چند مضمون راهبردی - سیاسی- نظامی ... در یک بسته
چند مضمون راهبردی - سیاسی- نظامی ... در یک بسته
تهیه و ترتیب از: حسین تلاش
(1)
نحوه گزارش دهی «بی بی سی» در مورد جمهوری خلق چین
منبع: نشریه ی هفته
«بی بی سی» چگونه شعار پرطمطراق «بی‌طرفی» را فدای سیاست بازی لندن و واشنگتن می کند؟
«دقت و بی طرفی» شعار بی بی سی برای توصیف رویکرد خبرنگاری خود است; اما در بسیاری موارد به ویژه در گزارش های مربوط به کشورهایی خاص مانند چین، برعکس این شعار خود عمل می کند. این نوع رویکرد بی بی سی به اندازه‌ای افراطی شده که کارشناسان بریتانیایی نیز متوجه آن شده‌اند.
«تام فاودی» تحلیلگر سیاسی انگلیسی است که حوزه فعالیتش به شکل ویژه بر کشور های شرق آسیا متمرکز است.
او ماه ها وقت را صرف بررسی گزارش های بی بی سی درباره چین کرده و به این نتیجه رسیده است که بی بی سی در پوشش اخبار چین کاملا به عنوان یک عامل جنگ تبلیغاتی و ایدئولوژیک عمل کرده و به «ارباب هایش در وستمینستر و واشنگتن خدمت می کند». (وستمینستر محل برگزاری جلسات مجلس عوام بریتانیا و مجلس اعیان بریتانیا است)
فاودی دریافت که تمام مقاله های بی‌بی‌سی درباره چین در چند سال گذشته هرگز منصفانه نبوده بلکه همواره چین را به باد انتقاد گرفته است.
اولا، از تعداد این نوع گزارش ها می توان رفتار مغرضانه و بی رحمانه بی بی سی نسبت به چین را دریافت. به عنوان مثال، در سال 2021، بی بی سی حداقل 51 مقاله درباره شین جیانگ و بحث «نسل کشی اویغورها» و همچنین بیش از 100 مقاله برای حمله به قانون امنیت ملی هنگ کنگ منتشر کرد. تقریباً همه این گزارش ها یک محور مشترک و یکسان و آن هم سیاه نمایی چین دارند.
از میان گزارش های مربوط به شین جیانگ در این مدت، بیش از 10 درصد به بحث «نسل کشی» پرداخته در حالی که هیچ مدرکی مبنی بر وقوع چنین نسل کشی در آنجا ارائه داده نشده است.
در واقع، پیش از تام فاودی، چینی ها مقالات بی شماری در تکذیب این گزارشهای بی بی سی منتشر کرده‌اند. به عنوان مثال، یک نویسینده به نام «یو یوان تان تیان» در شبکه اجتماعی چین بررسی مشابهی انجام داده و متوجه شده که در گزارش های بی بی سی مربوط به شین جیانگ، حدود سه چهارم مقالات بدون اشاره به نام خبرنگار منتشر شده و صرفا مونتاژی از اطلاعات دست دوم بوده‌اند. اگر بخواهید چنین رفتار بی بی سی را درک و قبول کنید، نباید فراموش کنید که شعار بی بی سی، «دقت و بی طرفی» است.
ثانیا، به نظر می رسد که گزارش های بی بی سی درباره چین کاملا با کمپین های سیاستمداران لندن و واشنگتن همگام است. مثلا، از ژانویه تا مارس 2021، بی بی سی پس از روی کار آمدن دولت بایدن، مقالات متعددی مرتبط با شین جیانگ را منتشر کرده و آن دقیقا زمانی بود که آمریکا، بریتانیا و اتحادیه اروپا بحث تحریم علیه چین به بهانه مساله شین جیانگ را داغ کرده بودند. یکی از ویژگی های این گزارش ها این است که آنها بسیار احساساتی بوده; در حالیکه دیدگاه مخالف در این گزارشها پیدا نمی شد. در سه ماه بعد از آن، بی بی سی, کانون موضوع را تغییر داد و شروع به برجسته کردن بحث «کار اجباری» در شین جیانگ کرد; که در این رویکرد هم کاملا با واشنگتن همگام بود. از آن پس، بی بی سی در موضوع شین جیانگ به یکباره ساکت شده و گزارش منتشر نکرد; اما ناگهان تا ماه نوامبر، دوباره شروع کرد و آن دقیقا همگام با تلاش های واشنگتن برای داغ کردن بحث تحریم بازیهای المپیک زمستانی پکن بود.
