موضوعات اصلی کار او نئوفاشیسم و ​​سیاست خارجی آلمان است

کروناور در یک ستون ماهانه برای«زمان ما» با تمرکز بر سیاست های خارجی و مقابله ای آلمان علیه روسیه و چین قلم میزند.

برای متوقف کردن بحران جهانی غذا چه باید کرد؟ آنتونیو گوترش، دبیر کل سازمان ملل متحد، هفته ها است که روی این مشکل کار می کند. وضعیت اسفبار است: بحران کرونا باعث شد تا پاییز ۲۰۲۱ تعداد افرادی که از گرسنگی رنج می برند به ۸۱۱ میلیون نفر در سراسر جهان برسد. افزایش کنونی قیمت غلات به طور خاص به فقیرترین افراد ضربه می زند و اکنون خطر کمبود جدی غلات نیز وجود دارد. این فاجعه یک راه حل فوری طلب میکند.

دلایل بحران غذایی آشکار است. اول، جنگ در اوکراین، این کشور یکی از بزرگترین صادرکنندگان غلات در جهان است. جنگ کاشت و برداشت محصول را به خطر می اندازد، به ویژه در مورد گندم که عمدتاً در شرق اوکراین کشت می شود. علاوه بر این، در حال حاضر به سختی صادرات غلات صورت میگیرد که بیش از ۹۰ درصد آن را اوکراین به طور سنتی با کشتی انجام می دهد.

در حال حاضر، بنادر اوکراین یا توسط روسیه اشغال شده یا مسدود شده اند ـ عمدتاً با مین های دریایی ، که مسکو و کیف یکدیگر را در مورد مین گذاری مقصر می دانند. در هر صورت، واقعیت این است که بیش از ۲۰ میلیون تن غلات در اوکراین گیر کرده و امکان خروج آن بسیار کم است.

البته این فقط یک روی سکه است. سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) پیش از این در تحقیقاتی دقیق در پایان ماه مارس مشخص کرده بود: دومین دلیل برای بحران غذایی در آینده، علاوه بر پیامدهای مستقیم جنگ اوکراین، تحریم‌هایی است که غرب علیه روسیه وضع کرده است.

 روسیه بزرگترین صادرکننده گندم در جهان است. روسیه و بلاروس یکی از مهمترین تامین کنندگان کودهای حیاتی کشاورزی هستند، یعنی مواد خامی که برداشت های آینده به آنها بستگی دارد.

غرب خرید کودهای بلاروس را تحریم کرده است. اتحادیه اروپا و ایالات متحده می خواهند صادرات غلات و کود روسیه از تحریم های آنها مستثنی شود. این فقط به طور رسمی درست است. زیرا تحریم های مالی و حمل و نقلی علیه روسیه همچنان پابرجاست که پرداخت و تحویل غلات و کودهای شیمیایی را به شدت پیچیده می کند.

علاوه بر این، رژیم تحریم های غرب به قدری مبهم است که بسیاری ترجیح می دهند از تجارت با روسیه دوری کنند، چرا که پیامدهای و ریسک نامشخصی برای معاملات آنها در غرب دارد.

چه باید کرد؟ گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد هفته ها در حال مذاکره بوده و به مسکو و کیف نیز سفر کرده است. او هفته گذشته موضع خود را تکرار کرد:

 «هیچ راه حل موفقیت آمیزی برای بحران غذایی بدون ادغام مجدد تولید مواد غذایی اوکراین و همچنین مواد غذایی و کودهای تولید شده توسط روسیه و بلاروس در بازارهای جهانی وجود ندارد.»یکی از این دو، یا هر دو باید اتفاق بیفتد.البته این امر مستلزم «نیت خیرخواهانه ازهرطرف» است.»

آیا این «نیت خیر» وجود دارد؟ در هر صورت، گوترش هنوز به پیشرفتی دست نیافته است. مسکو بر امتیازات هر دو طرف اصرار دارد.

آندری رودنکو، معاون وزیر امور خارجه روسیه، اخیراً گفت: اگر راه حلی پیدا شود، «پس باید مشکلات مربوط به لغو تحریم ها بر صادرات روسیه نیز حل شود.»

و غرب؟ آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه ایالات متحده، هفته گذشته ریاست جلسه ای را با همتایان خود از حدود ۳۵ کشور عمدتا غربی بر عهده داشت که به عرضه جهانی غذا اختصاص داشت. روسیه و چین و همچنین هند آنجا نبودند.

تحریم های غرب و پیامدهای آن مورد بحث قرار نگرفت. در عوض، آنالنا بائربوک، وزیر امور خارجه آلمان، با غرشی بلند خودی نشان داد: مسکو نه تنها با تانک و راکت، بلکه با «اسلحه وحشتناک اما بی سرو صداتر: گرسنگی و محرومیت از غذا» جنگش را علیه کیف به پیش میبرد.

بنابراین، دولت آلمان همچنان تحریکات ضد روسیه را به تلاش برای حل مشکل ناشی از جنگ ترجیح می دهد. در این شرایط، شانس گوترش برای دستیابی به موفقیت آنهم در شرایطی که به آن به فوریت نیاز دارد چندان خوب نیست.