ح. تلاش

فرخنده باد هشتم مارچ، روز همبستگی جهانی زنان

مارچ سال 2018

من زنم ....

و به همان اندازه از هوا سهم میبرم که ریه های تو

میدانی ؟ درد آور است من آزاد نباشم که تو به گناه نیفتی

قوس های بدنم به چشم هایت بیشتر از تفکرم می آیند

دردم می آید باید لباسم را با میزان ایمان شما تنظیم کنم

دردم می آید ژست روشنفکریت تنها برای دختران غریبه است

به خواهر و مادرت که میرسی قیصر می شوی

دردم می آید در تختخواب با تمام عقیده هایم موافقی

و صبح ها از دنده دیگری از خواب پا میشوی

تمام حرف هایت عوض میشود

دردم می آید نمی فهمی

تفکر فروشی بدتر از تن فروشی است

حیف که ناموس برای تو ... است نه تفکر

حیف که فاحشه ی مغزی بودن بی اهمیت تر از فاحشه تنی است...

(سیمین دانشور)

..............................

هشتم مارچ، بیانگر روزی است که زنان مظلوم، فریاد آزادی ، برابری ، صلح و دمکراسی برای انسان زحمتکش را بلند نموده اند؛

هشتم مارچ، آغاز حماسه آفرینی هایی ناشئ ازحركت آگاهانه ﯼ زنان به پا خاسته ﯼ جهان می باشد که دوشادوش جنبش های دموكراتیك و كارگری جهانی، از سالهای ۱۸۴۸ و۱۸۵۷ تا به امروز، فراز و نشیب های زیادی را با افتخار پیموده است، ﻛﻪ ﺑﻪ ﺑﺮﺧﯽ ﺍﺯآنها،ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻣﯽ ﺩﺍﺭﯾﻢ: 

 ـ در هشتم مارچ ۱۸۵۷، زنان کارگر ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﺑﺎﻓﻨﺪﻩ ﮔﯽ ﻭ ﺧﯿﺎﻃﯽ درﺷﻬﺮ نیویورک آمریکا ﺑﺮﺍﯼ افزایش دستمزد، کاهش ساعات کار و بهبود شرایط ﻏﯿﺮ ﺍﻧﺴﺎﻧﯽ ﻭ ﻃﺎﻗﺖ ﻓﺮﺳﺎﯼ ﻛﺎﺭﯼ، ﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﺗﻈﺎﻫﺮﺍﺕ ﻣﺴﺎلمت ﺁﻣﯿﺰ ﺯﺩﻧﺪ. این تظاهرات ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﻭ ﺣﻖ ﻃﻠﺒﺎﻧﻪ ﯼ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻮﺳﯿﻠﻪ ﭘﻮﻟﯿﺲ ﺑﮕﻮﻧﻪ ﯼ ﻭﺣﺸﯿﺎﻧﻪ ﺳﺮﻛﻮﺏ ﮔﺮﺩﯾﺪ. سپس ﺑﺮﺍﯼ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﺑﺎﺭ، ﻣﻔﻜﻮﺭﻩ ﯼ ﮔﺰﯾﻨﺶ «روز زن»، در جریان مبارزه زنان نیویورک با ﻓﺮﯾﺎﺩ ﻭ شعار "حق رأی برای زنان" ، ﻣﻄﺮﺡ ﮔﺮﺩﯾﺪ ﻭ به تعقيب آن، ﺩﺭ ﻣﺎﻩ فبروری ﺳﺎﻝ ۱۹۰۹، ﺯﻧﺎﻥ ﺑﺎ ﺭﺍﻩ ﭘﯿﻤﺎﯾﯽ ﺑﺰﺭﮒ ﺩﺭ ﺍﻣﺮﯾﻜﺎ، «ﺭﻭﺯ ﺯﻥ» ﺭﺍ، ﮔﺮﺍﻣﯽ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺗﺠﻠﯿﻞ ﺑﻌﻤﻞ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ.

 ـ در سال ۱۹۱۰، "دومین کنفرانس زنان سوسیالیست" که کلارا زتکین از رهبران آن بود، به مسأله تعیین "روز بین المللی زن" پرداخت. این نظر زمانی مطرح گردید که زنان سوسیالیست اتریشی در گذشته روز "اول ماه می" را، روز جهانی زن، پیشنهاد کرده بودند. 

