بهرام رحمانی

راه پیمایی اربعین در عراق، نمایش قدرت سیاسی و کسب سود!

برگزاری این راهپیمایی هم‌چون شرکت در مراسم حج، یکی از اصلی‌ ترین خواسته‌های «سیدعلی خامنه ‌ای»، رهبر حکومت اسلامی ایران است. به همین دلیل، دولت و سایر نهاد‌های دولتی موظف به حمایت همه‌ جانبه از آن هستند.

بعضی کارشناسان مخارج برگزاری این راهپیمایی را تا چند میلیارد دلار در سال برآورد می ‌کنند. در حالی که تحریم‌ های اقتصادی علیه ایران و سقوط ارزش ریال، این سفر را برای زائران ایرانی هم به سفری پرهزینه تبدیل کرده است.

سران و مقامات رده بالای حکومت اسلامی ایران، بزرگ ترین شیادان و دروغ گویان تاریخ بشری محسوب می شوند. آن ها از جمله درباره کل جمعیت شرکت کننده از کشوزهای مختلف در راهپیمایی اربعین عراق، آمارهای مختلفی از ١٥ تا ٣٠ میلیوناعلام کرده اند هم زمان همین دروغ ها را درباره هزینه های اختصاصی به این نمایش سیاسی خود نیز بیان کرده اند.

عبدالرضا رحمانی فضلی، وزیر کشور دولت اسلامی شیخ حسن روحانی، روز اول مهر ماه ادعا کرده بود: «اربعین بدون یک ریال کمک دولت برگزار می‌شود.»؟!

این ادعا شاید در زمینه مواردی چون کمک های افراد و یا توزیع غذا درست باشد ولی گزارش‌ های متعددی درباره مشارکت دولت در تامین هزینه‌ های خدماتی منتشر شده است. بر اساس گزارش سازمان حج و زیارت، امسال ۱۶۰ تن دارو برای این مراسم ارسال شد. جمعیت هلال احمر در گزارشی درباره هزینه‌ های این نهاد اعلام کرد که شرکت ‌کنندگان در این رویداد،۷ هزار تومان برای خدمات امدادی و پزشکی می ‌پردازند ولی این مبلغ کم تر از نیمی از هزینه‌ های هلال‌احمر در اربعین است. این نهادها به طور طبیعی مجبور هستند که از منابع دولتی کسری مالی خود را جبران کنند. علاوه بر این، امسال دولت ۱۲۵ میلیارد تومان برای تامین زیرساخت ‌های اربعین هزینه کرده است.

یا پرویز فتاح، ریيس بنیاد مستضعفان، روز ۲۰ مهرماه در صفحه توییتر خود گزارش داد که ۱۵ میلیون بطری آب، آب‌ میوه و شیر برای این مراسم ارسال شد و دستور داده سه میلیون بطری آب هم به صورت فوری برای رفع مشکل توزیع شود.

آستان قدس رضوی هم در گزارشی با اشاره به راه‌ اندازی پنج پایگاه توزیع غذا در عراق، اعلام کرد که روزانه ۷۵۰ هزار وعده غذایی بین شرکت ‌کنندگان توزیع کرده است.

شهرداری تهران، برای اربعین امسال ۱۰ میلیارد تومان و شهرداری شیراز، یک میلیارد تومان اختصاص داده اند. به گفته استاندار ایلام، شهرداری‌ هایی که در مسیر پیاده ‌روی اربعین قرار داشتند، بیش از ۱۳۷ میلیارد تومان کمک هزینه دریافت کردند.

سازمان بسیج که مالک شرکت تعاونی «جوان سیر ایثار» به عنوان بزرگ ‌ترین شرکت اتوبوسرانی ایران است نیز تمام ظرفیت خود را در این حوزه فعال کرده بود. به طور کلی از حدود ۱۶هزار اتوبوس فعال در شبکه حمل‌ونقل ایران، حدود ۱۲ هزار اتوبوس در زمینه جابه جایی مسافران اربعین فعال بودند و با توجه کمبود اتوبوس در مسیرهای داخلی سبب مشکلات متعددی و تحمیل هزینه به مسافران داخلی شد.

