بهرام رحمانی

معرفی سه فیلم درباره زنان قهرمان ورزمنده راه آزادی و برابری«روژآوا»

و یک فیلم درباره پیش‌بینی ویروس کرونا!

وقتی مجبور به خانه‌‌نشینی شویم و قرار است برای مدتی با دیگران ارتباط نداشته باشیم، طبیعی است که شرایط روحی و روانی‌مان تحت ‌تاثیر قرار خواهد گرفت باید برنامه‌ای برای خود تنظیم کنیم.

در چنین شرایطی و زمانی که مجبور به خانه‌نشینی هستیم، تا حد امکان و ناچارا باید ارتباط مان را با دیگران محدود کنیم. به این معنا که باید دست کم دو هفته در خانه بمانیم و از رفتن به محل کار، مدرسه، دانشگاه، پادگان و یا دیگر اماکن عمومی خودداری کنیم. اما سیستم سرمایه‌داری و حکومت‌های جهانی حامی سرمایه، تنها و تنها به فکر مناقع اقتصادی و حاکمیت خود است.

در واقع اتاقی که قرار است دست کم دو هفته را در آن سر کنیم باید از نطر تهویه و دید مناسب باشد. اتاق باید از محل حضور دیگر اعضای خانواده کاملا جدا باشد.

برای خرید مایحتاج روزانه، دارو و هر چیز دیگری که لازم داریم، از اطرافیان و یا از سیستم اجتماعی موجود استفاده کنیم.

بنابراین، نخستین کاری که ملزم به انجام‌دادن آن هستیم، کسب آگاهی از حقایق و واقعیت‌های بیماری است.

آن چه برای برقراری ارتباط با دوستان یا اعضای خانواده نیاز داریم از قبل تلفن، موبایل، لپ‌تاپ و …؛ بهره بگیریم. با استفاده از نرم‌افزارهایی مانند اسکایپ با عزیزان‌مان تماس ویدئویی برقرار کنیم.

در واقع بهترین راهکار برای مقابله با چنین شرایطی، کسب آگاهی واقعی و هرچه بیش‌تر از بیماری و خطراتی است که دیگران را در معرض آن قرار می‌دهد. در میان ‌گذاشتن این اطلاعات با دیگران می‌تواند به کاهش ترس و نگرانی‌هایشان از نزدیکی با شما کمک کند.

آن یک سریال جدید را دوست دارید که هیچ وقت فرصت دیدنش را پیدا نکردید ببینید.

اگر شما تاکنون فرصت کتاب خواندن نداشتید و یا علاقه چندانی به کتاب‌خوانی ندارید، الان زمان کتاب خواندن شماست. یا شاید کتاب‌هایی دارید که دوست نویسنده‌تان‌تان هدیه کرده‌اند و یا خریده‌اید اما تاکنون فرصت خواندن‌شان را پیدا نکرده‌اید اکنون در دست بگیرید. روزهای دورکاری و مرخصی و خانه‌نشینی اجباری، بهترین روزها برای خواندن کتاب و دیدن فیلم‌ها فراهم کرده است!

دیدن فیلم و یا خواندن کتاب نه تنها وقت شما را پر می‌کند، بلکه شما را از فکر لحظه‌ای و یا عاقبت بیماری و انزوا رها می‌سازد به ویژه اگر فیلم و کتاب برای شما حماسی و شورشی باشد! از جمله فیلم‌هاییی که در زیر می‌آید.

فیلم سینمایی «خواهران جنگ» Sisters in Arms به نویسندگی و کارگردانی «کارولین فورست» Caroline Fouresسینماگر فرانسوی و با نقش ‌آفرینی«دیلان گوین» Dilan Gwyn،«امیره کاسر» Amira Casar،«کامیلیا جوردانا» CaméliaJordana، «مایا سانسا» Maya Sansa، «اشفیر گیرال» Esther Garrel، «نانه بلوندیل» Nanna Blondell، «کوکماز ارسلان» Korkmaz Arslan، «نوش سکوگین» Noush Skaugen، «مارک ریدر» Mark Ryder، «یوسف دوزو»Youssef Douazou  فیلم جالب و دیدنی است.

فیلم «اسلحه خواهران» توسط «کارولین فُرس» کارگردان و روزنامه‌نگاری فرانسوی ساخته شده است. فیلم داستان دخاری ایزدی با نام «زارا» است که توسط داعش به بردگی گرفته می‌‌شود. زارا خود را از دست داعش نجات می‌‌دهد و وارد گردان نیروهای بین ‌المللی زنان علیه داعش می‌‌شود.

