دوام

متن کامل کتاب «دروغ بزرگ»؛

 

- 7-

 

در آستانه سالگرد حادثه 11 سپتامبر، «شریف نیوز» متن کامل کتاب «دروغ بزرگ» نوشته «تیری میسان»، نویسنده فرانسوی، را منتشر می کند. این کتاب در سال 2002 پرفروش ترین کتاب فرانسه شده است. نویسنده این کتاب، حادثه 11 سپتامبر را ساخته مقامات آمریکایی می داند و برای این ادعای خود دلایل قابل توجهی ارائه می دهد

 

نویسنده: تیری میسان 

 

فصل سوم

 

سقوط سهام شركت های هواپیمایی قبل از حادثه اما... داستان فهرست اسامی تروریست ها به روایت F.B.I اگر به یاد داشته باشید در فهرست اسامی قربانیانی كه از سوی شركتهای مربوط به حادثه 13 سپتامبر منتشر شد، هیچ یك از اسامی هواپیماربایان وجود نداشت. «شاید قصد آنها از این گزینش مشخص شدن مسافران بی گناه از تروریست ها بود». 

تعداد قربانیان بی گناه در اطلاعیه 13 سپتامبر از این قرار است:

- پرواز شماره 11 هواپیمای امریكن ایرلاین، كه به برج شمالی W.T.C اصابت كرد 78نفر. 

- پرواز شماره 175 یونایتد ایرلاین (برج جنوبی) 46 نفر. 

- پرواز شماره 77 امریكن ایرلاین (مثلا پنتاگون) 51 نفر. 

- پرواز شماره 93 یونایتد ایرلاین (پنسلوانیا)  36 نفر. 

همان طور كه گفته شد، این فهرست كامل تلفات نیست و اسامی هواپیماربایان از آنها حذف شده است. 

فهرست كامل مسافران در اطلاعیه قبلی شركتهای هواپیمایی كه روز 11 سپتامبر توسط خبرنگاری آسوشیتدپرس انتشار یافت ، از این قرار است: 

- پرواز شماره 11 امریكن ایرلاین 81 نفر. 

- پرواز شماره 175 یونایتد ایرلاین 56  نفر. 

- پرواز شماره 77 امریكن ایرلاین  58 نفر. 

- پرواز شماره 93 یونایتد ایرلاین  38 نفر. 

 

از مقایسه دو اطلاعیه یازدهم و سیزدهم سپتامبر، در پرواز شماره 11 امریكن ایرلاین، تعداد هواپیماربایان نبایستی بیشتر از سه نفر و در پرواز شماره 93 یونایتد ایرلاین دونفر باشند. 

 

جالب این كه نتایج مقایسه نشان می دهد در پرواز 175 یونایتد ایرلاین 10 تروریست حضور داشتند! در حقیقت در هیچ یك از پروازها تیم چهارنفره مورد ادعای F.B.I وجود نداشته و گزارش F.B.I از تماس تلفنی خدمه هواپیمای حامل محمد عطا و تیم چهار نفره و موضوع صندلی 8D كاملا ساختگی بوده است. 

F.B.I با استخراج فهرستی از اسامی به اصطلاح دشمنان غرب و اعلام آنها به عنوان تروریست، از ما می خواهد باور كنیم كه مسلمانان و فعلا عربها دشمنان خط مقدم امریكا و غرب هستند. 

در این ماجرا كه هزاران نفر از مردم امریكا جان خود را از دست دادند، هنوز عاملان واقعی فاجعه پنهان مانده اند. 

با اطلاعات ضدونقیض F.B.I هنوز تصویر درستی از تروریست ها و نحوه عملكرد آنها به دست نیامده و این پرونده جنایی همچون سایر موارد از این دست بازخواهد ماند. اما در تمام فرضیه های موجود، این سوال به قوت خود باقی است كه: این جنایت ها به سود چه كسی تمام خواهد شد؟. 

با توجه به این سوال اساسی، موسسه بین المللی تحقیقات ضدتروریستی در پژوهشی توسط دان رادلور (Don Radlaver) به نتایج جالبی در این زمینه دست یافت. 

این تحقیقات كه با عنوان «اختلاس درون سازمانی» انتشار یافت، نشان داد كه از 6 روز قبل از حادثه یازدهم سپتامبر تا ساعاتی قبل از حادثه، سهام 3 شركت عمده امریكن ایرلاین، یونایتد ایرلاین و K.L.M در اقدامی ساختگی و بی سابقه ای دچار سقوط شد. 