سپاه پاسداران اعلام کرده که امسال ۱۷۰ هزار نفر را برای انجام ماموریت‌ هایش در این رویداد به کار گرفته است.

واقعا چرا حکومت اسلامی و همه نهادهای اقتصادی، سیاسی و نظامی آن، این همه بودجه و نیرو و انرژی برای برگزاری راهپیمایی اربعین اخصاص داده است؟این نهادها این همه پول و ثروت را را از کجا آورده اند که با دست و دل بازی خرج می کنند»؟؟

چرا نباید این همه بسیج و انرژی و بودجه به تامین زندگی کودکان کار و خیابانی، پرداخت به موقع دستمزدهای ناچیز مزدبگیران، کسر بودجه وازت خانه های بهداشت و درمان، آموزش و پرورش و اموزش عالی، تامین زندگی بازنشستگان و... اختصاص داده شود؟ چرا هنوز زلزله زده گان کرمانشاه، با گذشت سه سال از این زلزله، هنوز در چادرها زندگی می کنند؟ در حالی که این همه ثروت در دستان خونین نهادهای رنگارنگ حکومت اسلامی، سران و مقامات و آقازاده های آن ها متمرکز شده است و نمی دانند با این همه ثروت بادآورده چه کار کنند؟ چرا کارگران را به دلیل عدم پرداخت دستمزهایشان،این چنین وحشیانه سرکوب و فعالین کارگری و حامیان جنبش کارگری را زندانی می کنند؟!

برای مثال، روز دوشنبه ۲۹ مهر اعتصاب و اعتراض کارگران نیشکر هفت تپه وارد بیست و نهمین روز خود شد. بنا بر خبر در این روز نیروهای امنیتی با هماهنگی دادستان شوش، با صدور حکم جلب سیار نمایندگان کارگری هفت تپه در اقدامی وحشیانه  به منزل خواهر محمد خنیفر در شوش یورش بردند و با ایجاد رعب و وحشت، مسلحانه اقدام به تفتیش منزل کردند. اما با دست خالی مجبور به ترک منزل شده و به محمد خنیفر نتوانستند دست پیدا کنند.

روز ۲۲مهر کارگران آذرآب، در ادامه اعتراضات شان بار دیگر به خیابان آمدند، راهپیمایی کردند و  ریل راه‌ آهن را بستند. این کارگران از اول مهر ماه در اعتراض به سر می برند و بعد از اولتیماتومی ده روزه که در عمل به بیست روز کشیده شد، دوباره اعتراض شان را از سر گرفتند. در این مدت حکومت اسلامی با انواع حیله ها از جمله وعده و وعید دادن ها و تلاش برای ایجاد تفرقه درمیان کارگران و نیز محاصره کارگران در کارخانه و تهدید به اخراج و دستگیری تلاش کرد حرکت اعتراضی کارگران را عقب براند.

بنا به گزارش‌ های منتشرشده در شبکه‌ های اجتماعی، دادگاه انقلاب اسلامی تهران، در مرحله بدوی حکم ‌های قضائی سنگینی را علیه فعالان کارگری پرونده اعتراض‌ های نیشکر هفت‌ تپه صادر کرده است. بر اساس این حکم اسماعیل بخشی به ۱۴ سال حبس تعزیری و ۷۴ ضربه شلاق، محمد خنیفر به ۶ سال حبس تعزیری، سپیده قلیان، امیر امیرقلی، امیرحسین محمدی فرد، ساناز الهیاری و عسل محمدی هرکدام به ۱۸ سال حبس تعزیری محکوم شدند. جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات اسماعیل بخشی و سایر فعالان کارگری همراه با وی در مردادماه سال جاری در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران برگزار شده بود. پرونده علی نجاتی دیگر متهم این پرونده، کماکان مفتوح است.