کارولین‌ فُرس در باره فیلم می‌ گوبد: پیش از همه چیز این ‌فیلم تخیلی نیست و از گروه یا سرزمینی روایت نمی‌‌کند، بلکه درباره مبارزه زنان کُرد در برابر داعش است که خط اول مقاومت هستند. فیلم نمایش دهنده وحشی‌گری داعش و مبارزه زنان کرد است.

این ‌کارگردان ادامه می‌‌دهد: بعد از شکست داعش برایم روشن شد که تفکر داعش توسط زنان از بین رفته است. آن‌‌ها از زنان کرد می‌‌ترسیدند چرا که معتقد بودند اگر از سوی زنی کشته شوند به بهشت نمی‌‌روند، به همین خاطر من هم فکر کردم که یک‌ فیلم‌ سینمایی می ‌تواند این‌ مسئله را به‌خوبی نشان‌ دهد.

چرا خواهران اسلحه ترکیه را نگران کرده است؟

با آغاز اکران این فیلم در اروپا، مسئولان ترکیه مخالف خود را با ساخت فیلم نشان دادند و آن را تبلیغ برای تروریسم وصف کردند.

اما کارگران فیلم می‌‌گوید: من نگرانی‌‌های ترکیه و اردوغان را درک می‌‌کنم چون که فیلم‌ باعث می‌‌شود رییس جمهور ترکیه احساس شرمندگی کند. آن‌‌ها ضد کردها هستند و نمی ‌خواهند دنیا از وجود واقعیت‌‌ها مطلع شوند.

کارولین فُرس ادامه می‌‌دهد: جهان مدیون کردها است و فیلم درباره ترس داعش از زنان مبارز کرد است و این به نفع ترکیه نیست.

سه‌‌شنبه شب یکم اکتبر ٢٠١٩ چهارمین جشنواره بین‌‌المللی فیلم سلیمانیه با نمایش فیلم «خواهران جنگ» به کارگردانی فیلم ساز فرانسوی «کارولین فاوست» در تالار هنر شهر سلیمانیه آغاز شده بود. قبل از نمایش این فیلم گروه موسیقی رستاک به اجرای چند ترانه کردی و زبان‌‌های دیگر منطقه پرداختند.

این جشنواره، میزبان ١٣۴ فیلم از ٧٩ کشور جهان بود. در این جشنواره ۴۴ فیلم کردی از کردستان و خارج از آن روی پرده رفتند.

فیلم مستند «جنگ زنان: زنان در مقابل داعش»

فیلم مستند دیگری نیز درباره زنان روژآوا به نام «جنگ زنان: زنان در مقابل داعش» است. این فیلم هم روایتی است از ایستادگی و شهامت زنان بالنده و مبارز کرد که با درنده‌‌ترین و جاهل ‌ترین نیروی قرن نبرد کردند. مستند مذکور که در تلویزیون «روسیه امروز‌-‌آر.تی» نشر شده، زندگی پرافتخار چند دختر کرد را در سوریه تعقیب می‌‌کند که با وجود سنت‌‌های زن‌ستیزانه حاکم در جامعه، در برابر تهاجم وحشیان داعشی و افکار مردسالارانه اجتماع سلاح بر دست گرفته جایگاه‌شان را در میان رزمندگان خود تثبیت کنند.

ویدیوی مستند «جنگ زنان»، ما را به خانه دختر نوجوان کرد به نام «گولان» در شهر سریکانی می‌‌برد که یک بار تحت تسلط داعش درآمده ولی زنان قهرمان «واحدهای مدافع زنان - ی ‌پ‌ ژ» این مردمان را از چنگال خونین داعشی‌‌ها نجات داده‌‌اند. گولان، ۱۸ ساله، قبل از جنگ آرزوی آموختن زبان فرانسوی را در سر می‌‌پروانید. او متعلق به خانواده فقیری است که پدرش نجار و مادرش زن خانه می‌‌باشد. گولان که چهار برادرش نیز در جبهه ضد داعش می‌‌جنگند، تصمیم می‌‌گیرد تا به صف مبارزان پیوسته کشورش را از چنگال استبداد و جهالت نجات بخشد. او سخن پدرش را به یاد می‌‌آورد که در لحظه وداع به او گوش زد کرده بود: «دستگیرت نکنند. اگر چنین شد، آخرین مرمی را برای خود نگه‌دار.»

گولان به اردوگاه دختران می ‌رود تا پس از یک ماه آموزش نظامی به مصاف داعش برود. در اردوگاهی که فقط ۳ کیلومتر دورتر از خط مقدم جنگ قرار دارد، او با ۲۰ دختر دیگر یک جا می‌ شود که مثل او خانه‌‌های شان را ترک گفته‌‌اند. هرچند، این دختران برای اولین بار یکدیگر را ملاقات می‌ کنند، اما دوستی و صمیمیت بین‌شان چنان هویداست که گویی سال ‌هاست هم دیگر را می‌شناسند.

