هنر جنگ؛ مانور ستراتیژیک در عقب بحران کرونا

هنر جنگ؛ مانور ستراتیژیک در عقب بحران کرونا

نوشته مانلیو دینوچی

برگرفته از تارنمای شبکه ولتر

برگردان: فرهاد بارکزوی

تمام دولت های اروپایی در برابر اپیدمی کرونا ویروس تجدید سازماندهی کردند. تمام بخش ها - سکتورهای فعالیت از این مسئاله متاثر هستند، جز یکی: همکاری با ناتو.

درحال که بحران ویروس کرونا شرکت های تمام را فلج کرده است، نیروهای قدرتمند ماموریت دریافت کرده اند تا از این وضع بیشترین منفعت را ببرند.

بتاریخ ۲۷ ماه مارچ ناتو زیر فرماندهی ایالات متحده، با ادغام مقدونیه شمالی، از ترکیب ۲۹ عضو به ۳۰ عضو انکشاف کرده است. یک روز پس از آن، در حال که تمرین های نظامی ایالات متحده زیر نام «دفاع اروپا ۲۰۲۰» با شرکت کمتر افراد نظامی اما شمار بیشتر هواپیما های با قابلیت بمباران هسته یی، در جریان بود، در سکاتلند تمرین نظامی بحری/ هوایی ناتو بنام «عملیات مشترک جنگی» با شرکت نیروهای ایالات متحده، بریتانیا، آلمان و شمار دیگر کشورها، به شمول اجرای مانورهای زمینی، که تا دهم ماه اپریل ادامه {داشت}، آغاز یافت.

در ضمن، اعضای اروپایی ناتو از جانب واشنگتن هشدار دریافت کردند که با وجود خساره های اقتصادی ناشی از ویروس کرونا، آنها باید به منظور«حفظ ظرفیت های دفاعی»، البته از بابت «تجاوز روسیه»، به افزایش بودیجه نظامی خویش ادامه دهند.

در کنفرانس امنیتی مونشن مورخ ۱۵ فبروری، وزیر خارجه مایک پامپئو اعلان نمود که ایالات متحده از متحدان خویش درخواست کرده اند تا مبلغ ۴۰۰ میلیارد دالر اضافه تر برای تمویل بودیجه نظامی ناتو تخصیص دهند، که بدون آن هم در حال حاضر از خط ۱۰۰۰ میلیارد دالر در سال گذشته است. به این ترتیب ایتالیا باید دفاع نظامی خویش را به مبلغ ۲۶ میلیارد یورو در سال افزایش دهد، یعنی مبلغ به مراتب بیشتر از آنچه را پارلمان کشور برای مبارزه عاجل با ویروس کرونا (یعنی ۲۵ میلیارد) اختصاص داده است.

به این ترتیب ناتو در اروپا، که بطور گسترده توسط ویروس کرونا فلج گردیده است، و ایالات متحده اکنون بیشتر ازهر وقت دیگر در این قاره هرچی دل شان بخواهد می توانند انجام دهند، در حال گسترش می باشد.

مایک پامپئو در کنفرانس مونشن نه تنها روسیه، بل همچنان چین را، با وارد کردن اتهام بر این کشور در استفاده از شرکت هوآوای و شرکت های دیگر به عنوان «اسپ ترویان در عرصه استخبارات»، یعنی وسیله جاسوسی، مورد حمله قرار داد. ایالات متحده با این برخورد خویش فشار بالای کشور های اروپایی را به منظور قطع قرارداد های اقتصادی شان با روسیه و چین افزایش می دهند و تحریم های ضد روسیه را تشدید می بخشند.

اگر ایتالیا یک دولت می داشت که از منافع واقعی ملی دفاع کند، چگونه برخوردی باید می داشت؟ این دولت باید پیش از همه از افزایش مصارف نظامی، که بطور تصنعی با اشاعه اخبار دروغین «خطر تجاوز روسیه» ورم کرده است، انکار می کرد و به منظور کاهش حیف و میل کردن پولهای مالیات مردم بالای سلاح های مانند هواپیما های شکاری آمریکایی اف-۳۵، آنرا مورد یک بازبینی اساسی قرار می داد.

 این دولت باید از طریق گسترش معاملات تجارتی، بدون تاخیر تحریم ها بر ضد روسیه را پایان می بخشید. این دولت باید به آن درخواست می پیوست که بتاریخ ۲۶ ماه مارچ توسط کشورهای چین، روسیه، ایران، سوریه، ونزویلا، نیکاراگوا، کوبا و کوریای شمالی به سازمان ملل متحد ارایه گردید در مورد اینکه سازمان ملل باید بر واشنگتن فشار وارد کند تا تمام انواع تحریم ها، بویژه آن تحریم هایی که درحال حاضر از بابت ویروس کورونا برای آن کشورها مضر واقع می شوند، را لغو کند. از الغا تحریم ها بر ضد ایران منفعت اقتصادی برای ایتالیا نیز متصور است، زیرا مراودات تجارتی با این کشور بطور کلی توسط تحریم های ایالات متحده مسدود شده اند. این تدابیر و شمار دیگر از این دسته، در حکم پاکت اکسیژن برای شرکت های خفه شده کوچک و نیمه بزرگ است که از درک ویروس کورونا بطور اجباری بسته شده اند، و یک مقدار سرمایه را در این حالت اضطراری برای آنها مهیا می سازد، بویژه برای اقشار اجتماعی دارای کمترین امکانات مالی، بدون آنکه دولت برای این منظور به وام پناه ببرد.

بزرگترین ریسک این است که از این بحران با یک پشتاره یی عظیم وام خارجی، که می تواند ایتالیا را در سطح شرایط یونان تقلیل دهد، بدر شویم. نیروهای بزرگ مالی که درسطح جهان، زیر پوشش ویروس کورونا و با بکاربرد سلاح نهایت پیشرفته حدس و گمان، speculation در حال استفاده قرار دارند، از نیروهای نظامی مقتدرتر هستند، با درک این حقیقت که آنها نیز اهرمهای تصمیم گیری مجمتع های نظامی- صنعتی را در اختیار دارند. آنها هستند که می توانند میلیون ها اقتصاد کوچک را به تباهی بکشانند و این وام ها را برای تصرف تام اقتصاد بطور کل بکار برند.

در این وضعیت، اعمال حاکمیت ملی تعیین کننده است. نه حرافی های سیاسی، بل حاکمیت واقعی که به مردم تعلق دارد و قانون اساسی ما را تضمین می کند.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

مانلیو دینوچی

منبع: ایل مانیفستو (ایتالیا).