به یاد هزاران زن و مرد مبارز و مقاومی که در زندان‌های حکومت اسلامی جان باخته‌اند!
به یاد هزاران زن و مرد مبارز و مقاومی که در زندان‌های حکومت اسلامی جان باخته‌اند!
بهرام رحمانی bahram.rehmani@gmail.com
حکومت اسلامی ایران، از همان روزهای نخست به قدرت رسیدنش،
تهدید و رعب و وحشت را آغاز کرد و هم‌چنان این سیاست‌های وحشیانه‌اش علیه اکثریت
مردم ایران، ادامه دارد. در دهه نخست حاکمیت جمهوری اسلامی، به خصوص در سال 67، که
اوج بربریت سران این حکومت و در راس همه خمینی بود هزاران زندانی سیاسی را به طور
مخفیانه اعدام کردند و جسدهای آن‌ها را نیز در نقاط نامعلومی دفن کردند. یکی از
این مکان‌ها گورستان خاوران تهران است که به میعادگاه مادران و پدران داغ‌دیده
تبدیل شده است. در حقیقت همه عناصر و جناح‌های حکومت اسلامی، در همه سرکوب‌ها و
کشتارهای دهه شصت به طور مستقیم، سهیم و دخیل بودند. مردم مبارز و مترقی و برابری‌طلب
و عدالت‌جوی ایران، هرگز این وحشی‌گری‌های حکومت اسلامی را نه می‌توانند فراموش کنند
و نه کسی را می‌بخشند. چرا که هنوز هم این حکومت جانی، با تمام قدرت ارتجاعی خود،
بر جامه ما حکم‌رانی می‌کند و هیچ‌کس جز عناصر و سران این حکومت، از واقعیت‌های
پشت پرده کشتار چندین هزار زندانی سیاسی در سال 67 خبر ندارد از این‌رو، بخش داغ‌دیده
و ستم‌دیده و سرکوب‌شده جامعه ایران، تنها پس از سرنگونی کلیت این حکومت و محاکمه
علنی و عادلانه سران و عناصر آن و روشن شدن واقعیت‌ها، کمی دردها و رنج‌هایشان
کاسته شده و در چنین شرایطی، آن‌ها این جانیان را مورد عفو قرار خواهند داد.
بنابراین، چنین موضعی نه انتقام‌جویی بلکه بر عکس، دادخواهی و بخشودگی است. به
علاوه مهم‌تر از همه، با روشن‌شدن حقایق جنایت‌های حکومت اسلامی، جامعه ایران به
هیچ دولتی و قدرتی اجازه نخواهد داد هم‌چون گذشته، زندانی سیاسی و شکنجه و اعدام
داشته باشد.
هم‌اکنون و هم‌زمان با سال‌گرد کشتار زندانیان سیاسی در سال
1367، بربریت و وحشی‌گری حکومت اسلامی بر علیه فعالین کارگری، زنان، دانشجویی و
اجتماعی اوج گرفته به طوری که جانیان حکومت اسلامی، شاهرخ زمانی این فعال کارگری
را در زندان به قتل رساندند. هم‌زمان با قتل شاهرخ، تعدادی از فعالین کارگری و
دانشجویی را دستگیر کردند و برخی دیگر را تهدید و برخی نیز باید از زندان آزاد می‌شدند
دوباره به سال‌ها زندان محکوم شدند.
سخنگوی
قوه قضاییه می‌گوید «دستگاه قضا در حال بررسی است که علت سکته شاهرخ زمانی چه بوده
است، زیرا در این مورد پزشک باید نظر بدهد.»
غلامحسین
محسنی‌اژه‌ای، سخنگوی قوه قضاییه، یک شنبه 29 شهریور 1394، در پاسخ به سئوال
خبرگزاری «ایلنا» و توجیه دلیل مرگ شاهرخ زمانی، گفت: افرادی که متهم هستند و
محکوم می‌شوند، اگر نگوییم بیش از سایر افراد دچار مشکلات جسمی و روحی می‌شوند، به
اندازه آن‌ها با این مشکلات مواجه خواهند شد. به هرحال بیرون از زندان هم مریض می‌شوند
و سکته می‌کنند.
