متن کامل کتاب «دروغ بزرگ»؛8
دوام
متن کامل کتاب «دروغ بزرگ»؛
- 8-
در آستانه سالگرد حادثه 11 سپتامبر، «شریف نیوز» متن کامل کتاب «دروغ بزرگ» نوشته «تیری میسان»، نویسنده فرانسوی، را منتشر می کند. این کتاب در سال 2002 پرفروش ترین کتاب فرانسه شده است. نویسنده این کتاب، حادثه 11 سپتامبر را ساخته مقامات آمریکایی می داند و برای این ادعای خود دلایل قابل توجهی ارائه می دهد
نویسنده: تیری میسان
فصل چهارم
لطف و بخشش یا انتقام؟
زمان: غروب یازدهم سپتامبر
مكان: كاخ سفید
جرج دبلیو بوش، روزی پرخطر را پشت سر گذارده است و حالا نوبت آن رسیده كه در مقام رئیس جمهور امریكا با پیام خود مردم را دلگرم و به آرامش دعوت كند. بوش با لحنی عرفانی و كلامی شمرده پیام تلویزیونی خود را این طور آغاز می كند:
«هدف گیری و حمله به امریكا برای آن است كه ما درخشان ترین چراغ آزادی و فعال ترین خالق فرصتهای پر ارزش در جهان هستیم. ملت ما امروز یكی از پلیدترین صورت ممكن از خطاهای انسانی را شاهد بود و آن را با بهترین رفتار امریكایی پاسخ گفت: با شهامت و از خودگذشتگی گروههای نجات، با گذشت و فداكاری افراد گمنامی كه با اهدای خون خود و ... برای شناسایی عاملان این اعمال غیرانسانی، تحقیقات آغاز شده است. برای دستگیری و محاكمه مسببان این حادثه، خواسته ام كه تمامی امكانات اطلاعاتی و قضایی بسیج شوند.
از نظر ما هیچ تفاوتی میان عاملان مستقیم این حادثه با كسانی كه به نوعی به آنها یاری رسانده اند، نیست. امشب از شما تقاضا دارم تا برای قربانیان و بازماندگان عزادار این حادثه دعا كنید. دعا كنید برای كودكانی كه دنیای آرام آنها از هم پاشیده شده؛ دعا كنید برای كسانی كه حاشیه امن زندگی آنها مورد تجاوز قرار گرفته است. امیدوارم آنها با پشت گرمی به حمایت آن كه از همه ما قدرتمندتر و تواناتر است، آرامش خود را بازیابند. همان طور كه در نیایش بیست و سوم از كتاب مقدس آمده حتی آن زمان كه در میان دره ای از مرگ و تاریكی قدم می گذارم، چون تو مرا هدایت می كنی، از هیچ چیز هراسی به دل راه نمی دهم. اكنون، تمام مردم امریكا با هر مرام و مذهبی كه دارند، با خواست و تصمیم ما در دفاع از آزادی و اجرای عدالت با ما همراه و متحدند. ما بارها دشمنان خود را به پای میز محاكمه كشانده ایم و این بار نیز چنین خواهیم كرد. ما این روز فراموش نخواهیم كرد، كمین در دفاع از آزادی تا آنجا كه عدل و انصاف اجازه می دهد، به پیش خواهیم رفت. متشكرم، شب خوش و خدا امریكا را حفظ كند.»
اگر چه محتوای پیام بوش دعوت وحدت و همكاری بود و بیشتر اطرافیان رئیس جمهور، حول محور اولین و تنها فرضیه F.B.I مبنی بر گناهكار بودن اسامه بن لادن به توافق رسیده بودند؛ لیكن نسبت به نحوه برخورد با بن لادن و سازمان القاعده، اختلاف نظرهایی بین دو جناح میانه رو و تندروی كابینه بوش به وجود آمد.
كالین پاول و هارشلتون رئیس ستاد مشترك سابق از جناح میانه رو براین عقیده بودند كه در برخورد با القاعده و بن لادن همان سیاست برخورد بیل كلینتون (رئیس جمهور سابق) در سال 1998 را در پیش گیرند. در سال 1998، پس از حمله القاعده به دو پایگاه امریكایی واقع در دارالسلام و نایروبی، كلینتون دستور داد پایگاه های آموزشی القاعده در افغانستان و مجموعه داروسازی الشفا در سودان هدف قرار گیرند. این اهداف توسط موشك های تاماهاوك و از طریق زیردریایی های مستقر در دریای عمان در هم كوبیده شدند.