اسماعیل بخشی نماینده جسور و جوان کارگران نیشکر هفت تپه و سپیده قلیان، روزنامه نگار جوان و حامی کارگران این شرکت، که هم اکنون به ترتیب در زندان های اوین و قرچک ورامین نگهداری می شوند در تاریخ ۳۰ دی ماه ۹۷، توسط نیروهای امنیتی بازداشت و پس از مدتی به زندان های شیبان و سپیدار اهواز منقل شده بودند. بازداشت اسماعیل بخشی و سپیده قلیان در حالی صورت گرفته بود که تلویزیون حکومت اسلامی ایران، شب ۲۹ دی ماه سال گذشته در فیلمی با عنوان «طراحی سوخته» اعترافاتی از اسماعیل بخشی، سپیده قلیان و علی نجاتی، عضو هیئت مدیره سندیکای کارگران نیشکر هفت ‌تپه که در جریان بازداشت و بازجویی پیشین آن ها ضبط شده بود را نمایش داد. این فیلم بعد از شکنجه شدید متهمان تهیه شده بود و اسماعیل بخشی با انتشار نامه جزئیات آن را افشا کرد.

در سیزدهم مهر ماه نیز معلمان شاغل و بازنشسته به مناسبت روز جهانی معلم مقابل وزارت آموزش و پرورش جمع شدند و با شعارهایی چون «حقوق های نجومی، فلاکت عمومی»، «معیشت، منزلت، حق مسلم ماست»، «جای معلم زندان نیست» و...، پیگیر مطالبات شان شده و بر دو خواست تحصیل رایگان ودرمان رایگان برای همه تاکید ورزیدند و خواستار افزایش حقوق ها به بالای خط فقر هفت میلیونی شدند.

...

***

پس از سقوط «صدام حسین» در عراق، این مراسم مذهبی که سال ‌ها به حاشیه رانده شده بود، با حمایت حکومت شیعی ایران و عراق بار دیگر رونق گرفت و عمدتا تبدیل به ابزاری سیاسی و تبلیغاتی برای حکومت اسلامی شد.

در این میان،یک سئوال خیلی مهم و اساسی است و این که واقعا چه نهادی از راهپیمایی بزرگ اربعین در عراق بیش ترین سود سیاسی - اقتصادی را می‌ برد؟ ساز و کار رسمی و قانونی شرکت در مراسم راهپیمایی اربعین چیست و اهداف پشت پرده سازمان ‌دهی این مراسم در ایران، چگونه است؟

واقعا چرا حکومت اسلامی و نهادهای ریز و درشت آن هر سال این همه انرژی و پول صرف می کنند؟

حکومت اسلامی ایران، هزینه‌ هنگفتی برای مراسم اربعین اختصاص می دهد که قاعدتا این مبالغ باید به خدمات عمومی و رفاه عمومی جامعه ایران اختصاص داده شوند: «خرج از کیسه مردم و حاتم طایی»!

در ادامه همین مطلب جواب این سئوالات را خواهیم گرفت و به این نتیجه خواهیم رسید که چگونه و از چه طریقی نهادهای حکومتی و شرکت های دولتی به ویژه سپاه پاسداران، نیروهای بسیج و وزارت اطلاعات هر دو وجه سیاسی - اقتصادی این نمایش بزرگ را می برند. در کنار آن ها، باز هم عوامل نزدیک به سران و مقامات حکومت و نهادهای آن هستند که سودهای کلانی به جیب می زنند.

برای مثال، بانک مرکزی ایران نیز چندی پیش با آن ‌که اعلام کرده بود ارز اربعین را نمی تواند تامین کند اما اعلام کرد: «برای هر زائران اربعین، ۱۰۰ یورو به عنوان ارز مسافرتی درنظر گرفته است که با نرخ امروز (یک شنبه ۷ مهرماه) مبلغ آن حدودا یک میلیون و ۳۰۰ هزار تومان می‌ شود.»