قائم
مقام دستگاه قضا افزود: شکل ظاهری این مسئله نشان می‌دهد که متهم سکته کرده است،
اما در مورد این که علت سکته او چه بوده در حال بررسی هستیم. در این مورد پزشک
باید نظر بدهد و قاضی نمی‌تواند نظر شخصی بدهد. ما همه اقدامات قضایی لازم را برای
بررسی علت سکته این متهم انجام می‌دهیم، اما نتیجه نهایی هنوز اعلام نشده است.
سخنگوی
قوه قضاییه در پاسخ به این سئوال که گفته می‌شود متهم در طول این مدت به مرخصی
نرفته بوده است، گفت: از این موضوع اطلاعی ندارم. مرخصی زندانیان ضوابطی دارد.
گاهی مرخصی رفتن آن‌ها مضر نیست و گاهی بر عکس. در این مورد هم جز در مورد
استثنایی فرد تصمیم نمی‌گیرد، بلکه شورا تصمیم می‌گیرد. معیارهایی برای اعطای
مرخصی به زندانیان وجود دارد اما در کل در حال بررسی علت سکته این متهم هستیم و
نتیجه نهایی هنوز مشخص نشده است.
گفتنی
است شاهرخ زمانی که از 1390 در زندان، در حال گذراندن حبس 11 ساله خود بود، روز یک‌شنبه
22 شهریور 94، به دلیل سکته مغزی در زندان درگذشت.
او
از جمله فعالان سوسیالیست کارگری و پیگیر حقوق کارگران و تشکیل تشکل‌های مستقل
کارگری از جمله سندیکای کارگران نقاش بود و به نوشته روزنامه اعتماد، در دوران حبس
نتوانست از مرخصی درمانی استفاده کند.
در این‌جا به چند نمونه از دستگیرهای جدید و وضعیت زندانیان
سیاسی اشاره می‌کنم.
محمدرضا
کریمی فعال کارگری شاغل در اداره بنادر بندر لنگه صبح روز شنبه ۱۴ شهریور بازداشت
شد. محمدرضا کریمی که پس از اتمام بازداشت ۲۴ ساعته و آزادی در تاریخ ١١ شهریور
سال جاری، صبح روز شنبه ۱۴ شهریور جهت دریافت وسایل ضبط شده خود مراجعه کرده بود،
مجددا بازداشت شد.
صبح
روز ٢۵ شهریور، محمود صالحی فعال سرشناس جنبش کارگری از شهر سقز جهت دریافت حکم
خود به دادگاه سنندج مراجعه کرد. دفتر دادگاه شفاها حکم را به وی اعلام نمود و بنا
بر این حکم وی به ٩ سال زندان محکوم شده است. دادگاه از تسلیم حکم کتبی به وی
خودداری کرد.
محمود
صالحی در دادگاهی که برایش تشکیل شده بود، از کلیه فعالیت‌هایش در باره دفاع از
حقوق کارگران و پی‌گیری ایجاد تشکل‌های مستقل
کارگری به دفاع بر خاسته و آن‌ها را حق همه کارگران و فعالان کارگری دانسته بود .
بنا
بر حکم صادره که تنها به رویت محمود صالحی رسیده است، به سوابق فعالیت‌های او در
دهه شصت و هفتاد و فعالیت‌های کارگری وی استناد شده است. محمود صالحی بیست روز
فرصت دارد که به این حکم اعتراض کند.