گروههای تندرو در دولت بوش، پیشنهاد وزیر خارجه را نپذیرفتند؛ به نظر آنها حملات محدود موشكی به پایگاه های القاعده كارساز نبوده و به همین دلیل آنها توانستند بار دیگر علیه ما اقدام كنند. از نظر این گروه، تنها راه ممكن، از میان برداشتن پایگاه های اسامه بن لادن و ورود و استقرار ارتش امریكا در خاك افغانستان عنوان شد.
افغانستان اشغال شده توسط نیروهای امریكایی، لقمه ای نبود كه اشتهای تندروهای اطراف بوش را جوابگو باشد.
آنها جنگی تمام عیار و طولانی را به بوش پیشنهاد كردند؛ جنگی كه از طریق آن نه تنها بن لادن، بلكه تمامی گروههایی كه از نظر امریكا در ردیف القاعده قرار دارند و یا توانایی شكل دهی گروههایی كه از نظر امریكا در ردیف القاعده قرار دارند و یا توانایی شكل دهی گروههای همردیف القاعده در آنها وجود دارد نیز از میان برداشته شوند.
بلندپروازی گروههای تندروی كابینه بوش، فراتر از جوابیه ای بود كه در مقابل پیشنهاد كالین پاول عنوان شد؛ ولی در نهایت این گروه خواست های خود را از زبان هنری كسینجر بیان كرد.
كسینجر، وزیر خارجه اسبق، پیركهنه كار سیاست های توسعه طلبانه امریكا و طراح اكثر عملیات های سری برون مرزی امریكا در سالهای 1969 تا 1979 ساعت 30/8 شب یازدهم سپتامبر 2001، چند دقیقه ای از سخنرانی جورج بوش گذشته بود كه واشنگتن پست در ستون اندیشه سایت اینترنتی خود، پیشنهادهای هنری كسینجر را به نمایش گذارد.
كسینجر با همه تجربه و پختگی سیاسی سخنان بی پرده خود را چنین آغاز می كند:
برای از میان برداشتن عوامل ساختاری این حادثه (یازدهم سپتامبر) دولت موظف به تشكیل ساختارهایی است كه برای همیشه دیگر شاهد حملاتی از نوع پرل هاربر نباشیم. تشكیلات تروریستی پنهان شده در دل این ساختارها، مراكز دولتی برخی از كشورها را برای خود محل امنی یافته اند و ما بدون مواخذه و كیفر دادن، همچنان به برقراری روابط عادی سیاسی با آنها ادامه می دهیم. اگرچه این حملات شباهت هایی با عملیات اسامه بن لادن دارد ، لیكن بطور قطع و یقین نمی توانیم بگوییم او در این ماجرا دست داشته است. اما هر دولتی كه به گروههایی نظیر القاعده پناه داده باشد، هر چند این گروهها در عملیات اخیر (11 سپتامبر) دست داشته و یا نداشته باشند، آن كشور باید تاوان سنگین حمایت از تروریست ها را بپردازد. دولت امریكا باید با آرامش، دقت و بدون گذشت و ترحم این موضوع را دنبال كند.
روزهای دوازدهم و سیزدهم سپتامبر، پس از سخنرانی جرج بوش و اعلان مواضع تلویحی دولت امریكا از زبان هنری كسینجر، در حالی كه مردم امریكا ناباورانه در سوگ قربانیان بی گناه نشسته بودند، دولت و وزارت گرفتار پاسخگویی به سه سوال عمده سفرا و نمایندگان خارجی دیگر كشورها شدند.
- آیا جرج بوش سازمان القاعده را عامل حمله شناخته است؟
- امریكا چه نوع عملیات نظامی را در افغانستان طراحی خواهد كرد؟
- آیا امریكا قصد آن دارد كه جنگی درازمدت علیه دشمنان حقیقی و فرضی خود آغاز كند؟
اخبار غیررسمی كه از قول مقامات امریكایی به رسانه ها درز پیدا كرده بود، نشان می داد كه دولتمردان آمریكا انگشت اتهام را به سمت بن لادن و سازمان القاعده نشانه رفته اند.
