ياد نامه ی کمیته فعالین حزب دموکراتیک خلق افغانستان
ياد نامه ی
کمیته فعالین حزب دموکراتیک خلق افغانستان
مورخ ۷ / ۹ / ۲۰۱۵
هم میهنان گران ارج!
رفقا و
دوستان عزیز!
یک سال از خموشی چراغ زندگی رفیق گران ارج دوکتور اناهیتا
راتبزاد، سابق عضو دفتر سياسی
کميته مرکزی حزب دموکراتيک خلق افغانستان، رهبر و بنياد گذار سازمان دموکراتيک
زنان افغانستان و يکی از پيشتازان جنبش انقلابی مردم افغانستان و يکتن از سرسپردگان راه عدالت و پیشرفت اجتماعی و مدافع پیگیر
و سرسخت برقراری نظام انسان سالار در کشور مان، می گذرد.
زنده ياد دوکتور راتب زاد، از زمره ی آن پيش کسوتان وقافله
سالاران جنبش انقلابی ونهضت عدالتخواهی ، آزادی طلبی و ترقی پسندی کشور بود ، که
درست 56 سال قبل ( 1338) در شرايطی که استبداد خشن سلطنتی در کشور حاکم بود و
ارتجاع سياه قرون وسطايی با سر دادن نعره های تکبير و دادن فتواهای تکفير سر می
بريد ؛ نيمی از پيکر جامعه ی استبداد کوفته ی ما در چهار ديوار خانه زندانی بودند؛
صدای آزادی و برابری حقوق زنان را با مردان در روزنامه انيس بلند نمود و بخاطر
رسيدن به اين آرمان سترگش کارهای سازنده را جهت بيداری و تشکل زنان آزاديخواه
افغانستان آغاز کرد. پنج سال بعد از آن، با توسعه ی ديد سياسی خويش ، بخاطر ورق
زدن صفحه ی نوينی در تاريخ کشور ، درسال 1343 خورشيدی با ساير مبارزين آزاديخواه و
تحول طلب يک جا نقش شايسته اش را در امر تأسيس ح. د. خ. ا ، ايفاء نمود و بدين
ترتيب سرنوشت خود را تا پايان زندگی با اين حزب محکم گره زد.
رفيق راتب زاد در پرتو آموزشهای سياسی و اجتماعی وطن پرستانه و مردم
دوستانه جهت تشکل زنان و دختران دلير ميهن ، بيداری واشراک فعال آنان در حيات سياسی ـ اقتصادی و
اجتماعی در جامعه ؛ همين گونه بمنظور رهايی آنان از انقياد ستم جنسيتی و دفاع قاطع
و پيگير از حقوق حقه ی نيمی از پيکر جامعه ی مان؛ در سال 1344 خورشيدی، سازمان
دموکراتيک زنان افغانستان را همراه با ساير زنان پيشتاز، با حمايت و پشتيبانی ح.
د. خ. ا تأسيس نمود و آن را داهيانه رهبری کرد.
همزمان با پايه گذاری سازمان دموکراتيک
زنان افغانستان ، با درک نياز زمان ، در پروسه ی
مبارزات انتخاباتی دوره ی دوازدهم شورای ملی اشتراک ورزيد و بحيث يکی از
کانديدان ح. د. خ. ا در ناحيه ی سوم و چهارم شهر کابل ، وارد کارزار مبارزه ی
انتخاباتی شد و با کسب پيروزی چشمگير،
بحيث وکيل و نماينده ی مردم به شورا راه
يافت و سپس با صدای رسا فرياد حق طلبی و عدالتخواهی زحمتکشان و محروم ترين اقشار
اجتماعی جامعه را به گوش مردم افغانستان و جهانيان رسانيد و از اين طريق در سنگر
دفاع از حقوق حقه ی آنان قرار گرفت.
رفيق راتب زاد از شمار آن شخصيتهای
فرهيخته و فروزنده درتاريخ معاصر کشور
مابوده است که 49 سال قبل از امروز، برای نخستين بار درتاريخ افغانستان، تجليل از
روز هشتم مارچ را، بعنوان روزرهايی زنان از ستم مرد سالاری و تأمين حقوق کامل آنان
در همه عرصه های سياسی ـ اقتصادی ـ اجتماعی و فرهنگی با مردان، سازماندهی نمود و
مراسم آن را با اشتراک ساير زنان پيشتاز برگزار کرد
که پروسه آن تا هم اکنون ادامه دارد.
رفیق راتبزاد تا واپسین روز های زندگی پربار و هدفمند خویش،
سرود انسان دوستی و عدالتخواهی و اعمار جامعه ی نوین را بر پایه ی قانون تکامل
اجتماعی ، از یاد نبرد و لحظه ی از مبارزه در این راه علیه دشمنان این پدیده های
انسانی، دست نکشید.
خطوط راه و رسم پیکار انقلابی رفیق راتبزاد را در دوران زندگی
درخشان و پر بارش، مبارزه بخاطر عدالت، صلح، ترقی، همزیستی مسالمت آمیز، برابری، پیشرفت
و رفاه اجتماعی... همچنان ضدیت با استثمار، استعمار ( کهنه و نو )، ارتجاع،
امپریالیسم، اپارتایید ، فاشیزم، انواع تبعیض ( طبقاتی، جنسیتی، اجتماعی، مذهبی )
رقم می زد و تا پایان عمر به این اصل های انسانی و انقلابی، با صداقت وفادار باقی
ماند.
رفیق راتبزاد در کلیه وظایف حزبی - دولتی و در رهبری سازمان های
اجتماعی، خیلی ها خوش درخشید و با درک رسالت اجتماعی و میهنی مسؤولیت های وظیفه یی
خویش را با صداقت و پاکی، بسر رسانید و از خود نام ماندگاری در تاريخ کشورمان به
جا گذاشت.
روانش شاد، یاد و خاطره اش گرامی و راهش پر رهرو باد!