ابراهیم گوکچه، عضو گروه موسیقی گروپ یوروم به اعتصاب غذای خود پایان داد!

(تصویر ها در اين نگارش همه به کمک گوگل دریافت و گزیده شده است)

بهرام رحمانی

«اگر چگونه مُردن را یاد بگیری، چگونه زیستن را نیز فراخواهی گرفت.»

آلبرت انیشتن

ابراهیم گوکچه، خوشبختانه امروز سه‌شنبه شانزدهم اردیبهشت - پنجم مه ۲۰۲۰ به اعتصاب غذای خود پایان داد.

ابراهیم گوکچه، عضو گروه موسیقی گروپ یوروم که ۳۲۴ روز است به‌خاطر حق برگزاری کنسرت و آزادی اعضای دستگیر شده این گروه دست به اعتصاب غذا مرگ زده بود با میانجی‌گری سازمان‌های مدافع حقوق انسان و نمایندگان حزب دموکراتیک خلق‌ها - HDP و حزب جمهوری خواه‌خلق - CHP به اعتصالب غذای خود خاتمه داد.

به‌نوشته روزنامه اورنسل، کانون وکلای هالکین، در پیامی از حساب شخصی خود در توئیتر با اشاره به خاتمه دادن ابراهیم گوکچه به اعتصاب غذای خود عنوان کرد: «گوکچه با وساطت نمایندگان پارلمان ترکیه به روزه مرگ خود پایان داده و به بیمارستان منتقل شده است.»

 

 

بی‌شک هر آن کسی که راه و رسم خوب زیستن را می‌داند، باید راه و رسم خوب مردن را هم بیاموزد. آن که راهِ سربلند ماندن و سرفراز زیستن را می‌داند، باید شهامت چشم در چشم دشمن و هیولای مرگ دوختن را هم داشته باشد. سربلند و سرفراز زیستن و ایستاده مردن، بهای سنگینی طلب می‌کند، بهائی، حتی به قیمتِ جان! به قیمت گذشتن از همه آن چیزهایی که چون زندگی زیباست و بی‌هیچ پرسشی باید برای زندگی شایسته انسان مبارزه کرد و در راهش از جان گذشت!

در تاریخ مبارزات خلق های جهان، مبارزانِ از جان گذشت‌ای چون «هِلین  بولِک»عضو خوشنام و پر کار موسیقی «گروه یوروم ترکیه»، کم نبوده‌اند که به هنگام نیاز، قلب تپنده خود را چون مشعلی فروزان، بر سر دست گرفتند، تا راه دشوار و پر سنگلاخ پیکار گرانی را روشن سازند، که زندگی و زیبایی‌های آن را می‌ستایند.

به‌قول هلن بولک: «هیچ چیز، قادر به ساکت کردن ما نیست، با هر آن‌چه داریم مقاومت خواهیم کرد.»

 

لازم به ذکر است، چندی پیش هلن بولک دیگر عضو گروپ یوروم که هم‌زمان با ابراهیم گوکچه اعتصاب غذا کرده بود جان خود را از دست داد. 

هدی کایا، نماینده استانبول در پارلمان ترکیه از حزب دموکراتیک خلق‌ها‌(HDP) به‌همراه فرهاد اینجو عضو شورای مرکزی حزب در پی دیدار با ابراهیم گوکچه، عضو گروه موسیقی گروپ یوروم ترکیه که دست به روزه مرگ زده است، در گفت‌وگو با خبرنگاران عنوان کرد: «امید و مقاومت ابراهیم بسیار بالا است. خود او به انسان‌ها امید می‌دهد. در چند روز گذشته با فوت دو تن در اثر اعتصاب غذا غم و اندوه فراوانی را تجربه کرده‌ایم. می‌خواهیم ابراهیم زنده بماند. می‌خواهیم با زنده ماندن ابراهیم به تمام جامعه امید تزریق شود.»

به‌نوشته روزنامه دیوار، کایا در ادامه اظهارات خود تصریح کرد: «ابراهیم باید زنده بماند. مقاومت جامعه به امیدی که از زنده ماندن او به دست خواهد آورد و با آن پرورش خواهد یافت نیاز مبرم دارد. زنده ماندن او به‌معنی افزایش امید در جامعه است. برای نتیجه بخش بودن تلاش‌هایمان در راستای زنده نگاه داشتن ابراهیم تلاش می کنیم. مطالبات گروپ یوروم مطالبات ما نیز به حساب می‌آید.»

