چهاردهه آزادی‌ستیزی و زن‌ستیزی حکومت اسلامی ایران!
بهرام رحمانی
چهاردهه
آزادی‌ستیزی و زن‌ستیزی حکومت اسلامی ایران!
در ماه خرداد سال
جاری، چندن دختر و زن جوان را پدران و همسران‌شان در ایران با انگیزه حفظ «آبرو» و
«غیرت مردانه» و «ناموس‌پرستی» به قتل رساندند. رومینا اشرفی ۱۴ ساله، فاطمه برحی ۱۹ ساله و ریحانه عامری ۲۲ ساله، همگی به دست کسانی کشته شدند که خانواده و
نزدیکان آن‌ها بودند.
از راست به چپ:
ریحانه عامری - فاطمه برحی - رومینا اشرفی
فشارهای اجتماعی و
خانوادگی، اغلب باعث خودکشی زنان است. روز شنبه ۲۸ تیرماه نیز یک دختر ۱۶ ساله در اردبیل با پریدن به داخل دریاچه شورابیل
دست به خودکشی زد و جان خود را از دست داد. به‌گفته مادرش، این دختر نوجوان به
دلیل شکست در ارتباط عاطفی دست به این اقدام زده است.
به گزارش خبرگزاری
شهروند، ماموران نجات هنگامى به محل حادثه رسیدند که پیکر عسل ١۶ ساله به عمق دریاچه رسیده بود. آن‌ها پس از ساعت‌ها
جست‌و‌جو، جسم بی‌جان این دختر را یافتند و به بخش شمالی ساحل دریاچه منتقل کردند.
مادر این دختر پس از
حضور در محل حادثه گفت: «دخترم پیش از این گفته بود که قصد خودکشی دارد و حدود
ساعت ١١ از خانه خارج شد، هرچه با موبایلش تماس گرفتم جواب نداد. با چند نفر از
دوستانش تماس گرفتم، آن‌ها هم از او خبری نداشتند تا این‌که از طریق یکی از کانال‌های
خبری اردبیل متوجه شدم دختر جوانی در شورابیل خودکشی کرده است.»
روز چهارشنبه ۱۲
شهریورماه، دختر نوجوان ۱۵ ساله در کرمانشاه با پرت کردن خود از
طبقه پنجم یک ساختمان قصد خودکشی داشت، که با مداخله عوامل آتشنشانی از اقدام او
جلوگیری شده است.
دختر ۱۶ ساله با اسلحه برادرش به قتل رسید. نیروی
انتظامی استان کرمانشاه گزارش داد یک دختر ۱۶ ساله با اسلحه به دست برادرش و به‌دلیل
«اختلافات خانوادگی» به قتل رسیده است.
محمدرضا آمویی، معاون
اجتماعی پلیس کرمانشاه، روز پنج‌شنبه ۱۳ شهریورماه اشاره کرد این حادثه در یک روستای
سرپل‌ذهاب اتفاق افتاده است.
او گفت: «در تحقیقات
ابتدایی ماموران پاسگاه، به آن‌ها اعلام شد قتل غیرعمد و زمانی که برادر ۳۳ ساله مقتول مشغول تمیز کردن اسلحه پران بوده،
اتفاق افتاده است.»
آمویی گفت: «فرد قاتل
در اعترافات خود عنوان کرد به خاطر اختلافات خانوادگی دست به قتل خواهر ۱۶ ساله خود زده است.»
افزایش شمار گزارش‌ها
درباره قتل زنان و دختران در ارتباط با مسائل و اختلافات «خانوادگی» در ماه‌های
اخیر در حالی است که صدور رای پرونده رومینا اشرفی، دختر ۱۳ ساله تالشی که از سوی پدرش کشته شد، دوباره این
موضوع را به مرکز توجه جامعه بازگرداند.
روز دوشنبه ۱۳ مردادماه، یک دختر نوجوان در مریوان به‌دنبال
مخالفت با ازدواج اجباری، دست به خودکشی زد و جان خود را از دست داد. به‌گزارش
خبرگزاری رکنا، روز دوشنبه ۱۳ مرداد ۹۹، دنیا نوذری دختر حدودا ۱۸ ساله ساکن مریوان دست به خودکشی زده و جان خود
را از دست داد.
در این گزارش دلیل
خودکشی وی در شبکه‌های اجتماعی مخالفت او با ازدواج اجباری، عنوان شده است. با این وجود، طاهر، پدر این دختر نوجوان،
مدعی شد که موضوع ازدواج اجباری و کتک زدن دخترش کذب است.
یک دختر ۱۵ ساله در بخش قطور شهرستان خوی با پرتاب خود از
پل هوایی دست به خودکشی زد و جان خود را از دست داد. به‌گزارش
کردپا، یک دختر جوان ۱۵ ساله با
پرتاپ خود را از روی پل هوایی قطور به زندگی خود پایان داد. در این گزارش اشاره ای به هویت و دلیل
خودکشی این نوجوان نشده است.