البته تام فاودی در مقاله خود همچنین بر این نکته تاکید کرده است که بی بی سی در پوشش اخبار چین, فقط با کارشناسان گزینش شده مصاحبه می کند، مثلا کارشناسان «انستیتوی سیاست راهبردی استرالیا» (Australian Strategic Policy Institute) که مورد پشتیبانی وزارت دفاع آمریکاست. فاودی همچنین دریافت در صورتی که یک سازمان یا گروه گزارشی درباره حمله به چین را منتشر کند، بی بی سی از هیچ تلاشی برای بزرگنمایی و غلو آن دریغ نمی کند.
می توان این تحقیق فاودی را اینگونه جمع بندی کرد:
بی بی سی در پوشش اخبار چین یا صرفا به موضوع خاصی توجه و آن را داغ می کند؛ یا فقط یک دیدگاه را در گزارش برجسته می نماید و دیدگاه مخالف را پنهان می کند.
در همین راستا بنگاه خبرپراکنی بریتانی فقط از منابع خبری برگزیده شده, استفاده می کند; به گونه‌ای که همواره اصول خبری خود را همگام و هماهنگ با برنامه های سیاسی دولت های انگلیس و آمریکا به پیش می‌برد.
.China Radio International.CRI. All Rights Reserved ©
16A Shijingshan Road, Beijing, China. 100040
====================
(2)
باید ترمز اضطراری را فورا کشید!
نشست دیپلماتیک روسیه و ناتو
نوشته آرنولد شولزل
منتشر شده در دنیای جوان
ماکرون مدعی گفتگوی برابر با پوتین شد، در حالی که در همان زمان فرانسه در حال پمپاژ سلاح به اوکراین است.
همانطور که ولادیمیر پوتین در کنفرانس مطبوعاتی مشترک با امانوئل ماکرون در روز دوشنبه گفت: آنها «اوکراین را پر از سلاح کرده‌اند» در حالی که مدعی هستند کسی را تهدید نمی کند، این مدلی است که غرب در سی سال گذشته روابط خود با روسیه را بر آن اساس نهاده و شکل داده است.
ماکرون مدعی است با مسکو در شرایطی برابر گفتگو کند، اما همانگونه که روزنامه سویسی « نویه تسوریشه» روز چهارشنبه در مطلبی با عنوان «اوکراین چه سلاح هایی از غرب دریافت کرده است» منتشر کرد. از سال ۲۰۱۴ فرانسه یکی از بزرگترین تامین کنندگان تسلیحات کی‌یف پس از ایالات متحده بوده است.
این سیاست غرب اوکراین را تشویق به انجام تعهدات خود طبق توافقات مینسک نکرد. ملکه مشوق تمایل اوکراین برای گرفتن انتقام شکست در دنباس شد و آن را افزایش داد.
در سال ۲۰۲۱ کیف فکر می کرد که زمان یک «بلیتز کریگ» یا جنگ برق آسا فرا رسیده است، به ویژه از زمانی که مانور بزرگ ناتو «دفندر ۲۰۲۱» آغاز شد، رزمایشی که برای آن هزاران سرباز آمریکایی به آن سوی اقیانوس اطلس منتقل شدند، مسکو برای پاسخگوئی به این تهدید دست به تمرکز نیروهای نظامی اش زد.
این سیاست روحیه خصمانه در اوکراین را به عقب راند اما موجب کم کردن تکبر و خودخواهی پدر خواند ها در غرب نشد.
آنها بیش از ۳۰ سال است که سیاست پیشروی به سمت روسیه پیش برده اند، و اکنون برای اولین بار به نظر می رسد که برای برخی روشن می شود که چقدر آنها جهان را در معرض خطر قرار داده اند.