رفیق تولهیدان‌(انتقام)، قومندان «ی ‌پ ‌ژ» که مسئولیت آموزش این گروه را به‌عهده دارد، دلیل این محبت را در هدف و ایدئولوژی مشترک آنان می‌‌بیند. لیکن این دوستی هیچ ‌گاهی سد راه دید انتقادی شان نمی‌گردد. آنان با خلوص نیت تمام در جلسات انتقادی کمبودها و اشتباهات همدیگر را بازگو می‌‌کنند و معتقد اند که با بلندبردن سطح آگاهی و مبارزه با ضعف‌های همدیگر از طریق انتقاد می‌‌توانند به انسان‌های نوینی بدل شوند.

در انقلاب روژاوا‌(کوردستان سوریه)، زنان عملا ثابت کردند که نیروی خفته‌‌ای‌اند که اگر آگاهانه برخیزند هیچ قدرتی توان رویارویی با آنان را نخواهد داشت. داعشی ‌های بی رحم و این آدم کشان حرفه ای که اکثر شهرهای سوریه و عراق را به سرعت تسخیر کرده بودند، وقتی به کانتون کوبانی رسیدند، عمدتا با ایستادگی و مقاومت تحسین برانگیز و حماسی زنان کرد، شکست سختی خوردند. داعشی‌ هایی که زنان را ناقص ‌العقل و جهت شهوت رانی حیوانی ‌شان می‌شمرند، در میدان جنگ در برابر این زنان متعهد و رزمنده و نترس سخت درمانده شدند.

در این مستند گولان که در شهر سریکانی زندگی می‌‌کند یک‌بار به اسارت داعش درآمده ولی زنان قهرمان «واحدهای مدافع زنان»‌(ی‌پ‌ژ) او را از چنگال خونین داعشی‌‌ها نجات داده بودند. گولان، ۱۸ ساله، متعلق به خانواده فقیری است که پدرش نجار و مادرش زن خانه بودند. گولان که چهار برادرش نیز در جبهه ضد داعش می‌‌جنگیدند، تصمیم می گیرد تا به صف مبارزان پیوسته بپیوندد و در جنگ رهایی بخش جامعه‌اش نقش خود را ایفا کند. او سخن پدرش را به یاد می‌‌آورد که در لحظه وداع به او گوش زد کرده بود: «دستگیرت نکنند. اگر چنین شد، آخرین مرمی‌(گلوله) را برای خود نگه دار.»

گولان به اردوگاه دختران می‌‌رود تا پس از یک ماه آموزش نظامی به مصاف داعش برود. در اردوگاهی که فقط ۳ کیلومتر دورتر از خط مقدم جنگ قرار دارد، او با ۲۰ دختر دیگر یک جا می ‌شود که مثل او خانه‌های‌شان را ترک گفته‌‌اند. هرچند، این دختران برای اولین بار یکدیگر را ملاقات می‌‌کنند، اما دوستی و صمیمیت بین‌شان چنان هویداست که انگار سال ‌هاست هم دیگر را می شناسند. رفیق تولهیدان (انتقام)، قومندان «ی ‌پ ‌ژ» که مسئولیت آموزش این گروه را به عهده دارد، دلیل این محبت را در هدف و ایدئولوژی مشترک آنان می ‌بیند. لیکن این دوستی هیچ ‌گاهی سد راه دید انتقادی شان نمی ‌گردد. آنان بی ‌ریا در جلسات انتقادی کمبودها و اشتباهات همدیگر را بازگو می‌‌کنند و معتقد اند که با بلندبردن سطح آگاهی و مبارزه با ضعف‌های همدیگر از طریق انتقاد می‌توانند به انسان‌‌های نوینی بدل شوند.

تولهیدان که با زیردستی‌ هایش نه به سان قومندان، بلکه یک دوست نزدیک برخورد می‌‌کند، قبلا در آزادسازی شهر سریکانی حضور مستقیم داشته که از تجاربش در جنگ سخن می‌‌گوید:

«من بیش‌تر در جنگ‌‌های حوالی شهر سریکانی اشتراک ورزیده ‌ام. در جبهه شما روبروی دشمن قرار می‌‌گیرید، بسیار نزدیک. شما به‌ سوی آنان شلیک می‌‌کنید و آنان به‌ سوی شما. آنان به‌ سوی شما هاوان پرتاب می‌‌کنند. صدای مرمی در همه ‌جا می‌‌پیچد. اما ما ایمان راسخ داریم. ایمانم به پیروزی، همیشه بر ترس‌‌هایم غالب شده است.»