روز چهارشنبه ۱۵ مرداد، یک دختر نوجوان ۱۷ ساله در شهرستان خمام استان گیلان که با پرتاب
خود از روی پل غیر هم سطح این شهرستان قصد خودکشی داشت با مداخله مردم حاضر در
صحنه و نیروی انتظامی از اقدام او جلوگیری شد.
سهم نوجوانان ایرانی از خودکشی‌های
سالانه از سوی سازمان پزشکی قانونی بیش از ۷
درصد اعلام شده است.
براساس گزارش
خبرگزاری ایسنا، قتل‌های موسوم به «ناموسی» حدود ۲۰ درصد از کل قتل‌ها و ۵۰ درصد از قتل‌های خانوادگی در ایران را تشکیل می‌دهد.
آمار دقیقی از این‌گونه
قتل‌ها در ایران به صورت شفاف منتشر نمی‌شود، اما برخی رسانه‌ها از سالانه پنج
هزار قتل موسوم به «ناموسی» گزارش می‌دهند.
این جنایت‌ها بار
دیگر توجه افکار عمومی را نسبت به موضوع خشونت‌های مرتبط با جنسیت علیه زنان،
دخترکشی، زن‌کشی و قتل‌هایی که به «ناموسی» معروف هستند، جلب کرد. از جمله این
مسئله مطرح شد که این قتل‌ها، در هم‌دستی نظام سیاسی و ساختار قانونی با فرهنگ
مردسالار اتفاق می‌افتد.
ماده ۶۳۰ قانون مجازات اسلامی ایران به مردی که شاهد
رابطه جنسی همسرش با مرد دیگری است، اجازه می‌دهد هر دوی آن‌ها را به قتل برساند.
ماده ۳۰۱ همین قانون، پدر و جد پدری را اگر چنان‌چه فرزند
خود را به قتل برسانند، از مجازات اعدام معاف می‌کند و باز ماده ۶۱۲ همین قانون مشخص می‌کند که اگر اولیای دم، قاتل
را ببخشند او اعدام نخواهد شد.
قانون مجازات اسلامی
دست پدر و جد پدری را در قتل فرزند با کم‌ترین مجازات باز گذاشته است.
ماده ۳۰۱ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ می‌گوید: «قصاص در صورتی ثابت می‌شود که مرتکب،
پدر یا از اجداد پدری مجنی‌علیه نباشد و مجنی‌علیه، عاقل و در دین با مرتکب مساوی
باشد.»
طبق ماده ۳۰۹ همین قانون، اگر ثابت شود قاتل پدر مقتول بوده،
قصاص ندارد: «این ادعاء که مرتکب، پدر یا یکی از اجداد پدری مجنی علیه است، باید
در دادگاه ثابت شود و در صورت عدم اثبات، حق قصاص، حسب مورد، با سوگند ولی دم یا
مجنی علیه یا ولی او ثابت می‌شود.» بر مبنای همین قانون عاملان، بسیاری از قتل های
ناموسی از مجازات معاف می‌شوند.
ایران، کنوانسیون
منبع هرگونه تبعیض علیه زنان را نپذیرفته و قانون حمایت از زنان در مقابل خشونت
نیز سال‌هاست در انتظار تصویب است.
حکومت
اسلامی جامعه ایران را در معرض حوادث و بحران‌ها و مصیبت‌ها و فلاکت‌های مختلفی
قرار داده است. غیر از سرکوب و سانسور سیستماتیک حکومتی، فقر و گرسنگی نیز زیست و
زندگی بخش عظیمی از مردم ایران را تهدید می‌کند.
برای
مثال رییس هیات مدیره کانون بازنشستگان تامین اجتماعی استان فارس، پنج‌شنبه ۱۳ شهریور در جلسه با مدیرکل
سازمان تامین اجتماعی از دشواری‌های اقتصادی برای کارگران و بازنشستگان سخن گفت و
از عملکرد تامین اجتماعی در تأمین پوشش بیمه کارگران دفاع کرد. به‌گفته علی
راستگو، قدرت خرید کارگران نسبت به سال‌های پیشین ۷۰ درصد کاهش یافته. هم‌چنین به‌گفته
راستگو ۷۰ درصد از بازنشستگان زیر خط فقر
قرار دارند.
این
مقام تامین اجتماعی استان فارس می‌گوید خط فقر شش میلیون تومان اعلام شده و حقوق ۶۵ درصد از بازنشستگان زیر سه
میلیون تومان است. در سال‌های اخیر کارگران در نقاط مختلف ایران علیه سیاست‌های
دولتی به ویژه خصوصی‌سازی و برای کسب حقوق اولیه‌شان دست به اعتراض زده‌اند.
بازنشستگان
نیز همانند کارگران بارها در اعتراض‌هایشان خواهان بهبود شرایط معیشتی شده‌اند.
