ﯾﻚ ﺟﻨﮓ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻭﺍﻛﻨﻮﻥ
ﯾﻚ ﺟﻨﮓ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻭﺍﻛﻨﻮﻥ
harmoniaphilosophica
20 /03/2013
ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﻩ: ﺁﻧﺪﺭﺵ ﻛﺎﺭﻟﺴﻮﻥ،
ﺭﻫﱪﺣﺰﺏ ﻛﻤﻮﻧﯿﺴﺖﺳﻮﯾﺪﻥ
ﺑﺮﮔﺮﺩﺍﻥ: ﭘﯿﺎﻡ ﭘﺮﺗﻮﯼ
مراجع نظامى از دولت درخواست نموده اند که به مترجمانى که براى سربازان ﺳﻮﯾﺪﻧﯽ در افغانستان کار کرده اند پناهندگى اعطاء نمایند· ژنرالها در نوشته اى پیشنهاد را با “تهدید موجود نسبت به کارمندان غیر نظامى” استدلال مینمایند·
عجیب است نه؟ در اینجا مغز ما را با تصویر سربازان فداکار ﺳﻮﯾﺪﻧﯽ در افغانستان٬ که تنها در آنجا هستند براى اینکه به مردم غمدیده افغانستان کمک کنند٬ تغذیه میکنند· سربازان ﺳﻮﯾﺪﻧﯽ جنگ نمیکنند٬ آنها از دانش آموزان دختر حمایت میکنند و بطور کلى٬ مانند بقیه ﺳﻮﯾﺪﻧﯽ ﻫﺎ٬ خوب هستند·
اما زمانیکه نظامیان ﺳﻮﯾﺪﻧﯽ به خانه بازمیگردند افغانهایى که براى این پسران و دختران خوب و با محبت ترجمه میکنند به مرگ تهدید میشوند· منطقى به نظر نمیرسد؟
حقیقت تلخ این است که نیروهاى نظامى ﺳﻮﯾﺪﻧﯽ٬ ایساف٬ از همان ابتدا بخشى از ارتش اشغالگر آمریکا٬ تحت فرمان ناتو و ابتدا پس از آن با تاییدیه اى نمادین از جانب سازمان ملل متحد٬ بوده اند·
در اغلب کشورهاى اشغال شده٬ اگر نگوییم همه٬ بومیانى که با حکومتهاى اشغالگر همکارى میکنند بعنوان وطن فروش٬ خاٸنان به وطن٬ که وضعیت مترجمان افغانى اراٸه میدهد٬ قلمداد میشوند· آنها مورد تنفر و انزجارند چرا که خود را به اشغالگران فروخته اند·
افعانها در این زمینه با نروژیها و فرانسویان٬ که در خلال جنگ جهانى دوم به وطن فروشان خود به همان شیوه تحقیر آمیز نگاه میکردند٬ تفاوتى ندارند·
ما از اینکه مترجمان به طریقى مورد تهدید قرار دارند صحبتى نمیکنیم· آنها شاید تنها مورد تهدید تنفر مادام العمر هموطنان خود٬ مانند اغلب همتایان تاریخى خود٬ قرار دارند· اما آشکار اینست که زندگى براى آنها زمانیکه حکومتهاى اشغالگر افغانستان را ترک میکنند آسانتر نمیشود·
یک توضیح براى این امر اینست که ﺳﻮﯾﺪﻥ٬ از سال ۲۰۰۹ ٬ به فرمان آمریکا٬ بر میزان فعالیتهاى خود در جنگ افغانستان افزوده است· در خلال سالهاى اول شاخه ﺳﻮﯾﺪﻧﯽ در شمال افغانستان که نسبتا آرام بود مستقر شده بود· این به نظامیان و سیاستمداران ﺳﻮﯾﺪﻧﯽ این امکان را داد که نقش کبوتران صلح را ایفاء نمایند· اما اوضاع تغییر کرده است· با گذشت هر سال از اشغال مقاومت افزایش یافته و به سراسر کشور٬ همچنین به بخشهایى از مزار شریف٬ که نیروهاى نظامى ﺳﻮﯾﺪﻧﯽ مستقرند٬ گسترش یافته است· در حال حاضر در آنجا جنگى تمام عیار در جریان است·