روز چهارشنبه نویسنده روزنامه زود دویچه اویگن روگه به درستی وضعیت فعلی را با وضعیت سال ۱۹۸۳ مقایسه کرد، زمانی که یک افسر اطلاعاتی اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی گزارش های دریافتی نزدیک شدن موشک های آمریکا به اتحاد شوروی را نادیده گرفت و احتمالاً جهان را از یک رودررویی هسته ای نجات داد.
تضمین های امنیتی که پوتین خواستار آن است، یک ترمز اضطراری برای حفظ صلح است. این ترمز اکنون باید کشیده شود. ظاهراً برخی در غرب این را فهمیده اند، یا حداقل این چیزی است که مکرون به آن اشاره کرده است. او در مسکو پیشنهاد مذاکره در مورد یک سیاست امنیتی جدید در اروپا را داد. به همین دلیل، برخی رسانه ها از «امید ها» صحبت کردند، ویلی ون اوین، فعال صلح، اجلاس دیپلماسی سران را «بارقه امید» خواند.
با این حال، با این سیاست خیلی ها مخالفند: تغییر در سیاست چندین دهه در قبال روسیه در واقع به معنای کنار گذاشتن تصویر ناتو و اتحادیه اروپا از خود است سیاستی که از سال ۱۹۹۰ تابحال از سوی آنان دنبال میشود.
نمی توان با «ابهامات استراتژیک»، یعنی صحبت مبهم و در عین حال مسلح کردن، آنگونه که اولاف شولز سعی دارد سیاستش را به پیش ببرد موفق شد. این ادامه سیاست سی ساله ای است که به بن بست رسیده است.
مکرون پیش از سفر خود به مسکو گفت که پوتین نگران اوکراین نیست، بلکه «قوانین همزیستی با ناتو و اتحادیه اروپا» را مد نظر دارد. نکته همین است. برای مثال اما زمانی که، اورسولا فون در لاین، رئیس کمیسیون اتحادیه اروپا پیروزمندانه در روزنامه اقتصادی آلمانی هندلز بلات اعلام کرد که اتحادیه اروپا «دست بالا» را در برابر روسیه دارد و همه چیز برای تحریم ها آماده است تا «اقتصاد روسیه شکننده تر شود»; چنین اظهاراتی نشان میدهد که اگر کسی بدنبال سیاست گفتگو و ایجاد آرامش با روسیه است، میتوان روی مخالفت و مخالفان قدرتمندی حساب کند.
فون در لاین میگوید: «تمام دعوا بر سر گاز مایع روسیه است.»
(3)
فراخوان جامعه مدنی درباره بحران اوکراین: «سیاست صلح به جای هیستری جنگ افروزانه»بسیاری از چهره های شناخته شده سیاسی آلمان در یک فراخوان مشترک خواستار بازنگری فوری و جدی در مورد نحوه برخورد با روسیه شدند . آنها در این فراخوان بر این نکته تاکید می کنند که غرب می بایست نگرانی های امنیتی روسیه را جدی گرفته و برای همکاری در اروپا برای ایجاد یک سیستم امنیتی جمعی تلاش کند.
به گزارش روسیه امروز، شخصیت ها و نیروهای سیاسی مختلف با گرایش های سیاسی گوناگون در یک فراخوان مشترک , خواستار حل دیپلماتیک بحران اوکراین شدند.
این درخواست ها توسط سیاستمداران حزب چپ آلمان, از جمله سارا واگن کنشت، گئگور گیزی، سویم داگدلن، اسکار لافونتین و همچنین فعالان جنبش صلح آلمان یوگن دروورمن و راینر براون امضا شده است. آنها در این طرح, بر این نکته تاکید کردند که «مقصر شناختن یک طرفه روسیه» را در این بحران که توسط بسیاری از کشورهای غربی مطرح می شود, کاملا مردود می دانند.
در بخش دیگری از این فراخوان گفته شده است که, در حال حاضر «این نوع اظهارنظرها به طور فزاینده, جنبه تبلیغات و پروپاگاندای جنگ افروزانه به خود گرفته است».