ساعت
۱ بامداد پنج شنبه ۲۶ شهریورماه ۸ مامور امنیتی که یکی از آن‌ها خود را دادستان
معرفی کرده با حکم تفتیش و بازداشت به منزل شاپور رشنو وارد شده و تا ساعت ۳ بامداد
خانه را جستجو کرده و وسایل و کامپیوتر و موبایل‌ها و … را جمع کرده و شاپور رشنو
را هم با خود برده‌اند. علاوه بر
رشنو تعداد دیگری از فعالین مدنی و کارگری اندیمشک از جمله علی محمد جهانگیری؛ و
علی نجاتی از فعالان سندیکای کارگران هفت تپه نیز بازداشت شده‌اند.
بنا
به گزارش سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه، ماموران امنیتی با در دست داشتن
حکم دادستانی، بعد از مراجعه به خانه نجاتی، ضمن تفتیش منزل و توقیف بعضی از وسایل مانند کیس کامپیوتر وغیره، ایشان را به
همراه خود می‌برند. و اکنون دو روز است که نام‌برده در بازداشت اداره اطلاعات می‌باشد.
و هیچ کس بدرستی نمی‌داند که به چه اتهامی ایشان را مورد بازداشت قرار داده‌اند.
ساعت ۱۱ شب دوشنبه سی‌ام شهریور 1394، در حالی که
واله زمانی قصد رساندن پنج نفر از فعالین کارگری را به منازل‌شان داشت بین راه
نیروهای امنیتی به بهانه رویت مدارک ماشین سد راه آنان شدند و سپس با رسیدن سه
ماشین از نیروهای انتظامی به محل، همان‌جا در خیابان همه آنان را مورد بازجویی در
مورد علت حضورشان در منزل واله زمانی قرار دادند و پس از نیم ساعت بازجویی و صحبت
در خیابان راه را برای ادامه مسیر آنان باز کردند.
بنا بر گزارش‌های رسیده به اتحادیه آزاد کارگران
ایران، مامورین امنیتی پس از بازگشت واله زمانی به سمت منزلش بار دیگر سر راه وی
را گرفته و او را بازداشت کردند. تا لحظه تنظیم این خبر از محل نگهداری واله زمانی
خبری در دست نیست. واله زمانی پسر عمو و پسر خاله شاهرخ زمانی است که به لحاظ
عاطفی وابستگی خاصی به شاهرخ داشت و ۵ فعال کارگری دیشب به عیادت وی و خانواه‌اش
رفته بودند.
به
گزارش خبرگزاری هرانا، يک‌شنبه ۲۹ شهريور ۱٣۹۴، پنج فعال دانشجویی به نامهای
سیامک ملامحمدی فارغ‌التحصیل مقطع کارشناسی از دانشگاه خواجه نصیر و دانشجوی
کارشناسی ارشد دانشگاه پلی‌تکنیک، مهربان کشاورزی از دانشجویان دانشگاه علامه
طباطبایی، سپهر صاحبان، حسین جندقیان و کیانا کریم‌پور از دانشجویان و یا فارغ
التحصیلان خواجه نصیر و هم‌چنین غزال مقدم که روز چهارشنبه در تهران و کرج بازداشت
شده بودند، به زندان اوین منتقل شدند.
گفته
می‌شود در حداقل یک مورد نیروهای امنیتی از زور و شکستن قفل در برای ورود به منزل
استفاده کرده‌اند، هم‌چنین لوازم شخصی و کامپیوترهای بازداشت‌شدگان را نیز پس از
تفتیش منزل با خود برده‌اند.
ميلاد
درويش، فعال كارگری و حقوق كودك، عضو افتخاری كانون صنفی معلمان ايران و عضو كميته
دفاع از حقوق بشر در ايران، به دنبال هجوم نیروهای اطلاعاتی در 31 مرداد ماه، به
خانه پدری وی که محل زندگی او بود، دستگیر شد.
صبح
پانزدهم شهریورماه «محمود بهشتی لنگرودی»، از اعضای هیات مدیره کانون صنفی معلمان
ایران با مراجعه ماموران امنیتی در منزلش بازداشت شد.
