«بلاک واتر» (Blackwater) يک ارتش خصوصی است. اين ارتش خصوصی تنها توسط يک نفر کنترل می‌شود: «اریک پرینس»، يک مسيحی راست‌گرا و مولتی ميليونر. وی با گشاده‌دستی مسيحيان راست‌گرا را مورد پشتيبانی مالی قرار می‌دهد. برای نمونه بخشی از هزينه‌های انتخاباتی جرج بوش توسط اين شخص تأمين شد.

در مقّر «بلاک واتر» در شهر «مویوک» (کارولينای شمالی) در فضايی با مساحت ۲۸۳۰ هکتار سالانه ده‌هزار نفر از نيروهای پليس آمريکايی و نيز نيروهای نظامی «کشورهای دوست» آموزش داده می‌شوند. در حال حاضر «بلاک واتر» بيش از ۲۳۰۰ سرباز مزدور را در اختيار دارد که در ۹ کشور و از جمله در ايالات متحده در حال خدمت هستند. نام بيش از ۲۱هزار نفر از نيروهای ويژهٔ پيشين ارتش و پليس آمریکا در بانک اطلاعاتی اين ارتش خصوصی ذخيره شده است. اين نيروها در مدت زمان کوتاهی سازماندهی می‌شوند و به خدمت در‌ می‌آيند. علاوه بر اين، «بلاک واتر» بيش از ۲۰ هواپيما و هلی‌کوپتر رزمی را نيز در اختيار دارد.

فرماندهی ارتش مزدوران «بلاک واتر» را افسران بلندپايهٔ پيشين ارتش و سازمان‌های امنيتی مانند «سیا» بر عهده دارند. «بلاک واتر» دارای سرويس اطلاعاتی مخفی مستقل است. به‌تازگی مقّرهای جديدی در کاليفرنيا (بلاک واتر غرب)، ايلینويز (بلاک واتر شمال) و نيز در فيليپين احداث شده است. به‌گفتهٔ يکی از نمايندگان کنگرهٔ آمریکا، اگر تنها توان نظامی را در نظر بگيريم، «بلاک واتر» قادر است که بسياری از حکومت‌های جهان را سرنگون سازد.

مزدوران «بلاک واتر» بخشی از ارتش ۱۸۰ هزار نفره‌ای را تشکيل می‌دهند که در عراق و افغانستان در حال مبارزه با «ترور» هستند. در ۳۱ مارس سال ۲۰۰۴، چهار تن از مزدوران «بلاک واتر» در فلوجه (عراق) کشته شدند. اين حادثه در رسانه‌ها نخست تحت عنوان سوءقصد به نيروهای داوطلب بازسازی عراق انعکاس يافت. در ۱۶ سپتامبر ۲۰۰۷ مزدوران «بلاک واتر» هفده شهروند عراقی را به قتل رساندند. اين مزدوران تا به امروز نيز مورد تعقيب کيفری قرار نگرفته‌اند، چرا که مصونيت کامل اين مزدوران از سوی فرمانده نيروهای آمريکايی، «پاول برمر» (مدت زمان کوتاهی بيش از پايان يافتن مأموريتش در عراق) تأمين شده بود.

عرصهٔ عملياتی «بلاک واتر» تنها به شرکت در کارزارهای بين‌المللی محدود نمی‌شود. در زمان وقوع توفان دریایی «کاترينا» در نئواورلئان در سال ۲۰۰۵، مزدوران «بلاک واتر» سريع‌تر از نيروهای دولتی در محل حادثه حاضر شدند و پس از مدتی کوتاه در ازای دريافت ۹۵۰ دلار مزد روزانه برای هر نفر، از سوی دولت به‌طور رسمی به استخدام در آمدند.

روزنامه‌نگار آمريکايی، «جرمی اسکیهیل» در سال ۲۰۰۷ کتابی تحت عنوان «بلاک واتر» منتشر کرد. وی در اين کتاب موجوديت «بلاک واتر» را به يک استراتژی دوگانه وابسته می‌داند. اين ارتش مزدور از يک‌سو در پی سود اندوزی است و از سوی ديگر با شرکت در جنگ‌های تجاوزکارانه از سياست امپرياليستی ايالات متحده حمايت می‌کند و در راستای تأمين سرکردگی آمريکا در جهان تلاش می‌ورزد.

خصوصی‌سازی و سود اندوزی در عرصهٔ نظامی، سياستی است که دولت بوش تحت پوشش «مبارزه با تروريسم» به‌پيش می‌برد

منبع 10 مهر

برگرفته از «عصر ما»، ارگان حزب کمونيست آلمان

.