نوشتهٔ ویلیام بلوم

برگرفته از کتاب: «دولت شرور: کتاب راهنمای تنها ابرقدرت جهان»٭

در طول نیم‌قرن گذشته به‌ما آموخته‌اند که آمریکا رهبر «جهان آزاد» است. اگر چنین باشد، آنگاه باید پرسید: رهروان آن کجا هستند؟ آن مدرکی که نشان دهد جهان‌بینی واشنگتن، به دلیلی جز آن‌که آمریکا یک گوریل ده تُنی ماوراء ثروتمند است، مورد پذیرش ده‌ها دولت و رهبر دیگر جهان است، در کجا است؟ آن پایبندی و تحسین ناشی از رهبری فکری و معنوی آمریکا را در کجا می بینیم؟ برای تضمین حمایت از جنگ‌های خود در کره، ویتنام، افغانستان، خلیج فارس و یوگسلاوی، آمریکا ناچار بوده است به رشوه دهی، ارعاب و فریب روی آورد. در سازمان ملل، واشنگتن به‌طور پیوسته و چشم‌گیر، خود را ــــ اغلب تنها، و گاه برخوردار از حمایت یک یا دو کشور دیگر ــــ در مقابل قطعنامه‌های مجمع عمومی سازمان ملل مبنی بر گسترش حقوق بشر، صلح، منع تسلیحات اتمی، عدالت اقتصادی، مبارزه علیه آپارتاید در آفریقای جنوبی و بی قانونی‌های اسراییل، و دیگر هدف‌های مترقی یافته است.

جدول زیر تنها بخشی از این روند را، در فاصلهٔ ۱۰ سالهٔ ۱۹۷۸ تا ۱۹۸۷، نشان می‌دهد.٭٭ … آراء ممتنع آمریکا در این جدول نیامده‌اند. همچنین، در این مدت شمار زیادی از قطعنامه‌ها بوده‌اند که هنگام رأی‌گیری در مورد آنها، اسرائیل تنها رأی منفی، و آمریکا تنها رأی ممتنع را داده‌اند.

قطعنامه‌های شورای امنیت و شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل نیز، که بر اثر تنها رأی منفی آمریکا به تصویب نرسیده‌اند، در اینجا آورده نشده‌اند. اما در این نهادها نیز ما شاهد روند مشابهی بوده‌ایم….

ــــ ویلیام بلوم