همانطور که گفته شد نقطه عطف در سال ۲۰۰۹ ٬ زمانیکه ژنرال general Stanley McChrystal بعنوان فرمانده نیروهاى تحت رهبرى آمریکا در افعانستان٬ از جمله نیروهاى نظامى ﺳﻮﯾﺪﻧﯽ [ایساف] کار خود را آغاز نمود٬ ظاهر شد· جنگ به خوبى پیش نمیرفت و ژنرال به همین دلیل یک استراتژى جنگى جدید٬ بکار گرفته شده توسط فرانسه در خلال جنگ استعمارى در الجزایر در دهه هاى ۱۹۵۰ و پس از آن توسعه داده شده توسط آمریکا در خلال جنگ ویتنام٬ را اراٸه نمود· این استراتژى به زبان انگلیسى Counterinsurgency Warfare, COIN٬ به زبان فارسى تقریبا “جنگ ضد شورش” نامیده میشود·
پروفسور Wilhelm Agrell در کتاب به تازگى منتشر شده “یک جنگ اینجا و اکنون· راه ﺳﻮﯾﺪﻥ به درگیریهاى مسلحانه در افعانستان” تایید میکند که براى ﺳﻮﯾﺪﻧﯽ ﻫﺎ انتقال به COIN به معناى یک تغییر جهت تعیین کننده بود· “یک جنگ اینجا و اکنون· راه ﺳﻮﯾﺪﻥ به درگیریهاى مسلحانه در افعانستان”٬ با عرض سپاس٬ خلاصه شده٬ در مقاله اى در Neewsmill (۱۲/۳)·
توسط COIN نیروى نظامى ﺳﻮﯾﺪﻥ- ایساف بصورتى کامل با جنگ استعمارى آمریکا٬ بدون داشتن حق عقب نشینى از جنگ یا سرباز زدن از آن٬ امرى که در گذشته از نظر تاکىیکى امکانپذیر بود٬ یکپارچه شد· اکنون وظیفه در عوض جنگیدن با هدف نابود نمودن “شورشیان”٬ به عبارت دیگر افعانهایى که بر علیه اشغال مقاومت مینمایند٬ بود·
چیزى که در این تغییر روش بیش از هر چیز عجیب به نظر میاید٬ که Wilhelm Agrell بطور خاص به آن اشاره میکند٬ اینست که این امر از هر دو٬ پارلمان و مردم ﺳﻮﯾﺪﻥ پنهان نگاه داشته شدند· در لایحه دولت٬ ۲۰۰۹ ٬ در مورد ادامه مشارکت ایساف٬ اگر چه در مورد COIN٬ اما در یک توصیف تحریف شده کامل٬ بعنوان گذار نظامى به غیرنظامى٬ صحبت میشود·
در مواجهه با این انتقاد سوسیال دمکراتها بلافاصله اوربان آلین را به دفاع از دولت فرستادند· بعنوان معاون رٸیس در کمیته وزارت امور خارجه آلاین با افتخار ضمانت نمود که حداقل او و کمیته اش از شرایط واقعى مطلع شدند٬ چیزى که مانس لینده – ه متعلق به حزب چپ (هوادار مبارزه پارلمانى) نیز آنرا بصورتى مبهم تایید نمود· به دلیل اینکه او نمیدانست که اطلاعات محرمانه بودند یا نه···
تفاوتى نمیکند· مسٸله تعیین کننده در انتقاد Agrell٬ که ما کاملا با آن موافقیم٬ اینست که به مردم ﺳﻮﯾﺪﻥ اطلاعات نادرست داده شد٬ به این مفهوم که مردم ﺳﻮﯾﺪﻥ را با این تصور که جنگ در افغانستان در حال تعدیل بود٬ در حالیکه در حقیقت تشدید میشد٬ فریب دادند· در واقع میتوان گفت که ﺳﻮﯾﺪﻥ اکنون ویتنام خود را دارد٬ اگر چه فقط بعنوان مزدور آمریکا·
باید در انتظار ماند و دید که وضعیت مترجمان و پناهندهندگى آنها به کجا میانجامد· دولت در گذشته به گزاره هایى از ایندست بى اعتنا بوده است·
اما براى ممانعت از به خطر انداختن جان افعانهاى بیشتر – در اینجا ما از مترجمان صحبت نمیکنیم٬ بلکه تمام آن افرادى که روزانه مورد حمله سلاحهاى ﺳﻮﯾﺪﻧﯽ قرار میگیرند – تنها یک پیشنها داریم: جنگ را اینجا و اکنون متوقف کنید! نیروهاى نظامى ﺳﻮﯾﺪﻧﯽ را بلافاصله به ﺳﻮﯾﺪﻥ بازگردانید!
کارگر
ارگان رسمى حزب کمونیست ﺳﻮﯾﺪﻥ (م·ل)
ﺍﺭﺳﺎﻟﯽ ﺷﺮﯾﻔﻪ ﺭﺍﺣﻢ