یونایتد ایرلاین، مالك دو هواپیمایی بود كه یكی به برج جنوبی اصابت كرد و دیگری هم در Pittsburgh سقوط كرد. 

عرضه بی سابقه سهام این شركت در مراكز بورس، ارزش آن را به میزان 42 درصد پایین آورد. 

امریكن ایرلاین مالك دو هواپیمایی كه یكی به برج شمالی اصابت كرد و دیگری به گفته (F.B.I) بر ساختمان های پنتاگون فرود آمد هم دچار تزلزل سهام 39درصدی شد. شركت هواپیمایی K.L.M نیز گرفتار سقوط متناسب با دو شركت فوق شد. این سقوط سهام در حالی اتفاق افتاد كه هیچ یك از شركتهای هواپیمایی در سراسر جهان دچار چنین تنزل سهامی نشدند و استثنای K.L.M نیز نشان می دهد این شركت در پروژه عملیات قرار داشته، اما به دلایلی در انتهای ماجرا حذف شده بود. 

در مقابل سقوط سهام شركتهای هواپیمایی بود كه قرار بود مستقیما درگیر ماجرا باشند، سهام برخی از شركتها- خصوصا شركتهای بیمه گر درگیر ماجرا- درست یك هفته قبل از ماجرای یازدهم سپتامبر خبر از 25 برابر رشد را می داد. 

شركت مورگان استنلی (Morgan Stanley) كه در طبقه بیست ودوم برج w.t.c قرار داشت، رشد سهام 12 برابر را تجربه كرد، و مریل لینچ (Merrill Lynch & co) بزرگترین حق العمل كار سهام جهان، قیمت سهام خود تا 25 برابر ارتقا داد. دفتر كار این شركت در مجاورت برجها قرار داشت. 

ارتقای ساختگی ارزش سهام به شركت بزرگ بیمه گر نظیر Munich Re ، AASwiss Re و A * A و كشیده شد و هر سه این شركتها درگیر عواقب بعد از حادثه بودند كه باید خسارات ناشی از حادثه را پرداخت می كردند. 

«كمیسیون ایمنی تبادلات سهام شیكاگو» اولین مركزی بود كه بخشی از ماجرا را كشف و آشكار كرد. 

واحد تحقیقات، كمیسیون شیكاگو دریافته بود كه یكی از سهامداران متنفذ و دارای شغل دولتی، توانسته از مركز بورس شیكاگو سودی بالغ بر 15 میلیون دلار كسب كند. 

این سود حاصل از مبادله سهام شركت هواپیمایی یونایتد ایرلاین (5میلیون دلار)، سهام امریكن ایرلاین (4میلیون دلار)، سهام مورگان استنلی ( 2/1 میلیون دلار) و سهام مریل لینچ (5/5میلیون دلار) ثبت شده بود. 

گزارش دیگری از كمیسیون نشان داد این مقام ارشد دولتی همزمان با وقوع حادثه، در حال نقد كردن 5/2 میلیون دلار سود حاصل از فروش سهام شركت امریكن ایرلاین بوده كه موفق به انجام آن نمی شود. 

پس از انتشار كمیسیون امنیتی سهام شیكاگو، سازمان بین المللی امنیت سهام (IOSCO) در سطح بین المللی تحقیقات گسترده ای را در تمام مراكز عمده سهام جهان آغاز كرد و نتایج این گزارش به طور مشروح در سایت www.sfgate.com منعكس شد. 

در كنفرانس خبری ویدئویی پانزدهم اكتبر 2001، IOSCO یك گزارش اجمالی از تحقیقات انجام شده ارائه كرد. 

اختلاس ثابت شده مقامات دولتی امریكا در این گزارش كه از آن به عنوان «بزرگترین تخلف مالی دولتی» یاد شد، به صدها میلیون دلار می رسد. حسابهای بانكی اسامه بن لادن در سال 1998 به دستور امریكا در سراسر جهان بسته شده بود و توان مالی گروه طالبان به مراتب كمتر از آن بود كه بتواند از «رانت اطلاعاتی» در مراكز تبادلات سهام استفاده كند. 

پس از جریان بمب گذاری در «دارلسلام» و «نایروبی»، دولت كلینگون در حركتی نمادین با دستوری به شماره 130909 صادر شده از كاخ سفید خواستار انسداد كلیه حسابهای بانكی بن لادن و طالبان شد. 

