فرخنده باد چهل و دومين سالروزقيام پيروزمندانه ی هفتم ثور 1357

فرخنده باد چهل و دومين سالروزقيام پيروزمندانه ی هفتم ثور 1357

روز هفتم ثور1399 خورشيدی، مصادف است با چهل و دومين سالگرد قيام پيروزمندانه و سرنوشت ساز سربازان و افسران پايين رتبه ارتش افغانستان، در برابر اقدام نابخردانه و جنون آميزنظام طراز فاشيستی سردارمحمد داوود، آخرين زمامدار مستبد آل يحی، که می خواست با پيروی از راه ورسم اميرعبدالرحمان خونخوار، محمد نادر غدار ومحمد هاشم جلاد،  حق زندگی و فعاليت سياسی را از رهبران، کادرها وهزاران عضو آزاديخواه، ترقی پسند، وطنپرست و مردم دوست حزب دموکراتيک خلق افغانستان؛ دهها هزار فعالان سياسی روشنفکر و تحول طلب جامعه رنج کشيده و دردمند افغانستان، بگيرد ودراين سرزمين، نهضت ترقی خواهی وعدالت جويی را، مانند نهضت مشروطيت سوم، برای هميشه سرکوب خونين نمايد.

کميته فعالين حزب دموکراتيک خلق افغانستان، صميمانه ترين شادباشهای خود و ساير اعضای صادق و معتقد به آرمان های انسانی اين حزب شهيدان و قهرمانان را بمناسبت اين رويداد بزرگ که در نتيجه ی آن، برای نخستين بار در تاريخ اين سرزمين، بنياد ظلم، وحشت و فرمانروايی مستبدانه ی يک نظام ستم گستر،( که قدرت، حاکميت و همه ارزشهای انسانی را فقط به خود، خانواده و چند فرد محدود وانگشت شمار بی دانش وابسته به گروه نام نهاد "غورزنگ ملی" می پنداشت و برای ساير احزاب سياسی، سازمانهای اجتماعی، شخصيت های علمی و فرهنگی، هيچ گونه حق زندگی سياسی برابر و انسانی را قايل نبود)؛ درسرزمين ابومسلم خراسانی، يعقوب ليث صفار، طاهر فوشنجی ودر ميهن محمد عثمان خان پروانی، غلام نبی خان چرخی وعبدالرحمان خان لودين، برچيده شد؛ به پيشگاه همه رزمندگان شجاع، قهرمانان وفرزندان راستين کوهپايه های مردخيز و دهستانهای سلحشور افغانستان، که با رزم حماسه آفرين خويش، ازهست وبود نهضت عدالتخواه جامعه مستعد به تکامل افغانستان وستاد رهبری کننده ی آن (ح.د.خ. ا)، دفاع نمودند و به سلطه ننگين سرداران تاريخ زده، درباريان چاکرمنش، غلام بچه گان خوش خدمت(!) ومصاحبان کاسه ليس، پايان بخشيدند و تلاشهای تب آلود ارتجاع سياه قرون وسطايی درکمين نشسته را، توام با برنامه های استعماری و استثماری امپرياليزم جهانخوار،در رأس ايالات متحده امريکا و انگليس، در آن مقطع زمانی نقش بر آب ساختند؛ تقديم می نمايد.

همينگونه به روان پاک همه رزمند گانی که سر دادند، ولی سنگر ندادند؛ تکفير شدند، مگر تسليم نشدند و در فرجام،  بهترين جوهر هستی، يعنی جانهای شرين خويش را در دفاع ازحق زند گی همه فرزندان وطن و مردم در بند کشيده افغانستان در آن روز و در مراحل بعدی اين روند، نثار کردند، درودهای گرم و آتشين می فرستد.

روان شان شاد، رزم و رسم شان پايدار و پر رهرو باد!

هم ميهنان عزيز!

قيام افسران و سربازان برخاسته از متن وميان همه طبقات و اقشارزحمتکش افغانستان، برای نخستين باردر کشور ما راه علماٌ تنظيم شده را بهدف تحقُق وظايف انقلاب ملی ودموک