بیانیه دولت انقلابی کوبا

در رابطه با سیاست کوبایی ترامپ

برگردان : هاتف رحمانی

 

در 16 ژوئن 2017، دونالد ترامپ رئیس جمهور امریکا در تالاری در میامی سخنرانی ای سرشار از لفاظی های خصومت آمیز ضد کوبایی ایراد کرد ، که یاد آور دوران مقابله آشکار با کشور ما است. او سیاست کوبایی دولت خود را ، که پیشرفت های به دست آمده در طی دو سال گذشته از 17 دسامبر 2014، زمانی که رئیس های جمهور رائول کاسترو و باراک اوباما تصمیم به برقراری مجدد روابط دیپلماتیک و ورود به روند هایی به سوی عادی سازی روابط دو جانبه را اعلام کردند به عقب بر می گرداند اعلام کرد.

در ان چه که عقب نشینی در روابط بین دو کشور را تشکیل می دهد ، رئیس جمهور ترامپ ،یک سخنرانی ایراد و دستور عملی تحت عنوان » تفاهم نامه امنیت ملی ریاست جمهوری » را امضا کرد، که فسخ مبادله های آموزشی خصوصی «فرد به فرد» و کنترل بیشتر بر تمام مسافر ها به کوبا، و نیز ممنوعیت کسب وکار ، تجارت و معاملات مالی بین شرکت های امریکایی و شرکتهای معین کوبایی مرتبط با نیروهای مسلح انقلابی و سازمان های اطلاعاتی و امنیتی را، تحت به اصطلاح هدف محروم کردن ما از در امد فراهم می اورد. رئیس جمهور امریکا این سیاست را با به اصطلاح نگرانی در باره وضعیت حقوق بشر در کوبا و ضرورت اجرای سخت قانون های محاصره امریکا توجیه کرد ، و رفع آن و نیز هر بهبودی در روابط دو جانبه کوبا- امریکا را به ایجاد تغییرات سرشتی درنظم قانونی کشور ما مشروط نمود.

ترامپ دستور عمل سیاسی ریاست جمهوری » عادی سازی رابطه بین امریکا و کوبا» که در 14 اکتبر 2016 از سوی رئیس جمهور اوباما منتشر شد را نیز فسخ کرد. اگر چه گفت دستورعمل منش بین المللی سیاست امریکا و این واقعیت را که هدف اصلی آن پیش برد منافع امریکا در راستای فراهم آوردن تغییراتی در سامانه های اقتصادی ،سیاسی و اجتماعی کشور ما بود پنهان نمی کند ،آن دستور عمل استقلال، حق حاکمیت و حق تعیین سرنوشت و دولت کوبا را بعنوان یک طرف صحبت مشروع و برابر، و نیز مزایایی که همزیستی متمدنانه می تواند برای دو کشور و دو دولت با وجود تفاوت های بزرگی که بین دو دولت وجود دارد  به رسمیت می شناخت. دستور عمل هم چنین تایید می کرد که محاصره یک سیاست غیر قابل استفاده است وباید برداشته شود.

دولت امریکا زمانی که اقدام هایی را با هدف به اجرا گذاشتن محاصره تصویب می کند ،محاصره  قابل اجرا از فوریه 1962 ، که نه تنها سبب آسیب و محرومیت مردم کوبا می شود و مانع اصلی برای توسعه اقتصادی مااست، بلکه روی حق حاکمیت و منافع کشورهای دیگرنیز تاثیر می گذارد، که عدم پذیرش بین المللی را بر می انگیزد، یک بار دیگر ، به شیوه های قهری گذشته متوسل می شود.

 

اقدام های اعلام شده مانع های اضافی را به فرصت های بسیار محدود قبلی که بخش بازرگانی امریکا در راستای تجارت و سرمایه گذاری در کوبا داشت تحمیل می کند.