زنان سوسیالیست آلمان، از سوی خود، ۱۹ ﻣﺎﺭﭺ را، روز بین المللی زن پیشنهاد کردند. زيرا که نوزدهم ﻣﺎﺭﭺ سال ۱۸۴۸، مصادف می گردید به مبارزات انقلابی و عدالتخواهانه علیه رژیم پادشاهی پروس که به عقب نشینی لفظی حکومت، منجمله در مورد مطالبات زنان، منتج گردید.

 ـ "دومین کنفرانس زنان سوسیالیست" تاریخ برگزاری نخستین مراسم «روز زن» را ۱۹ ﻣﺎﺭﭺ ۱۹۱۱ تعیین کرد و درعین حال تصمیم گیری قطعی برای تعیین «روز جهانی زن» به بعد موکول شد. پس از انتشار قطعنامه کنفرانس در مورد تعیین «روز جهانی زن»، انترناسیونال دوم از این تصمیم حمایت کرد، واین نخستین تشکیلاتی بود که روززن را برسمیت شناخت....

 ـ سال ۱۹۱۳ "دبیرخانه بین المللی زنان" (یکی از نهادهای انترناسیونال سوسیالیستی دوم)، هشتم ﻣﺎﺭﭺ را با خاطره مبارزه زنان کارگر در آمریکا، به‌عنوان «روز جهانی زن» انتخاب کرد. در همان سال، زنان زحمتکش، روشنفکر و انقلابی در روسیه تزاری و درسراسراروپا ، نیزمراسم «۸ ﻣﺎﺭﭺ» را بشکل تظاهرات و میتینگ ها برگزار کردند.

 ـ در سال ۱۹۱۷ تظاهرات زنان کارگر در پتروگراد علیه گرسنگی و جنگ و تزاریسم، بانگ آغازین انقلاب روسیه بود. کارگران شهردر پشتیبانی ازاین تظاهرات، اعلام اعتصاب عمومی کردند. ۸ ﻣﺎﺭﭺ ۱۹۱۷ به یک روز فراموش نشدنی در تاریخ انقلاب روسیه تبدیل شد....

 ـ سال ۱۹۲۱، "کنفرانس زنان انترناسیونال سوم کمونیستی" در مسکو برگزارشد. در آن کنفرانس، روز ۸ ﻣﺎﺭﭺ به‌عنوان «روز جهانی زن» به تصویب رسید. کنفرانس، زنان سراسر دنیا را به گسترش مبارزه علیه نظم موجود و برای تحقق خواست های شان فرا خواند.

 ـ در دهه ۱۹۶۰، در کشورهای آسیا و افریقا و آمریکای لاتین جنبشهای رهایی‌بخش نضج يافته بود. درکشورهای سرمایه‌داری پیشرفته نیزجنبشها و مبارزات انقلابی و ترقیخواهانه بالا گرفته بود و در اين ميان جنبش رهایی زن اوج و گسترش چشمگیر یافت. 

ـ در آمریکا و اروپا، زنان علیه سنن و قیود و قوانین مردسالارانه و احکام اسارت بار کلیسایی بپا خاستند. در جنبش زنان موضوعاتی نظیر حق طلاق، حق سقط جنین، تامین شغلی، منع آزار جنسی، ضدیت با هرزه‌ نگاری، کاهش ساعات کار روزانه وغیره مطرح شد. این جنبش توانست که در برخی از این زمینه‌ها به موفقيت دست يابد.

ﺑﺪﯾﻦ ﺗﺮﯾﺐ،ﺍین روز خجسته با گذراندن دشواری ها و فداكاریهای فراوان از میان این همه خم و پیچ های تاریخ ،كه در بسا جاها و بسا مقطع های تاریخی، با حوادث و آزمایش های خونینی رو به رو گردیده است؛ سر انجام از همه ی این آزمایش ها، با نیروی گسترده و سر شار از افتخارات؛ و باقامت افراشته، سر بیرون كرده وبه مظهر همبستگی جهانی  زنان ومبارزه ی پیگیر، جانبازانه، دلیرانه وبدون وقفه ی آنان، برای نیل به تمامی حقوق انسانی شان مبدل و خاطره های حماسه آفرین آن، ثبت سینه ی تاریخ بشری گردیده است؛ و این روز ماندگار، در سال ۱۹۷۵ ﺍﺯ ﺳﻮﯼ سازمان ملل به‌عنوان «روز جهانی زن» برسمیت شناﺧﺘﻪ ﺷﺪ.

