فرخنده باد، چهل و يکمين سالگرد ششم جدی 1358!

(روز نجات مردم رنجديده افغانستان، ازدسيسه سازمان "سيا" و امحای دسته جمعی)

هم ميهنان گران ارج، رفقاء و دوستان عزيز!

     امروز مصادف است با رويداد بزرگ تاريخ ساز ششم جدی 1358 خ؛ روز سرنگونی مرگبار حاکميت و فرمانروايی حفيظ الله امين جلاد و باند خون آشام و جنايت پيشه ی وی در کشورمان افغانستان؛

    روز ازپا درآوردن رژيم خونخواری که طی يک سال ونيم، مانند چنگيزخان، آدولف هيتلر ، اميرعبدالرحمان خان و محمد نادرخان؛ هاشم خان و بدتر از پال پوت و پينوشه، خون صدها هزار انسان اين کشور را به زمين ريخت؛ محمد داوود و همه اعضای خانواده اش را به قتل رسانيد؛ نوراحمد اعتمادی ومحمد موسی شفيق دو نخست وزير پيشين را توأم با دهها وزير و وکيل تحصيل کرده وبا اعتبار، پس از شکنجه های مرگبار، رهسپار"پلُيگون پلچرخی" نمود؛

    روز سرکوب خونين باند خيانت پيشه و تبهکاری که استاد ميراکبر خيبر عضو کميته مرکزی حزب دموکراتيک خلق افغانستان و به ادامه ی آن بيش از سه هزار(3000) تن از بهترين کادرهای ملکی و نظامی ح. د. خ. ا و سازمان دموکراتيک جوانان افغانستان را به ننگين ترين شيوه و جانکاه ترين شکنجه های جسمی و روحی ، به شهادت رسانيد؛ هزاران روشنفکر مربوط به احزاب وسازمانهای سياسی واجتماعی را با صدها هزارهم ميهنان بیگناه، قتل عام نمود و ليست 12هزار از آن کشته شدگان را با بيشرمی تمام به ديوارهای وزارت داخله و ولايت کابل، نصب و جنايات خود را پس از قتل شادروان نورمحمد تره کی بدوش وی حواله کرد؛

    روز خاتمه بخشيدن به تطبيق برنامه ی سازمان " سيا"، که محتوی آن را تشکيل دولت مشترک با گلبدين حکمتيار، قتل عام محبوسين سياسی، اعضای سنگرنشين ح. د. خ.ا  و روشنفکران عدالتخواه و آزادی دوست در سراسر کشور، در برمی گرفت و حضور نظاميان ناتو و امريکا را در افغانستان، درمسير حرکت بسوی آسيای ميانه و گرفتن انتقام شکست اتازونی را در ويتنام، تضمين و تحکيم می نمود. 

     اما عقربه ی زمان در شامگاه ششم جدی 1358 خ ـ مطابق 27 دسمبر 1979 م، چرخش ديگری را آغاز نمود؛ صدای آشنا ای از جمع فرزندان نهضت مشروطيت سوم؛  يکتن ازموسسين مرکزی و پيشگام ح. د.خ.ا، وکيل مردم شهر کابل و زبان گويای آنان و همه زحمتکشان ميهن دردوره های دوازدهم وسيزدهم شورای ملی، از ورای امواج راديو، بدين شرح طنين افگند: 

