کمونیست های ونزوئلا ضرورت راه حل های ریشه ای برای بحران جاری
کمونیست های ونزوئلا
ضرورت راه حل های ریشه ای برای بحران جاری
۱۴/۰۱/۲۰۱۸
ونزوئلا انالایزز
برگردان : هاتف
رحمانی
حزب کمونیست ونزوئلا
هشدار می دهد ونزوئلا ممکن است در صورتی که دولت مادورو در برداشتن گام های استوار
برای بهبود وضعیت زحمتکشان کوتاهی کند به سوی انفجاری اجتماعی رانده شود.
سخنرانی زیر توسط پرفکتو
آبرو نیوز Perfecto Abreu Nieves، سخنگوی حزب کمونیست
ونزوئلا، در طی کنفرانس مطبوعاتی برگزار شده در 8 ژانویه، برای تحلیل وضعیت جاری
در ونزوئلا ایراد شد. خلاصه ای از این سخنرانی به شرح زیر است.
اوضاع عمومی:
این وضعیت با بلاتکلیفی، نومیدی و خشم در میان مردم، با خرابی معین وضعیت
اجتماعی ـ اقتصادی کشورتعریف می شود. تورم، سوداگری و احتکار به مسائل معیشتی مردم
تبدیل شده اند، که به ساعت های طولانی در سوپرمارکت ها و بعد قیمت های بالا ترجمه
می شوند.
دولت باید بی درنگ با
اقدام های موثر علیه مجموعه مشکلات پریشان کننده جامعه ونزوئلا واکنش نشان دهد.
بدتر شدن این وضعیت به انباشت طغیان، خشم و نومیدی منجر می شود و کشور ممکن است با
این مشکلات جدی اقتصادی، اجتماعی، سیاسی در آستانه انفجار اجتماعی بزرگی باشد. هر
جرقه ای می تواند کشور را به آتش بکشد.
حمل و نقل
در مترو کاراکاس مشکل
حمل و نقل وجود دارد، که اکنون با عدم وجود سیستم حافظتی جایگزین درحال زوال دائمی
است: پله های برقی ویران شده و در ها آسیب دیده هستند، مسیرها تحت تاثیر قرار
گرفته و به تاخیر افتاده اند. این وضعیت اوضاع حمل و نقل را برای مردم پایتخت، که
از هزینه های بالای تامین کنندگان حمل و نقل بخش خصوصی رنج می برند خراب ترمی کند.
تامین کنندگان محلی اتوبوس بخش خصوصی و کسانی که حمل و نقل را در سراسر کشور تامین
می کنند پرداخت از طریق تراکنش بانکی را نمی خواهند بپذیرند. مشکل دست یابی به پول
نقد سیستم حمل و نقل را غیر ممکن می سازد. بانک ها تنها مقدار بسیار اندکی (پول
نقد) می پردازند. با این حال، اتوبوس ها به خاطر فقدان قطعه های یدکی تعویضی بیکارند
و کمبود سوخت هم وجود دارد.
بحران مواد غذایی
کمبود محصولات کلیدی در
سوپرمارکت ها ادامه دارد، و وقتی که قابل دسترس یاشد، آنها را تنها می توان با
قیمت های گزاف پیدا کرد.
حزب کمونیست ونزوئلا
مخالف افزایش حقوق ها یا بن (کمک هزینه)* برای کارگران نیست، اما با بن هایی که
بالاتر ازحداقل دستمزد جاری نیستند مخالفیم . ما از بن ها استقبال می کنیم، آنها
به سود مردم ونزوئلا هستند، و ما حتی به (دادن)بن های موموشاه در کارناوال یا بن
یهودی در طی عید پاک امیدواریم . اما این راه حل مشکل نیست.
ما به ضروزت ضربه شدید
به برنامه کمک هزینه نقدی با ایجاد یک شرکت ونزوئلایی مسئول برای واردات محصولات
کلیدی و توزیع آن ها بین مردم ونزوئلا تاکید داریم.