ﺑﺎﯾﺪ ﮔﻔﺖ ﻛﻪ  روز جهانی زن ﻭ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﯼ ﺣﻖ ﻃﻠﺒﺎﻧﻪ ﻭ ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺧﻮﺍﻫﺎﻧﻪ ﯼ ﺯﻧﺎﻥ، با وجود این همه گذشته های غرورآفرین كه با بدست آوردن آزادی های معینی مدنی، سیاسی و اقتصادی زنان همراه بوده است، این حقیقت تلخ  پذیرفـتـنی است كه جنبش ها وسازمان های رهایی بخش جهانی زنان، احزاب و جنبش های انقلابی، دموكراتیك و ترقیخواه كشور های مختلف از جمله افغانستان، برای نیل به تمامی حقوق زنان و یا بعباره ی دیگر برای آزادی كامل زنان، راهی درازی در پیش دارند.

 باید گفت که زنان جهان با تبعیض ونابرابری درحقوق ودر زندگی روزمره خود روبه رو هستند. هنوزاستثمار مضاعف، استبداد جنسی؛ تحمیل بیعدالتی های اقتصادی و اجتماعی برزندگی آنان، چون كابوس مرگ بار سایه افگنده است.

قابل ذكر است كه یاد بود این روز بویژه درکشورهاي مانند افغانستان، که  بینش وتفكر زنستيزی بیشتـر غلبه داشته و نظام مستبدانه ی مردسالاری حاكم است، نياز و ضرورت بسیارجدی ومبرم است. 

واما،دراین جا لازم است تا با سرفرازی وافتخار یاد آوری گردد كه پیشینه ﯼ تجلیل با شكوه و بزرگداشت واستقبال شایسته ازاین روزتاریخــی دركشورما با نام ماند گـاروچـهره ی برجسته ﯼ سیاسی؛ و یكی از پیش كسوتانِ نخستین نهضت چپ و دموكراتیك میهن و جنبش رهایی بخش سیاسی و اجتماعی زنان كشور، بانوی مبارزو جسور، زنده یاد داكـتـراناهیتا راتب زاد؛ بانام حزب دموكراتیك خلق افغانستان؛ وبانام و كارنامه های غرور آفرین رهبری و اعضای س د ز ا؛ وسایرمادران وخواهران ترقی خواه ومبارزوطن، گره ابدی و ماندگارخورده است. 

اگرامروز سطح آگاهی اجتماعی، سیاسی و سازمانـي زنان كشورمان به درجـه ‌ی معینی رشد يافته است، با افتخار مي ‌تـوان گفت که سازمان دموكراتیك زنان افغانستان اثر تعیین كننده دراین زمینه داشته است وغنای بزرگ تجربـی وتاريخي كه اكنون در كشورمان به ارث مانده ، نتیجه ی ويژگي‌هاي مبارزه ﯼ متشكلانه و فعاليت ‌هاي روشنگرانه ی اعضای «سازمان دموکرايک زنان افغانستان»  می باشد. 

«سازمان دموکراتيک زنان افغانستان» ، علی رغم تعصب ها و قیود شدید قرون وسطایی در كشور، بادرك این اصول زرین كه «درجه آزادئ زنان مقیاس طبیعی آزادی عمومی است» وهكذا نقش انكار ناپذیر زنان در دگر گونی و تكامل جامعه، توانست تا دران برهه ی تاریخی، با حضور فعال و افتخار آفرین آنان از طریق فعالیت های چشمگیر و روشنگرانه ﯼ اجتماعی، سیاسی از جمله مبارزات جسورانه ﯼ پارلـمانی، نقش ارزنده ی را در جامعه ایفا نماید؛ واینك  نتیجه منطقی آن، میراث با شكوهی است كه برای نسل امروز و فردای زن دركشورمان بجا مانده است.

یاد همه زنان با شهامت وطن گرامی باد كه با وصف تهدیدها، اتهام ها، تخویف ها، تحقیرها و ترورهای همرزمان شان، شجاعانه و بی هراس، برای عدالت، آزادی و برابری واقعی این قشر محكوم و مظلوم جامعه مبارزه، جان بازی و فدا كاری نموده وبسا كه عده ی بیشماری  آنها دراین راه مقدس، جانهای شیرین خود را از دست داده اند.