امضا کنندگان در این فراخوان به وضوح نشان می دهند که فدراسیون روسیه هیچ علاقه‌ای برای حمله به اوکراین و راه اندازی جنگ ندارد، چنین جنگی عواقب فاجعه باری برای همه طرف های درگیر خواهد داشت; اما حتی بدون جنگ هم می تواند وضعیت در منطقه به شکل تهدید آمیزی تشدید شود:
«باید بر این نکته تاکید کرد حتی بدون نیات جنگی، با توجه به اینکه شرایط بسیار متشنج است، این خطر وجود دارد که یک اقدام تحریک آمیز کوچک, مانند جرقه ای در انبار باروت عمل کند»
در این فراخوان بر مشروعیت خواسته های روسیه برای تضمین های امنیتی الزام آور قانونی از سوی کشورهای ناتو تاکید می شود:
«این یک درخواست مشروع از سوی مسکو است که گسترش ناتو که از سال ۱۹۹۹ به سمت شرق و مرزهای روسیه آغاز شده است, متوقف شود; نباید اوکراین نیز به این پیمان به پیوندد. پیوستن اوکراین به پیمان آتلانتیک شمالی, منجر به این واقعیت می شود که در صورت حمله ناتو به این کشور، مسکو تنها کمتر از ۵ دقیقه زمان برای پاسخ دادن به حملات موشکی در اختیار خواهد داشت.»
با توجه به این وضعیت خطرناک، زمان آن فرا رسیده است که دوباره «اصل امنیت مشترک و تقسیم ناپذیر» را بپذیریم:
«این دیگر یک واقعیت است که در عصر هسته ای، هیچ یک از طرفین نمی تواند درجه امنیت خود را به قیمت ایجاد عدم امنیت برای دیگری افزایش دهد. امنیت تنها با هم قابل دستیابی است. بنابراین صلح پایدار با روسیه مستلزم نظم صلح پاناروپایی است.»
فراخوان مشترک به عنوان اولین گام برای رسیدن به این هدف، غیرنظامی کردن مرز اوکراین و روسیه ; و در امتداد مرز بین روسیه و ناتو را پیشنهاد می کند. علاوه بر این، توافقنامه مینسک ۲ باید اجرا شود:
توافقنامه مینسک دوم, بدلیل تایید آن از سوی شورای امنیت سازمان ملل متحد, دارای وضعیت قضایی حقوق بین‌الملل بوده و اجرای آن از سوی طرفین الزام آور است.
این توافقنامه «آتش بس، گفت وگو بین طرف های درگیر و وضعیت ویژه برای مناطق دونتسک و لوگانسک در اوکراین را فراهم می کند. با این حال، این توافق توسط اوکراین اجرا نشده و مسدود شده است.»
تحریم های روسیه به حل و فصل مناقشه کمکی نمی کند:
آنها به طور کلی بی معنی بوده و هم به روسیه و هم به دیگر کشورهای اروپایی آسیب می زنند.
عقب راندن نیروهای افراطی متجاوز، ناسیونالیست و انتقامجو از هر طرف ضروری است:
« پروپاگاندای جنگ افروزانه، شاخ و شانه کشیدن، تحریم ها و تسلیح مجدد باید متوقف شود.»; در عوض باید بر تنش زدایی و دیپلماسی تاکید کرد.
Mejalah – e Haftah
(4)
اعتراض به بالا کشیدن ثروت ملی افغانستان توسط آمریکا
منبع: ایرنا
شماری از مردم کابل امروز ((12.02.22 در پی اعلام تصمیم جو بایدن رئیس جمهوری آمریکا مبنی بر مصادره منابع ارزی این کشور برای قربانیان 11 سپتامبر، اقدام به تظاهرات کرده و شعارهای مرگ بر آمریکا سردادند.
به گزارش روز شنبه ایرنا، تظاهرات کنندگان با اعلام اینکه این تصمیم آمریکا در واقع سرقت از مردم فقیر افغانستان است، آن را محکوم کرده و از آمریکا خواستند که پول های مردم این کشور را بازگرداند.
تظاهرکنندگان همچنین از جوبایدن خواستند تصمیم خود را لغو کرده و پولهای مسدود شده مردم افغانستان را به آنها برگردانند.
