تفنگداران دریایی بر علیه انسان سبز
تفنگداران دریایی بر علیه انسان سبز
تفنگداران دریایی بر علیه انسان سبز
تمرینات «جنگ جهانی سوم» در آمریکا با
تمام قدرت انجام میشود
«دیلی بست» در بازدید از پایگاه آموزشی لیجن، چگونگی
ارتقاء مهارتهای جنگی در شهرهای اروپای شرقی در نزدیکی مرز روسیه توسط آمریکاییها
را روشن کرد. برای تقویت آموزش تفنگداران دریایی آمریکا پایگاهی شبیه به میدان
فیلمبرداری ساختهاند که در آن سناریوها، آرایش صحنهها، لباسها و بازیگران بطور
مرتب تغییر مییابند و همچنین، بوی باروت و پهن بصورت تصنعی متصاعد میشود.
در پایگاه آموزشی لیجن نرفتن به روی بمبها و ندادن
شماره تلفن به روسپیان را به افرادی آموزش میدهند، که قرار است به مرزهای روسیه
اعزام شوند. «دیلی بست» به مشاهده یکی از تمرینها پرداخت و مشخص نمود که آمریکاییها
را چگونه برای جنگ با «انسان سبز» روسیه آماده میکنند.
تفنگداران جوان غرق در عرق در گرمای چهل درجه از قسمتهای
خطرناک شهر عبور میکنند. آنها از راههای کثیف روستاهای اروپای شرقی میگذرند.
هوا را بوی پهن و باروت فراگرفته، از معبرهای تنگ جملاتی به زبان روسی به گوش میرسد-
غیرنظامیان تقاضای کمک میکنند.
آمریکاییها میخواهند کمک کنند، اما وظیفه مهمتر آنها-
دفاع از خود و اجرای فرامین جنگی- دریافت اطلاعات از برنامه دشمن از طریق تلفن
است. کمک به غیرنظامیان در میان وظایف آنها در درجه سوم اهمیت قرار دارد.
یکی از سربازان روی بمب ساختگی میرود- صدای انفجار
پایگاه را فرامیگیرد، تفنگدار به زمین میافتد. کسی فریاد میزند: «کشته شد»!
دوستان او، سرباز آسیبدیده را در هوای باز به بیمارستان منتقل میکنند و موضع
دفاعی میگیرند. پس از آن رگبار تفنگ کالاشنیکوف شنیده میشود.
اخیرا، شبیهسازی جنگ با شورشیان روسزبان، که در کشور
فرضی اروپای شرقی مشاهده میشود، در پایگاه لیجن بطور منظم انجام میگردد. یکی از
سازمانگران آموزش، چنین مناقشه را تمرین برای «جنگ جهانی سوم» نامید.
فرمانده پایگاه تصریح میکند، پس از «الحاق» کریمه و
رخدادهای شرق اوکراین سناریویی که تحت عنوان «بلوک شرق» در پایگاه لیجن روی صحنه
میرود، بنظر نمیرسد جدا از زندگی باشد. یک گروه کوچک از نظامیان آمریکایی مستقر
در اوکراین، در آنجا مرکز آموزش جنگی برای سربازان محلی دایر نموده است.
کنگره آمریکا در ماه ژوئیه پیشنهاد مشترک وزارت خارجه و
دفاع مبنی بر فروش تسلحلیات دفاعی مرگبار از قبیل مجموعه ضد تانک «جاولین»
به ارتش اوکراین را مورد تأئید قرار داد.
هر چند که بمبها و انفجارها در پایگاه آموزشی لیجن
واقعی نیستند، در عوض، احساسات سربازان نیز تصنعی نیست. در پایان آموزش، هنگام
تحلیل پروازها، برخیها بر خود عصبانی شدند، برخیهای دیگر بخاطر وقوع اشتباهات
بحالت گریه افتادند. همه فهمیدند عاقبت چنین اشتباهاتی در جنگ واقعی چه خواهد
بود.
تفنگدار دریای پرسابقه، گرگ جکسون میگوید:
«من اطمینان قطعی دارم، که در اینجا ما زندگی مردم را نجات میدهیم، هیچ وضعیتی
وجود ندارد که ما نتوانیم شبیهسازی کنیم. من از آنچه که تفنگداران دریایی در
نتیجه آموزش همه روزه ما انجام میدهند، در حیرتم».
همه آنچه که در میدان تمرین روی میدهد، بواسطه ۱۶۷ دوربین پیشرفته ضبط میشود. بوی باروت و پهن واقعی
نیست. آنها بواسطه ژنراتور انتشار بو مخصوصا برای ایجاد حس بودن در شهر جنگزده در
نزدیک مرز روسیه متصاعد میشوند. صداهای بلند تیراندازی، انفجار و نبرد نیز واقعی
نیستند.
جکسون تصریح میکند: «آنها باید برای انجام هر کاری
آماده باشند. وضعیت اینطور است: اگر واحدهای تفنگداران دریایی در اوکراین مستقر
شدهاند، یعنی، در بحبوحه جنگ جهانی سوم هستند».
راز تأثیرگذاری آموزش در مشارکت افرادی با مهارت بازیگری
نهفته است. مسئول سازماندهی میدان آموزش و مربی، چیپ اولمستید اظهار
میدارد: «بدون بازیگران (پایگاه لیجن- اینو تیوی)میتوانست فقط یک پایگاه از هم
پاشیده و غرق در تعفن باشد. این افراد پایگاه را تأثیرگذار میسازند». بخصوص اینکه
بازیگران بخوبی بزبان روسی تکلم میکنند. اکثریت آنها از تبار مردمان اروپای شرقی
یا روس میباشند؛ آنها از نسلهای اول یا دوم مهاجران هستند.
آنها مردم محلی را متصور میسازند، که سعی میکنند
اطلاعات ارزشمندی از آمریکاییها دریافت کنند، به اطلاعات شخصی آنها دست یابند.
آنها را بمنظور تأمین امنیت اطلاعاتی سربازان به این کار جلب میکنند.
بطوری که یک بار هنگام اجرای یکی از نمایشنامهها، یک
«روسپی» از سرباز شماره تلفناش را خواست و او شماره خود را به وی داد. پس از آن به
اطلاعات شخصی او و همکارانش دست یافتند. در پایان اجرای شبیهسازی، جکسون خطاب به
زیردستان خود اظهار داشت، که به خاطر چنین «تله عسلی» به نشانی خانه تقریبا همه
افراد واحد دست یافتند.
در پایگاه لیجن، مانند میدان واقعی فیلمبرداری، سناریوها،
لباسها، آرایش صحنهها و بازیگران بطور دائمی تغییر مییابند.
برگردان: ا. م. شیری
۱٠/ ٠۶/ ۱۳۹۶