ا. م. شیزلی

شانزدهم  عقرب یا  آبان ماه هجری ـ خورشیدی برابربا هفتم نوامبرسال ۲۰۰۹ (طبق تقویم جدید میلادی)، ۹۲سال از پیروزی انقلاب کـبیر سوسیالیستی اکـتبر به رهبری ولادیمیر ایلیچ لنین و حزب کمونیست می گذرد. تمام دوستداران حق و عدالت و حقیقت، مبارزین راه آزادی کار و انسان از قیود استثمار و بردگی و بندگی، بشردوستان و صلحجویان، منادیان برابری و دوستی ملل و خلقها، مخالفان جنگ و سلطه طلبی و استعـمار، پیروان ایدئولوژی، افکار و اندیشه های مترقی، پویا و سیال، در سراسر جهان، این روز را گرامی داشته و با برگزاری مراسم مختلف بزرگ می دارند.

پیروزی انقلاب سوسیالیستی اکـتبر و دستاوردهای معجزه آسای آن، شکست این انقلاب پس از هفتاد سال و وقوع دو جنگ جهانگیر، بیاد ماندنی ترین حوادث قرن بیستم بودند که، یاد هریک از آنها، همواره، از یک طرف حس محبت و احترام و افتخار و از سوی دیگر، نفـرت و کـینه و رقـت را در دلهای بشریت جهان برمی انگیزد.

انقلاب قانونمند اکـتبر، بمثابه بزرگـترین و برجسته ترین انقلاب رویداد ارزشمند تاریخ، انقلابی بود که بدون توسل به نیروی قهر، تنها با ایمان و اتکاء به قدرت لایزال خلق، پیروز گردید. انقلاب سوسیالیستی اکـتبر که در یک ششم کرۀ خاک روی داد و چهرۀ جهان را دگرگون ساخت، برخلاف برخی تصورهای نادرست، انقلابی مسالمت آمیز و نشانۀ اوج انساندوستی انقلابیون بود. در جریان این انقلاب، برخلاف اکثر انقلابها، فقط هشت نفـر در حوادث مختلف کشته شدند.

انقلاب سوسیالیستی اکـتبر، بنا به خصلت و ماهیت خود، هرچند، احترام و اعتماد و محبت کشورها و انسانهای در بند، بردگان، کارگران و زحمتکشان، خلقها و ملل اسیر و استعمارزده جهان را نسبت به خود برانگیخت، در نقطۀ مقابل، به میزان بسیار بیشتر از آن، کـینه، خصومت، نفـرت و دشمنی برده داران و فئودالان کهنه و مدرن(سرمایه داران)، صاحبان انبارهای پول، کـنسرنهای تولید کـننده مرگ(اسلحه سازی(، راهزنان و غارتگران بین المللی، دشمنان صلح و آزادی، انسانیت و عدالـت را نصیب خود ساخت.

امروز متاسفانه، آزادگان و آزاد اندیشان جهان، سالگرد انقلاب اکـتبر را در شرایطی برگزار می کـنند که، تمامی دستاوردهای آن را ازبین برده شده است. مالکیت میلیاردرها و باندهای مافیائی جایگزین مالکیت اجتماعی گردیده است. فقر، گرسنگی، بیکاری، بی مسکنی، فساد، اعتیاد و فحشاء که در سایه انقلاب اکتبر نابود شده بود، ممالک سوسیالیستی را مجدداً درنوردیده است. شوراها، منحل و حاکمیتهای الگارشی جنایتکاران و ملوک الطوایفی دست نشانده، جای حاکمیت طبقه کارگر را گرفته است.

فاشیسم، بزرگترین مغلوب اتحاد شوروی و کمونیسم، در بسیاری از جمهوریهای متحده سابق شوروی، کشورهای اروپای شرقی و ایالات متحده آمریکا احیاء شده و حاکمیت را بدست گرفته است.
استعمار در سیمای کهنه و نو خود، باز گشته است. صلح، امنیت، دوستی و آرامش، جای خود را به نظامی گری، لشکرکشی، جنگ و اشغالگری داده است. بازار ملی از بین رفته و کشورهای خودکـفا را، به منبع تأمین مواد خام و بازار مصرف محصولات بیگانه تبدیل کرده اند. فرمول اقتصاد سوسیالیستی کالا ــ پول ــ کالا، حذف و جای آن را فرمول پول ــ کالا ــ پول پر کرده است. دوستی و مودت و همزیستی ملتها و خلقها، به دشمنی و عداوت و جنگ بین آنها تبدیل گردیده است...

