شهلا دانشفر

ﺩﻟﻮ1390

 

يكسال بعد از انقلاب مصر

 

روز ٢٥ ﺟﻨﻮﺭﯼ سالگرد انقلاب مصر بود. به اين مناسبت صدها هزار نفر از مردم مصر در شهرهاي مختلف از قاهره تا اسكندريه و ديگر شهرها در ميدان التحرير و ميادين اصلي جمع شدند. اين صدها هزار مردم در سالگرد انقلاب مصر جمع شدند، تا ادامه انقلابشان را اعلام كنند. اين را در سخنراني ها و گفته هاي جواناني كه در التحرير جمع بودند و ميكروفونها به  سمتشان گرفته ميشد، آشكارا شنيديم  و در رسانه هاي جهاني نيز وسيعا انعكاس يافت. اكنون نيز باقي ماندن مردم مصر در ميدان التحرير بعد از دو روز و تاكيدشان بر خواست جامعه اي سكولار و انساني، به روشني بر صحت اين گفته تاكيد ميگذارد.

بدين ترتيب در سالگرد انقلاب مصر در حاليكه دولت نظامي حاكم ميخواست با دادن رنگ جشن و شادي، بازگشت اوضاع به شرايط عادي را به نمايش بگذارد، مردم در التحرير و دهها شهر ديگر وسيعا جمع شدند و  خواستار بركناري فوري دولت نظامي طنطاوي شدند و از ادامه انقلابشان سخن گفتند. در اين ميان جريانات اسلامي نيز كه ظاهرا دو سوم كرسي ها را از آن خود كرده اند،  مردم را به صبر و گراميداشت اين پيروزي و انتظار تشكيل پارلمان و دموكراسي فرا میخواندند.

 

اما واقعيت اوضاع از چه قرار است؟ روي كار آوردن دولت نظامي طنطاوي، بعد از سرنگوني مبارك طرح مهندسي شده دولت هاي غرب و حاکمین مصر در مقابل انقلاب مردم بود. در پناه اين دولت و سركوبگريهايش راه برگزاري انتخابات مجلس فراهم شد.

بدين ترتيب در نبود جريان چپي كه افق روشني در مقابل انقلاب مردم قرار دهد و ناآمادگي جريانات چپ  و راديكال كه بتواند مهر خود را بر سير اوضاع و تحولات بزند، و در نتيجه در دل سردرگمي مردم،  انتخاباتي برگزار شد كه انقلابیون و سکولار ها و چپها آنرا تحریم کردند و در نتیجه اسلامی ها دو سوم کرسی ها را نصیب خود کردند. اما جامعه مصر قطبي تر از آنست كه كار بسادگي اينجا فيصله يابد.

انقلاب مردم مصر عليه فقر و نابرابري و براي داشتن جامعه اي آزاد و انساني بود و از ﻫﻤﺎﻥ فرداي روزي كه دولت طنطاوي را روي كار آوردند مقابله مردم شروع شد. انقلابیون یعنی جوانان و بسیاری از کارگران و زنان و بخشهای مختلف مردم مقابلش ايستادند و گفتند تا خواستهايشان پاسخ نگيرد، به اعتراضاتشان خاتمه نخواهند داد. نگاهي به اتفاقات يكسال گذشته و آنچه كه جوانان و مردم مصر در همين دو روز در التحرير بيان كردند، به روشني اين واقعيات را نشان ميدهد.

در اين يكسال مردم و بويژه جوانان مصر بارها و بارها در ميدان التحرير جمع شدند و با خواست بركناري دولت نظامي حاكم، با خواست يك جامعه سكولار و آزاد به روشني بر ادامه انقلابشان تاکید کردند. اعتراضاتي گسترده كه اخبارش تحت عنوان  بازگشت مجدد مردم مصر به التحرير و انقلاب دوم انعكاس جهاني يافت. در اين يكسال ما شاهد شكل گيري دهها تشكل و سازمان كارگري و نيز  گسترده ترين اعتصابات در ميان كارگران  و بخش هاي مختلف حقوق بگير جامعه عليه نظم موجود و براي يك زندگي انساني بوديم. اعتراضاتي كه آنرا بي نظير خواندند. در اين يكسال همچنين ما شاهد جلوي صحنه آمدن جنبش آزادي زن عليه قوانين ارتجاعي اسلامي و با خواست يك جامعه آزاد و در خور انسان بوديم. جنبشي عظيم و گسترده كه عليا المهدي سمبل آنست.  

دختر جواني كه با انتشار تصاوير برهنه اش بر فيس بوك خود، در برابر به تقلا درآمدن جريانات ارتجاعي اسلامي و به جلو كشيده شدن قوانين ارتجاعي شان و فشار بر روي زنان بخاطر حجاب و رعايت اين قوانين، ايستاد. اين كار عليا، در دنيا صدا كرد. جريانات اسلامي مرتجع فتواي قتلش را دادند و در مقابل دور اين حركت عليا،  جنبش اعتراضي زنان و مردان آزاديخواه در خيابان شكل گرفت. زنان به خيابان آمدند و حمايت خود را از عليا، اعلام داشتند. كمپين در دفاع از عليا، در سطح جهان شكل گرفت. عليا، با اينكار در واقع سكولار بودن و جوهر راديكال انقلاب مردمي را كه شعارش نان، آزادي، كرامت انساني بود، به نمايش گذاشت، و نشان داد كه در همه كشورهاي اسلامي و آنجا كه حتي ذره اي خبر از جنب و جوش جريانات ارتجاعي اسلامي در ميان باشد، زنانه بودن انقلاب يك خصلت مهم  مبارزات مردم خواهد بود.

عليا با اين كارش در واقع جواب رجز خواني هاي جريانات ارتجاعي اسلامي و همراهي مدياي غرب با آنان را داد و فرياد آزاديخواهي جوانان و مردم مصر را به صدا در آورد. صدايي كه جهاني شد. اين اتفاق بطور واقعي از يكسو براي جريانات اسلامي و جرياني چون اخوان المسلمين و از سويي براي بلندگوهاي تبليغاتي غرب كه  تلاش ميكنند، آنچه كه به اسم انتخابات در اين كشور برگزار شد را به اسم پيروزي اسلاميون و خواست انقلاب مردم قلمداد كنند، يك شكست بود.

بنابراين اكنون در يكسالگي انقلاب مردم مصر، نگاهي به آنچه در اين يكسال گذشت و تحولاتي كه امروز در مصر شاهدش هستيم، نگاهي به التحرير و فرياد ادامه انقلاب از سوي جوانان مصر ، به روشني نشان ميدهد، كه عمر و دوام همه اين پيروزي ها براي اسلاميون و جريانات راست ارتجاعي چقدر گذراست. مردم و جوانان مصر مدتهاست كه كل اين ارتجاع و اين بيحقوقي و نابرابري را به چالش كشيده اند. خصوصا در دل تحولات جهاني و گسترش جنبش جهاني عليه نظم موجود، اينبار اين مصر است كه از اين جنبش جهاني ضد كاپيتاليستي الهام خواهد گرفت.  انقلاب مصر ادامه دارد.