نباید داس خودرا ، با کلوخ تیز کرد

  

اکادمیسین دستگیر پنجشیری

 

با  شد  سپه  و  تیر  و  کما نم   قلمم

 

همسنگر  خلق   قهرما نم   قلمم  

 

تا  خا مه ی من "فروغ هستی" من است 

 

با   شد   سپر   نسل    جوانم     قلمم  

 

              " فروغ هستی "

 

                 نباید داس  خودرا  ، با کلوخ  تیز کرد

     هموطن ارجمند ما نصیر مهرین ، درشماره 3  ثور 1391 آریایی، زیر عنوان :

                  « آب  درکوزه  و  ما  تشنه  لبان میگردیم »

با ذکر بخشی  از پیام  من  در "  جلسه ی یاد وبود  یکصد وبیست و پنجمین سالگرد تولد فیض محمد کاتب هزاره " ،  با لحنی  بسیار بلند پروازانه  نوشته اند که : 

       «  به این  ترتیب  یاد  از کاتب  ، به  توصیف وتمجید  در پرتو همان  اهداف سیاسی / حزبی محصورماند  و کار اصلی با چاپ  و  نشر فرآورده های قلمی به آرزومندی ها ، همچنان در آرشیف گذاشته شد ." ،  "   اگر تذ کرة الانقلاب ، به زبان روسی ترجمه شد ، در افغانستان چشمها  روی متن اصلی را ندیدند . ... »    

       به  پاسخ ذهنیگرانه ی آقای مهرین ، به ایجاز  باید نوشت که :  چند ماه پیش از سیطره  وحضورقشون  شوروی درافغانستان ، امکان  درمان بیماری  سیاتیک  در جنوب کشور  شوراها  ، برایم   فراهم شد .  درآن  هنگام  ولادمیر شکیراندو، مترجم من بود ؛ ولی  درمرحله ی نوین  حاکمیت  حزب دموکراتیک خلق، اتفا قاً  ولادمیر شکیر ا ندو  در رادیو افغانستان کارمیکرد. این شرقشناس جوان شوروی مایل بود که رساله ی دکتری خودرا  درباره ی کتاب "سراج التواریخ  "  ملا -فیض محمد کاتب هزاره ، پژوهش  ودفاع کند؛ ولی من اورا تشویق کردم که کار پژوهشی خودرا روی نسخه ی قلمی "  تذکرة الانقلاب " زنده یاد ملا  فیض محمد کاتب هزاره  آغاز نماید .

       درآن  زمان " آرشیف ملی نسخ خطی "  خلاف  تصور ذهنگیرانه ی دوستان  ما ،  مورد استفاده  تمامی پژوهشگران داخلی  و خارجی بدون هیچگونه  تبعیض  و امتیازی  قرار گرفته بود، ولاد میر شکیراندو  وآن  پژوهشگر جوان  زبان فارسی دری نیز با پرداخت  مصارف  فوتوکاپیی  نسخه ی خطی "  تذکرة الانقلاب " ،  کار پژوهشی  خودرا درافغانستان آغاز نهاد وطی یکسال تمام ،  روی آن  کار  و پژوهش پیگیر کرد  .

       موجز اینکه  کتاب "  تذکرة الا نقلاب " ملا فیض محمد کاتب هزاره،  با حاشیه آن به زبان فارسی ، سرانجام  ازسوی شعبه  خاورشناسی اکادمی علوم شوروی طبع شد.  متن "  تذکرة الانقلاب "   به زبان روسی  ودرحاشیه ی آن متن فارسی  به شیوه کتابهای  بازار قصه  خوانی پشاور آراسته  وپیراسته گردید و سپس انتشاریافت و  چند نسخه ی آن  با کیفیتی نچندان  دلکش ازسوی "  S h k I r a n d o  "  خلاف  تصور فرهنگیان  دوراز میهن  ما ،  درپیش " چشمان  باز "  پژوهشگران  مراکز  فرهنگی کشور ،  در شهر کابل، ازجمله  برای  من  توزیع و اهداء گردید .