همچنین، این اقدام ها حق دیدار شهروندان امریکایی از کشور ما را باز هم بیشتر محدود می سازد، که از قبل به خاطر الزام به استفاده از جواز های تبعیض آمیز محدود بود، در یک موقعی که کنگره امریکا ، احساسات بخش های گسترده ای از آن جامعه را بازتاب می دهد، نه تنها به پایان دادن به ممنوعیت سفر، بلکه به رفع محدودیتها درتجارت با کوبا فرا می خواند.

اقدام های اعلام شده از سوی رئیس جمهور ترامپ بر خلاف حمایت اکثریت افکار عمومی امریکا ، از جمله مهاجرین کوبایی در آن کشور، برای رفع کامل محاصره و برقراری روابط عادی بین کوبا و ایالات متحده است.

در عوض، رئیس جمهور امریکا، که بار دیگر مورد مشاوره غیر عاقلانه بوده است، تصمیم به طرف داری از منافع سیاسی نامعقول اقلیتی از کوبایی ها در ایالت فلوریدا گرفته است که، خارج از انگیزه های جزئی، از نیت خود برای تنبیه کوبا و مردم آن به خاطر اعمال حق مشروع و مستقل آزاد بودن و به دوش کشیدن سرنوشت خود منصرف نمی شوند.

در آینده ، ما تحلیل ژرفتری از هدف و دلالت های اعلان ارائه خواهیم کرد.

دولت کوبااقدام های جدید برای تحکیم محاصره را ، که محکوم به شکست هستند ، همان طور که بارها در گذشته شاهد آن بوده ایم  محکوم می کند ، چون آن ها در هدف خود برای تضعیف انقلاب یا خم کردن مردم کوبا موفق نخواهند شد ، که مقاومت مردم کوبا برابر هر نوع تجاوزی و با هر منشایی در طی تقریبا 6 دهه مورد آزمایش قرار گرفته است.

دولت کوبا دستکاری سیاسی و استانداردهای دوگانه در حقوق بشر رارد می کند. مردم کوبا از حقوق و آزادی های بنیادی برخوردارند و با افتخار می توانند برخی از دست آوردهایی را که هنوز برای بسیاری از کشور های جهان ، از جمله ایالات متحده امریکا افسانه اند، مانند حق بهداشت ، آموزش وپرورش و تامین اجتماعی ، حقوق برابر برای کار برابر، حقوق کودکان و نیز حقوق غذا ، صلح و توسعه را نشان دهند . کوبا ، با منابع نسبتا اندک خود ، حتی به بهبود وضعیت حقوق بشر در کشورهای بسیاری از جهان ، با وجود محدودیت های ذاتی وضعیت آن بعنوان کشوری محاصره شده کمک می نماید.

ایالات متحده در موقعیتی نیست که به ما درس بیاموزد. ما نگرانی های جدی نسبت به و رعایت حقوق بشر در آن کشور داریم ، که موارد بی شماری از قتل ، بی رحمی و سوء استفاده از سوی پلیس ، به ویژه علیه جمعیت افریکن – امریکن وجود دارد، حق زندگی در نتیجه مرگ های ناشی از آتش سلاح ها نقض می شود ، کودکان کار مورد بهره کشی قرار دارند و مظاهر جدی تبعیض نژادی وجود دارد ،تهدید به محدودیت بیشتر روی خدمات بهداشتی وجود دارد ، که 23 میلیون نفر را بدون بیمه سلامت رها خواهد کرد، پرداخت نا برابر دستمزد بین زنان و مردان، مهاجران و پناهندگان وجود دارد، به ویژه کسانی که از کشورهای اسلامی هستند به حاشیه رانده می شوند، تلاشی برای کشیدن دیوار که تبعیضی علیه و لکه دار کردن کشورهای همسایه است وجود دارد و تعهد های بین المللی برای حفظ محیط زیست و نشان دادن تغییر آب وهوا رها می شود.