انقلاب مسالمت آمیز اکـتبر، از همان ابتدای پیروزی، با حمله و مقاومت مسلحانۀ دشمنان خود و بشریت مواجه شد. نیروهای نظامی دولتهای ژاپن، امریکا و انگلیس، فرانسه، آلمان، ترکیه، چکوسلواکی و لهستان، از شرق وشمال شرق و شمال و غرب وجنوب غربی مستقیما وارد عملیات شدند و بخشهای وسیعی از خاک این کشور را اشغال کردند. ضد انقلاب از داخل به اقدامات نظامی متوسل شد. بدین ترتیب، دولت جوان شوروی، علاوه بر جنگ داخلی، درگیر جنگ آزادیبخش ملی نیز شد.

قـتل و کشتار انسانها و خرابی های ناشی از حملات ضد انقلاب داخلی و خارجی، حد و مرزی نمی شناخت. گارد سفیدیها، انقلابیون و یاران انقلاب را با بی رحمی غیر قابل وصفی مجازات می کردند. «جنگلهای سیبری پر از استخوان انسانهائی است که، گارد سفیدیها، آنان را به درختان جنگل بستند و زنده ــ زنده خوراک جانوران و حشرات شدند. از تمام تیرهای راه آهن سراسری سیبری، یک کمونیست و یا طرفدار انقلاب آویختند. در دستور العمل کلچاک به نیروهای خود گفته می شود: ویران کردن یک آبادی و کشتار ساکـنان آن، بهتر از آنست که، یک کمونیست در آنجا باقی بماند»(جعلیات و حقایق شوروی، ایگور لیگاچف). نیروهای اشغالگر خارجی به کشتار بی امان مردم و انقلابیون حد و حدودی قائل نبودند.

نیروهای خارجی علاوه بر کشتار گروه ــ گروه مردم، اکـثریت رهبران انقلاب، از جمله، ٢٦ کمیسر باکو را یکجا کشتند. ویرانیها، کشتارها و خشونتهای ناشی از دخالت نظامی بیگانگان و جنگ داخلی، همان نکتۀ اساسی و کلیدی است که، تاریخ نویسان و مبلغان سرمایه داری، فریب خورگان آنها، تا کنون با سکوت از کنار آن گذشته اند و سعی وافری در فراموش کردن آن کرده اند و می کـنند که این خود، عامل عمده و اصلی بسیاری از خشونتها، ناگـواریها و نارسائیها در دورۀ سازندگی در اتحاد شوروی، وطن اولین انقلاب سوسالیستی پیروزمند گردید. جنگ داخلی و دخالت نظامی نیروهای خارجی، امان مردم و دولت جوان شوروی را بریده بود. علیرغم آن، کمونیستها، نیروهای دولتی و خلقهای شوروی از پای نیافـتند و به راه پیروزمند خود ادامه دادند...

در باره دستاوردهای عظیم علمی، فنی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و علوم انسانی انقلاب اکتبر بسیار نوشته و گفته اند. ما خود نیز، به سهم و توان خویش تحقیقاتی کرده و نوشته ایم. و می دانیم که، اولین ره آورد پر ارج انقلاب سوسیالیستی اکـتبر، تلاشهای موفـقـیت آمیز حزب کمونیست و در راس آن لنین، برای پایان دادن به جنگ جهانی اول بود. ختم این جنگ چهار ساله، با میلیونها قربانی، پیش از همه، حاصل پیروزی انقلاب در امپراطوری روسیه بود.

این دیگر بر کسی پوشیده نیست که، حزب کمونیست به رهبری لنین، در کشوری نیمه سرمایه داری ــ نیمه فئودالی رهبری ر