بمباران لیبی را متوقف کنید
|
بمباران لیبی را متوقف کنید
ماجوری کوهن مترجم: مهرگان • کنگره – وهمین طور مردم امریکا – باید آنچه را ما در لیبی انجام می دهیم مورد بحث قرار دهند. ما نباید از جنگ پرهزینه وغیر قانونی سوم حمایت کنیم. در کشور نیاز مبرمی به پولی که در آنجا خرج می شود وجود دارد. وما باید از مشارکت در کشتار غیرنظامیان بیشتر در ستیزه ای که به ما تعلق ندارد خودداری کنیم ... مارجوری کوهن استاد حقوق در دانشکده حقوق توماس جفرسون، رئیس سابق اتحادیه ملی وکلا، و نایب دبیر کل انجمن بین المللی وکلای دموکراتیک است. آخرین کتاب او " ایالات متحده وشکنجه : بازجویی ، جبس و سو استفاده " است. از شب شنبه، امریکا، فرانسه وبریتانیا در حال بمباران لیبی با موشک های کروز، بمب افکن های نامرئی ب -۲، وجنگنده های اف ۱۶ واف ۱۵وحمله جت های هاریر بوده اند. هیچ برآورد قابل اعتمادی از تعداد غیرنظامی های کشته شده وجود ندارد. امریکا رهبری کارزار بمباران تنبیهی، برای اجرای قطعنامه ۱۹۷٣شورای امنیت بعهده گرفته است . قطعنامه به اعضا سازمان ملل اجازه "تمام اقدامات لازم ... برای محافظت از غیرنظامی ها و محل های تجمع پرجمعیت در تیررس حمله در جماهیر عربی لیبی، از جمله بنغازی، را می دهد درعین حال هر نوع اشغال نیروی خارجی در هر بخشی از سرزمین لیبی را شامل نمی شود." عملیات نظامی از محدوده اختیار "تمام اقدامات لازم" تخطی می کند. "تمام اقدامات لازم" در وحله اول باید اقدامات مسالمت آمیز برای فرونشاندن مناقشه می بود. اما ابزارهای مسالمت آمیز پیش از ان که اوباما بمباران لیبی را اغاز کند به کار بسته نشد. یک گروه بین المللی بلند پایه – شامل نمایندگانی از اتحادیه عرب، سازمان وحدت افریقا، و دبیر کل سازمان ملل- می توانستند به تریپولی اعزام شوند تا درباره یک اتش بس واقعی مذاکره نمایند وسازوکاری برای انتخابات و محافظت از شهروندان برقرار نمایند. بدون شک معمر قذافی به طور وحشیانه ای لیبیایی ها را در راستای حفظ قدرت سرکوب کرده بوده است، اما هدف سازمان ملل حفظ صلح وامنیت جهانی است. جوانه زدن ناسازگاری در لیبی یک جنگ داخلی است، که به صورت مستدلی تهدیدی علیه صلح وامنیت جهانی ایجاد نمی کند. تنها زمانی که یک کشور برای دفاع از خود اقدام می کند، در پاسخ به حمله مسلحانه از سوی یک کشور دیگری علیه خود، آن کشور می تواند بر اساس منشور سازمان ملل به دولت دیگر حمله نظامی نماید. نیاز برای دفاع از خود باید مبرم بوده، و انتخاب وسایل دیگر و زمان برای مشورت از دست رفته باشد. لیبی به کشور دیگری حمله نکرده است. امریکا، فرانسه و بریتانیا در مقام دفاع از خود عمل نمی کنند. نگرانی های بشر دوستانه دفاع از خود را مجاز نمی سازد. منشور سازمان ملل به امریکا اجازه استفاده از نیروی نظامی برای دخالت های بشر دوستانه را نمی دهد. اما مجمع عمومی سازمان ملل قاعده "مسئولیت برای حراست" را در پی آمد سند همایش ۲۰۰۵ پذیرفته است. پاراگراف ۱٣٨ همان سند اشعار می دارد هر کشور منفردی مسئولیت حراست جمعیتش از نسل کشی، جنایات جنگی، پاکسازی قومی و جنایت علیه بشریت را بعهده دارد. پاراگراف ۱٣۹اضافه می کند که جامعه جهانی نیز، از طریق سازمان ملل "مسئولیت به کار بردن دیپلماسی در خور، بشردوستانه وسایر ابزارهای مسالمت آمیز را طبق فصل ششم وهشتم منشور، برای کمک به حفاظت جمعیت در برابر نسل کشی، جنایت جنگی، پاکسازی قومی وجنایت علیه بشریت را" بعهده دارد. فصل ششم منشور مستلزم طرفینی برای ستیزه احتمالی در به خطر انداختن حفاظت از صلح وامنیت جهانی است، تا قبل از همه، از طریق مذاکره، تحقیق، میانجیگری، مصالحه، حکمیت، تسویه قضایی، توسل به نمایندگان یا آرایش منطقه ای، یا سایر ابزارهای صلح آمیز مورد انتخاب آنها راه حلی پیدا نمایند. فصل هشتم "آرایش منطقه ای" همانند ناتو، اتحادیه عرب، وسازمان وحدت امریکا را کنترل می کند. فصل مشخص می کند که آرایش منطقه ای "می تواند هر تلاشی را برای دست یابی به فرونشاندن ستیزه های محلی از طریق فرماندهی منطقه ای ..." عملی سازند. این اقدام تنها زمانی است که ابزار های صلح آمیز آزمایش شده وعدم کفایت انها اثبات شده باشد که در این صورت شورای امنیت می تواند طبق فصل هفتم منشوراجازه اقدام صادر نماید. که اقدامات تحریم ها، توقیف کشتی ها در بنادر، قطع روابط دیپلماتیک، وحتی محاصره وعملیات هوایی، دریایی یا زمینی را در بر می گیرد. قاعده "مسئولیت حفاظت" از ناکامی همراه با شکست عملی کردن اقدامات برای پیش گیری از نسل کشی در رواندا بیرون آمد، که چند صد سرباز توانستند جان ده ها هزار نفر را نجات دهند. اما قاعده نه برای متوقف کردن اسرائیل در بمباران غزه در اواخر سال ۲۰۰٨ واوایل سال ۲۰۰۹ که منجر به از دست رفتن ۱۴۰۰فلسطینی، اکثرا غیرنظامی شد به اجرا در آمد و نه برای متوقف کردن کشتارغیرنظامیان توسط ایالات متحده در افغانستان و پاکستان اجرایی شد. همچنین در بمباران لیبی توسط امریکا ریاکاری ذاتی در اجرای قوانین بین المللی وجود دارد. دولت اوباما با خودداری از تحقیقات رسمی از دولت بوش به خاطر جنایات جنگی رژیم شکنجه گر آن، دماغ خودرا در تعهدات بین المللی اش شسته است. هم کنوانسیون علیه شکنجه و هم کنوانسیون های ژنو کشورهای عضو را مجبور به آوردن افراد به دادگستری می سازد که احکام آن ها را نقض کرده اند |