یاد آن سربازان و سر بدارانی گرامی باد كه یكجا با زنان مبارز وطن مان، برای برقراری نظام حقوقی وانسانی، كه دران سایه ی ظلمت و وحشتناكِ نابرابری زنان با مردان و هیبتِ تفكر وعمل غیر انسانی و زن ستیزی، وجود نداشته باشد، مبارزه مشترك نموده و دراین راه جان باختند.

واما، شوربختانه باید گفت كه هشتم مارچ امسال نیز مانند سال های قبل، در شرایطی بر گزار میگردد كه اداره ی كشور در دست مزدوران نیرو های اشغالگر، ﻓﺘﻮﺍ ﻓﺮﻭﺷﺎﻥ، ﺟﻨﺎﯾﺘﻜﺎﺭﺍﻥ ﺗﺎﺭﺍﺟﮕﺮ، قاچاقبران احجار گرانبها، اوباشانِ  زنستیز و تاریکی پرستان عقب گرا، مافیای  ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﯼ، ﺳﯿﺎﺳﯽ، ﺩﯾﻨﯽ ... قرارداشته‌ و نتیجتن، قشر زنان بی دفاع میهن ما زیر سایه ﯼ اندیشه ﯼ زنستیزانه ی این جفاکاران ستم پیشه، درد و رنج استخوانسوز می برند.

رخشانه، دوشیزه ی نگونبخت کشورما که توسط دشمنان نور و دانش و محبت... وحشیانه سنگسار گردید، يکی ازنمونه های زنستيزانه ی اين فتوا فروشان جنايت پيشه می باشد.

................................................................

ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺩﺭ ﻛﺸﻮﺭﺍﺷﻐﺎﻝ ﺷﺪﻩ ﯼ ﻣﺎ ﻛﻪ ﺯﻥ ﻭ ﻣﺮﺩ ﺁﻥ ﻣﺮﺯوﺑﻮﻡ، ﺑﻪ ﺯﻧﺠﯿﺮﺍﺳﺎﺭﺕ ﻭ ﺑﺮﺩﻩ ﮔﯽ ﻣﺸﺘﯽ ﺍﺯ ﭼﭙﺎﻭﻟﮕﺮﺍﻥ ﻭ ﺟﻨﺎﯾﺘﻜﺎﺭﺍﻥ ﺟﻨﮕﯽ ﻭ ﻣﺎﻓﯿﺎی ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﯼ، ﺳﯿﺎﺳﯽ، ﺩﯾﻨﯽ...ﻛﺸﯿﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ:

ملیونها مرد وزن (نیروی آماده ﯼ كار) از بیكاری رنج برده و درچنبره ﯼ ناداری و بیماری وفقر گرفتار اند واز نبود حد اقل شرایط دسترسی به سهولت های پزشکی و درمانی، درد میكشند؛ تخمین پنجاه ﺩﺭ ﺻﺪ جمیعت کشور زیر خط فقرجانگداز قرار داشته ؛ هزاران طفل در جاده ها، كوچه ها و پس كوچه ها از روی اجبار اقتصادی و فقر، به دست فروشی و كار های فوق العاده طاقت فرسا دست وپا می زنند؛ برعلاوه، زنان ﻭ ﻛﻮﺩﻛﺎﻥ ﻫﻤﻪ ﺭﻭﺯﻩ  مورد  وحشيانه ترين تجـاوزات جنسی، ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ.

نمونه ی از كارهای فوق العاده طاقت فرسا ی ﻛﻮﺩﻛﺎﻥ

ازدواج های اجباری و قبل از وقت (ﺣﺘﺎ ازدواج كودكان پنج وشش ساله)، بد رفتاری، ضرب و شتم و خشونت های گسترده ای وجود دارد كه زنان با آن رو به رو هستند و حتا فعالان زن نيز هدف حمله بوده ویا مورد تهدید های پیاپی قرار ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ.

زهرا، عروس خورد سال، در سالن آرایشی در بامیان برای شرکت در مراسم ازدواج آماده می شود؛(بمثابه مشتی، نمونه ی خروار)

از بركت دموكراسی(!) امریكایی، قتلهای «ناموسی»، خود كشی و خود سوزی زنان؛ محرومیت از آموزش؛ تجاوزات جنسی و ضرب و شتم؛ سوختاندن زنان و کار اجباری بالای آنان؛ بد دادن و مبادله ی آنان به مرکب و قاطر؛ بریدن اعضای بدن و انواع خشونت های دیگر... هر سال نسبت به سال قبل روند صعودی خود را می پيمايد