خلق ها کتاب زندگی استالین را نبسته‌اند!
خلق ها کتاب زندگی استالین را نبسته‌اند!
منتشر شده توسط حزب کمونیست فدراسیون روسیه
مترجم یاسمین نازاروآ
مجله هفته
در گرجستان، در روستای واریانی، بنای یادبود جدیدی برای استالین ساخته شد. ضد شوروی ها از این کار عصبانی هستند….
موضوع نصب بنای یادبود جدید جوزف استالین در روستایی وریانی در گرجستان به موضوع بحث و گفتگو روزنامه‌نگاران و وبلاگ نویسان تبدیل شده است که برخی از آنان با نفرت و برخی با اشتیاق از این کار سخن می گویند اما هر دو طرف در یک چیز مشترک اند هر دو طرف بر سر یکدیگر فریاد میکشند.
نکته جالب اینجا است که افرادی که دست به این اقدام زده‌اند توانسته اند نیروهای اپوزیسیون خود را به چالش بکشند و حتی با آنها دربیافتند، ضد کمونیست ها و دشمنان اتحاد شوروی هر آنچه که در توان دارند برای جلوگیری از برپایی این نمادها و ممنوعیت آن ها به کار می بندند اما بنا به دلایلی که برای «لیبرال ها» چندان روشن نیست مردم عادی بارها و بارها دست به کار می‌شوند و به نفع «ظالم» و «دیکتاتور» وارد کار شده و بناهای او را دوباره می سازند!
اگر واقع بین باشیم باید گفت این اتفاق عجیبی در گرجستان نیست که مردم عادی در در این کشور آستین بالا بزنند و از جیب خود مایه بگذارند و به مرمت بناهای تاریخی استالین در روستاهایشان بپردازند.
با این حال، در طول سال‌ها، گهگاه پیش آمده که بناهای تاریخی که به هزینه و همت مردم مرمت شده‌اند، پس از مدتی توسط اداره محلی که به طور سنتی تحت فشار «عمومی لیبرال ها» قرار دارد، برچیده می‌شوند.
آقایان لیبرال به نوبه خود، با آهنگ دیپلمات های آمریکایی و اروپایی می رقصند و با هیجان وحشتناکی به توصیف «گذشته توتالیتر» کشور سابقشان می پردازند و نسبت به احیای آن هشدار میدهند.
همانطور که رئیس حزب کمونیست متحد گرجستان، تمور پیپیا میگوید، کلاً نبرد ادامه دارد! سازمان دهندگان اصلی نصب یادبود و بناها مردم عادی و ساکنان محلی هستند، آنها یادبود ها را دوباره می سازند و مقامات آن ها را دوباره تخریب می کند و این مبارزه همچنان ادامه دارد.
پر سر و صداترین پرده این وقایع مربوط میشود به یک سری از رویارویی های طرفداران مارشال و مقامات طرفدار غرب در مورد نصب یک بنای تاریخی در مرکز شهر تلاوی که در سال ۲۰۱۳ رخ داد.
پس از جو سازی و حمله گسترده رسانه های طرفدار غرب و سازمان‌های غیردولتی (ان. جی. او) ها اهلی و دست پرورده غرب و در پی حملات گسترده خرابکاران و اظهارات سیاستمداران هوادار آمریکا، دولت گرجستان تسلیم فشارها شد و اعلام کرد که بنای یادبود بدون مجوز دولتی ساخته شده است و بنابراین باید مجسمه برچیده شود.
اما ماجرا به همین سادگی تمام نشد: ساکنان آتنی، آکورا، شوراپانی، الوانی، وانتا، چخاتائوری، موخرانی، کوارلی، تیانتی دست از مطالبات خود نکشیده اند وبا پیگیری و لجاجت آثار تاریخی را به سر جای خود بازگرداند.
تازه این لیست کامل تمامی مناطقی که برای بازگرداندن بناهای تاریخی تلاش کرده اند نیست و این سیاهه طولانی تر از این حرفهاست.