        دراین کتاب  رویدادهای 9 ماهه ی دوران امارت  حبیب الله خادم دین رسول لله ، از آغاز تا انجام  حاکمیت عیار خراسان  ،  بازتاب روشن یافته است .

        پیام دیگری را  به مناسبت گشایش " وپسایت "  ملا فیض محمد کاتب هزاره ، درشماره ی 28 اسد 1386 خورشیدی  تارنمای " آریایی " ، به محترم  انجنیر سخی ارزگانی گرداننده ی تارنمای ملا  فیض محمد کاتب هزاره  نیز نوشته وگسیل کرده بوده ام . متن  آن  پیام  در آرشیف " آریا یی " هنوز محفوظ است .

        با ذکر موجز این حقایق،  داوری  محترم  مهرین  را در حق  خود "  جفا " وغیر عادلانه ا رزیابی  می کنم .

       ولی پیشنهاد می نمايم  تا  این اثر تاریخی  ملا  فیض محمد  کاتب هزاره  در شرایط  کنونی از سوی  آرشیف ملی ، آکادمی علوم  جمهوری  افغانستان و دیگر  نهادهای فرهنگی افغانستان  با قطع  ، صحافت کاغذ و کیفیت  بهتر ،  تنقیح ، نقد،   معرفی ، طبع  و انتشاریابد  تا  نقش دولت عیار خراسان نیز ، در زنجیره ی رویداد های  فرهنگی  سده ی بیست  ویکم ، جای ومقام  شایسته ی تاریخی خود را باز یابد  و توده  های مردم افغانستان نیز میان کارنامه های  دوران امیر حبیب الله خادم  دین و محمد نادرشاه  سوگند شکن - انتقا مجو  و دیگر امیران آد مکش افغان، داوری  داد خواهانه نمایند .

        دراخير ، از هموطن  گرا می  نصیر مهرین  نیز تقاضا میکنم  که هرگاه سفری  درمیهن  آزاده گان و د ر گلبهار و کرانه های آبهای مست وخروشان  شتل ، پنجشیر وغوربند داشته  باشند، سری  به آرشیف ملی بزنند و کتاب "  تذکره الانقلاب " عیار خراسان و دیگر نسخه های خطی و قلمی ی" ناب "  سخنوران   زبان  فارسی را   "  با  چشمان باز  "  مطا لعه نمایند .

ناب – ص.   صاف  وپاک ،خالص  ، بی غش ،

" فرهنگ عمید " ص  1016  فرهنگ  مفصل ومصور  فارسی بفارسی

تألیف :  حسن عمید .      

       این  حقیقت را  نیز نباید  پنهان کنم  که  در سا لهای 46 13-  1348 خورشیدی  من  مدیر  نسخ خطی  وزارت  اطلاعات و کلتور بودم ،  هنوز به گناه  اشتراک فعال درمبارزات انتخاباتی مردم پنجشیر به فرمان  محمد ظاهر ، شاه  روبه زوال  افغان ،  محاکمه ومحکوم  به شش سال حبس  نشده  ود رزندان مجرد  قلعه کرنیل نیفتاده بودم.

      ولی تاجاییکه  بیاد دارم  درجریان  همان  سالها  زنده یاد استاد فکری سلجوقی ، با وصف  کبر سن ،  در زمینه ی شناخت  دقیق نسخ  خطی  وزارت کلتور وتنظیم کارشناسانه ی  فهرستهای آن ، ازهیچگونه  سعی و تلاش  پرافتخار فرهنگی  دریغ  نمیکرده اند .

        یاد آن هنر مند  و خط  شناس شایسته ی هرات  و شخصیت بزرگ  فرهنگی  افغانستان  و منطقه بخیر و  روان ایشان شاد باد !

 

           باعرض حرمت

         اکادمیسین  دستگیر پنجشیری

        ایالت  واشنگتن - امریکا

       هفتم  ثور 1391 خورشیدی