ﺁﯾﺎ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﻟﯿﺒﯿﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ«ﺳﻮﻣﺎﻟﯽ ﺷﺪﻥ»، ﻧﺠﺎﺕ ﺩﺍﺩ

ﺁﯾﺎ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﻟﯿﺒﯿﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ«ﺳﻮﻣﺎﻟﯽ ﺷﺪﻥ»، ﻧﺠﺎﺕ ﺩﺍﺩ

 

 

 

22.02.2013

 


فرانسه در ماه ژانویه 50 ناوچه جنگی به لیبی فروخت و در فوریه ایتالیا به مستعمره پیشین خود بیست دستگاه نفربر زرهی هدیه داد . در آوریل کشتی نیروی دریایی انگلیس به سواجل آن کشور نزدیک شده و حامل مقدار هنگفت اسلحه خواهد بود . راستش مقادیر اسحه در آن کشور حالا هم بیش از حد است . این امر به هیچ وجه موقعیت ماقامات مرکزی را تحکیم نمی بخشد.

در لیبی امروزی دولت و ارتش اهمیت اسمی دارند . در واقع در اراضی آن کشور یک سلسله گروه تشکیل شده از روی علایم و اصول ارضی،قومی و مذهبی عمل می‌کنند و رژیم جدیدی که غرب آنرا روی کار آورده قادر نیست کشور را در مقابل تجزیه در امان نگه دارد . « رفعت سید احمد » محقق مرکز تحقیقات راهبردی قاهره ،کارشناس در امور مسایل آفریقای شمالی در این باره چنین گفت:

"در ماهیت امر حالا در لبیبی چهل و پنج هزار جنگجوی خوب مسلح شده و آموزش نظامی دیده حکومت می کنند . آنها فقط و فقط تابع القاعده و حزب عدالت و انبائ – شعبه محلی « اخوان المسلمین » هستند . حرص و طمع به پول و تقسیم ثروت‌های نفتی – یگانه ایدئوموژیشان است . اکنون کشور فوق‌العاده نظامیگری شده و دارای خصومت به هسایگان و کل شمال آفریقا پدید آمده است ،جمعیتی که به فروپاشی نهایی دولتمداری لیبی یاری می‌رساند".

منظره ساده لیبی به این قرار است : در « گهواره » انقلاب اخیر ،شهر بنغازی نخبگان محلی در حال برنامه‌ریزی خود مختاری هستند و منظقه مصراته نسبتاً پیشرفته نیز مشغول همین کار است . در هر منطقه ارگان های حکومتی دایر شده و پرسنل آن‌ها تسلیحات زیادی دارند.

به عقیده بسیاری محققان موقعیت کنونی در لیبی به وضعیت سومالی شباهت دارد : در آنجا در 1988 جنگ داخلی میان رژیم « محمد سیاد بری » و مخالفانی شروع شد که ابتدا کمابیش متحد بودند . انقلاب سومالی به سرعت به جنگ سراسری دودمانی تبدیل شد که حالا هم جریان دارد . به عقیده « سرکئی سریوگیچف » محقق انستیتوی مطالعه خاور نزدیک،چشم انداز تبدیل لیبی به سومالی تا اندازه‌ای زیاد واقعی می باشد . این کارشناس روس چنین گفت:

مساله اساسی لیبی - نبود نیروی متحد کننده مرکزی است . یعنی اینکه لیبی به جای قذافی کشته شده به یک قذافی دیگر احتیاج دارد . تلاش های غرب جهت پیاده کردن الگوی اجتماعی خود در لیبی ناکام مانده است . گروه های متفاوت سیاسی – دودمانی آن کشور با استفاده از حقوق و آزادی‌های مختص مدل غربی به خاطر منافع مغرضانه خویش مبارزه می‌کنند.

این کارشناس معتقد است که هیچ سخنی در باره گونه‌ای از دمکراسی در لیبی در میان نیست زیرا این کشور در حالت تجزیه فئودالی قرون وسطایی قرار دارد و قذافی جدیدی که بتواند توازن قوا را میان اقوام ،قبایل و دودمان ها را بر قرار کند وجود ندارد و در پیش نیز دیده نمی شود . در نتیجه، آن کشور روز به روز بیشتر راهی را طی می‌کند که سومالی در زمان خود از آن رفته بود.

ﺻﺪﺍﯼ ﺭﻭﺳﯿﻪ