برای:

       خدیجه پناهی، محمد ریحانی،حبیب الله حیدری، حسین حیدری که

به تاریخ ۶ / ۱ / ۲۰۲۴ در تازیدن دهشت افگنانه در دشت برچی،

گل تر زندگانی شان شکست.

———————————-

      به زنان دلیر و آزاده:

    به آنانی که از سوی غولان بیابانی گروگان گرفته شده اند، در بازداشتگاه

ها آزار و اذیت و شکنجه می شوند و یا زیر پیگرد قرار دارند و یا زندانی اند.

————————————-

در وحشتگاه غولان روزگار

ز روی فاسد پیران نادان

حجاب جهل ظلمانی دریدن

(نیما یوشیج)

    چه آزار دهنده ست، دیدن روی زشت اهریمنان و شنیدن صدای وحشتناک آدم چهره های آدمخوار:

     دیدن روی زشت و شنیدن صدای وحشتناک جنگلی های خونخوار که دل های شان پر از نفرت و کینه به انسان و انسان بودن است و به هوس افتاده اند که با قانون جنگل بر سرنوشت حال و آینده ی مهر ورزان در سرزمین خورشید و بر قلمرو پیدایش بسا از تمدن های باستان، با وحشی گری و چنگال های آلوده به خون فرمانروایی کنند؛

       دیدن روی و شنیدن صدای کور دلان شبگرد و شب پرست که برگ های کتاب عشق آفرین به زندگی را پاره پاره کرده اند و با دانش، ادب، فرهنگ و هنر ناسازگار اند و با خرمی زندگی دشمنی دارند و خون دانش و دانشور- ادب و ادب پرور - فرهنگ و فرهنگ گستر - هنر و هنرور … را می مکند تا محیط زندگی آلوده به زهر نادانی و گستره ی زندگی تهی از صفا و اخلاق انسانی شود؛

    دیدن روی و شنیدن صدای دژخیمانی که برگ و بار شکوفه های زندگی را فرو می ریزند تا پرستو های خوش خوان در بهارستان زندگی بر شاخساران سبز برای انسان و انسان بودن ترانه ی دلباختگی به زندگی را نخوانند؛ ولی به لاشخواران فضا را باز گذاشته اند تا خون بریزند و خون بنوشند و خوبی ها و نیکی ها و شایستگی ها را وحشیانه زیر پا کنند؛

      دیدن روی و شنیدن صدای غولان بیابانی خونریز که خون خوشه های زندگی را بر زمین می ریزند و کام دل بر می آورند و با رو سیاهی نغمه پردازان عشق و زندگی را اسیر می گیرند و به گناه آزادگی و شیرین سخنی در قفس بیخردی و خودکامگی در بند می کنند، شکنجه و عذاب می دهند.

      لیکن:

     درنده های دوزخی و دشنه داران جهل و ریا کاری که سرزمین خورشید را به غمستان جهان و ستم آباد روی زمین و سرزمین درد ها و فاجعه ها در آورده اند، خوب بدانند:

      بیگمان آن روز فرا می رسد که پرده ی تنگنای تیرگی دریده شود و قناری ها با هلهله و شور و مستی دو باره سرود زندگانی را بخوانند و پرستو ها بر شاخه های سبز درختان به تماشای خورشید بنشینند و بر مرگ پلیدی ها نغمه ی خوشی را سر دهند و سرود گران با مهر و صفا برای زندگی ترانه ی آزادگی و دلبستگی را ترنم کنند و بر لبان ستایش گران روشنایی خنده های نوشین نقش ببندد و رهروان اهورامزدایی با چلچراغ دانش به سوی چشمه ی خورشید پرواز نمایند و بر آستان آفتاب بوسه بزنند و با آواز رسا سرود پیروزی بر اهریمن را بسرایند.

پرواز به آنجا که نشاط است و امید است

پرواز به آنجا که سرود است و سرور است

(فریدون مشیری)

 (پایان)

نویسنده:غفار عریف

۷ / ۱ / ۲۰۲۴