همچنین یک منبع نگرانی نقض حقوق بشر از سوی امریکا در دیگر کشورها ، مانند باز داشت خود سرانه ده ها زندانی در گوانتانامو کوبا، سرزمین به صورت غیر قانونی اشغال شده از سوی پایگاه دریایی امریکا ، که در ان جا حتی شکنجه به کار برده شده بود، اعدام های فرا قضایی و مرگ غیر نظامی ها توسط هواپیماهای بی سرنشین ، و نیز جنگ های به راه انداخته شده علیه کشورهایی مانند عراق ، تحت بهانه های واهی مانند داشتن سلاح های کشتار جمعی ، با پی آمد های مصیبت بار برای صلح ، امنیت و ثبات در خاورمیانه است.

باید به یاد آورد که کوبا عضو دولتی 44 نهاد حقوق بشر جهانی است، در حالی که امریکا تنها عضو 18 نهاد است . بنا بر این ، ما حق بیشتری برای نشان دادن ، گفتن و دفاع کردن (از حقوق بشر) داریم.

طبق تصمیم برقراری دوباره روابط دیپلماتیک، کوبا و امریکا تمایل خود را برای توسعه روابط احترام آمیز و مشارکتی بین دو ملت و دو دولت ، بر مبنای اصول و هدف های تصریخ شده در منشور سازمان ملل مورد تایید قرار دادند. در بیانیه منتشر شده در1جولای 2015، دولت انقلابی کوبا دوباره اظهار داشت که » این روابط باید بر احترام مطلق به استقلال و حق حاکمیت ما ، حق جدایی ناپذیر هر کشور برای انتخاب سامانه سیاسی ، اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی ، بدون دخالت در هر شکلی ، و برابری و عمل متقابل مستقل ، که اصول تفکیک ناپذیر قوانین بین المللی را تشکیل می دهد بنا شود » همان طور که در بیانیه اعلام  امریکای لاتین و کارائیب بعنوان منطقه صلح ، از سوی سران کشور ها و دولت های جامعه امریکای لاتین و کشورهای کارائیب ، در دومین همایش برگزار شده در هاوانا امضا شد بنا شده است.

دولت کوبا بر اراده خود برای ادامه گفتگویی احترام آمیزو مشارکت در موضوع های مورد علاقه متقابل ، ونیز مذاکره در باره موضوع های برجسته با دولت امریکا تصریح می کند. در طی دو سال گذشته شاهد بوده ایم که هر دو کشور ، همان طور که به تکرار از سوی رائول کاسترو رز رئیس شوراهای دولتی و وزرا ، ژنرال ارتش بیان شده است، می توانند به روشی متمدنانه، با احترام به تفاوت ها و ارتقا هر آن چه که به سود هر دو ملت و کشور است همکاری و هم زیستی نمایند، اما نباید انتظار داشت، که در راستای دست یابی به این هدف، کوبا باید امتیاز های ذاتی حق حاکمیت ملی و استقلال خود را رها ، یا هر نوع پیش شرطی را بپذیرد.

هر راهبردی با هدف تغییر سامانه سیاسی ، اقتصادی و اجتماعی کوبا ، خواه از طریق فشار ها و تحمیل ها یا با استفاده از روش های زیرکانه تر ، محکوم به شکست خواهد بود.

تغییر هایی که لازم است در کوبا انجام شود، همان طور که از سال 1959 انجام شده اند و تغییرهایی که ما اکنون بعنوان بخشی از روند های روز آمد کردن سامانه اقتصادی و اجتماعی مطرح کرده ایم ، به تصمیم مقتدرانه مردم کوبا ادامه خواهد یافت.

همان طور که ما از زمان پیروزی انقلاب در اول ژانویه 1959 انجام داده ایم هر مخاطره ای را خواهیم پذیرفت و به پیشرفت استوار و مطمئن درساختن کشوری مقتدر،مستقل، سوسیالیست ، دموکراتیک،شکوفا و پایدار ادامه خواهیم داد.

هاوانا 16 ژوئن 2017