پاسخ کوتاه به يک اعتراض بيجا !
پاسخ کوتاه به يک اعتراض بيجا !
ديروزحين مرورنشرات برون مرزی، اعتراضيۀ آقای نجيب روشن را تحت عنوان « چپ وتبليغات مذهبی؟!، آيا سايتهای " ترقيخواهان!" واقعآ چيزی برای گفتن ندارند؟ » درسايت آزادی خواندم که ايشان درمتن نوشتۀ خويش سايتهای سپيده دم و اصالت را درمورد اينکه چرا مقالۀ «زن ونبوت » تتبع ونگارش امين الدين سعيدی را نشر نموده اند؛
محکوم کرده است.
ازآنجاييکه مسؤوليت نشرمقالات را درسايت سپيده دم اين همکار ديروزی سايت آزادی داشته ام، بنابران جواب روشن صاحب را نيز خودم خدمت شان بعرض ميرسانم.
جناب روشن صاحب! اول اينکه ايکاش سايت سپيده دم را با دیده باز و دقت کامل مرورميکرديد، آنگاه متوجه می شديد که درهمين هفته شش مقاله ازنويسندگان قابل قدر، هريک:
سيد احسان واعظی ، ذکريا يوسفزی، زلمی رزمی، محمد انورمعلم، اشرف هاشمی، به شمول مصاحبۀ شخصيت بزرگوارکشورمان محترم محمد آصف آهنگ، نشرگرديده است.
بنابران سايت سپيده دم به برکت پاليسی نشراتی درست و انسانی اش، هميشه " چيزهايی برای گفتن" دارد و هيچ يک ازنويسنده گان قلم بدست و دوستانش با آن قطع رابطه نکرده و هنوزاين مريضی بجانب سپيده دم سرايت نه نموده است.
دوم ، طوريکه جناب عالی ميدانند که هريک ازارگانهای نشراتی، پاليسی ويژۀ خود را دارند. پاليسی نشراتی سايت آزادی، مطابق ميل و طرز تفکرجناب شما تنظيم گرديده، مسؤوليت آن هم دربرابروطن مردم افغانستان متعلق به خود تان بوده، ما درآن هيچگونه حق مداخله را نداشته ونمی گوييم که چرا درسايت شما به شخصيت های سياسی و رهبران ديروزی حزب و کشورما دشنام داده ميشود.
همانگونه پاليسی نشراتی سايت سپيده دم نيزازجانب کميتۀ فعالين ح. د. خ. ا درمطابقت با اوضاع و احوال کنونی جامعۀ افغانستان، مشخص شده است که مسؤوليت آن نيز درپيشگاه مردم افغانستان بدوش آنها بوده، از جناب شما دراين رابطه هيچکس، چيزی نخواهد پرسيد، مطمئن باشيد.
مقالۀ «زن ونبوت» را من مطابق صلاحيت کاری ام، بنابرمعلوماتيکه درمورد نويسنده ومقام و جايگاه والای علمی پدربزرگوارشان مرحوم دوکتورمحمد سعيد افغانی سابق عضوشورای عالی دستگاه قضايی افغانستان، رئيس مقام عالی تميز( دادگاه عالی کشور)، اولين رئيس عمومی شئون اسلامی افغانستان و رئيس شورای عالی علماء وروحانيون افغانستان دردهۀ هشتاد، داشتم؛ درسايت سپيده دم نشرنمودم.
درضمن بايست خدمت روشن صاحب بعرض برسانم که من در سرزمين افغانستان تولدشده ام که 99 درصد مردم آن مسلمان بوده نوزاد آن با اذان محمدی ديده به جهان می گشايد و درختم زنده گی با خواندن کلمۀ شهادت چشم ازدنيا می بندد و دروقت و درمراسم تد فين هم آياتی ازقرآنکريم بالای قبرش قرائت ميگردد.
اينکه جناب شما چگونه می پندارید ، صلاحيت منحصر به خودتان خواهد بود.
