اعتـصاب عــمومــی در انگلیس در اعــتــراض به طــرح بــیـمـه ی  باز نشستـگی

ستار رحمانی

 

دولـت ائتلافی محافظه کاران و لیبرال ها بلافاصله بعد از کسب قدرت در سال 2010 حمله به دستاورد های تا کنونی کارگران بخش های خدماتی را در دستور کار خود قرار داد. کارگران در تمام اعتصابات و اعتراضات خیابانی فریاد میزنند که بحران کنونی بحران سرمایه داران است، چرا ما باید هزینه بحران آنها را بپردازیم. دولت ائتلافی قصد دارد کسری بودجه را از طریق کاهش بودجه بخش خدماتی تامین کند. کاهش هزینه های خدماتی یکی از دلایل بالا بودن در صد بیکارسازیها در این بخش است.

شش ماه از اعتصاب و تظاهرات عمومی سراسری ماه نوامبر 2011  و حدود یک ماه و نیم از تظاهرات و اعتصاب ماه مارچ 2012 در اعتراض به طرح بیمه ی بازنشستگی و قطع بودجه های خدماتی دولت ائتلافی می گذرد. اما دولت همچنان طرح خود را به پیش می برد و بخشی از این طرح نیز به اجرا در آمده است. در ماه آوریل هزینه بیمه بازنشستگی تمام کارگران و معلمانی که شامل طرح بیمه بازنشستگی دولتی میشوند افزایش یافت.

اعتصاب ماه نوامبر 2011 از لحاظ وسعت آن یکی از بزرگترین اعتصابات چند دهه اخیر بود. اما اعتصاب ماه مارچ 2012 به دلایل مختلفی تنها به لندن و تعداد کمتری از اتحادیه های کارگری محدود ماند. در اعتصاب 10 ماه مه به گفته اتحادیه های کارگری 400 هزار نفر شرکت داشتند اما خبرگزاری های رسمی و دولتی تعداد اعتصابیون را 150 هزار نفر اعلام کردند.

"دولت می گوید که بیمه بازنشستگی کنونی  ناعادلانه است چون طول عمر مردم بیشتر شده است[1]" بنا به همین منطق، دولت می خواهد که شاملین بیمه بازنشستگی دولتی، بیشتر بیمه بپردازند، طولانی تر کار کنند و کمتر بیمه بازنشستگی دریافت کنند. این تصمیم دولت ائتلافی همه کسانی را که تحت پوشش بیمه بازنشستگی دولتی قرار دارند را به خشم آورده است. اما اتحادیه های کارگری عکس العمل شدیدی نسبت به سیاست های غیر انسانی دولت ائتلافی نشان نمی دهند.

 

تحرک رهبران اتحادیه ها بسیار آهسته و محتاطانه است. این شرایط بسیاری از اعضای اتحادیه ها، که با هر روز اعتصاب بخشی از حقوق ماهانه خود را از دست می دهند، را بر سر دو راهی قرار داده است. به دلیل آنکه اعضا اعتمادشان را نسبت به رهبران اتحادیه ها از دست داده اند، و از طرف دیگر ترس از اخراج  در میان فعالین کارگری در محیط کار بسیار بالا است، اعتراضات و اعتصابات در اعتراض به  حمله حق بیمه بازنشستگی در حالتی فرسایشی قرار دارد و هر روز از تعداد اعتصابیون کمتر می شود.

اتحادیه هایی که در اعتصاب روز 10 ماه می شرکت داشتند عبارتند از:

اتحادیه ی خدمات عمومی و تجاری(PCS) ، بخشی از اتحادیه خدمات دولتی (Unite) ، که شامل کارگران و پرستاران بیمارستان ها، آتش نشانی وزارت دفاع و غیره می شود، اتحادیه ی کالج ها و دانشگاه ها، اتحادیه ی خدمات مهاجرتی، بخشی از اتحادیه ی راه آهن، کشتی رانی و حمل ونقل (RMT) ، اعضای اتحادیه ی ناوگان کمکی سلطنتی (union members in the Royal Fleet Auxiliary) و اتحادیه ی خدمات عمومی ایرلند شمالی the Northern Ireland Public Services Alliance)  .

همچنین در این اعتصاب سراسری کارکنان خدمات زندان در اسکاتلند و ویلز هم شرکت داشتند. با اینکه از لحاظ قانونی پلیس این کشور از حق اعتصاب محروم است، بر طبق آمار رسمی حدود 22 هزار پلیس در اعتراض به طرح بیمه بازنشستگی دولت در روز تظاهرات در راه پیمایی اعتراضی شرکت کردند.

 

می سال 2012