مواردی وجود دارد
که در ان بسته های غذایی از کمیته های محلی تهیه و تولید دولت بیش از یک بار در
ماه به دست مردم نمی رسد. در ال ویرگن جامعه ای در ایالت یاراکوی، مردم سه ماه است
نه گاز دارند نه بسته های غذایی. پاسخ ایالت به جامعه، زمانی که از وضعیت خسته شده
و به اعتراض پرداختند سرکوب بود. ما این اقدام نیروهای امنیتی ایالت علیه مردم، و
به ویژه علیه جنبش کارگری در مبارزه برای شرایط بهتر، حقوق بسنده، و حق
نمایندگی سندیکا را نمی پذیریم.
نه پیمان جدید پونتو
فیجو Punto
Fijo
حزب کمونیست ونزوئلا
پیشنهاد پیشین خود را که مردم ونزوئلا باید از جزئیات موافقت نامه های به دست آمده
(بین دولت و اپوزیسیون) در جمهوری دومنیکن اطلاع پیدا کنند مورد تاکید قرار می
دهد، که بسیاری از قبل به عنوان موافقت » نیویورک » که به پیمان پونتو ویجو***
منجر شد به آن اشاره می کنند. ما با پیمان پونتو فیجو جدیدی در سان دومینگو،
در جمهوری دومنیکن رو در رو هستیم.
اقتصاد
ما به ضرورت کنترل دولت
بر مدیریت ارز خارجی و به ملی کردن بانک ها ، که یکی از بزرگترین منابع غنی سازی (
برای بورژوازی ملی) در سراسر روند (بولیواری) بوده است تاکید می کنیم. ما به ضروزت
اصلاح سیستم مالیاتی برای تعدیل در آمد های عظیم و سود جویی بخش بانکی تاکید می
کنیم.
صنعت و کشاورزی
مناطق صنعتی کلیدی کشور
باید احیا شود . تلاش های اصولی دولت باید افزایش تولید و از این رو حل مشکلات
اقتصادی کشور را هدف بگیرد. یک برنامه صنعتی ـ کشاورزی برای حمله به مشکلات غذایی
باید در اولویت باشد. مادامی که کشور آن چه را ما مصرف می کنیم تولید نکند، همیشه
به کشور های دیگر وابسته خواهیم ماند.
بهداشت
ما به توانمند سازی
مراکز اصلی بهداشت ، همراه با تامین دارو تاکید می کنیم، به نحوی که افراد کم
درآمد امکان مراقبت پزشکی را در موارد بیماری و یا فوریت های بهداشتی داشته باشند.
بارها، مردم به پرداخت دو میلیون بولیوار ( برای دست رسی به مراقبت بهداشتی در بخش
خصوصی ) ملزم می شوند که به راحتی توان پرداخت آن را ندارند.
جنبش سندیکایی
کارگران
به روی کارگران مترو
کاراکاس آتش گشودند و وزیر (حمل ونقل) گفت که جنبش بخشی از اپوزیسیون بود . رهبران
اتحادیه ای وجود دارند که از منشا کارگری ظهور کرده اند و مواضع به چالش گرفتن
بوروکراسی سندیکایی (هوادار دولت) را که نگران بهبود شرایط برای کارگران نیست
اتخاذ کرده اند و بر حسب ظهور رهبری جدید که با سندیکالیست های فاسد،بوروکرات و
ثروت مند شده رقابت می کند سرکش است.
.......................................................
* این بند پاسخ به سیاست
پرداخت بن نقدی دولت به شهروندان برای تخفیف اثرات بد بحران اقتصادی است . آخرین
نمونه ها بن کریسمس تهیه شده برای چهار میلیون خانوار در دسامبر و بن 500.000 بولیواری
روز سه شاه در 6 ژانویه است.
** دستفروش های محصولات
طبقه بندی شده را به قیمت های بالاتر دوباره می فروشند.
*** پیمان پونتو فیجو در
سال 1958 به امضا رسید، و راه را برای موافقت نامه تقسیم قدرت بین دو طرف هموار
کرد : دموکرات مسیحی ها و اقدام دموکراتیک ، که تا سال های اوایل دهه 1990 ادامه
یافت . حزب کمونیست ونزوئلا از این پیمان مسنثنی ، و حتی در سال های دهه 1960 غیر
قانونی شده بود.
سرچشمه : ونزوئلا انالایزز