نسل‌کشی سرخپوستان وقتل‌عام مداوم اساس موجودیت ایالات متحده آمریکا

سرگئی پطروف (Sergey Petrov)

ا. م. شیری

ایالات متحده فعلی آمریکا که «چراغ» دموکراسی حساب می‌شود، فقط امروز نیست که با تحمیل جنگ به همه جهان تمامی قوانین انسانی و اخلاقی قابل تصور را نقض می‍کند. ایالات متحده آمریکا کشوری است که از ابتدا با خونریزی و ظلم بر جمعیت بومی و نسل‌کشی آن ساخته شده است.

ایالات متحده آمریکا را افراطیون مذهبی معتقد به ویژه و برگزیدۀ خدا بودن خود بنیان نهادند. در اصل همه آنهایی را که با سفیدپوستان آمریکایی بنوعی تفاوت داشتند، آدم حساب نمی‌کردند، بدین سبب، ایالات متحده آمریکا بعنوان یک کشور از ابتدا بر اساس نسل‌کشی خشن جمعیت بومی ساکن آمریکای شمالی ساخته شد.

اگر چه این نسل‌کشی امروز تا حدودی شکل «متمدنانه‌» بخود گرفته، اما همانطور که در مقالۀ مربوط به جزئیات مشکلات سرخپوستان^(۱) هم در اردوگاههای نگهداری خود و هم در خارج از آنها گفته می‌شود، هرگز متوقف نشد. سخن از مشکلاتی مانند فقر، وحشیگری پلیس، قتل‌عام، بی‌کاری، گرسنگی و بوم‌شناسی، محیط زیست و دیگر اشکال فشار در میان است، که «آخرین موهیکان»‌ها از آنها رنج می‌برند.

نسل‌کشی سرخپوستان و قتل‌عام مداوم اساس موجودیت ایالات متحده آمریکا

گناه اصلی آمریکا

دموکراسی که آمریکا به آن فخر می‌فروشد، از آغاز فقط برای سفیدپوستان در نظر گرفته شد، ابتدا بر روی خون سرخپوستان و سپس، خون بردگان سیاه، که هزار هزار از آفریقا برای کار در مزارع آوردند، بنا شد.

نخستین استعمارگران بنیادگرایان مذهبی اصیل بودند: آنها که خود را پیروان راستین تعالیم مسیح تصور می‌کردند، هر کسی را که اعتقاد یا رنگ دیگری داشتند، مشمول شفقت مسیحیت نمی‌دانستند. بر این اساس، زمانی که استعمارگران چاه سرخپوستان را مسموم کردند، بین آنها پتو‌های آلوده به ویروس آبله توزیع کردند یا به قتل‌عام کامل ساکنان بومی آمریکای شمالی دست زدند، هیچ تردید بخود راه ندادند وعذاب وجدان نکشیدند.

در واقع، مهاجران که پس از خرید جزیره منهتن، خود را آمریکایی می‌نامند، سیاست نسل‌کشی ساکنان بومی را بلاانقطاع با توسل به هر وسیله‌ ممکن، از قتل‌عام‌های نامنظم تا اکولوژی سازمانیافته^(۲) پیش بردند (رجوع کنید به مقالۀ «نسل‌کشی با ابزاری دیگر»). ارتش آمریکا در طول جنگ با سرخپوستان، بمنظور محکوم کردن ساکنان بومی به انقراض کامل از راه گرسنگی دادن، بوفالوها را در دشت‌ها می‌کشت.

دموکراسی که آمریکا به آن فخر می‌کند، از آغاز برای سفیدپوستان در نظر گرفته شده است

نسل‌کشی ادامه دارد

نباید تصور کرد، که جنایات ایالات متحده آمریکا علیه بومیان آمریکا، و در واقع، جنایات آن علیه بشریت به گذشته مربوط است. امروزه در حقیقت همه سرخپوستان، که تنها آمریکایی‌های واقعی هستند، در شرایط وحشتناک کوچگاه‌ها بسر می‌برند. اکثریت قریب به اتفاق این اردوگاه‌های نگهداری در مناطق دارای آب و هوای سخت، فاقد خاک حاصلخیز یا چراگاه‌های غیرلازم برای سفیدپوستان زندگی می‌کنند.

