استراتژی

سرشت ترکیبی

پیشگفتار مترجم:

در ادامۀ ترجمۀ نوشته های آندیوف کوریبکو و روستیلاو ایچنکو  دربارۀ جنگ ترکیبی (یا جنگ هیبرید) امروز مجلۀ استراتژیک STRATEGIQUE را نیز که حرفه ای ها و اساتید غالباً نظامی فرانسه در آن قلم می زنند به فهرست کتابشناسی ام افزوده ام.

مجلۀ استراتژیک شمارۀ 111، ماه مه 2016  در 16 مقاله به قلم اساتید و کارشناسان فن کاملاً به موضوع جنگ ترکیبی اختصاص دارد، و تلاش من نیز بر این است که با وجود تعدد کارهای سنگینی که به شکل اختیاری برای خودم تعیین کرده ام، این مطالب را نیز در فرصتهای مختلف  جهت ارتقاء اشراف عمومی ترجمه کنم، و احتمالاً به این امید که بازتاب آن بتواند از فاجعه ای که با آن روبرو شده ایم جلوگیری کنیم، تا روز موعودی که در افسانه ها روایت کرده اند و قول داده اند که سرانجام پیروزی در عشق و از آن عشق خواهد بود، و از این پس جهان بشریت می تواند با عبور از دوران بهیمیت، در دوران پسا بهیمیت نخستین روز بشریتِ حقیقتاً متمدن را آغاز کند و سرانجام به حل مشکلات بنیادی و نوعی خود نائل بیاید. زیرا نباید فراموش کنیم که انسان دست کم از دیدگاه روانی به بیماریهای متعددی مبتلا بوده و برخی از آنها از گذشته های دور و نزدیک بر جا مانده و به ما منتقل شده است. بی گمان عبور از چنین مشکلاتی به آن شکلی که برخی از روانشناسان و روانکاوان ساده اندیشانه بدان دلسبته اند صرفاً با روان درمانی به شکلی که امروز رایج است، و یا حتا اطلاع رسانی، آگاه سازی عمومی و تقسیم شناخت بین مردم، به این امید که هر یک برای مثال  با حل اختلال شخصیتی  سرانجام به جامعه ای سالم و سرشار از نیکبختی دست خواهیم یافت. چنین امیدی گرچه شاید صد در صد بی نتیجه نیست ولی سرانجام در پای مناسبات خشونت بار سیستمیک و در پای نظم اجتماعی بیمار به نا امیدی تبدیل می شود. در نتیجه شناخت و آگاهی ما از مسائل و مشکلات عینی جهان واقع و نوع بشر باید پیامد های عینی در عرصۀ نظم اجتماعی داشته باشد در غیر این صورت آگاهی در نظم کنونی وقتی ارزش خواهد داشت که قابل تبدیل به هامبگر و در راستای منافع نهایتاً مخرب یک اقلیت بسیار ناچیز در سراسر جهان باشد. نه، ما به روان درمانی فردی، مثل کار ترجمه یا پژوهشی برای اشراف جمعی صد در صد نمی توانیم امیدوار باشیم، همانگونه که نمی توانیم انقلاب رایانه ای که به گسترش جهان مجازی و به مناسبات بیش از پیش مجازی انجامیده باور داشته باشیم و آن را با واقعیت عینی و زندگی در جانداراترین ابعادش معاوضه کنیم.