دروغ بزرگ

متن کامل کتاب «دروغ بزرگ»؛

 

این کتاب، پرفروش ترین کتاب سال 2002 در فرانسه بوده است

 

 

 

 

در آستانه سالگرد حادثه 11 سپتامبر، «شریف نیوز» متن کامل کتاب «دروغ بزرگ» نوشته «تیری میسان»، نویسنده فرانسوی، را منتشر می کند. این کتاب در سال 2002 پرفروش ترین کتاب فرانسه شده است. نویسنده این کتاب، حادثه 11 سپتامبر را ساخته مقامات آمریکایی می داند و برای این ادعای خود دلایل قابل توجهی ارائه می دهد.

………………………………


نویسنده: تیری میسان 

 

فصل اول

 (I)

هواپیمای خیالی پنتاگون 

«وزارت دفاع همچنان حمله ای را كه در ساعت 38/9 صبح به وقوع پیوسته زیرنظر دارد. هنوز هیچ آماری از تلفات گزارش نشده است.مجروحین حادثه به بیمارستان های محلی انتقال داده شده اند. 

دونالد رامسفلد، وزیر دفاع، در مركز فرماندهی خود در پنتاگون هدایت عملیات را به عهده دارد. وی با خانواده های مصیبت دیده در این حادثه انفجار اظهار همدردی كرده است. تمامی كارمندان وزارت دفاع ساختمان را تخلیه كردند. 

افراد گروه نجات ناحیه برای كنترل و خاموش كردن آتش و انتقال مجروحین به بیمارستان درتلاشند. 

اگرچه صدمات قابل توجهی به ساختمان وارد شده ، ولی انتظار می رود كه پنتاگون از فردا دوباره به كار خود ادامه دهد. جهت بازسازی قسمت های صدمه دیده ساختمان نیز تداركات لازم صورت گرفته است.» 

متن فوق قسمتی از بیانیه كوتاهی بود كه كمی بعد از حادثه یازدهم سپتامبر، یعنی ساعت ده صبح به وقت واشنگتن، وزارت دفاع ایالات متحده آن را منتشر كرد. اولین گزارش خبرگزاری رویتر از حادثه، حكایت از صدمات وارده به ساختمان پنتاگون بر اثر برخورد و انفجار یك هلی كوپتر داشت. 

پال بگالا مشاور حزب دمكرات در یك تماس تلفنی با خبرگزاری آسوشیتدپرس، خبر فوق را تایید كرد. اما دقایقی نگذشته بود كه وزارت دفاع اطلاعیه قبلی را اصلاح كرد. در اصلاحیه آمده بود كه در صدمات وارد شده به پنتاگون، هواپیما دخالت داشته است. 

این موضوع جدید با استناد به گفته مقامی رسمی كه از قضا شاهد ماجرا بوده اعلام شد. شاهد و منبع اصلی پنتاگون در این گزارش كسی جز «فرد هی» نبود. «هی» دیده بود كه یك هواپیمای بویینگ حالت سقوط به طرف ساختمان پنتاگون نزدیك می شده است. سناتور مارك كرك آن روز به دعوت وزیر دفاع، صبحانه را همراه رامسفلد صرف كرده بود. او هم پس از پایان ملاقات، در حالی كه قصد خروج از پاركینگ پنتاگون را داشت، سقوط هواپیمای بزرگ را مشاهده كرده بود. 

چهار گروه آتش نشانی از مامورین فدرال در محل حادثه حضور داشتند كه مامورین آتش نشانی ناحیه آرلینگتون و متخصصین آتش نشانی فرودگاه «ریگان» سر رسیدند. 

ضلع صدمه دیده ساختمان پنتاگون در ساعت 10 و 10 دقیقه صبح فروریخت. از همان لحظات ابتدایی حادثه از حضور خبرنگاران در صحنه جلوگیری شد. 

تنها صحنه ای كه برای تصویربرداری مجاز بود، اجسادی بودند كه در كیسه های پلاستیكی در كنار هم ردیف شده بودند. با وجود همه این تدابیر امنیتی، یك فیلمبردار غیرحرفه ای از فراز یكی از ساختمان های مجاور، تصاویری از حضور مامورین آتش نشانی در محل را ثبت كرد. در آن زمان، این تصویر، تنها مدركی از حادثه بود كه به دست خبرگزاری آسوشیتدپرس افتاد. 

«ریچارد مه یرز» فرمانده جدید ستاد، عنوان كرد كه هواپیمای انتحاری از نوع بویینگ 200- 757 و متعلق به هواپیمای امریكن ایرلاین است. مبدا هواپیما فرودگاه دالاس در واشنگتن و مقصد آن لوس آنجلس یورو بوده كه در ساعت 8 و 55 دقیقه از صفحه رادار فرودگاه ناپدید شده است. 

800 كشته، اولین خبر از میزان تلفات بودكه برای خبرنگاران خبری حاضر در اطراف حادثه چندان باور نكردنی نمی نمود. تردید خبرگزاری ها در مورد این خبر هنوز ادامه داشت كه معلوم شد رقم واقعی كشته شدگان در این فاجعه چند برابر ارقام اعلام شده است. 

