نیکلا تسلا پدر واقعی برق

نیکلا تسلا پدر واقعی برق


 منبع:
itiran.com دنیای اقتصاد 

نیکلا تسلا ایده‌های رویایی هم داشت که هنوز هم پس از یک قرن برخی از آنها به 

واقعیت نپیوسته‌اند”

کمپانی تسلا‌موتورز و خودروهای تمام‌برقی‌اش را شنیده‌اید. ایلان ماسک، موسس تسلاموتورز نام این شرکت را از نیکلاتسلا، فیزیکدان و مخترع قرن نوزدهم (۱۸۵۶ تا ۱۹۴۳) گرفته است. تسلا در طول زندگی‌اش يك ميراث حقيقي از اختراعات به جا گذاشت كه امروزه همچنان جذاب هستند. بعد از مرگ او، جهان به افتخار او، نام واحد چگالي شار مغناطيسي را تسلا گذاشت.

همچنین نام این دانشمند توسط مدیرعامل گوگل، لری پیج به‌عنوان یکی از الهام‌بخش‌های این کمپانی ذکر شده است. آزمایش‌های تسلا در زمینه تونل زمان و پدیده رزونانس و بسیاری موارد دیگر، او را سال‌ها و قرن‌ها از زمانی که در آن می‌زیست جلوتر نشان می‌دهد. او کسی است که پس از بیش از هفتاد سال از وفاتش، با وجود پیشرفت‌های بزرگ در زمینه تکنولوژی، هنوز هم راز تمام آزمایش‌هایش برملا نشده است. نیکلا تسلا می‌توانست به هشت زبان صحبت کند، دارای حافظه روشن و قدرتمندی بود و 300 ثبت اختراع دارد.

تسلا و ادیسون

نیکلا مدتی برای توماس ادیسون کارهای مهندسی انجام می‌داد. در آن زمان ژنراتور جریان مستقیم مشکلات فراوانی داشت و ادیسون به تسلا وعده داده بود که اگر این مشکلات را رفع کند، به او 50 هزار دلار پرداخت خواهد کرد. تسلا به آنچه از وی خواسته شده بود عمل کرد و پتنت‌های زیادی برای رفع مشکلات ژنراتور ادیسون به ثبت رساند، اما ادیسون هیچ‌گاه به وعده‌ خود عمل نکرد و مبلغی به تسلا پرداخت نکرد. این اتفاق باعث شد تا تسلا شرکت ادیسون را ترک و شرکت جدیدی برای خود تاسیس کند. وی توانست وسیله‌ جدید الکتریکی به نام جریان متناوب بسازد. مزایای واضح و فراوانی در استفاده از جریان متناوب وجود داشت، از جمله توانایی تغییر ولتاژ و ارسال جریان به مسافت‌های طولانی که صرفه‌جویی فراوانی در زمینه‌ انرژی و هزینه، برای مصرف‌کننده به‌همراه داشت.

با این اتفاق، جنگ بزرگ جریان‌ها آغاز شد. ادیسون از اینکه تسلا از او جدا شده بود و با جرج وستینگ هاوس همکاری می‌کرد بسیار خشمگین بود و تلاش زیادی برای کم‌کردن ارزش جریان متناوب می‌کرد. ادیسون نمایش‌های بزرگی برای ترساندن مردم از جریان متناوب برگزار کرد. او مدعی بود جریان متناوب می‌تواند خانه‌ آنها را به خاکستر تبدیل کند و خود افراد را دچار برق‌گرفتگی شدید کند. او برای اثبات این ادعا جریان متناوب را به سگ، فیل و انواع حیوانات دیگر و حتی انسان‌ها متصل می‌کرد.

برای اولین بار ادعای تسلا در خارج از آزمایشگاه نیز نتیجه داد و موفقیتی بزرگ برای وی رقم زد. او توانست در نمایشگاه جهانی سال ۱۸۹۳، با روشن کردن لامپ بدون آسیب‌رساندن به افرادی که در آن محوطه قرار داشتند، حمایت جامعه‌ جهانی را به سمت خود جلب کند. نهایتا، جریان متناوب برنده‌ این نبرد شد و در حال حاضر عمده‌ جریان الکتریسیته، به‌صورت جریان متناوب تامین می‌شود. با تمام این اوصاف نیکلا تسلا مانند توماس ادیسون شناخته شده نیست ولی کسانی که او را می‌شناسند، معتقدند که این نابغه مخترع از ادیسون هم پیشی گرفته است.

