جنبش "اشغال "وال استریت ، آغازی برای یک تحول بزرگ

 مرادیان

وال استریت و گرده همائی هایی که علیه نظام سرمایه داری برپا میشود انتخاب شده، و از خیابان وال استریت نیویورک در امریکا شروع شد و نام گرفت. جوانه های این اعتراضات از انقلابات خاورمیانه و بعد از اعتراضات اسپانیا و یونان شکل گرفت و بعد در اعتراضات در انگلستان  خود را نشان داد و از 17 سپتامبر 2011 درخیابان وال استریت در شهر نیورک ادامه پیدا کرد و بنوعی آغاز شد.

 وال استریت خیابان بسیار معروفی است که شرکتها و بانکها و بورس امریکا را در خود جای داده و به نوعی قلب و ضربان نظام سرمایه داری آنجا زده میشود! جنبش "اشغال کردن occupy" و یا "99درصدی ها" که دنیای سرمایه داری را به چالش کشیده است ، یکی از انرژیک ترین اعتراضاتی بوده که در چندین سال گذشته در اروپا و امریکا صورت پذیرفته است.

 اکثریت عظیمی از مردم امریکا و جهان که تحث استثمار سیستم سرمایه داری و بازار و مالکیت خصوصی هستند و در راس آنان نسل جوان که خواهان آزادی و رهایی از این نظام بیرحم هستند، 99درصدی هایی که از سرمایه داری متنفر و تاثیرات و خساراتی که این سیستم برزندگیشان گذاشته را بخوبی میشناسند و از آن گریزانند. معترضین، خواهان تغییر در ساختار اقتصادی و سیاسی هستند.

از دید معترضین، ناهمگونی اقتصادی،اجتماعی باعث بروز هزاران مشکل برای جوامع بشری شده. شرایط بد اقتصادی، بیکاری، استثمار، بی اختیاری سیاسی مردم و مالیات های سنگین، باعث شروع این اعتراضات شده است. دنیای سرمایه داری زاینده ی فقر و گرسنگی مضاعف است و مسبب تمامی این نابرابری ها اقتصادی سیاسی اجتماعی شده است!

 این موارد همه و همه باعث شده که در دنیای امروز که سرمایه داری حاکم است ، درصد بسیار کمی از مردم در رفاه باشند و در عوض صاحب کارخانه ها و سرمایه داران سودهای آن چنانی برده اند و از بیشترین امکانات برخوردارند. در واقع کارگران و مردم زحمتکش کاسه ی صبرشان لبریز شده و وارد نبرد شده اند و خواهان  دنیای بهتری جایگزین این دنیا و سیستم فعلی هستند.

این جنبش اعتراضاتی با وجد نوین بودن خود اما مانیفست و هویتی چند صد ساله با خود دارد. حداقل از وقتی که انقلاب صنعتی-اواسط قرن 18- اتفاق افتاد ، نظام سرمایه داری در اروپا و امریکا شکل گرفت ، بسیاری از متفکرین و رهبران سیاسی انقلابی و چپ گرا نظام سرمایه داری را مورد نقد قرار دادند و این بحران فعلی نیز حکایت از ادامه همان جنبش کارگران  و مردم زحمتکش که خود را  99 درصدی نامیده اند، دارد.

 از نخستین افرادی که ماهیت سرمایه داری را آشکار کرد و مورد حمله قرار داد، "کارل مارکس" انقلابی بود. او قرص و محکم گفت که سرمایه داری یعنی از خود بیگانه کردن انسانها از خودشان و دنیای اطرافشان، یعنی برده گی مزد، یعنی تقدس سود و مالکیت خصوصی، یعنی کالاشدن همه چیز حتی خود انسان و عواطفش، یعنی استثمار، و گفت که این نظام با خودش بحران بوجود میآورد و هربار بحرانی بزرگتر از قبل و گفت سرمایه داری با خود اردوگاه و کمپی بوجود میآورد بنام زحمتکشان و کارگران که این نظام ضدانسانی را سرنگون خواهند کرد و راه حل برون رفت از جهان ضدانسانی موجود را سوسیالیسم اعلام کرد یعنی مالکیت اجتماعی بر وسائل تولید و برابری و آزادی همه جانبه انسانها.

       در قرن حاضر نیز که سرمایه داری حاکم است، عده ی  زیادی در فقر و نابسامانی  به سر می برند و عده ی کمی که همان یک درصدی ها هستند در رفاه کامل و صاحبان کارخانه های عظیم و در حال جمع آوری بیشترین سودها هستند. تمامی این شرایط حاکم بر جهان باعث شده که در حال حاضر شاهد اعتراض بخش اکثریت جامعه به سیستم سرمایه داری و حکومتهای موجود باشیم. هدف روشن و واضح است ، تلاش برای دست یابی به یک دنیای بهتر بهمراه با عدالت و برابری و مساوات.

       تلاش جنبش اشغال به صورت طبقه بندی شده رسیدن و دستیابی به عناوین زیر است :به هر کس به اندازه ی نیازش و از هر کس به اندازه ی توانش. با اجرای عدالت و مساوات ، بیکاری و فقر از بین برود و همه توسط شوراها و اجتماعات مردمی ساختار جامعه را پیش ببرند و اداره کنند. حق همگان است که از مسکن و خدمات اجتماعی و آموزش و پرورش و طب رایگان برخوردار باشند.

        این مطالبات، درخواست های حداقلی است که هر انسان باید داشته باشد. همزمان در شهرهای اروپایی هم جنبش اشغال همچنان پابرجاست و به اعتصاب خود ادامه می دهد .لندن، شفیلد و برمینگام، در سوئد و بلژیک و آلمان و ایتالیا و اسپانیا، در پرتگال  و یونان و... همچنان این اعتراضات پابرجاست و همه روزه  به این تجمعات اعتراضی ، نفرات جدید افزوده می شود.

ترتیب و ارسالیی آرزو