غفار عریف 

دروغ گویان

       چند روز پیش " بلعم باعور " ( در فرهنگ عرفانی پارسی، بلعم باعور انسانی که مظهر نفاق و ریا و عابد نمایی و مکاره گری بوده است، شناخته شده است ) فیلم ویدئوی همنشینی با هم نشان خود را در شبکه های اجتماعی پخش کرد.

       در پیشه ی خبرنگاری از زمان باستان تا به امروز، شاید این نخستین بار باشد که دو همتراز و هم کجاوه (پدر و پسر) دم را غنیمت شمرده،دو به دو هم نشینی و هم منقلی می کنند؛ دو به دو یاوه گویی می دارند و دو به دو از جرگه ی هم مشربی خود فیلم برداری می نمایند. 

        خوب، حال که آن سامری زمان ما (در فرهنگ عرفانی پارسی، سامری انسان واژگون شده در پرتگاه پستی و مظهر نفاق و فتنه انگیزی شناخته شده است) در جهان زندگی نیست و فرزند دلبندش خواسته پس از مرگ وی با گذاشتن فیلم در شبکه های اجتماعی،غم غلط کند و با این کار با سبکسری به ریش مردم زمانه بخندد؛ دیگران نیز می توانند به راحتی به داوری بنشینند و بگویند که این دو

(پدر و پسر) در حق شکنی و ناسپاسی، در فتنه انگیزی و اغواگری، در کینه توزی و رشک ورزی، در دروغگویی و یاوه سرایی، در ریا و خودخواهی، دستان اهریمن را از پشت بسته اند.

        هرچند شماری از اعضای حزب دموکراتیک خلق افغانستان در مورد هذیان گویی شعبده باز سیاسی شناخته شده و دهن کجی فرزند دلبندش، داوری حق بینانه نموده و با آفتابی ساختن حقیقت ها به چهره ی این دو اهریمن، سیاهی مالیده اند؛ لیکن با آن هم لازم می افتد تا سخنی چند گفته شود:

        آنچه سامری زمان ما و جوجه ی وی، این بازمانده از گله ی" نام گیرک" های امیرعبدالرحمان خانی و ته مانده ی مرداب لاف و لیف در فیلم ویدئوی به خورد مردم داده اند، با گفته های محترم سلطان علی کشتمند در کتاب " یادداشت های سیاسی و رویداد های تاریخی"، ج اول و دوم، صص ۹۴-۹۸،صص ۱۳۱-۱۴۶، صص ۱۵۴-۱۶۴، صص ۱۷۰-۱۷۹، صص ۱۸۶-۱۹۳،صص ۲۷۲-۲۸۶؛ 

       با گفته های محترم دستگیر پنجشیری در کتاب " ظهور و زوال ح.د.خ.ا " و در نوشته ی

" نقش فعال ببرک کارمل در تاسیس جمعیت دموکراتیک خلق"؛ 

       با گفته های محترم عبدالوکیل در کتاب " از پادشاهی مطلقه الی سقوط جمهوری دموکراتیک افغانستان " ج اول، صص ۳۷- ۵۷، صص ۷۰-۸۴، صص ۲۱۱-۲۲۵؛ در تضاد است. 

      نباید فراموش شود که سامری زمان ما از زمره ی عضو های اصلی و مشورتی (علی البدل) کمیته مرکزی حزب دموکراتیک خلق افغانستان، برگزیده شده در کنگره ی موسس نبود؛ بلکه در سال ۱۹۶۶ به عضویت مشورتی کمیته مرکزی پذیرفته شد.

        این شعبده باز سیاسی، در روند گفت و گو ها و در فرایند وحدت جناح های حزب دموکراتیک خلق افغانستان (۱۲تیر / سرطان ۱۳۵۶-۳جولای ۱۹۷۷) تا روز برگزاری کنفرانس نیز کدام نقشی نداشت.

                  واپسین سخن: 

          آنچه پدر و پسر در خلوت نشینی خود دهن کجی کرده اند، تازگی ندارد. در گذشته نیز در صحبت با رادیوی بی بی سی و تلویزیون آریانا در کابل و یا در نوشته ها گفته بودند که نگارنده در همان وقت به پاسخ آنان پرداخته و در نوشته های زیرین در باره ی کار ها و کارستان های فتنه گرانه و فراز و فرود پر از غداری و مکر ورزی ، سالوس فروشی، معامله گری، آستان بوسی و چاپلوسی سامری زمان ما و جوجه ی وی نگاشته است:

         ـ ژاژخایی های آلوده با کینه توزی؛

             - جنایت خصم کینه توز؛

             - به یادبود خاطره ی همرزم شهید؛

             - " غروب خورشید " و یا کوله بار کژ بینی  بد اندیشی ( نقد کتاب)؛

             - درد بی درمان؛ 

             - یاوه گویی و مستهجن نویسی.

         همه ی این نوشته ها در تارنگاشت " سپیده دم " و شبکه های اجتماعی در دسترس قرار گرفته می تواند.

                                             ( پایان )

                                             ۲۱ / ۴ / ۲۰۲۱