      «این جانب ببرک کارمل ازطرف کمیته مرکزی حزب واحد دموکراتیک خلق افغانستان، شورای جمهوری دموکراتیک افغانستان و دولت و حکومت جمهوری دموکراتیک افغانستان، به مناسبت سقوط مرگبار و واژگون شدن رژیم فاشیستی حفیظ الله امین، این جاسوس سفاک امپریالیزم امریکا و دیکتاتور جبار و عوام فریب به شما وطنداران عذاب دیده، مسلمانان مستضعف افغانستان اعم از اهل تسنن و تشیع، علماء و روحانیون پاک نهاد و با تقوای کشور، سربازان و افسران اردوی قهرمان وطن، تاجران ملی و سرمایه داران ملی، زمین داران وطن دوست، پیشه وران زحمتکش، اقوام و قبایل سلحشور افغانستان، چوپانان و کوچیان آواره ی وطن، ماموران دولتی، روشنفکران و جوانان پیشتاز، مردان و زنان کارگر، مردان و زنان دهقان، پدران، مادران، برادارن و خواهران که تا اکنون در زیر یوغ جلاد آدمکش و شیاد تاریخ حفیظ الله امین و امینی ها قرار داشتید، درود می فرستم و شادباش  می گویم و به جهانیان اعلام میدارم که آخرین حلقه ی زنجیر استبداد و اداره ی استعماری  و فاشیستی امین و امینی ها در قلب آسیا درهم شکست و پرچم ملی افغانستان آزاد و مستقل، بیرق خلق های برادر ما اعم از پشتونها، تاجیک ها، هزاره ها، اوزبک ها، ترکمن ها، بلوچ ها، نورستانی ها، بدخشانی ها و سائر هموطنان ساکن افغانستان با مارش ظفرنمون، پرشکوه و پرجلال دوباره برافراشته شد، رژیم یکه تاز و غاصب امین، این خائن به خلق و وطن در زیر فشار جنایات خود درهم شکسته شد و طومار ماجرای طاغوتی و وحشیانه اش درهم پیچید، حاکمیت جنایتکاران امینی ها به پایان رسید.» 

    پس از آن که بساط حاکميت رژيم خون آشام حفيظ الله امين بوسيله ی مقاومت شجاعانۀ مردم آزاديخواه افغانستان، بويژه قيامهای رويارويی ضد ديکتاتوری طرازفاشيستی، بوسيلۀ هردو جناح حزب دموکراتيک خلق افغانستان ( پرچم و خلق ) و حمايت نظامی اتحادشوروی، برچيده شد؛ درعوض آن يک دولت تقريباً وسيع البنياد با شرکت هردو جناح حزب و شماری از روشنفکران تحول طلب، شخصيتهای ملی و دانشمندان مسلکی حکومتهای پيشين وغير حزبی، تحت زعامت ببرک کارمل تشکيل گرديد.

     حزب و دولت جديد با وجود مواجه شدن با مشکلات ناشی از حضور قوای نظامی خارجی درکشور وبرُوز امراض خُرد و کوچک جناحی؛ تا نيمه های دهۀ شصت خورشيدی  با صفوف فشرده ومنظم و ثبات نسبی، با جلب همکاری بخشهای وسيع از مردم در مرکز و محلات ، با انرژی و توانايی بيشتر کار و فعاليت مثمری را انجام داد.

    دراين مدت کارهای چشمگير و قابل لمس درراستای ارتقاء سطح زندگی توده ها صورت پذيرفت و درعرصه های سياسی- اقتصادی وفرهنگی وتحکيم پايه های حاکميت، تشکيل يک قوای مسلح نيرومند ورزمی، موفقيتهای غيرقابل انکاربدست آمد، که می توان از آغازين اقدام انسان دوستانه آن:

   ـ از آزادی حدود بيست هزار زنداني سياسی، بدون تبعيض سياسی و ايده ئولوژيک؛ قوم و مليت، سمت و منطقه، زبان و مذهب؛ از شکنجه گاه پلچرخی و ساير زندانهای مخوف و مرگبار مرکز و ولايات افغانستان و برگشت مجدد آنان به آغوش فاميلهای داغديدۀ شان، يادآور شد؛

   ـ از تصويب و انفاذ اصول اساسی ج. د. ا بمثابۀ قانون اساسی مؤقت کشور در 68 ماده که برمبنای آن اساسات حقوقی نظام سياسی و اقتصادی مملکت تثبيت، حقوق- وجايب و آزادی های شهروندان اعلام گرديد وافغانستان را درعرصۀ بين المللی،يک دولت صلحدوست، پيروسياست عدم انسلاک و پشتيبان راستين همزيستی مسالمت آميزبه جهانيان معرفی نمود؛

     ـ از برداشتن گامهای استوار در راه تسريع رشد اقتصادی، ارتقاء سطح زندگی و رفاه مادی و معنوی مردم، تحکيم قانونيت دموکراتيک، تضمين ملکيتهای عامه و شهروندان، توسعۀ خدمات اجتماعی، رشد علم، هنر وفرهنگ و دفاع ازحقوق و آزادی های مردم؛

     ـ از تحقق پلانهای رشد اقتصادی درمناطق تحت امن؛رونق بازرگانی و مناسبات تجارتی؛

     -  ازاصلاح و بهبود سيستم مالياتی و خدمات بانکی؛

     ـ از اعمار ساختمانهای رهايشی و مدنی؛ (مکاتب، ليسه ها،دانشگاهها،مکروريون ها...)

