبول ننمایند. در تمام پارلمان های دنیا مرسوم است که یک کمیسیون بی طرف از پارلمان وظیفه بررسی مطابقت سئوال ها وجواب ها ی ارایه شده رادارد ، تا بدون جانبداری تشخیص نمایند که جواب ها قانع کننده بوده یا خیر . استیضاح یک پروسه است نه یک پروژه ، و تمهیدات وشرایط خاص خودرا دارد ولی اقدام شتاب زده نمایندگان درسلب اعتماد از آقای اسپنتا به معنی پروژه بودن این سناریو می باشد.

 7. در جریان استیضاح از وزیر امور خارجه ، نمایندگان ملت مشخص نساختند که وزارت امور خارجه وشخص وزیر آن چه اقداماتی میتوانست انجام دهد تا مهاجرین از کشور ایران اخراج نشوند که انجام نداده است. و هم چنان نمایندگان محترم روشن نساختند که کوتاهی وزارت امور خار جه در زمینه چه می باشد. که مبهم بودن این موضوع وعدم ارتباط مستقیم استیضاح وزیر امور خارجه با مسئله مهاجرین سیاسی بودن آنرا کاملاً تقویت می بخشد. لذا قوه مقننه که خواستگاه ومأمن آرزوهای ملت می باشد ، وظیفه خطیری در پاسداشت از قانون اساسی کشور دارد .ولی اقدام عجولانۀ از این قبیل ، شأن وجایگاه خانه ملت را تنزل داده وافکار عامه را مخدوش و مشوش می سازد. خانه ملت بایدبرای نزدیک ساختن ووصل نمودن دیدگاهها تلاش نماید ونه برای فصل کردن و بحران آفرینی درکشور ، وقتی ولسی جرگه میتواند جایگاه واقعی خودرا پیدا نمایدوموفق باشد که اقدامات آن فقط در راستای منافع ملی ووحدت ملی درکشور باشد