راهپیمایی اربعین مراسم بسیار گرانی برای ایران است. محاسباتی که شرح‌شان در ادامه آمده نشان می ‌دهد، چیزی قریب به ۸۰۰ میلیارد تومان رسما از منابع عمومی صرف برگزاری این مراسم می ‌شود. آن هم در شرایطی که دولت می گوید برای تامین نیازهای اساسی جامعه دچار مضیقه است، به جز این راهپیمایی اربعین مخاطرات سیاسی، امنیتی و اجتماعی هم دارد که حاصل جمع هزینه‌ ها را به مراتب بیش تر از ۸۰۰ میلیارد تومان می‌ رسد.

مراسم اربعین چند سالی است که ستادی ویژه دارد و در برپایی آن مسئولان تمامی استان‌ها و شهرستان ‌ها مشارکت می‌ کنند.

برای ساماندهی این مراسم نهادهای حکومتی، دولتی و شبه دولتی متعددی از جمله شهرداری‌ها، وزارت بهداشت، وزارت کشور، وزارت راه و ترابری، بنیاد مستضعفان، کمیته امداد، آستان قدس رضوی و چندین نهاد دیگر بسیج می ‌شوند.

امروز در حالی روی آنتن زنده شبکه خبر اعلام می شود که هزینه ٣٠ دقیقه مکالمه زائران ٧٠٠ هزار تومان است که پیش تر طبق اعلام وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات هزینه تماس تلفنی سیم کارت های ایرانی برای هر دقیقه همراه اول و ایرانسل ٢٥٠٠ تومان است و این شایعه پراکنی ها به سردرگمی و نگرانی خانواده زائران دامن می زند. (خبرگزاری موج، ٢٩ مهر ١٣٩٨)

اما علاوه بر هزینه‌ های مالی هنگفت، راهپیمایی اربعین با نگرانی‌ های امنیتی و خطر جانی برای زائران ایرانی همراه بوده و همین موضوع ضرورت برپایی آن را در شرایط پرتنش حاکم بر منطقه زیر سئوال برده است. 

برای حکومت اسلامی ایران، بزرگ ترین قدرت شیعه در خاورمیانه، راهپیمایی کربلا حالا به مانوری سیاسی تبدیل شده است. خامنه ای این راهپیمایی را حرکتی میلیونی خوانده و آن را ضامن بقای کشور می ‌داند.

قاسم سلیمانی فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران هم آن را نشانه‌ای از قدرت و تظاهر مذهبی شیعی ۲۰ میلیونی خوانده است.

در حالی که مراسم امسال هم ‌زمان با ناآرامی‌ ها و اعتراض ‌های ضددولتی در این کشور و شعارهایی تند علیه حکومت اسلامی ایران، برگزار شده است.

امسال با وجود نگرانی‌ های امنیتی محسوس برای زائران، مقام‌ های ایران ازهفته‌ ها پیش، یک‌صدا بر ضرورت برگزاری این راهپیمایی، عادی بودن اوضاع در عراق و امنیت زائران تاکید داشتند. 

یحیی رحیم‌ صفوی، مشاور عالی رهبر ایران، حتی هدف از اعتراض ‌های عراق را تاثیرگذاری بر مراسم اربعین خواندند.

او گفته است: «اگر از آسمان تیر و سنگ هم ببارد، باز هم نباید خللی در برگزاری راهپیمایی اربعین ایجاد شود.»

سیدحسین نقوی حسینی، سخنگوی کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس هم به تازگی گفته بود: ‌«راهپیمایی اربعین امسال چون سال‌ های گذشته با عزت، عظمت و در کمال امنیت برگزار می ‌شود.»