     ـ از بهبود کشاورزی و سيستم های آبياری؛ سرمايه گذاری دربخشهای صنايع، معادن و انرژی؛

     - از اصلاح و نوسازی سيستم مخابرات و مواصلات (اعمار دستگاه مرکزی مخابرات و بکارگيری سامان آلات تخنيکی مدرن و احداث شاه راههای جديد و ترميم راهها و سرک های سابق و ايجاد موسسات ترانسپورت هوايی و زمينی) ؛

     - ازانجام خدمات اجتماعی: تهيۀ کالاهای مورد نياز اوليه؛ تدارک اقلام مواد کوپونی به قيمتهای ثابت وخيلی ها نازل برای کارمندان و کارکنان دولت و سرانجام توزيع رايگان آنها؛

     ـ از تأسيس پرورشگاه وطن؛گسترش شبکۀ شيرخوارگاهها و کودکستانها در محلات کار دولتی و درشماری از محلات زيست؛

    ـ از ارتقاء سطح آموزش و پرورش و فراهم ساختن زمينۀ تحصيلات عالی  دراخل و خارج کشور؛

   ـ از اعمار بيمارستان ها و کلنيک های صحی، دواخانه ها و بهبود عرصۀ خدمات صحی؛

   ـ از ارتقاء کيفيت و کميت نشرات راديو تلويزين و ساير خدمات علمی، هنری و فرهنگی به شمول طبع و توريد کتب....

   ـ از نهادينه کردن نظام دموکراتيک با ايجاد و فعاليت های توده يی سازمانهای اجتماعی آتی الذکر: کوپراتيف های دهقانی؛ اتحاديۀ معلمان؛ اتحاديۀ پزشکان و کارمندان طبی؛ شورای عالی علماء و روحانيون؛ شورای مشورتی اقتصادی؛ اتحاديۀ ژورناليستان؛اتحاديۀ هنرمندان؛اتحاديۀ نويسندگان؛ اتحاديه های صنفی؛سازمان صلح، همبستگی و دوستی؛

   و سرانجام ازتأسيس جبهۀ ملی پدروطن با شرکت و عضويت سازمانهای اجتماعی ذکرشده وشموليت ح.د.خ.ا، سازمان دموکراتيک زنان و جوانان افغانستان درآن ياد نمود.

      بنابران: چهل ويکمين سالروز ششم جدی 1358 خ را، که دستاوردهای ذکر شده ی مشهود و غير قابل انکارآن برای همگان مبرهن و اظهرمن الشمس است؛ بعنوان روز نجات مردم افغانستان به تمامی مردم اين سرزمين؛ از جمله:

    ـ به زندانيان آزاد شده، که با پيروزی اين رويداد از دخمه های مرگ و دست های آلوده به خون و جنايت باند سفاک و خيانت پيشۀ حفيظ الله امين جان به سلامت بردند و از زندانهای مخوف و مرگبار رها شدند؛

    ـ به همه مبارزين آزاديخواه ضد وحشت، ترور و اختناق سياسی، که در راه دموکراسی و تأمين عدالت اجتماعی، در برابر بازداشتها و سربه نيست کردنهای اين باند تبهکار، رزميدند؛

     ـ  به پرچمداران سازمان انقلابی مخفی افغانستان وهمه رفقای زندانی و درحال تبعيد و آن بخشی از رفقای خلقی که قهرمانانه دربرابر اين باند خون آشام روياروی به پا خاستند، رزميدند؛ سردادند، ولی سنگر ندادند؛ دشنام شنيدند، مگر تسليم نشدند و افتخار آفريدند؛

     ـ به تمام مردم ستمديدۀ افغانستان، که از يک توطئه ی بزرگ امحای دسته جمعی طراحی شدۀ ( امين ـ گلب الدين و حاميان بين المللی آنان) نجات يافته و از دم ساطور خونين قبيله گراهای پيروخط خونين آدولف هيتلر، اميرعبدالرحمان، نادرخان وهاشم خان، جان به سلامت بردند؛