«جعفر مهدوی» دبیرکل حزب ملت افغانستان در واکنش به این اقدام رئیس جمهوری آمریکا گفت که مصادره پول مردم افغانستان توسط دولت آمریکا به دلیل حادثه (یازده سپتامبر) که هیچ یک از مردم افغانستان در آن نقش نداشته اند؛ مصداق روشن راهزنی دولتی است.
وی از جامعه جهانی، نهادهای حقوق بشر بین المللی و مردم افغانستان در سراسر جهان خواست در برابر این دزدی آشکار سکوت نکنند و از دولت طالبان هم درخواست کرد با استفاده از تمامی ظرفیت‌های حقوقی و سیاسی در جهت بازگرداندن اموال ملت افغانستان تلاش کنند.
خشم ضد آمریکایی مردم افغانستان پس از اعلام خبر مصادره اموال این کشور
«محمد نبی رضایی» یکی از ساکنان شهر کابل هم به خبرنگار ایرنا گفت که براساس اطلاعاتی که خود آمریکایی ها منتشر کرده اند، اکثریت افراد و مهاجمان که در حمله 11 سپتامبر دست داشتند، از عربستان سعودی بودند و اسامه بن لادن نیز یک شهروند عرب بود؛ اما آمریکا با گرفتن پول مردم افغانستان ملت غریب و بیچاره ای را که از گرسنگی در انتظار مرگ نشسته اند، به مرگ زودرس دچار خواهد کرد.
به گفته رضایی بر اساس گزارش سازمان های بین المللی٬ هر روز در افغانستان انتظار مرگ یک میلیون کودک افغان در اثر گرسنگی وجود دارد و هر کودکی که جان می دهد، مسئول مرگ آن رئیس جمهوری آمریکا است.
«فهیم توخی» یک فعال رسانه ای افغانستان هم گفت با اجرای این طرح، سرمایه دارترین کشور دنیا از فقیرترین کشور دنیا سرقت می کند.
وی گفت: در حالیکه ذخایر پولی افغانستان سرمایه ملت و مردم ما است، اگر قرار باشد 3.5 میلیارد آن برای قربانیان 11 سپتامبر اختصاص داده شود، خون هزاران هزار افغان بیچاره که {به بهانه ی – فرستنده} در حملات آمریکا {توسط نیروی های اشغالگر ناتو و در رأس امپریالیسم آمریکا٬ با شقاوت و بیرحمی تمام – فرستنده} ریخته شده است٬ چه خواهد شد و چه کسی غرامت آن ها را خواهد پرداخت؟
طرح رئیس جمهوری آمریکا٬ خشم مردم افغانستان را برانگیخته؛ و بسیاری از مردم این کشور بر این باور هستند که این کار نتیجه اختلافات مردم این کشور است و افغانها باید از این رفتار آمریکا درس عبرت گرفته و فرصت را در اختیار آنها قرار ندهند که آخرین میخ را نیز بر تابوت این مردم بکوبد. (5)
هیستری جنگ افروزی در اوکراین
منبع: Mejalah – e Haftah
12.02.22
دیپلمات‌های روس معتقدند: هشدار «جیک سالیوان» درباره امکان حمله قریب الوقوع روسیه به اوکراین، گویای تمایل واشنگتن برای تشدید فعالیت تبلیغاتی علیه مسکو با هدف ایجاد تصور «متجاوز بودن» روسیه و نشان دهنده علاقه خود آمریکا به درگیری نظامی است.
به گزارش اسپوتنیک عربی، روز جمعه «جیک سالیوان» مشاور رئیس جمهوری ایالات متحده در مسائل امنیت ملی سناریویی را تشریح کرد که بر اساس آن روسیه ممکن است در جریان بازیهای المپیک پکن، اقدامات تهاجمی علیه اوکراین انجام دهد. به گفته وی، در عین حال واشنگتن ادعا نمی کند که مقامات مسکو تصمیم نهایی خویش درباره استفاده از راه حل نظامی علیه اوکراین را اتخاذ کرده باشند.
