مضرات روزه داری و شیادی دستگاه روحانیت در ایران!
مضرات روزه داری و شیادی دستگاه روحانیت در ایران!
نوشته و ارسالی بهرام رحمانی
اکنون در ماه رمضان به‌سر
می‌بریم. اکنون شهروندان ایران در زیر سایه شوم اسلام و
حکومت اسلامی و اعمال مشمئز کننده مسلمین و در عین حال با بیکاری،
توروم، گرانی و فقر و سرکوب و تبلیغات جنگی به تنگ آمده‌اند در
ماه رمضان با تشدید کنترل پلیسی مردم، تیری دیگر است
به قلب جامعه افسرده و رنج دیده ما!
روزه‌داری مضرات مختلفی برای جسم و روح انسان دارد. آن منافع مادی و
معنوی که قشر آخوند برای روزه‌داری می‌شمارند
در واقع منافعی‌ست که مستقیما به جیب آنها
می‌رود و روزه‌دار
از جانش مایه می‌گذارد.
در طب بهترین نوع غذا خوردن این‌ست
که «کم بخورید» و به «فواصل کم». هر کس خلاف این مسئله
را عملی سازد بهمتابولیسم بدن زنده ضرر می‌رساند.
تغییرات شیمیایی در خون در طول روزه می‌تواند
تاثیرات خطرناکی بر سیستم بدن داشته باشد. از جمله احتمال مسمومیت‌های
استامینوفنی که همراه با برخی داروها رخ می‌دهد. نتیجه اسیدی
شدن خون ضعف، خستگی شدید، کج‌خلقی، افسردگی، کاهش میل جنسی و احساس کسالت است.
دستگاه روحانیت مخوف و مفت‌خور و
تبه‌کار با اتکا به حاکمیت آدم‌خوار، دوست دارند به جامعه گرسنگی دهند و آنها
دچار ده‌ها درد و مرض ناعلاج کنند؛ اکیدا ممنوع
کرده‌اند که هیچ کسی، حق ندارد در کوچه و خیابان چیزی بخورد و یا بیاشامد.
این ماه به ویژه برای کودکان و سال‌خوردگان و بیماران ماه درد و رنج
آه است. چرا که باید از گرسنگی و تشنگی زجر بکشند ولی لب به آب و غذا نزنند تا
خدای خشم و وحشت و مریدان و معتقدان آن راضی شوند!
اگر کسی را در حین خوردن غذا و یا آشامیدن آب، دستگیر کنند، آن شخص
مجبور به پرداخت جریمه نقدی و هم‌چنین تحمل هشتاد ضربه شلاق است. و یا حبس در
زندان به مدت ده روز تا دو ماه و یا بیش‌تر است.
مریدان خدای جنگ و خشونت، مصیبت
و گرسنگی، اعدام و ترور، این جنایت خود چنین توجیه می‌کنند:
«اگر شخص با ایمان قوی روزه گرفته و برای دریافت پاداش الله مدینه و
همبستر شدن با حوریان و غلامان، حاضر به تحمل این زجر و شکنجه شده است، پس چرا با
دیدن کسی که در حال غذا خوردن است، دست و پایش شل می‌شود و دلش می‌خواهد روزه‌اش
را بشکند؟»
در رابطه با روزه‌داری
مانند همه مسایل دیگر، آخوندها و امامان تبه‌کار و دزد، دروغ‌های شاخداری بافته‌اند.
محمد پیامبر مسلمانان در
رابطه با بوی بد دهان روزه‌داران گفته است:
«ولخلوف فم الصائم أطیب عند الله من ریح المسک - بوی بد دهان روزه
دار در نزد الله، خوشبوتر است از بوی مشک.»
این که گفته می‌شود تصفیه خون و پاک‌سازی بدن و یا به یاد گرسنگان
افتادن، حرف‌های نادرستی ست که پایه علمی ندارند و یا از جانب پزشکان بی‌مسئولیتی
و مذهبی گفته می‌شود که مصلحت را به حقیقت بفروشد.