     ـ به تمام اقوام و مليت های ساکن در افغانستان که از برکت اين رويداد سرنوشت ساز، برای اولين بار در تاريخ اين کشور، دروازه های مقام های کليدی قدرت و ادارۀ دولت بر روی همه نخبگان و دانشمندان شان باز گرديد و از تساوی حقوق ملی و اجتماعی خويش برخوردار گرديدند؛

     ـ به همه طبقات،اقشار و نهاد های دموکراتيک وترقيخواه که در تداوم روند اين رويداد، سازمانهای دهگانۀ (دهقانان ـ تاجران ـ علما و روحانيون ـ نويسندگان ـ ژورناليستان ـ هنرمندان ـ پزشکان ـ معلمان ـ سازمان صلح و همبستگی ... و جبهه ی ملی پدروطن) صنفی و اجتماعی خويش را درکنار سازمان زنان ـ جوانان و اتحاديه های صنفی ايجاد شدۀ قبلی ، تشکيل داده و بدين وسيله از حقوق صنفی و اجتماعی خويش بهره مند شدند؛

     ـ به همه کارگران ـ دهقانان ـ پيشه وران ـ تاجران و متشبثين ملی ـ علماء و روحانيون ـ استادان دانشگاهها و مدارس و ماموين لشکری و کشوری که همگان درآن برهه ی از تاريخ جايگاه خويش را دوباره در مدارس و مکاتب؛ درمزرعه و کارگاه؛ در مساجد و تکايا؛ در اداره های دولت ودرفعاليتهای مثمراقتصادی واجتماعی دريافتند؛ تبريک و تهنيت می گوييم!

     ـ همين گونه به همه جان باختگان ميهن ونيز به آن عده از اعضای حزب دموکراتيک خلق افغانستان که قهرمانانه دربرابر اين باند خون آشام رزميدند؛ شکنجه کشيدند؛ جام شهادت نوشيدند؛ ولی تسليم آن جنايتکاران بی رحم نگرديدند و اسم محل کار ويا سکونت رفقای همسنگر خويش را به دژخيمان امينی افشاء نکردند؛ درود بی پايان می فرستيم!

     درعين حال سرنگونی رژيم طراز فاشيستی امين و شرکاء داخلی و حاميان خارجی آن را که برنامه تهاجم بسوی آسيای ميانه و رسيدن به دريای خزر ... را دست کم تا حادثه جعلی 11 سپتامر 2001  و اشغال افغانستان ازدست دادند؛ به بقايا و هواداران مکتب آدولف هيتلر " قوم گراهای قبيله پرست در افغانستان "؛ به ايالات متحده ی امريکا ـ انگلستان ـ فرانسه ـ آلمان ـ ايتاليا ـ پيمان تجاوزگرناتو ـ عربستان سعودی ـ پاکستان ـ ايران و شئونيستهای چين... تسليت می گوييم.

       ـ به آنانی که هنوز هم عقده مندانه و با همان عينک دودی " دوران جنگ سرد" خويش از دسيسه و توطئه عليه تاريخ، اصالت و رسالت اين حزب و رزمندگان صديق آن، دست برنداشته؛ و با بی شرمی تمام ژاژ خايی های گفتاری و نبشتاری را پيشه کرده؛ بدون درنظر داشت ماهيت وقوع حوادث تاريخی، در تشخيص و شناخت دوستان تاريخی افغانستان کوتاه می آيند؛ حوصله مندی و جرأت در بازنگری قضاوت شان را، برمبنای ديد کارشناسانه سياسی و تاريخی روی قضايای سرنوشت ساز ميهن مان، آرزو می نماييم.

     ـ زنده باد مردم آزادی دوست، زحمتکش، صلحجو و عدالتخواه افغانستان!

     ـ پيروز باد رزم و پيکار عدالتخواهانه ی فرزندان راستين، ح. د. خ. ا و همه رهروان راه آزادی، دموکراسی، صلح، ترقی و عدالت اجتماعی در افغانستان!

کميتۀ فعالين

حزب دموکراتيک خلق افغانستان