اختراعات تسلا

كار تسلا با امواج فركانس راديويي اساس راديوهاي امروزي است. او آزمايش‌هايی درباره انتقالات بدون سيم نيروي الكتريكي انجام داد. وقتی تسلا 41 ساله بود، اولین حق اختراع رادیوی پایه را به ثبت رساند. یک سال بعد، طرز کار یک قایق کنترل از راه دور را به ارتش ایالات متحده نشان داد و معتقد بود که ارتش به چیزهایی نظیر اژدرهایی با هدایت رادیویی نیاز خواهد داشت. کنترل از راه دور رادیویی تا دهه۶۰ میلادی یا همان عصر فضا تازگی خودش را حفظ کرد. تسلا عقیده داشت که می‌توان الکتریسیته را به‌صورت بیسیم انتقال داد و در این راه سعی بسیار کرد اما موفق نشد. تسلا درباره نور هم تلاش‌های درخور توجهی داشت. او درواقع اختراع کرد چگونه نور تحت کنترل قرار بگیرد و توزیع شود. تسلا چهل سال پیش از تولید صنعتی لامپ‌های فلورسنت آنها را ساخته بود و در کارگاهش استفاده می‌کرد. او در یک نمایشگاه لوله‌های شیشه‌ای را به شکل حروف اول نام دانشمندان بزرگ خم کرد و در واقع اولین لامپ‌های نئون را او ساخت.

در آوریل 1887 تسلا شروع به تحقیق راجع به آنچه بعدها به‌عنوان اشعه X شناخته شد، کرد. او آزمایش‌های متعددی انجام داد شامل عکس گرفتن از استخوان‌های دست خودش اما او یافته‌هایش را در معرض اطلاع عموم قرار نداد، اکثر تحقیقات او در آتش سوزی آزمایشگاه خیابان هاستون در سال 1895 از بین رفت.

تسلا در آزمایشگاهش دستگاهی ساخته بود که می‌توانست میلیون‌ها ولت الکتریسیته را تولید کند و صاعقه‌هایی بلندتر از ۳۰ مترایجاد کند. مردم نزدیک آزمایشگاه جرقه‌هایی مشاهده می‌کردند که از زمین و از طریق کفش‌هایشان، به پاهایشان ساطع می‌شد. نیکلا تسلا همچنین در سال 1899ا امواج ساکن زمینی را در داخل زمین کشف کرد. او نشان داد که زمین مانند یک هادی نرم و صیقل خورده رفتار می‌کند و دارای ارتعاشات الکتریکی است. تسلا نشان داد که زمین می‌تواند به فرکانس‌های از پیش تعریف شده ارتعاشات الکتریکی پاسخ دهد. در این هنگام، او فهمید که دریافت و ارسال توان در اطراف جهان ممکن است. تسلا آزمایش‌هایی را به منظور فهمیدن نحوه انتشار الکترومغناطیسی و رزونانس زمین انجام داده است. از روی اسناد موجود (عکس‌ها و تاریخ آزمایش‌ها) معلوم است که او صدها لامپ را از فاصله 25 مایلی (40 کیلومتر) به‌صورت بی‌سیم روشن کرده است.

آتش سرد

نیکلا تسلا ایده‌های رویایی هم داشت که هنوز هم پس از یک قرن برخی از آنها به واقعیت نپیوسته‌اند. یکی از این رویاها آتش سرد است. با اجراشدن این ایده استفاده از صابون و آب برای همیشه در حمام ریشه‌کن می‌شد. همه می‌دانند که آب و الکتریسیته با هم مخلوط نمی‌شوند، اما این‌گونه که به نظر می‌رسد، الکتریسیته و جِرم روی بدن، ناسازگاری بیشتری نسبت به آب و جِرم‌ روی بدن دارند. در یک عمل نامتعارف به نام آتش‌ سرد، جریان الکتریسیته‌ای با ولتاژ ۲/ ۵ میلیون ولت که دائما در حال تناوب بود، انرژی خود را به بدن انسانی که بر روی صفحه‌ای فلزی ایستاده است، منتقل می‌کرد. تصور این صحنه بسیار شگفت‌انگیز است. فردی در بین آتش میلیون‌ها ولت الکتریسیته محاصره شده و رعدهای الکتریسیته او را در‌بر‌گرفته‌اند. این روش با توجه به رسانابودن بدن انسان به نظر عملی است و حتی می‌تواند تمیزی بهتری در مقایسه با صابون و آب را به ارمغان آورد. تسلا مدعی بود که اختراع او نه‌تنها برای تمیزتر شدن بلکه برای مصارف دارویی نیز کاربرد دارد. تنها کار لازم این بود که فرد روی صفحه‌ای فلزی قرار بگیرد تا تمام چرک و جرم روی بدن او پاک شود. همچنین این وسیله می‌توانست فرد را در سردترین شرایط گرم نگه دارد. باوجود مزایایی که این وسیله داشت، به علت هزینه‌ بالا و خطرات زیادی که تحمیل می‌کرد، مانند بسیاری دیگر از ابداعات تسلا مورد توجه قرار نگرفت.