این اقدام با قطعنامه شماره 1193 شورای امنیت سازمان ملل متحد، در تاریخ 13 اوت 1998، جنبه بین المللی پیدا كرد. 

دولت كلینگون، مصادره اموال طالبان و بن لادن را تا لغو قراردادهای مخابراتی و خدمات ماهواره ای این گروه ادامه داد و به این ترتیب تنها كانالهای مخابراتی و اطلاع رسانی آنها مسدود كرد. 

پس از این اقدام بین المللی كه به بهانه «تروریست» بودن بن لادن و گروه او صورت گرفت، میلیونر خواندن بن لادن امری مضحك می نمود. 

پس از قطعنامه شماره 1296 شورای امنیت در تاریخ 19 اكتبر 1999، هرگونه كمك مالی و همكاری بانكی با اسامه بن لادن در ردیف معاونت و همكاری با تروریست ها قلمداد شد. 

در چنین شرایطی، چه كسی و یا كسانی می توانستند هزینه عملیات تروریستی 11 سپتامبر را از 1999 (انسداد حسابهای بن لادن) تا 11 سپتامبر 2001 بپردازند؟ پس از قطعنامه 1999، هیچ نمونه همكاری مالی با بن لادن از سوی امریكا به عنوان ناظر ذی نفع، این ماجرا گزارش و ثابت نشد؛ اما حوادث پس از 11 سپتامبر نشان داد كه تنها پشتیبان ممكن بن لادن در این مدت، ایالات متحده امریكا بوده و بس. تحقیقات بعد از حادثه، تا حدودی كارساز بود و برخی از مجاری دولتی، كمكهای مالی به بن لادن را مشخص كرد؛ اما خیلی زودتر از آن كه اصل ماجرا را آشكار كند، متوقف شد. در میان یاوران مالی بن لادن، بانكی به اسم Alex Brown Deutsche Bank، سرمایه دار بزرگ امریكایی است. این بانك با استفاده از رانت اطلاعاتی، یك هفته قبل از حادثه 11 سپتامبر تمامی سهامی كه از دو شركت هواپیمایی امریكن ایرلاین و یونایتد ایرلاین در اختیار داشت در بازار بورس به فروش رساند. 

نشریه سان فرانسیسكو كرونیكال در تاریخ 29 سپتامبر 2001 در مقاله ای با عنوان «سودهای مشكوك بازپس گرفته نشد». به قلم كریستین برت لسن و اسكات وینكور با تاكید بر سوءاستفاده مالی Alex Brown، تا حدی به عمق ماجرا اشاره می كند؛ این مقاله از طریق آدرس اینترنتی www.sfgate.com قابل بازخوانی است. 

بررسی ها نشان می دهد A.B KKrongard - مدیرعامل Deutsche Bank- در سالهای 1998 به بعد، از سوابق درخشانی در ارتش امریكا برخوردار بوده است. 

فرماندهی ستاد، فرماندهی توپخانه و مقام فرماندهی در نیروی دریایی امریكا از جمله خدماتی است كه او می تواند به آنها افتخار كند. 

A.B KKrongard تا 26 مارس 2001 یكی از 3 شخصیت برجسته سازمان C.I.A محسوب می شد و هنوز از مشاوران ارشد و مورد اعتماد ریاست سازمان امنیتی امریكا (CIA) به حساب می آید. 

با توجه به سوابق و افتخارات A.B KKrongard و نزدیكی او به سازمان C.I.A از یك سو و مدیریت عاملی او در Deutsche Bank از سوی دیگر، باید تخلفات مالی الكس براون - سرمایه دار این بانك - در بازار بورس- از دید مدیرعامل این بانك و مشاور ارشد C.I.A مخفی نمی ماند و او زودتر از ماموران F.B.I و گروه تحقیقات IOSCO، گزارش مفصلی از گردش مالی بانك در اختیار مقامات دولتی قرار می داد؛ اما چنین نشد و به طرز مرموزی 

تحقیقات كمیسیون امنیتی سهام (IOSCO) بی هیچ دستاوردی در نیمه راه رها شد و F.B.I از تحقیق و بررسی بیشتر در این خصوص دست كشید. 

پی گیری نقل و انتقالات مالی میان بانكها، برای سازمان های نظیر F.B.I و IOSCO و كار دشواری نیست؛ چرا كه تمامی این مبادلات از طریق 2 موسسه بزرگ دولتی به طور رسمی پیگیری و ثبت می شود؛ اما واردشدن F.B.I و IOSCO