باید متذکر شد که در گرجستان یک مبنای قانونی برای ممنوعیت نماد های اتحاد جماهیر شوروی و کمونیستی وجود دارد، قانون به اصطلاح «منشور آزادی» طبق این قانون نماد های شوروی در گرجستان ممنوع میباشد.
اما کسانی که این قانون را با عجله در گرجستان تصویب کردند به این نکته توجه نکردند که ممنوعیت نماد های شوروی در قانون آنها تنها شامل نمادها در مناطق و محل های عمومی میشود و نه در زمین های خصوصی. تیمور پیپیا در این مورد میگوید، «خلأ قانون در اینجاست که منشور آزادی به طور مستقیم بیان نمی کند که بناهای تاریخی ساخته شده در زمین های خصوصی هم باید ممنوع شوند (اگرچه هیچ مدرکی مبنی بر مجاز بودن ساختن و نگهداری نمادهای کمونیستی در زمین های خصوصی هم وجود ندارد(. . .»
با این وجود، چند سال پیش یک اتفاق جالب افتاد: در زستاپونی، بنای یادبود استالین در ملک شخصی یک کمونیست برپا شد!
علاوه بر این، یک مجموعه ی یادبود کامل در اطراف این مکان سازماندهی شد و همه کسانی که مخالف بر پائی این یادبود و مراسم بودند، دست و پایشان در پوست گردو ماند.
این تجربه باعث شد که مقامات و لیبرال های گرجی چشم و گوش خود را بشدت باز کنند تا اطمینان حاصل کنند که چنین «افتضاحی» به هیچ وجه در سرزمین زادگاه جوزف استالین تکرار نشود! و ناگهان – مشت محکم ساکنان وریانی به آبگاه و شکم مقامات ولیبرال ها فرود آمد! – در وریانی مردم تجربه موفق زستاپونی را آویزه گوش خود کردند! – رهبر کمونیست های گرجستان خاطرنشان می کند که، – آنها زمینی را که یک ملک شخصی است، خریداری کردند و بنای یادبود رهبرشان استالین را در آنجا برپا کردند.
بنای یادبود جدیدی برای رهبر افتتاح شد و آن چه که بسیار طعنه آمیز است این است که، آنها این کار را همزمان با آغاز پروژه جدید موسسه آمریکایی «توسعه آزادی اطلاعات» با نام پر طمطراق «غلبه بر نوستالژی در اطراف استالین» انجام دادند!
با این وجود هیچ چیزی بهتر از اعمالی که خود مخالفان نصب بنا های کمونیستی و اتحاد شوروی انجام می دهد افشاکننده آنان نیست. در حالی که آنها از تمامی امکانات موجود دولتی و حمایت خارجی برخوردارند، از ناتوانی خود به خشم آمده و از درد بخود می پیچند. آنها زیر پوشش تاریکی شب با حیله گری به مجسمه رهبر جنگ ضد فاشیستی میهنی رنگ می پاشند، وکلای آنها تلاش می‌کنند تا از طریق بکار بردن قوانین نابرابر راهی برای بر چیدن بناهای یادبود بیابند، اما مردم عادی برای بزرگداشت رهبر جنگ بزرگ میهنی عجله دارند و گوی سبقت را برای بنای این یادبودها از یکدیگر می ربایند.
این گونه است که خانه-موزه استالین واقع در گوری در سال ۲۰۲۱ در شرایط همه گیری کرونا بیش از ۴۲ هزار نفر بازدید کننده داشته است! سال ۲۰۱۹ که همه شرایط عادی بود بیش ۱۷۵ هزار نفر به این موزه مراجعه کرده بودند.
چه این بنای یادبود در جای خود باقی بماند و یا زیر هجمه نیروهای شیطانی قرار بگیرد و تخریب شود این در واقعیت تغییری ایجاد نخواهد کرد که باز هم بنای دیگری برای بزرگداشت فرمانده جنگ بزرگ میهنی رفیق استالین بر پا می شود بدون شک این نشانه‌ای از پیروزی دوستی و برادری بین المللی و مقابله با شوروی ستیزان و روس هراسی است.
پایان