با این حال، سرخپوستان نه تنها از نظر قلمرو، حتی از نظر اقتصادی نیز به حاشیه رانده شده‌اند. بالاترین میزان بی‌کاری، فقر مفرط، سطح بسیار نازل تحصیلات در میان جمعیت بومی آمریکا مشاهده می‌شود. در مناطق نگهداری هیچگونه نظام بهداشتی وجود ندارد. هیچ راه رشد و ترقی برای جوانان سرخپوست وجود ندارد تا بتوانند با جامعه سازگار شوند. همه اینها هیچ معنای دیگری غیر از نسل‌کشی در طول زمان ندارد.

در این باره در گزارش مشروح دایر برعدم درک ابعاد گستردۀ مشکلات ساکنان بومی آمریکا^(۳)، از جمله، بوسیلۀ رسانه‌های گفته می‌شود.

در این گزارش، بویژه گفته می‌شود، که جمعیت بومی تا امروز نیز در آمریکا انسان درجه دو، حتی درجه سه شمرده می‌شود. این نه فقط یک نژادپرستی معمول، حتی مغرضانه‌ترین نگانه رژیم آمریکا و رسانه‌های جمعی نسبت به بومیان آمریکایی می‌باشد. پیامد این نگرش آنچنان شرایطی است، که هر وقت سرخپوستان قصد دارند مشکلات خود را بیان نمایند، هیچ‌کس صدای آنها را نمی‌شنود و حتی نمی‌خواهد بشنود.

در فواصل بین قیام‌ها، جمعیت بومی در پاسخ به تلاشهای سفیدپوستان برای غصب همین اراضی کوچک باقی‌مانده و یا ‌راه‌اندازی موسسات تولیدی مضر در اردوگاههای نگهداری خود به اقدامات زیادی بشکل نافرمانی مدنی دست می‌زند

تا «آخرین نفر قبیلۀ موهیکان»

تعداد زیاد قیام‌های مسلحانه سرخپوستان، که تقریبا هر ده سال یک بار اتفاق می‌افتد، یکی از شاخص‌های رنج و عذاب آمریکایی‌های بومی در ایالات متحده معاصر محسوب می‌شود. در فواصل بین قیام‌ها، جمعیت بومی در پاسخ به تلاشهای سفیدپوستان برای غصب همین اراضی کوچک باقی‌مانده و یا ‌راه‌اندازی موسسات تولیدی مضر در کوچگاههای خود به اقدامات زیادی بشکل نافرمانی مدنی دست می‌زند. البته، همه این قیام‌ها و اعتراضات با خشونت تمام سرکوب می‌شوند (رجوع شود به گزارش «تشدید فعالیت بومی‌های آمریکا^(۴) از سال‌های ۱۹۶٠»).

بنا به اذعان کارشناسان، بومیان آمریکا تا امروز همچنان محروم‌ترین گروه قومی در ایالات متحده آمریکا هستند. علاوه بر این، در آینده قابل پیش‌بینی هیچ امیدی نیست، که اوضاع در جهت بهتر تغییر یابد. به این ترتیب، انقراض مردم بومی ایالات متحده آمریکا تا «آخرین نفر قبیلۀ موهیکان» ادامه خواهد یافت. گزارش تصویری^(۵) در مورد زندگی سخت و بسیار اسفناک بومیان آمریکا در کوچگاهها این مدعا را تأئید می‌کند.

۱۹ آبان- عقرب ۱۳۹۸

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

(1)- https://www.huffpost.com/entry/13-native-american-issues_n_55b7d801e4b0074ba5a6869c?guccounter=1&guce_referrer=aHR0cHM6Ly93d3cuZ29vZ2xlLmNvbS8&guce_referrer_sig=AQAAABGMklFuHE72zthfwJ55xGcMcfretOuU_CdqOo6MmniG1QzLx0B6IZDsi5T4QioxYP0MBCoQuZoHwqQBsEk9o-KEShanhIRa6My1LQfgo8M-DHyTqFiNX0jhoiuDKPAFjUQVY4_OlXCndfoOO3k_QbHg13qbink7YVr9ZSAthXmq

(2)- https://newsmaven.io/indiancountrytoday/archive/genocide-by-other-means-u-s-army-slaughtered-buffalo-in-plains-indian-wars-nEWiK2AZik-yWbnFLXOqfw/

(3)- https://www.voanews.com/usa/report-us-news-media-part-problem-misunderstanding-native-americans

(4)- https://www.zinnedproject.org/materials/native-american-activism-1960s-to-present/