دونالد رامسفلد، وزیر دفاع در كنفرانس خبری روز بعد از حادثه از اعلام ارقام واقعی كشته شدگان سرباز زد. بهت ناشی از فروریختن ساختمان های مركز تجارت بین المللی (WTO) و حیرت از ضعف بزرگترین قدرت نظامی جهان در پیشگیری از وقوع چنین حوادثی، واكنش طبیعی كسانی بود كه لحظه به لحظه اخبار این واقعه را در گوشه و كنار جهان پیگیری می كردند. 

بخصوص كه در این حادثه پایگاه فرماندهی ارتشی هدف قرار گرفته بود كه تا آن زمان آسیب ناپذیر تصور می شد این بار و نظامیان ارتش امریكا، نه در میدان جنگ، كه بر خاك سرزمین خود جان می سپردند. 

شاید گزارش هایی كه منابع رسمی ارائه دادند، هیچ جای بحث و گفتگویی درباره این حادثه باقی نگذاشته باشد، اما اگر پوسته ظاهری گزارش های رسمی را بشكافیم، حقیقت و اصل ماجرا به طور شرم آوری با گزارش های رسمی منافات دارد. 

 

جلسه در كمیته نیروهای مسلح مجلس آمریكا 

كنترل و هدایت هواپیماها در امریكا از وظایف سازمان هواپیمایی فدرال است و مامورین برج كنترل فرودگاه ها در حیطه سازمانی این مجموعه انجام وظیفه می كنند. ساعت 55/8 صبح بود كه هواپیمای بویینگ بدون هماهنگی با برج كنترل فرودگاه، همچنان اوج گرفت تا به ارتفاع 29 هزار پایی رسید. تا این زمان، امواج فرستنده هواپیما را دریافت می كردیم ولی ناگهان، موج فرستنده نیز قطع شد. 

تصور ما این بود كه نقص فنی بویینگ باعث شده كه خلبان بدون تماس با برج كنترل به راه خود ادامه دهد و همچنان برای برقراری ارتباط در تلاش بودیم كه ناگهان متوجه شدیم خلبان بدون این كه به هشدارهای ما پاسخ بدهد، فرستنده را روشن كرده است. فرستنده فریادها و تهدیدهایی را ارسال كرد كه با لهجه عربی ادا می شد. 

از این به بعد هواپیما جهت خود را به طرف واشنگتن تغییر داد و اندكی بعد نیز هواپیما در صفحه رادار برج گم شد. 

اینها مطالبی بود كه روزنامه كریستین ساینس مونیتور به نقل از ماموران برج مراقبت چاپ كرد. در دستورالعمل برج كنترل فرودگاه های محلی آمده است: در صورت بروز هواپیماربایی، مامورین وظیفه دارند كه موضوع حادثه را بلافاصله به مركز فرماندهی F.A.A (سازمان هواپیمایی فدرال) گزارش دهند. 

در زمان تماس ماموران برج با مركز فرماندهی، اكثر مسوولان این مركز برای حضور در یك كنفرانس تخصصی در كشور كانادا به سر می بردند و كسی جز ماموران رده پایین و كم تجربه در F.A.A حضور نداشت. در همان شرایط بحرانی و پرالتهاب بود كه مركز فرماندهی دچار خطای بزرگی شدند و پس از تلف شدن بیست دقیقه از خطیرترین و حساس ترین دقایق، تازه به اشتباه خود پی بردند. مامورین مركز فرماندهی، اخطار هواپیماربایی جدید را تكرار اخطار قبلی دومین هواپیما كه در حال نزدیك شدن به شهر نیویورك بود، تلقی كردند؛ اما هنوز نیم ساعتی نگذشته بود كه متوجه شدند تعداد هواپیماهای ربوده شده به سه فروند رسیده است. در واقع مقامات نظامی پس از بیست دقیقه تاخیر از خطر سومین هواپیما آگاه شدند. 

كمیته نیروهای مسلح مجلس سنای امریكا، روز سیزدهم سپتامبر تشكیل شد و از رئیس ستاد مشترك، ژنرال ریچارد مه یر درباره ماجرای هواپیمای بویینگ توضیح خواست. در شرح مذاكرات این جلسه، هیچ نكته ای مبنی بر تعقیب هواپیمای بویینگ توسط جنگنده های نیروی هوایی وجود ندارد. پس از این مذاكرات سریع و ساختگی بین كمیته سنا و مقامات ارشد نظامی، سناتورهای عضو كمیته نیروهای مسلح تصریح كردند كه در واقع هیچ گونه اقدامی برای تعقیب هواپیمای بویینگ از طرف نیروی هوایی صورت نگرفته است. 

آیا می توان باور كرد كه در طول حملات هوایی به برجهای تجارت بین المللی و پنتاگون، نیروی هوایی این كشور هیچ عكس العملی از خود بروز نداده باشد؟ در متن مذاكرات بین كمیته نیروهای مسلح و رئیس ستاد مشترك، نكات جالب و شایان توجهی وجود دارد كه برای خوانندگان خالی از تعجب نخواهد بود. همان طور كه قبلا اشاره شد، این جلسه دو روز بعد از واقعه یازدهم سپتامبر یعنی سیزدهم همان ماه برگزار می شود، در این جلسه گفتگو بیشتر بین ریچارد مه یر، رئیس ستاد مشترك و سناتور كارل لوین، یكی از اعضای كمیته جریان دارد. 