خبرگزاری «نووستی» امروز، شنبه گزارش داد، «آناتولی آنتونوف» سفیر روسیه در ایالات متحده شب گذشته در پاسخ به سئوال مجله نیوزویک اعلام کرد که اظهارات سیاستمداران آمریکایی مبنی بر اینکه گویا روسیه قصد دارد در طول بازیهای المپیک یا پس از آن به اوکراین حمله کند، کاملاً بی پایه و اساس است.
این دیپلمات روس تاکید کرد: «اظهارات «جیک سالیوان» مشاور امنیت ملی رئیس جمهوری ایالات متحده با لحنی هشداردهنده است. ما در چنین اظهاراتی فقط تمایل دولت جو بایدن برای به حداکثر رساندن درجه فعالیت تبلیغاتی علیه کشورمان را مشاهده می‌کنیم که هدف از آن ایجاد تصور «متجاوز بودن» روسیه در افکار عمومی است که هیچ دلیل و مدرکی هم برای اثبات این ادعا وجود ندارد. واشنگتن فقط بر اساس برخی اطلاعات که جزئیات آن ذکر نشده است، به «بزرگنمایی این ادعا» ادامه میدهد.»
آنتونوف در عین حال این مسئله را مورد توجه قرار داد که حتی ناظران سیاسی در ایالات متحده به این نکته اشاره کردند که اعتماد شهروندان آمریکایی به چنین اتهاماتی به شدت کاهش یافته است. وی در ادامه افزود: « رهبران روسیه نیز به نوبه خود بارها اعلام کردند که کشور ما قرار نیست به کسی حمله کند.»
این آمریکاست که به یک درگیری نظامی در منطقه نیاز دارد!
«ماریا زاخارووا»، سخنگوی رسمی وزارت امور خارجه روسیه نیز در واکنش به ادعای جیک سالیوان و دیگر مقامات واشنگتن در خصوص برنامه‌های ظاهراً جنگ طلبانه روسیه برای اوکراین، گفت که این اظهارات نشان دهنده علاقه خود ایالات متحده به یک درگیری نظامی در منطقه است.
وی گفت: «هیستری کاخ سفید آشکارتر از همیشه است. ظاهراً آنگلوساکسون ها به یک جنگ نیاز دارند، آنهم به هر قیمت ممکن: با تحریک، اطلاعات نادرست و تهدید که روش مورد علاقه آنها برای حل مشکلات خودشان است. ماشین نظامی - سیاسی آمریکا آماده است تا دوباره آرامش زندگی مردم را بهم بزند. تمام جهان نظاره‌گر این است که چگونه نظامی گری و جاه طلبی‌های امپریالیستی بار دیگر خود را آشکار کرده است.»
وزارت امور خارجه روسیه نیز روز جمعه با انتشار بیانیه‌ای با اشاره به فعالیت گسترده اطلاعات نادرست رسانه‌های غربی در ترویج تز «حمله احتمالی روسیه به اوکراین» اعلام کرد که این جنگ اطلاعاتی هماهنگ علیه مسکو با هدف بی اعتبار کردن خواسته‌های عادلانه روسیه برای دریافت تضمین‌های امنیتی و توجیه خواسته‌های ژئوپلیتیکی غرب است.
در این بیانیه یادآوری شده که در اواخر سال 2021 – اوایل سال 2022، فضای جهانی اطلاعات با یک کمپین رسانه‌ای بی سابقه در مقیاس و پیچیدگی روبرو شد که هدف از آن متقاعد کردن جامعه جهانی در این است که فدراسیون روسیه در حال تدارک تهاجم نظامی به خاک اوکراین است. در این راستا، رسانه‌های غربی، برخلاف استانداردهای روزنامه نگاری صادقانه، اطلاعات نادرستی را منتشر کرده یا واقعیت را دستکاری و نوعی دیگر جلوه می دهند.
وزارت خارجه روسیه یادآور شد که در واقع رسانه‌های غربی در خدمت اهداف سیاسی دولت‌هایشان هستند و با هماهنگی و تکرار اطلاعات نادرست، یک جنگ اطلاعاتی تمام عیارعلیه روسیه براه انداختند.
پایان