لازم
به ذکر می‌باشد، در تاریخ نهم شهریور ماه نیز دو عضو دیگر کانون صنفی معلمان
محمدرضا نیکنژاد و مهدی بهلولی با حکم همین شعبه بازداشت و روانه زندان شدند.
در حال
حاضر علاوه بر این سه نفر علی اکبر باغانی، اسماعیل عبدی و رسول بداقی از دیگر
اعضای کانون صنفی معلمان در زندان به سر می‌برند.
هم‌چنین
محمدرضا نیکنژاد و مهدی بهلولی در روز دوشنبه 9 شهریور ماه توسط نیروهای امنیتی
در محل سکونت خود بازداشت شدند.
این
دو معلم ، با نگارش مطالب و مقالاتی به وضعیت آموزش در ایران می‌پرداختند. این بازداشت‌ها در حالی صورت گرفته که حکومت
ایران نگران از سرگیری اعتراضات معلمان است.
این
در حالی است که آقای هاشمی دبیر کل سازمان معلمان ایران نیز از مدتی پیش در زندان
به سر می‌برند.
از
آغاز سال 1394 سه تجمع اعتراضی سراسری توسط معلمان صورت گرفته که مهم‌ترین خواسته‌های
مطرح شده در این تجمعات، رسیدگی به وضع معیشتی معلمان، به رسمیت شناختن تشکل های
مستقل و آزادی فعالان در بند بوده است.
به گزارش
منابع خبری، معلمان ایران قرار است که در روز 13 مهر ماه که توسط يونسكو روز جهانی
معلم نام گذاری شده بار دیگر تجمع اعتراضی برگزار کنند.
رسول بداقی که در تاریخ ۱۳ مرداد ماه، شش سال حبس بدون مرخصی‌اش
به پایان رسیده و هم‌چنان در بازداشت موقت در بازداشتگاه دو الف به سر می‌برد، روز
گذشته با محکومیت جدید مواجه شد.
به گزارش کمیته اطلاع رسانی کانون صنفی معلمان ایران، روز
گذشته، حکم جدید بداقی از سوی شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب صادر شده است. این حکم، سه
سال حبس تعزیری است. با صدور این حکم جدید، وی هم‌چنان با وجود پایان دوران
محکومیت باید در زندان بماند.
صدور این حکم جدید بر نگرانی خانواده، دوستان و همکاران رسول که
شش سال از دیدن او محروم بوده‌اند و اکنون چند ماهی است که در انتظار آزادی او
هستند، افزوده است.
اواسط
مرداد که شش سال زندان آقای بداقی به پایان رسیده بود و همه منتظر آزادی ایشان
بودند نه تنها آزاد نشد بلکه پرونده جدیدی برای ایشان گشوده شد.
نرگس محمدی، نائب رییس کانون مدافعان حقوق بشر در نامهای به
صادق آملی لاریجانی، رییس قوه قضاییه نسبت به اجازه ندادن مقام‌های مسئول به او
برای تماس تلفنی با فرزندان خردسالش، اعتراض کرد. خانم محمدی که در غیاب همسرش،
سرپرستی دو کودک هشت و نیم ساله‌اش را برعهده داشت، در تاریخ ۱۵ اردیبهشت ماه ۱۳۹۴
بدون ارسال احضاریه از سوی دایره اجرای احکام، توسط نیروهای امنیتی- قضایی بازداشت
شد. در پی این بازداشت، کودکان خردسال خانم محمدی به نزد پدرشان در فرانسه رفتند.
خانم هدایت در نامهای به همسرش امین احمدیان خبر
داده که مسئولان زندان وی را احضار کرده و خبر داده اند که حکم آزادیش صادر شده
است، اما قاضی تصمیم گرفته که یک حکم تعلیقی دو ساله زندان را، که ۹ سال پیش صادر
شده، به اجرا بگذارد.