فراخوان گروپ یوروم برای ابراهیم گوکچک به اعتصاب غذای خود پایان داد

گروپ یوروم برای ابراهیم گوکچک عضو خود که روز‌ یک‌شنبه ۳ مه ۲۰۲۰ فراخوانی را منتشر کرد. این فراخوان با عنوان «باعث مرگ دیگری نشوید، مطالبات ابراهیم را بپذیرید»، منتشر شده است.

در این فراخوان با اشاره به وضعیت بسیار بحرانی ابراهیم گوکچک، خواسته شده است که درخواست‌های ابراهیم فورا پذیرفته شوند.

در ادامه این فراخوان آمده است: «هلین بولک، عضو گروه ما برای لغو ممنوعیت‌ها علیه این گروه در ۳ آوریل ، در ۲۸۸ روز اعتصاب غذای خود بوده و جان خود را از دست داد. گروه ما نه تنها از حق برگزاری کنسرت برخوردار نیست، بلکه این حق به خلق نیز داده نشده است. ما در منطقه باقرکوی کنسرتی یک میلیون نفره را برگزار کرده‌ایم. ما همه با هم آواز خوانده‌ایم. ما هنرمندان خلق هستیم. قطع ارتباط ما با خلق برای ما مرگ است. ما این ممنوعیت‌ها را نمی‌پذیریم.»

گروپ یوروم در متن این فراخوان با اشاره به وضعیت ابراهیم گوکچک گفته است: «تا زمانی‌که پیروزی مشهودی کسب نگردد، ما مقاومت‌مان را ادامه می‌دهیم. به دلیل عدم پذیرش درخواست‌های یک هنرمند، او جان خود را از دست داد،  مگر می‌خواهید یک هنرمند دیگر نیز جان خود را از دست بدهد؟»

در پایان این فراخوان گروپ یوروم از خلق خواسته شده است که: «گوکچک برای مطالبات مشروع و قانونی خود ۳۲۰ روز است که دست به اعتصاب غذا زده است. باعث مرگ او نشوید. مطالبات ابرهیم را بپذیرید. ممنوعیت برگزاری کنسرت‌ها را لغو کنید. اعضای ما را که بیگناه دستگیر شده‌اند، آزاد کنید.»

این اعتصاب در اعتراض به زندانی شدن ۶ عضو گروه، فشارهای بی‌وقفه‌ی پلیسیِ دولت فاشیست ترکه به رهبری اردوغان، قرار گرفتن در لیست تحت تعقیب و ممنوعیت تمامی برنامه‌های آن‌هاست.

در ویدئویی «ابراهیم کوگچک» و «هلین بولک» را می‌بینیم که در دویستمین روز اعتصاب غذا، به‌عنوان دو رفیق و دو بدنِ شورشی باهم دیدار می‌کنند و شجاعت‌شان را به‌رخِ دم و دستگاه سرکوب‌گر «حزب عدالت و توسعه» و فاشیست‌های ترکیه می‌کشند.

هلن بولک به‌همراه ابراهیم گکوچک و دو تن از اعضای زندانی گروپ یوروم، با درخواست‌هایی از جمله، لغو ممنوعیت کنسرت‌های گروپ یوروم، بیرون آمدن نام موزیسین‌های این گروه از لیست سیاه، پایان فشارها بر اعضای مرکز فرهنگی گروپ یوروم (İdil Kültür Merkezi)‌و آزادی اعضای زندانی این گروه آن‌ها دست به اعتصاب غذای نامحدود زده بودند.

هلین در مصاحبه‌ای در مورد اعتصاب غذای خود گفته بود: «البته که اعتصاب غذا نخستین راه برای رفتن نیست. اما کسانی که از مضرات اعتصاب غذا حرف می‌زنند، در مورد خسارت‌های ناشی از ده‌ها مورد بازداشت، شکنجه، گاز اشک‌آور، باتوم و زندان‌هایی که تجربه کرده‌ایم، صحبت نمی‌کنند. ما مشتاق آسیب‌زدن به خودمان نیستیم ولی می‌خواهیم این موضوعات شنیده شوند.»

او در دادگاه در جواب سئوال قاضی مبنی بر دلیل اعتصاب غذا خود گفت: «شما روندی که ما را به این اعتصاب غذا سوق داده است به خوبی می‌دانید.»

