نوشته کریم پوپل

         جنبش کوپراتیفی در افغانستان

تعریف :کوپراتیف عبارت ازانجمن اجتماعی تعدادی  است که بر بنیاد تقویه اقتصادی بنا شده باشد. این انجمن روی  علایق مشترک،اهداف مشترک مساعی مشترک  سهمگیری مشترک وضرورت  مشترک استوار باشد .هدف غائیه مشترکین کوپراتیف رسیدن به یک وضع اقتصادی بهتر که  متکی براساسات  اداره دموکراسی وسهم گیری مساویانه درتأمین سرمایه مورد نیازومتقبل شدن نفع وضرر مشترک باشد ویا     "کوپراتیف انجمنی است که افرادآن به روی علائق واهداف معین متکی بر اساسات اداره مشترک به منظورنایل شدن به یک وضع بهتراقتصادی واجتماعی تشکیل میشود"کوپراتیفها واتحادیه های آن سازمانهای اجتماعی واقتصادی دهقانان،کسبه کاران وسایرزحمتکشان میباشد که داوطلبانه جهت تحقق اهداف خویش متحدشده اند".

تاریخچه

برای نخستین بار  در سال ۱۳۳۳ کوپراتیفهای کشاورزی در افغانستان  ایجاد گردید. در ابتدا  به تعداد ۱۱۳کوپراتیف زراعتی توسط مولدین پوست قره قل وکرم پیله تشکیل گردید .روند توسعه  کوپراتیفها  با تاسیس نظام جمهوری درافغانستان  ارتقا یافت. درر سال 1352 در قانون کوپراتیفها تعدیلات بوجود آمد. که بنفع کشاورزان تمام شد. متعاقباً در سال ۱۳۶۰  قانون جدید کوپراتیف ها در کشور نافذ و  امتیازات بیش تری برای کوپراتیف ها در نظر گرفته شد. در دوره سلطنت محمد ظاهرشاه موضوع تشکیل وانکشاف کوپراتیفها دردهات در پلان سوم انکشافی دولت گنجانیده شد. و هم برای تطبیق  تاسیس وپیشبرد کار کوپراتیفها دولت  مساعدت  مؤسسه کاروکارگرجهانی (ILO) را جلب نمود." این مؤسسه با موجودیت سه کارشناس فعالیت خویش راآغازنمود وموفق به تشکیل ۵انجمن کوپراتیفی گردید. درسال ۱۳۴۲  کوپراتیفها استهلاکی تحت سرپرستی ورهنمایی ریاست انکشاف دهات درولایات لوگر فعالیت خویشرا آغاز نمود .( درپایان سال ۱۳۴۸ریاست انکشاف دهات منحل وامورسرپرستی ریاست انکشاف کوپراتیفهای مذکوربه دوش وزارت زراعت سپرده شد که متأسفانه به این کارتیم کاروکارگر(ILO) همکاری خودراقطع ودرپهلوی آن موسسۀ دیگربه نام پروژه کریدیت وکوپراتیفهای زراعتی برای افغانستان (PACCA) به کمک مالی کشورسویدن ازطریق (FAO) یامؤسسه خوراکه وزراعتی جهانی به