در این اخبار، بن لادن را مغز متفكر عملیات و القاعده را عامل اجرای عملیات معرفی كردند. مجموعه گزارش های جرج تنت - رئیس سازمان CIA - حاوی شنود و مكالمات القاعده در یازدهم سپتامبر، مداركی بود كه كاخ سفید را در مجاب به موضع گیری صریح علیه القاعده كرد. در مجموعه گزارش های تنت چنین آمده بود كه:
القاعده از 2 سال پیش در تدارك عملیات در خاك امریكا بوده كه حادثه یازدهم سپتامبر نقطه آغاز آن است و امریكا باید برای عملیات بعدی خود را آماده كند.
بنا به مدارك ارائه شده توسط جرج تنت، مجالس سنا و كنگره و همچنین مجموعه كاخ سفید نیز از اهداف تروریست ها بوده و شنود مكالمات نشان می دهد بن لادن به اشتباه از هدف قرارگرفتن مجالس و كاخ سفید ابراز رضایت كرده و از زحمات دكتر (شاید منظور از دكتر ایمن ظواهری بوده) قدردانی می نماید. در این گزارش ها فردی بنام ابوزبیده به عنوان هدایتگر عملیات یازدهم سپتامبر معرفی می شود. در نوارهای تهیه شده فردی در پیامی رمزگونه به بن لادن از فرارسیدن زمان صفر (Zero hour) سخن گفته بود، كارشناسان C.I.A این صدا را به ابوزبیده نسبت دادند.
C.I.A ابوزبیده را به عنوان طراح احتمالی حمله به ناو امریكایی uss cole در اكتبر سال 2000 متهم كرده بود.
در نهایت پیام مطبوعاتی بوش براساس گزارش های CIA و یا هدایت جرج تنت، چنین تنظیم و منتشر شد:
«براساس آخرین اطلاعات به كمیته امنیت ملی، من و سایر همكاران كمیته به نتایج جدیدی دست یافتیم. عاملان حمله كینه جویانه و كشنده ای كه دیروز علیه كشور ما صورت گرفت، نیتی فراتر از وحشت و ترور در سر داشته اند. آنها جنگ را علیه ما آغاز كرده اند؛ لذا كشور ما باید با آغاز تصمیمی قاطعانه در مقابل كسانی كه آزادی و دمكراسی را مورد حمله قرار داده اند، متحد شوند.
لازم است مردم امریكا این دشمن را بشناسند، دشمنی كه هیچ گاه با آن مواجه و رودررو قرار نگرفته اند. این دشمن كه خود را از دید ما پنهان نگاه داشته، هیچ ارزشی برای جان انسان ها قایل نیست. این دشمن با میل و رغبت تمام جان مردم بی گناه را هدف قرار داده و سریع خود را پنهان می كند؛ اما او برای همیشه نمی تواند از دید ما پنهان بماند. این دشمن سعی دارد تا چهره خود را نشان ندهد، اما چهره او برای همیشه پوشیده نخواهد ماند. این دشمن چنین می انگارد كه از پناهگاه امنی برخوردار است اما این پناهگاه برای همیشه امن نخواهد ماند. این دشمن نه تنها مردم امریكا، بلكه تمام مردم دوستدار آزادی در سراسر جهان را مورد حمله قرار داده است. ایالات متحده امریكا برای سركوبی این دشمن تمامی توان و امكانات خود را به كار خواهد گرفت. جهان در این حركت با ما همراه خواهد شد ما صبورانه و با چشمان باز مراقب خواهیم ماند و متحد و یكپارچه تصمیمات را اجرا خواهیم كرد. این نبرد هر چند طولانی و زمان بر باشد، نتیجه بخش خواهد ماند اما بدون شك ما پیروز خواهیم شد و اجازه نخواهیم داد تا دشمن با به خطرانداختن آزادی ما پیروزی را از آن خود كند. صبح امروز با ارائه درخواستی به كنگره برای دریافت اعتبارات و اختیارات وسیع تر به منظور آمادگی بیشتر برای نجات مصدومان و مردم نیویورك واشنگتن از هیچ اقدامی فروگذار نخواهیم كرد.
من از نمایندگان كنگره به خاطر وحدت و حمایت آنها تشكر می كنم. امریكا همچنان یكپارچه و متحد است شیفتگان آزادی نیز همراه ما خواهند بود. در رویارویی خطیر و به یاد ماندنی كه خیر و نیكی ناچار از مقابله با شر و بدی خواهد بود ، پیروزی از آن خیر است.»