بعدتر در مصاحبه‌ای این روند را این‌گونه توضیح داد: «نمی‌توان آن‌چه را که در زندان تجربه کرده‌ایم را جدا از روند محاکمه در نظر گرفت. ما همیشه در مورد وضعیت خود در زندان صحبت کرده‌ و گفته‌ایم که دستگاه امنیتی و قضایی ترکیه با تصمیم بر ادامه بازداشت اعضای گروپ یوروم، مسئول چیزی‌ست که اتفاق خواهد افتاد. این محاکمه از ابتدا تا پایان ناعادلانه بوده و این روند همچنان ادامه دارد. ده‌ها نفر از ما که محاکمه شده‌اند و حتی صدها نفر دیگر هم که درگیر این تحقیقات - که بیش‌تر شبیه تئوری‌های توطئه است- هستند، متحمل آسیب‌های بسیاری شده‌اند. در حقیقت، دلیل اصلی این دادگاه‌ها، اجرای هنر مردمی، داشتن یک نگاه جهانی سوسیالیستی چپ انقلابی و انجام فعالیت‌های فرهنگی و هنری بر این اساس است. ما برای این‌که نشان دهیم سکوت نخواهیم کرد و هیچ چیز، قادر به ساکت کردن ما نیست، با هر آن‌چه داریم مقاومت خواهیم کرد.»

او قبل‌تر در ماه دسامبر ۲۰۱۹ و در ۱۸۷مین روز اعتصاب غذای خود گفته بود: «همیشه سربلند بودیم و سربلند بیرون آمدیم.»

مرگ هلین بولک و مصطفی با واکنش‌های زیادی از طرف احزاب چپ و انقلابی و هنرمندان ترکیه رو‌به‌رو شده و نگرانی‌ها از سرنوشت سایر اعضای گروپ‌یورم که در اعتصاب غذای نامحدود هستند بیش‌تر شده است.

تاریخچه موسیقی سیاسی گروپ یوروم

گروپ یوروم (Grup Yorum)‌در سال ۱۹۸۴، چهار سال پس از کودتای نظامیان در ۱۲ سپتامبر ۱۹۸۰ و در دل یکی از تاریک‌ترین و استبدادی‌ترین دهه‌های تاریخ معاصر ترکیه، توسط چهار دانشجوی دانشگاه مارمارای استانبول ایجاد شد. این گروه، از یک طرف تحت تاثیر جنبش‌های چپ‌گرایانه آمریکای لاتین و از سوی دیگر موسیقی فولکلور ترکی و کردی سعی در ساخت و ارائه آهنگ‌هایی با مضامین سیاسی و اجتماعی داشتند.

هرچند این گروه از ابتدای تاسیس تاکنون از سوی دولت ترکیه به عنوان شاخه موسیقایی حزب DHKPC متهم شده‌اند و در کنسرت‌های گروپ یوروم هم شعارهای این حزب چپ‌گرای مسلح شهری بسیار شنیده می‌شود، اما خود این گروه تاکنون به‌صورت رسمی این ارتباط را نپذیرفته است.

 

 

آهنگ‌های آن‌ها عمدتا بر علیه سرمایه‌داری و سیاست‌های دولت ترکیه و مبارزه علیه آن‌هاست. هم‌چنین بعضی از آهنگ‌های این گروه به زبان کردی است که سال‌ها در ترکیه ممنوع بوده است. بسیاری از آلبوم‌های گروپ‌یوروم به خاطر همین رویکرد طبقاتی و سوسیالیستی در زمان خود ممنوع بوده و نام این گروه با حمله و دستگیری‌ توسط پلیس مواجه شده است.

ترکیب اعضای این گروه از بدو تاسیس تاکنون تغییرات بسیاری کرده و اعضای آن به‌طور مداوم تحت سرکوب بوده‌اند. از جمله نزدیک به ۴۰۰ تن از اعضای این گروه در دوره‌های مختلف دستگیر و زندانی شده‌اند، آلبوم‌های آن‌ها بدست پلیس ضبط شده، و کنسرت‌هایشان در بسیاری از اوقات ممنوع اعلام شده است. اما با وجود همه این‌ها گروپ یوروم یکی پرمخاطب‌ترین گروه‌های موسیقی در تاریخ معاصر ترکیه است. این گروه در سال ۲۰۱۰ کنسرت بیست و پنجمین سال‌گرد تاسیس خود را با حضور بیش از ۵۵،۰۰۰ نفر در استادیوم بشیکتاش برگزار کرد. در سال ۲۰۱۱ گروپ یوروم تصمیم گرفت تا هر سال کنسرت‌های رایگانی با نام «ترکیه مستقل» برگزار کند. این کنسرت‌ها با استقبال بسیار زیاد مواجه شده و در آخرین کنسرت سالیانه این گروه تا پیش از ممنوع شدن فعالیت‌های آن، نزدیک به ۲۵۰،۰۰۰ نفر شرکت کردند.