منظورایجاد وگسترش نهضت های کوپراتیفی درافغانستان دست به کارشدند). در سال ۱۳۴۹ ریاست بنام ریاست کوپراتیفهای زراعتی در چوکات وزارت زراعت تاسیس گردید. فعالیت این ریاست در چوکات سازمان غذائی وزراعت جهانی  به امداد مالی حکومت سویدن (SIDA) بپیش برده میشد. "  این اداره  کوپراتیفها را در تهیه قرضه زراعتی ، مواد زراعتی،فروش وعرضه محصولات زراعتی وغیره مسائل کوپراتیفی،همکاری می نمود.  پروژه متذکره دارای دومرکزانکشافی بود که یکی آن درکوهدامن ودیگرآن دربغلان فعالیت مینمود ودارای یک مرکزتربیوی نیزبودکه دربادام باغ موقعیت داشت،که دراین کوپراتیفها تقریباً ۱۸۳هزارتن عضویت داشتند وتولیدات کوپراتیفهای زراعتی رامیوه جات، سبزیجات،پنبه،لبلبوتشکیل میداد.کوپراتیفهای زراعتی مذکوردرحدود۶۰۰۰تن ازمحصولات مازاد خودرادربازارهای داخلی،۱۳۰۰تن انار،۲۰۰۰تن کشمش،۷۹تن کنجد،۳۲۵تن پسته رادرمارکیتهای خارجی به قیمت مناسب به فروش رسانیدند که دربلندبردن سطح زندگی وحیات اقتصادی اعضای کوپراتیف تأثیرمفید اقتصادی به جا گذاشت. بعداًباگذشت زمان درسال ۱۳۵۲به تاریخ ۲قوس قانون کوپراتیفهانافذ و الی سال ۱۳۵۷در۱۲ولایت کشوربه فعالیت آغازنمود.در ایام که قانون کوپراتیفهانافذ شد چنین تجویزبه عمل آمدتادرسال یک ولایت تحت ساحه فعالیت های کوپراتیفی درآورده شود. تابرج حمل ۱۳۵۷،تعداد۱۳۵انجمن کوپراتیفی در۱۱ولایات کشور تأسیس گردیده بودکه ازآن جمله ۱۲۴کوپراتیف ابتدایی زراعتی،۶کوپراتیف صنعتی ۴کوپراتیف استهلاکی و۱کوپراتیف زنبورداری عملاً فعال  بود.ازسال ۱۳۵۷به بعدپروگرام عاجل تأسیس کوپراتیفهای زراعتی عملی گردید چنانچه دراخیرسال ۱۳۵۸به تعداد ۱۲۱۰باب کوپراتیفهای زراعتی تأسیس شده بودند".درتأسیس کوپراتیفهای مذکور مسایل زیادی از ابعاد مختلف مدنظر گرفته نشد بدینوسیله  نتوانست رشد نماید.   وهم کیفیت ومثمریت کوپراتیفهای تأسیس شده راخیلی پایین آورده وبالاخره بالاثر  عوامل متعدد اقتصادی  سیاسی امنیتی دولتی بانکی پرسونل  فعالیت کوپراتیفها در کشور روبه  نزول قرار گرفت . اگر چه الی سال ۱۳۷۳ ریاست کوپراتیفهای زراعتی در بادام باغ فعال بود ولی پس از سال ۱۳۶۰ بنا بر عوامل سیاسی وجنگ  نتوانست کوپراتیفها توسعه یابد.