اما بپاس چند روزی که باهم روابط کاری و نشراتی داشتيم، بحيث انسانی که نسبت به شما سن کمتردارم، پيشنهاد می نمايم که از اينگونه برخورد ها صرف نظرفرماييد.
اگربخاطرداشته باشيد، روابطی که طی چندسال ميان رهبری سپيده دم و آزادی وجود داشت، دراثرهمين موضعگيری ها ومداخلات بيجا، قطع گرديد که ديگر امکان ترميم آن هم بعيد به نظر ميرسد.
وسخن آخراينکه، کميتۀ فعالين ح. د. خ. ا مصروف انجام وظايف مهم حزبی مورد نيازمبرم زمان و طرف ضرورت حياتی مردم ما می باشد و به اينگونه نوشته ها وقت گفتن پاسخ را هم ندارند.
اميد وارم تا به همين پاسخ بنده قناعت فرموده، همانگونه که ما هيچگونه مداخله ای را درامورنشرات آزادی نکرده ايم، شما هم عين نزاکت را رعايت فرماييد و وقت گران
بهای تان را وقف کارهای سازندۀ تنويری مردم اسير ودردمند افغانستان فرماييد که چگونه آنها بتوانند خود را ازآتش جنگ، فقر، بيکای وساير مصيبتهای دامنگيرشان نجات دهند.
زنده گی نامه امین الدین سعیدی پسر دکتور محمد سعید « سعید افغانی » نویسنده مقاله « زن و نبوت » :
”امین الدین سعیدی فرزند مرحوم مولوی دکتور محمد سعید « سعید افغانی » نواسه خطیب مولوی عبد المجید در سال ۱۹۵۸ در قریه خیر آ باد عمرزایی ولایت لغمان ، در یک خانواده یی روحانی چشم به جهان گشود.
تعلیمات ابتدایی خویش را در مکتب ابتدایه مسجد حیدرخانی و مکتب ده زیارت ولایت لغمان به اتمام رسانده، در سال ۱۳۴۹ شامل مدرسه عالی امام ابوحنیفه (رح ) در شهر کابل گردید.
بعد از ختم تحصیلات عالی، ابتدا بحیث معلم تفسیر وعلوم دینی در مکاتب شهر کابل مقرر شد. در سال ۱۳۵۸ به حیث مدیر بورد تبلیغات اسلامی وزارت اطلاعات وکلتور و بعدا به حیث رییس دفتر مطبوعاتی آن وزارت و در سال ۱۳۶۳ بحیث عضو مدیریت دوم سیاسی ( شرقمیانه وافریقا ) وزارت امور خارجه موظف گردید .
در سال ۱۳۶۴ به حیث سکرتر اول و اتشه مطبوعاتی سفارت افغانستان در شهر دمشق گشور جمهوری عربی سوریه مقرر گردید. در سال ۱۳۶۷ هجری شمسی مطابق ۱۹۸۷ م دوباره به کشور مراجعت کرده و به حیث مدیر امور شرقمیانه و افریقا در وزارت امور خارجه اجرای وظیفه می کرد.
موصوف در سال ۱۹۸۹ م به حیث مستشار وزیرمختار سفارت افغانی در شهر « تریبولی » کشور جمهوری عربی لیبیا اجرای وظیفه کرده ودر سال ۱۹۹۲م به کشور جمهوری فدرالی آلمان مهاجر ودر این کشور تحصیلات خویش را در رشته امراض روانی، منجمت و اداره به پایان رساند.
سعیدی متاهل بوده وچهار طفل دارد ، به زبان های پشتو ، دری، عربی و آلمانی تسلط دارد.
او با برادر خویش محترم دکتور صلاح الدین « سعیدی » مسوولیت «مرکز مطالعـــات سـتراتـــیــــژیـــک افغان ومسوولیت مرکز کلتوری دحـــــق لاره » را عهده دار است .(1)”
با احترام
جاويد " فيضی "
مسؤول نشرمقالات سايت سپيده دم