جز انگلیس كه به صراحت و به طور رسمی مواضع امریكا را تایید كرد، سایر سفارتخانه های دیگر كشور از عكس العمل واشنگتن نسبت به حادثه ناخرسند بودند.
طولی نكشید كه سرویس های اطلاعاتی و امنیتی كشورهای آلمان، مصر، فرانسه، اسرائیل و روسیه دریافتند گزارشها و اطلاعات ارائه شده همتایان آنها در C.I.A بی پایه و اساس و خالی از دلایل كافی بوده و بهانه ای است برای فزون خواهی امریكا.
تعجب سرویس های اطلاعاتی و امنیتی كشورهای فوق از این رو بود كه C.I.A مدعی شد اطلاعات ارزشمندی در رابطه با سازمان القاعده و شخص بن لادن به دست آورده است. از سوی دیگر نتیجه گیری سریع سازمان F.B.I و همسویی آن با گزارش های سهل الحصول C.I.A برای سازمان های اطلاعاتی و امنیتی غیر امریكایی غیرواقع می نمود. با این حال هیچ یك از كشورهای اروپایی قدمی در راه افشای سناریوی یازدهم سپتامبر برنداشتند.
توجیه آنها در برابر این اقدام، ترس از اعتراض شدید افكار عمومی امریكا و متهم شدن جرج بوش به كشاندن امریكا به جنگی غیرضروری بود. همان روز و مقارن سخنرانی جرج بوش، مصوبه شماره 1368 شورای امنیت سازمان ملل متحد به نفع امریكا به تصویب رسید.
این مصوبه، پاسخ به حمله یازدهم سپتامبر را حق مسلم امریكا دانسته و به این كشور اجازه داده بنابر مفاد «قطعنامه سانفرانسیسكو» در قالب ائتلاف كشورهای دوست و یا به تنهایی به دفاع از خود برآید.
مصوبه 1368، شورای امنیت سازمان ملل، تمامی كشورها را در عملیات دستگیری و محاكمه عاملان، طراحان و یاری دهندگان این حادثه به همكاری دعوت می كند.
این مصوبه همچنین هر گونه همكاری جزیی و كلی با عاملان حادثه را در ردیف كمك به عملیات تروریستی دانسته و كمك دهندگان را مجرم به حساب می آورد. به عبارت دیگر شورای امنیت سازمان ملل به امریكا اجازه می دهد حق حاكمیت دیگر كشورها را نادیده گرفته و هر كشوری كه به نوعی از نظر امریكا متهم به حمایت از طراحان حادثه شود و یا از تسلیم عاملان حادثه به دادگاه های بین المللی خودداری ورزد، در ردیف مجرمان قرار گیرد.
با توجه به تصریح این مصوبه بر محاكمه عاملان و طراحان حادثه در دادگاه های بین المللی و نه دادگاه های امریكایی، امریكا خود راسا اقدام به دستگیری و محاكمه آنچه او زندانیان جنگی نامید اقدام كرد.
همزمان با كسب امتیازات ویژه امریكا در شورای امنیت، نمایندگان كشورهای عضو پیمان آتلانتیك شمالی (ناتو) در مقر این سازمان و پشت درهای بسته گرد هم آمده و تصمیم هایی برای كمك به امریكا اتخاذ كردند. این كمك ها شامل كمكهای نظامی و شركت در جنگ علیه كشورهای پناه دهنده به عاملان حادثه نمی شد. جلسه آن روز اعضای ناتو مثل همیشه همراه با تشنج بود.
برخی از كشورهای شركت كننده در جلسه، عقیده داشتند كه این خانگی است و توسط تشكیلات درون مرزی امریكا طراحی و اجرا شده؛ از این رو از درگیر شدن در جنگی بدون دلیل و توجیه كافی با عنوان «جنگ علیه تروریسم» خودداری كردند.
دبیر كل ناتو لرد جرج رابینسون پس از اتمام جلسه در جمع خبرنگاران گفت: چنانچه مشخص شود این حملات خارج از امریكا طراحی و علیه عضوی از ناتو به كار گرفته شده، بنا به ماده 5 پیمان نامه واشنگتن، تمامی اعضا موظف به همكاری و پشتیبانی از امریكا خواهند بود.