مهار انرژی

یکی د‌یگر از تخیلات عجیب تسلا، مهار انرژی آزاد بود. تسلا عقیده داشت اگر بتواند ماشینی مناسب برای مهار این انرژی بسازد، می‌تواند مشکلات انرژی در دنیای کنونی را برطرف کند. او معتقد بود که اجزای بسیار کوچک با شارژ الکتریکی کم، به‌صورت روزانه با سرعتی بالاتر از سرعت نور، به‌صورت باران بر روی زمین می‌بارند. او تصور می‌کرد ماشینی ساخته است که می‌تواند این اجزا را بگیرد و آنها را به انرژی قابل استفاده تبدیل کند. او حتی پتنتی برای این دستگاه به نام خود ثبت کرده بود. تسلا ادعا می‌کرد این اختراع او می‌تواند یون‌ها را مستقیما به انرژی قابل استفاده تبدیل کند، هر‌چند این ادعا هیچ‌وقت رنگ واقعیت به خود ندید.

پیش‌بینی تلفن همراه

تسلا خلق گوشی‌های هوشمند را در یکی از مصاحبه‌های انجام‌شده با جان بی کندی (John B,Kennedy) در سال 1926 پیش‌بینی کرده است. در قسمتی از این مصاحبه آمده است: «زمانی که وایرلس به‌طور کامل استفاده شود، کل زمین تبدیل به یک مغز عظیم خواهد شد که در واقع همه چیز، ذراتی از یک کل حقیقی و ریتمیک خواهند بود. ما قادر خواهیم بود تا بدون توجه به مسافت، در یک لحظه با دیگران ارتباط برقرار کنیم. علاوه بر این، با وجود هزاران مایل فاصله، به واسطه تلویزیون و تلفن قادر خواهیم بود دیگران را ببینیم و صدای آنها را بشنویم درست مثل اینکه رودررو با آنها ارتباط برقرار کنیم و به واسطه وسایل ساخته شده برای این کار، قادر خواهیم بود تا این اعمال را با جذابیت و سادگی بیشتری نسبت به تلفن‌های کنونی خودمان انجام دهیم. افراد خواهند توانست این وسایل را در جیب جلیقه خود بگذارند و حمل کنند».

زندگی تسلا

/گفته‌میشود که/ تسلا بسیار کم می‌خوابید، به‌گونه‌ای که خودش گفته که هیچ‌گاه بیش از ۲ ساعت به خواب نرفته و حتی یک‌بار بدون آنکه استراحت کند ۸۴ ساعت مداوم مشغول کار بوده است. تسلا گیاه‌خوار بود و خود را به رژیم غذایی مخصوص شامل شیر، عسل، نان و آب سبزیجات محدود کرده بود. این مخترع بزرگ عادت داشت انگشتان پای خود را ورزش دهد و این کار را هرشب ۱۰۰ مرتبه برای هر یک از پاهای خود انجام می‌داد زیرا اعتقاد داشت ورزش‌دادن انگشتان پا باعث تحریک سلول‌های مغزی می‌شود.

نیکلا تسلا دارای تفکر تصویری خارق‌العاده‌ای بود. هرگاه که ایده جدیدی برای اختراع یک ماشین به‌دست می‌آورد، توانایی چیدن و راه‌اندازی و همچنین اجرا و چگونگی کارکرد آن ماشین را در ذهن خود نیز داشت.

تسلا در مورد روش تفکر تصویری خود اینگونه توضیح داده است: روش من متفاوت است. من هیچ عجله‌ای برای ورود به حوزه کاری ندارم. هنگامی که یک ایده جدید به ذهنم می‌رسد، در تخیل خود شروع به ساختن آن می‌کنم و دستگاه را در ذهنم راه‌اندازی و تکمیل می‌کنم. هنگامی که اختراع خود را به اتمام رساندم و هیچ ایراد و اشکالی در آن ندیدم، آنگاه است که آن را به مغز خود ارائه می‌دهم تا محصول نهایی را به انجام برسانم.