خطاب به رئیس جمهور امریکا إ
میر عبدالواحد
سادات
«امریکا در کنار مردم افغانستان می ایستد»
این کلمات از زبان شما در صحبت تیلفونی
با رئیس جمهور افغانستان بازتاب گسترده یافته است.
بدون شک اکنون که از سکانداری شما در
قصر سپید پنج ماه میگذرد ، بشما حالی نموده اند که تراژیدی خونبار افغانستان معلول
و محصول مداخله خارجی است و امپراتوری امریکا از عوامل عمده آن میباشد و همین استراتیژیست
پرآوازه کشور شما که چند روز قبل رخ در نقاب خاک کشید ، آقای برژنسکی مشاور امنیت
ملی اسلاف شما در اوج جنگ سرد و از طراحان تیوری « کمربند سبز » تا زنده بود از
اساسگذاری نخستین کمپ تربیه شرارت پیشه گان در جولای۱۹۷۹ م اظهار ندامت نمیکرد و تباهی کشور های
همانند افغانستان رادر مقیاس « برد » استراتیژیک سقوط اتحادشوری بی اهمیت میخواند
که اکنون اخلاف و نسل های بعدی آنان طالب و داعش دمارازروزگارمردم ما بیرون کرده
اند و شرارت پیشه گان خوفناک افغانستان را آماج قرارداده و همه روزه جنایات علیه
بشریت را مرتکب میشوند.
عوامل تداوم تراژیدی خونبار افغانستان
زیاد است و در احوال جاری به صورت مشخص علل اساسی که پاشنه آشیل کشور ما را میسازد
، در بعد داخلی فقدان دولت ملی و مبتنی بر حاکمیت قانون ودر بعد خارجی تداوم همان
جنگ اعلام ناشده پاکستان بحیث مرکز ترور و حامی شرارت پیشه گان میباشد . هردوعامل
دراین حدود دو دهه که مقدرات تاریخی افغانستان در چنبره جیوپولوتیک امریکا رقم میخورد
و از « خیر » حضور گسترده نظامی ، سیاسی و اقتصادی، از مظلومترین خلق خدا در
افغانستان به عزاء نشسته قربانی میگیرد . حتی همین حکومت دوسره به اصطلاح وحدت ملی
محصول خلاقیت سلف شما و از ابداعات آقای جان کیری میباشد.
در حالیکه امریکا حضور خودرا « قرارداد استراتیژیک » بهانه شاخته است ، مردم با تعجب و افسوس می بینند که مصیبت ملی شان محصول سیاست های کجدار و مریز دولت امریکا است که بگفته وطنی ما هم درمیخ میزند و هم در نعل و ریشه را درپاکستان آبیاری و بحساب شاخ بری ، دست وپای افغانان را قطع مینماید.
امریکا با نا دیده گرفتن تعهدات خود، ناقض بنیادی ترین اصول حقوق بین المللی ( پکتا ــ سنتا ــ سروندا ـــ قرارداد باید اجرا گردد ) پنداشته میشود و در عین حال مسؤولیت اخلاقی ( مورال اوبلیگیشن) خود را بمثابه ابرقدرت و امپراتوری خالق مصایب جاری افغانستان، زیر پا نموده است.
آقای رئیس جمهور!
بنیانگذاران امریکا نیز معترف بودند که عمل، ملاک حقیقت و معیار شخصیت است، با پیروی ازاین اصل وبا عبرت از گذشته دردناک بقول وطنی ما،" داگز او دا میدان" . اکنون که درروز مصیبت ملی ما حرف از دوستی زده اید ، منتظر اثبات آن در عمل میباشیم.
اظهر من الشمس است که جنایات هولناک دیروز ( چارشنبه خونین سیاه ) که در نوع خود ششمین دهشت آفرینی در شهر کابل در سالجاری و به تعقیب حوادث خونبار ولایات بلخ ، خوست و ... توسط طالبان حقانی ( اجیران و ملیشه های آی اس آی ) ، انجام یافته است و اگر بخاطر نابودی قاتلان ما و مراکز تروریستی آنان در پاکستان اقدام نمایید ، باور داشته باشید که مردم صبور و غیورافغانستان به سخن و ادعای دوستی شما باور خواهند کرد و در غیرآن مردم ما که قربانی اهداف امپراتوری امریکا اند ، شما را شریک قاتلان خود و سر نخ شرارت و مصیبت وطن شان را زیر پای دولت تان دانسته و نفرت و انزجار شان برحق میباشد.
با حرمت