ژاك شیراك رئیس جمهور فرانسه نگران از عواقب تصمیمات ناتو عازم واشنگتن شد. برنامه این سفر از مدتها قبل تنظیم شده بود.
در این سفر ژاك شیراك از یك سو همچنان بر روابط پایدار فرانسه و مردم امریكا تاكید كرد و از سوی دیگر در كنفرانس مطبوعاتی با هماهنگی كوفی عنان دبیركل سازمان ملل متحد، امریكا را به اتخاذ مواضع آرامتری دعوت كردند. برخورد تلافی جویانه امریكا باید محدود به گروه مشخصی از تروریست ها كه در این حادثه دست داشته و یا كشورهایی كه كمكهای آنها به این گروهها ثابت شده، باشد.
برخورد تند و آمرانه جان اشكرافت - دادستان كل امریكا- با رئیس سازمان F.B.I در كنفرانس مطبوعاتی مشترك این دو، در حضور خبرنگاران و نمایندگان رسانه ها، نشان داد كه ترس مجامع بین المللی حركتهای غیرموجه و سریع امریكایی بی دلیل نبوده است. در این كنفرانس مطبوعاتی رابرت مولر- رئیس سازمان F.B.I و پلیس فدرال ضمن پاسخ به سوال یكی از خبرنگاران افزود: فعلا عجله در گردآوری اطلاعات برای اثبات جرم مظنونان این حادثه نداریم.
هنوز جمله رابرت مولر به اتمام نرسیده بود كه جان اشكرافت به نحو خشن و توهین آمیزی صحبتهای او را قطع كرد و گفت: فرصت برای ادامه تحقیقات بسیار محدود است و ماموران F.B.I باید سریعتر از تروریست ها دست به كار شده و از وقوع جنایتی دیگر جلوگیری كنند. فعلا فرصت برای تحقیقات نداریم و اطلاعات و شواهد گردآوری شده كافی به نظر می رسد.
لحن مقامات رسمی در 13 سپتامبر تندتر از پیش شده و تخلیه مكرر كاخ سفید از پرسنل، تقریبا به عادتی روزانه تبدیل شده بود. در آن روز نیز پس از دریافت اطلاعات مبنی بر احتمال وقوع حملات تروریستی، كاخ سفید بار دیگر از پرسنل تخلیه شد. دیك چنی - معاون رئیس جمهوری - نیز به محلی امن و دوردست فرستاده شد. پس از این نمایش نفس گیر، معلوم شد گزارش های تهدیدكننده دریافتی خالی از حقیقت بوده است.
پل ولفوویتس (Powl Wolfowitz)، معاون وزیر دفاع و سخنگوی پنتاگون در كنفرانس مطبوعاتی این سازمان به داشتن مواضع محافظه كارانه و حمایت از كارتل های اسلحه سازی امریكا شهرت دارد. ولفوویتس همچنین سرحلقه رابط كمپانی های اسلحه سازی با دولت امریكاست.
از یك سال قبل از حادثه 11 سپتامبر، ولفوویتس همواره با دعوت دولتمردان امریكا به پایان دادن به كارهای كثیف در عراق نسخه های نظامی متنوعی تجویز می كرد و اكنون با غنیمت شمردن فرصت از شرایط آماده 11 سپتامبر، بیش از هر زمان دیگر بر حمله به عراق و سرنگونی صدام حسین پافشاری می كرد. ولفوویتس در كنفرانس مطبوعاتی آن روز اشاره ای به كشورهای هدف نكرد.
نه اسمی از افغانستان برده شد و نه نامی از عراق به میان آمد؛ اما او بر این نكته تاكید كرد كه عملیات نظامی ما محدود به یك كشور نخواهد بود، ما نه تنها به حساب عاملان این حادثه خواهیم رسید، بلكه به طور مستمر با كشورهای حامی این افراد برخورد را ادامه خواهیم داد.
آشكارشدن مواضع دولت بوش در كنفرانس مطبوعاتی ولفوویتس، زمینه اجرای این گونه مواضع را فراهم كرد.
پس از این اعلام مواضع آشكار وزیر امور خارجه - كولین پاول - از اسامه بن لادن به عنوان مظنون اصلی یاد كرد و خواستار تحقیقات بیشتر در رابطه با او شد.
فصل پنجم
از مجلس سوگواری تا جنگ مقدس