در ماه رمضان تعداد ساعاتی که فرد روزه‌دار اجازه ندارد آب و یا
نوشیدنی‌های دیگر مصرف کند، گاه تا 18 ساعت نیز می‌رسد. سئوالی که در
این مطرح می‌شود این است که بدن یک فرد روزه‌دار به چه‌قدر آب نیاز دارد؟
بدن انسان روزانه به دو و نیم لیتر آب احتیاج دارد. البته این
میزان بدون در نظر گرفتن کلا دفع آب در نظر گرفته می‌شود. بدن انسان هم به‌گونه‌ای
نیست که این میزان آب را به یک‌باره بنوشد و برای تمام روزش ذخیره کند. دو
عضو کوچک «کلیه» هست که علاوه بر دفع برخی از سموم از بدن، میزان آب بدن را هم
تنظیم می‌کند.
بنابراین، کلیه‌ها تا یک حدی می‌توانند
کمبود آب از دست رفته بدن را جبران کنند. میزان
آب موجود در رگ‌ها کاسته می‌شود و به حالتی منجر می‌گردد که به آن نام «شوک هیپو
ولمی» یا شوک در اثر کمبود حجم گفته می‌شود. اگر این شوک درمان نگردد، باعث خطرات
شدید جسمی، نهایتا مرگ هم می‌گردد. این‌ها در
حالت عادی هیچ مشکلی از بابت تصفیه خون ندارند.
علم پزشکی به ما می‌گوید
که آب دومین عنصر مهم پس از هواست که بدن برای ادامه حیات به آن نیاز دارد و
مردان به‌طور میانگین 7/3 لیتر در روز و
زنان 7/2 لیتر آب باید مصرف کنند.
اعداد ارائه شده یک میانگین
هستند و افراد مختلف بسته به نوع فعالیت‌های روزانه، وزن، دمای هوا، سن و جنسیت
نیاز به مقادیر مختلفی آب و دیگر مایعات دارند. 80 درصد آب مورد نیاز
بدن از دیگر مایعات و خوراکی‌هایی که افراد مصرف می‌کنند، تامین می‌شود.
میان وزن افراد و مقدار آبی که
باید مصرف کنند، نیز رابطه معناداری وجود دارد. هر چه وزن فرد بیش‌تر باشد، به آب بیش‌تری نیاز
دارد. در ماه رمضان افراد روزه‌دار باید از ساعات میان افطار و سحر استفاده کرده و
به‌طور تدریجی مقدار مایعات مورد نیاز بدن خود را
مصرف کنند.
نکته مهم دیگری که باید مورد توجه قرار گیرد این است که دمای آب
تاثیری در تاثیر آن روی چرخه گوارش ندارد و فرد روزه‌دار باید مطابق میل خود آب
گرم یا سرد مصرف کند، آن‌چه
مهم است، تامین آب مورد نیاز بدن است.
در حالی که آب مایع حیات و
یکی از مولفه‌های اصلی تشکیل‌دهنده اندام‌های کلیدی بدن انسان مانند مغز، کبد، و
قلب است. آب مایعی حیاتی برای استخوان‌های انسان‌ها و حتی فضاهای بین سلولی نیز
محسوب می‌شود. بر همین اساس است که نوشیدن آب ناکافی می‌تواند زمینه‌ساز برخی
مشکلات سلامت شود.
به این ترتیب، نوشیدن آب ناکافی می‌تواند
موجب شکل‌گیری آسیب‌هایی شود که از پوست تا اندام‌های کلیدی بدن انسان را تحت
تاثیر قرار می‌دهند.
افزون بر استفاده از کرم‌های
مرطوب‌کننده و دیگر درمان‌های طبیعی، بهترین راه‌حل برای تامین آب مورد نیاز پوست
نوشیدن آب به میزان کافی است.
انعطاف‌پذیری پوست به تعادل آب
در بدن شما بستگی دارد و بر همین اساس به اندازه‌ای که آب از دست می‌دهید یا بیش‌تر
از آن باید آب بنوشید.
برای این که به
سادگی بفهمید آیا با کم آبی پوست مواجه هستید یا خیر می‌توانید آزمایش زیر را
انجام دهید:
«به آرامی یک قسمت پوست
را نیشگون گرفته و ببینید چه‌قدر طول می‌کشد تا پوست به حالت عادی خود باز گردد.»
اگر با کم آبی مواجه باشید، پوست
بسیار آرام به شکل اولیه خود باز می‌گردد.
در غیر این صورت، پوست بلافاصله به وضعیت پیشین باز می‌گردد.