این زندانی، در نامه خود نوشته در روز ۳۱ مرداد،
دفتر اجرای احکام زندان به او اطلاع داده که چهار روز پیش، حکم آزادی او صادر شده
و همان روز، حکم دو سال زندان جدید او هم به زندان ابلاغ شده است.
حسن
طفاح، زندانی ۸۶ ساله زندان رجائی شهر به علت بیماری سرطان خون دچار ضعف شدید شده
و وضعیت جسمانی وی وخیم گزارش شده است.
به
گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، حسن
طفاح، زندانی ۸۶ ساله زندان رجائی شهر از روز دوشنبه به علت بیماری سرطان خون دچار
ضعف شدید جسمانی شده و از روز گذشته و علی‌رغم داشتن پرونده در بهداری زندان،
مردانی رییس زندان رجائی شهر کرج به دستور خدابخشی دادیار ناظر بر زندان از
فرستادن حسن طفاح برای درمان خودداری می‌کند. حال این زندانی ۸۶ ساله زندان رجائی
شهر به شدت وخیم گزارش شده است.
لازه
به ذکر است که حسن طفاح، علی‌رغم گذشت یک سال از پذیرفته‌شدن عدم تحمل کیفر،
هم‌چنان زندانی است و از آزادی، اعزام به مرخصی و یا حتی اعزام به بیمارستان او جلوگیری
می‌شود.
حسن
طفاح در سال ۱۳۸۷، توسط نیروی‌های امنیتی دستگیر و از سوی شعبه ۱۵ دادگاه
انقلاب تهران به ریاست قاضی صلواتی به اتهام جاسوسی و تبلیغ علیه نظام به ۱۵ سال
حبس تعزیری محکوم شده است.
مادر آتنا فرقدانی، زندانی سیاسی با اظهار این که فرزندش در اعتراض
به رفتارهای غیرقانونی مسئولان زندان اوین سه روز در اعتصاب غذای خشک بوده به
کمپین بین‌المللی حقوق بشر در ایران گفت: «یک‌شنبه ۲۲ شهریور ماه ملاقات حضوری با
آتنا داشتیم اما او با حال خیلی بد آمد، به سختی راه می رفت و نمی‌توانست روی پا
بایستد. آن‌جا متوجه شدیم او سه روز در اعتصاب غذای خشک بوده که پس از افت شدید
فشار خون هم بندی هایش او را روی ملافه به بهداری می‌برند.»
خانم
فرقدانی که از بیستم دی‌ماه سال ۱۳۹۳ زندانی‌ست، در دادگاهی به ریاست قاضی صلواتی،
به دوازده سال و ۹ ماه زندان محکوم شد، اتهام‌های او «توهین به نمایندگان مجلس از
طریق نقاشی»، «تجمع و تبانی با افراد ضدانقلاب» و «توهین به رهبر جمهوری
اسلامی» عنوان شده است.
آتنا
فرقدانی سال گذشته پس از دو ماه حبس در زندان سپاه پاسداران، گفته بود که نقاشی‌های
انتقادی‌اش محور اصلی بازجویی‌ها از او بوده است، وی هم اکنون در بند زنان زندان
اوین نگهداری می‌شود.
زینب
جلالیان که از سال ۱۳۸۶ و به اتهام محاربه بازداشت شد، چندین ماه است که با بیماری
چشمی روبروست و در صورت عدم رسیدگی و عمل جراحی چشمانش ممکن است که نابینا شود.
یک منبع مطلع در این ارتباط به خبرنگار هرانا گفت که هنوز و پس از ماه‌ها از اعلام بیماری چشمی زینب جلالیان، برای درمان این بیماری اقدامی از سوی مسئولین زندان و دستگاه قضایی نشده است. این منبع مطلع هم‌چنین افزود که پزشکان زندان پزشک عمومی هستند و به بیماری زینب جلالیان هم اهمیت نمی دهند و تنها به او گفته اند که نیاز به عمل دارد و اگر عمل نکند نابینا خواهد ش