سناتور كارل لوین: قبل از این كه پنتاگون مورد حمله قرار بگیرد، خبر برخورد هواپیماها به برج های تجارت جهانی توسط كدام مركز به وزارت دفاع گزارش شد؟ اف. بی. آی؟ سازمان هواپیمایی ایالتی؟ یا مراكز دیگر؟ 

ژنرال ریچارد مه یر: جوابی برای این سوال ندارم؛ می توانم پس از بررسی مدارك به شما پاسخ بدهم. 

لوین : متشكرم. آیا هیچ عملیاتی توسط وزارت دفاع علیه هواپیمایی صورت گرفت؟ از شما خواسته شد كه به عملیاتی علیه هواپیمایی اقدام كنید؟ 

مه یر: بله. عملیاتی داشتیم. 

لوین: آیا به طور نمونه می توانید به موردی اشاره كنید؟ گفته می شود هواپیمایی كه در پنسیلوانیا سقوط كرده هدف قرار گرفته است. 

مه یر: نیروی هوایی هیچ هواپیمایی را هدف قرار نداد. بعد از این كه نوع تهدید هوایی برای ما معلوم شد، گشت زنی هوایی را با هواپیمای جنگنده رادار آواكس و تانكر سوخت رسان شروع كردیم. هدف از این گشت زنی، پیدا كردن و تعقیب هواپیماهای ربوده شده بود، اما ما هیچ هواپیمایی را پیدا نكردیم كه تعقیب كنیم. 

لوین: این دستوری كه نام بردید، قبل از حمله به پنتاگون صادر شد یا بعد از آن؟ 

مه یر: تا آنجا كه من می دانم، این دستور بعد از حمله به پنتاگون صادر شد. 

 

سناتور بیل نلسون كه تا به حال ناظر مذاكره بوده سوال می كند: جناب رئیس اگر اجازه بفرمایید به منظور تكمیل اسناد خبرهایی كه شبكه CNN از حوادث ثبت كرده، ارائه كنم. زمان دقیق برخورد دومین هواپیما به برج جنوبی 9 و 3 دقیقه و زمان برخورد بویینگ 77 به پنتاگون 43 و 9 دقیقه بوده است. 

ساعت 10 و 10 دقیقه، زمان سقوط هواپیمای یونایتد ایرلاین پنسیلوانیا گزارش شده است. بنابراین فاصله زمانی برخورد هواپیما به برج و سقوط هواپیمای دیگر روی پنتاگون، 40 دقیقه است. این زمان از مرحله برخورد دومین هواپیما با برج جنوبی تا سقوط آخرین هواپیما در پنسیلوانیا یك ساعت و ده دقیقه طول می كشد. 

لوین: آنچه كه ما مایلیم بدانیم این است كه چه زمانی پنتاگون از حالتهای اضطراری و تهدیدهای بالقوه نظیر اخطارهای FAA درباره تغییر مسیر هواپیما و چیزهای دیگر باخبر شد؟ اینها چیزهایی است كه مایلیم از شما بشنویم چون. 

مه یر: این چیزی نیست كه بتوانم پاسخ بدهم، بعد از اولین حمله به برجهای دوقلو ما بلافاصله گروه های مقابله با بحران را به حالت آماده باش درآوردیم. بعد هم با مقامات ایالتی ارتباط برقرار كردیم. اما این كه چه زمانی هواپیماهای نیروهای دفاع هوایی (NORAD) وارد عمل شدند، اطلاعی ندارم. 

لوین: مواردی كه قبلا از شما پرسیدم چطور؟ آیا اف.بی.آی یا FAA یا به هر طریق، یكی از نهادهای مسوول گزارش داده اند كه هواپیمایی تغییر مسیر داده و یا هواپیمایی به واشنگتن و یا هر هدف دیگری نزدیك می شوند؟ آنها بایستی گزارش كرده باشند؛ در غیر این صورت در وظایف خود اهمال كرده اند. 

مه یر: بله، همین طور است. همان طور كه می دانید در زمان حمله من در پنتاگون حضور نداشتم. ممكن است قبل از وقوع حادثه گزارش هایی به پنتاگون مخابره شده باشد كه برای من هم زیاد روشن نیست، اما ما كارمان را با گزارش ها و اخطارهای مركز دفاع هوایی (NORAD) و FAA شروع كردیم و از این طریق به موقعیت هواپیمای ربوده شده و هواپیمایی كه در پنسیلوانیا سقوط كرده پی بردیم، این كه جنگنده ها آن هواپیما را رهگیری كرده باشند، اطلاعی ندارم، من بایستی ... 

لوین: فكر می كنید زمان این گزارش ها را بتوانید در اختیار ما بگذارید؟ می دانم كه الان بخاطر ندارید. 

مه یر: اما ما آنها را پیدا خواهیم كرد. 

 

ادامه دارد