یکی از خواسته‌ها پوشش بیمه درمانی مناسب است که راستگو عملکرد تامین اجتماعی بر
سر آن را قابل دفاع می‌داند.
چهل و یک سال از
پیروزی انقلاب مردم ایران می‌گذرد؛ انقلابی که برای آزادی‌خواهی، برابری‌طلبی،
عدالت اجتماعی و رفاه بود به‌شدت توسط گرایشات موسوم به «ملی - مذهبی» و هم‌چنین
با حمایت جریاناتی به اصطلاح «چپ» هم‌چون حزب توده و فدائیان اکثریت به امام رهبری خمینی سرکوب شد. امامی که من با
چشم‌های خودمان دیدیم و لمس کردیم که چگونه بی‌رحم، آدم‌کش ضدآزادی، زن‌ستیز و
کودک‌آزار بود نتیجتا با کمی تعمق و تعقل باید به این نتیجه منطقی می‌رسیدیم که
پیامبران و امامان در دوران جاهلیت و بدوی چه بلاهایی بر سر مردم آن دوران
نیاوردند اما متسفانه چنین نبود و جامعه ما یک فرصت طلایی و تاریخی برای رسیدن به
آزادی و برابری و رفاه را از دست داد و از چاله درنیامده به چاه مخوف دیگری سقوط
کرد!
آیا حکومت اسلامی در
بیش از چهار دهه حاکمیت خود، به حقوق اجتماعی زنان به‌عنوان نیمی از کل جمعیت
کشور، اهمیت داده است؟
***
واقعیت‌ها و مشاهدات
روزمره در درون خانواده و جامعه نشان می‌دهند که جامعه ایران، جامعه‌ای پر خشونت
است و ابعاد خشونت در آن محدود به زنان نیست. چهره شهرها و روستاها، از اثر فقر،
نابرابری، آلودگی، مشکلات اقتصادی و تضادهای اجتماعی غرق در خشم و خشونت است. مکان
بازی کودکان حاشیه‌نشین در میان تلی از زباله‌های آلوده است. در میان مردم بی‌حوصله و عصبانی، می‌توانند به هر بهانه
صحنه‌هایی پر خشونت در خیابان و حریم خصوصی خود درست کنند و در مکان‌های عمومی،
ادارات و حتی تفریح‌گاه‌ها این خشونت پنهان نمی‌ماند. حکومت خود نه تنها عامل اصلی
رفتارهایی است که به خشونت می‌انجامد، مجری شکل‌های متنوعی از خشونت در جامعه هم
هست. قوه قضاییه، مجری اجرای اعدام در ملاء‌عام و پلیس و نیروی انتظامی و ماموران
انتظامی، مجریان اعمال قانون بر مجرمان و غیرمجرمان به خشن‌ترین شکل‌های ممکن‌اند.
تمام این خشونت‌ها در
آمیزش با سنت‌ها و عرف‌های یک جامعه مردسالار، وقتی به زنان می‌رسد، نماد گسترده‌تر
و هولناکی می‌یابد. محیط خانه و اجتماع برای زنان عرصه رویارویی روزمره با خشونت
است. عرف مردسالار قرن‌هاست زنان را ملک طلق مردان می‌شمارد و سرنوشت آن‌ها را به
دست مردان - پدر، برادر، همسر و حکومت - می‌دهد. در بیش‌ترین مناطق ایران، زنان
هنوز درگیر سنت‌هایی هستند که تخطی از آن‌ها با شکل‌های وحشتناکی از خشونت مواجه‌شان
می‌کند. قتل‌های ناموسی، سرنوشت زنانی است که با وجود مردان روابط مشکوک داشته
باشند یا حتی تنها به آن مظنون باشند. تن ندادن به تصمیم‌های جامعه مردسالار، از
نپذیرفتن ازدواج اجباری گرفته، تا درخواست طلاق یا میل به کار بیرون از خانه و
روابط دوستانه و خانوادگی می‌تواند به بهای جان‌شان تمام شود. دختران نوجوان بابت
سلام گفتن به پسر همسایه ممکن است کشته شوند و دختربچه‌ها ممکن است فروخته شوند یا
مورد تجاوز قرار گیرند. حتی در صورت تجاوز، این زن است که تنبیه می‌شود.
پدران حقوق مطلق ولایی دارند و در صورت دخترکشی، مجازات نمی‌شوند. زیر پوست این
جامعه، این باور وجود دارد که چنین رفتارهایی ارزش و ضامن بقای حاکمیت و فرهنگ
مردسالار است و جانیان، قهرمانان عرصه ناموس و شرف شناخته می‌شوند.
طبق آمار در استان‌هایی
چون خوزستان، کردستان، کرمانشاه، ایلام، لرستان، سیستان و بلوچستان، فارس،
آذربایجان شرقی و اردبیل بیش‌ترین قتل‌های ناموسی وجود دارد و بر اساس
گزارشی که اخیرا در ایرنا منتشر شده، در سال ۸۰