 

 

اهداف دولتهای افغانستان بمنظور ایجاد کوپراتیفها

دولتهای سابق افغانستان  کوشش داشت تا مردم را غزض  انکشاف جامعه  رشد تولید  به شکل از اشکال منسجم وآماده خدمت  همکاری با دولت سازند. بدین ترتیب کارکنان دولت، پیشه وران صنعت کاران و دهاقین را در اتحادیه‌ها کوپراتیفها سازمانهاوانجمن هامتحد نموده بود. تا مردم در تطبیق پلانهای خیر اندیشانه دولت بی تفاوت باقی نمانده خود سهم گیرند.  سهمگیری مردم در تطبیق پلانهای دولت  خیلی با ارزش بوده برای دولت ارزان ، باکفیت، سهل تمام میشود. ثانیاً دولت  با سهمگیری مردم دارای یک احصائیه قوی میشود. در کشور های پیشرفته ۳ فیصد غلطی در احصائیه را صد فیصد میدانند.در افغانستان احصایه گیری از روی نمونه است .که میتواند ۵۰ فیصد غلطی را در خود داشته باشد. دولت بدون احصایه یک دولت کور است که نمی داند چه کند. علت عدم سهمگیری   ذهنیت خراب مردم ،  تلقین غلط ، فقدان دانش باعث شده    که  مردم در احصایه وفعالیتهای دولتی  سهم نمی گیرند در حالیکه هرفعالیت خیر اندیشانه دولت بنفع مردم است.  کوپراتیفها و اتحادیه ها در حقیقت تضمین کننده وراحت ساختن زندگی بشری است .  دولت وقت چندین کارمند فنی زراعت را توظیف نموده بود تا از طریق کوپراتیفها برنامه‌های دولت را به دهقانان واز دهقانان را به دولت برساند. هکذا در چوکات دولت بانک انکشاف زراعتی، ریاست تخم‌های اصلاح شده، ریاست کود کیماوی، ریاست مالداری، ریاست تبلیغ و ترویج زراعتی، مدیریتهای خاکشناسی لابراتوارها، امراض وآفات زراعتی، فابریکه کودکیماوی، ریاست میکانیزه وماشینری، مدیریتهای احصائیه، کلینیکهای حیوانی ومدیریتهای واکسین سازی را تاسیس  نمود تا کار کوپراتیفها به هیچ مشکل برنخورد. در هر قریه کوپراتیفها یک نام خاص خودرا داشت. دولت وقت غرض تقویه بنیه مالی کوپراتیفها قرضه‌های طویل المدت رااز طریق بانک انکشاف زراعتی غرض خرید تخم‌های اصلاح شده، ماشینهای کشاورزی و تجهیزات کشاورزی را برای عرضه خدمات بانکی باز گذاشت. غرض فروش وعرضه محصولات دهقانی بازارهای خارجی و داخلی جستجو گردید. دولت در جنب گوپراتیفهای زراعتی کوپراتیف مامورین را ایجاد نمود وهمه ساله محصولات زراعتی را از کوپراتیفها خریده پس از پروسس در فابریکه‌ها بالای کارمندان دولت از طریق توزیع کوپون به نرخ ارزان بفروش می رسانید. بدین طریق زنجیر اقتصادی کشور خیلی محکم بسته شده بود. درسالهای ۱۳۵۰ افغانستان سالانه حدود ۳۳ میلون دالر صرف از درک فروش گوسفند بالای کشور ایران بدست می‌آورد.  پس از سال ۱۳۴۵  ساحه کشت تمام نباتات  در افغانستان تثبیت گردید. نسلهای اصلاح شده مروج گردید. تولیدات گندم بیشتراز نفوس گردید. بلاخره افغانستان از لحاظ زراعتی یک کشور خود کفا گردید. نظام کوپراتیفی پس از سال ۱۳۶۷بوخامت گرائید. در سال ۱۳۶۰ محصولات زراعتی در حالت نزول قرار گرفت دولت غرض پر نمودن خلا ،کوپراتیفهای دهقانی را ایجاد نمود. و همه اتحادیه های  خودرا دریک کوپراتیف منسجم نمود.و در شهرها ومحلات مفازه های فروش محصولات زراعتی را ایجاد نمود. تا در فروش محصولات سرعت بخرچ داده شود.. از اینکه تولیدات داخلی در حال ضعیف شدن بود کشورهای خارجی همکاری خودرا باکوپراتیفها اعلان نمودند وبه ملیونها تن مال به افغانستان سرازیر شد. هکذا دولت وقت  غرض حفظ کوپراتیف مامورین  در جنب تولیداد داخلی یک تعداد مواد خوراکه را از خارج کشور خریداری نموده به کارمندان خود به عوض افزایش معاش   طور رایگان توزیع ‌مینمود. تا آنکه در سال ۱۳۹۳مالها وگدامهای کوپراتیفها ومغازه های تعاونی مورد چور و چپاول تفنگداران بی مسولیت  قرار گرفته از بین رفت. پس از سال ۲۰۰۲ دولت افغانستان  تلاش دارد تا کوپراتیفها را دوباره احیا وتوسعه دهد. ولی بنسبت ضعف مسولین و عدم بودیجه وسازماندهی منظم ، کار کوپراتیفها الی سال 1388 خیلها بکندی پیش میرفت. پس از سال مذکور وزارت زراعت تلاش نموده است تا کوپراتیفها را توسعه  و انکشاف دهد تا جلوگیری ازورود  محصولات زراعتی بی کیفیت را نمایند. گویند انگور از چین ویکنوع ناک وتربوز از ترکیه  وارد می گردد. در حالیکه افغانستان گدام میوه جات است . 

اتحادیه کوپراتیف های دهقانی

در حقیقت کوپراتیفها اتحادیه های  کشاورزی هستند که کشاورزان برای همکاری بیشتر با همدیگر و تس