دروغ جدید تایم و بریتانیا در منجلابی که خودایجا کرده است

  هرچه بیشتر فرو می رو

سیما صابر

با وجود اینکه بریتانیا در هفته های اخیر در مورد سوء قصد شیمیایی به جاسوس دوجانبه سابق روسی اسکریپال دروغ های شاخدار و بدون پشتوانه ای به جهانیان ارائه کرد و در همین رابطه نیز ادعاهای توخالی متفاوتی را مطرح کرد اما کمترین شانسی برای به کرسی نشاندن ادعاهایش نداشت.

بریتانیا هرگز نتوانست انگیزه روسیه را برای این سوقصد به مخاطبانش توضیح دهید، اسکریپال، ۱۰ سال در زندانهای روسیه بجرم جاسوسی زندانی بود و نه تنها روسها سرش را زیر آب نکردند که حتی وی را مورد عفو قرار داده و حتی اجازه مهاجرت به انگلیس را به وی دادند، حالا چرا سالها بعد از این ماجرا، یک جاسوس سوخته را که کمترین ضرری متوجه روسیه نمی کند ، آنهم چند روز قبل از انتخابات روسیه، با این روش آماتوری و غیر حرفه ای مورد حمله قرار دهد، آنهم درست درسالی که پروژه پر آوازه جام جهانی فوتبال در روسیه قرار است انجام شود؟

 اگر روسها این عملیات را انجام داده بودند، امروز کسی زنده نبود که سرش بحث و جدلی صورت بگیرد؛ اگر روسها اینکار را کرده بودند چرا باید از سمی روسی استفاده کنند؟ آیا غربی ها و همین بریتانیائی ها سم برای کشتن مخالفانشان ندارند، که حتما باید روسها از وسیله ای استفاده کنند که روسی باشد تا از خود نشانی بگذارند؟ تمام این سوالها از سوی دولت بریتانیا بی جواب میماند و فقط جارو جنجالش گوش جهانیان را پر میکند و ادعاهائی بسیار کودکانه و واهی از سوی رسانه های غربی بخورد مردم داده میشوند.

بیشتر این ادعاها با یکدیگر به شدت در تناقض بود از جمله، در ابتدا سازمان اطلاعاتی بریتانیا ادعا کرد که جاسوس دو جانبه سابق و دخترش در هنگام قدم زدن در پارک، توسط فردی با گرد سفید رنگی، مسموم شده و فرد مذکور احتمالاً از اعضای سازمان اطلاعات روسیه بوده است.

این ادعا بلاواسطه در تضاد با این حقیقت قرار گرفت که اگر از گاز سمی مخصوصی که فقط در شوروی تولید می شده است و به شدت مرگ آور می باشد و کمترین تماس با آن منجر به مرگ افراد میشود(تمام ادعاها از سوی دولت بریتانیاست)، چگونه است که جاسوس سابق و دخترش، ۷ ساعت بعد، در رستوران به خوردن غذا مشغول بوده و بعداً دچار آثار مسمومیت می شوند؟ و تابحال هم زنده اند! و دختر اسکریپال حالش بهبود یافته و پلیسی هم که گویا او نیز در تماس با گرد سفید بوده از بیمارستان مرخص شده است؟!

بعد از بالا آمدن گند این قصه ساختگی، سازمان اطلاعات بریتانیا ادعا کرد که نه بابا اصلا دختر جاسوس سابق هنگامی که در روسیه به سر می برده است با خرید بسته جوی روسی، ناآگاهانه سم مورد نظر را که ماموران امنیت روسیه وارد ماده ی خوراکی کرده بودند با خود از روسیه به بریتانیا آورده و همراه صبحانه با پدر خود میل کرده است؛ این ادعای جدید هم همان مشکل قبلی را داشت که چگونه است چنین سمی که با صبحانه خورده شده، ساعتها بعد، اثر کرده است؟!

در حالیکه بنابر ادعای متخصصان و مأموران امنیتی بریتانیا بلافاصله این سم بعد از ورود به بدن، در عرض چند دقیقه اثر کرده و فرد عملاً مسموم شده و در اثر استشمام این گاز، کارش تمام خواهد شد؛ اگر جاسوس مورد نظر و دخترش از طریق صبحانه میل کرده بودند، چگونه بعد از آن به قدم زدن در پارک پرداخته و حتی بعدا به رستوان هم رفته و غذا هم خورده اند؟

بعد از ارائه این افسانه های به شدت آماتوری، دوستان و علاقه مندان متهم کردن روسیه به این سو قصد، تصمیم گرفتند سناریوی جدیدی بسازند که گویا گاز مورد نظر به درب ورودی خانه جاسوس پاشیده و یا مالیده شده و آنها با لمس دستگیری درب مسموم شده و چند ساعت بعد به بیمارستان منتقل می شوند.

مشکل آخرین سناریو این است که با اولین ادعای پلیس منطقه در تضاد است که این افراد در پارک مسموم شده و در کنار آن ها گرد سفیدی که نشان دهنده روسی بودن سم است پیدا شده است. حالا اگر به درب ورودی گاز و یاسم روسی مالیده شده است، گرد سفید در پارک چه کار می کرده؟

دولت بریتانیا ادعا می کنند که گاز مورد نظر ساخت اتحاد جماهیر شوروی بوده و فرمول ساخت این گاز فقط در اختیار دولت روسیه می باشد و این سم آنچنان مهلک و کشنده است که نزدیک شدن به آن موجب مرگ همه اطرافیان شده و هر کس به آن در تماس قرار بگیرد از بین خواهد رفت. بریتانیا مدعی است تنها روسیه است که می تواند چنین گازی را بسازد، چراکه یکتا و یگانه بودن این گاز تنها دلیل ادعای بریتانیاست که همین یگانگی را، برای محکومیت روسیه و پوتین کافی می دانند.

سوال اینجاست که‌ اگر فرمول این سم مهلک فقط در اختیار روسیه است چگونه است که یکی از مهمترین محققینی که در تولید این گاز در اتحاد شوروی فعال بوده است، سالهاست در آمریکا زندگی می کند و این فرد در کتابی در باره این گاز، فرمول تهیه آنرا را منتشر کرده است؟ آیا می توان باور کرد که‌ سازمان اطلاعات بریتانیا از این کتاب بی خبر بوده است؟

آیا این آمریکا نبود که هنگامی که کشورهای سابق شوروی انبار مهمات شیمیایی خود را از بین می بردند، بر این عملیات نظارت و دخالت مستقیم داشت؟ آیا این گاز در قرقیزستان، تاجیکستان، اوکراین و بسیاری دیگر از کشورهای سابق شوروی برای منابع اطلاعاتی غربی قابل دسترسی نبوده است؟

چرا علی رغم این حقایق سازمان امنیت بریتانیا اصرار دارد که این گاز فقط در روسیه قابل دسترسی است در حالیکه همه می دانند بریتانیایی ها از طریق امریکایی هامی‌توانستند به راحتی به این گاز دسترسی داشته باشند.

متخصصین ایرانی برای اثبات اینکه این گاز میتواند توسط عراق و غرب علیه ایران مورد استفاده قرار گیرد، سالها قبل به شبیه سازی این گاز پرداخته و آنرا در اختیار سازمان مبارزه با سلاح های شیمیائی، قرار دادند، آیا غرب امکان ساختن آنرا نداشته است؟ (۱)

باوجود همه قصه های ساختگیی دولت و سازمان امنیت بریتانیا، آزمایشگاه نظامی این کشور با انتشار گزارشی تکذیب کرد که بتوانند ثابت کنند که سم مصرف شده واقعاً از روسیه وارد شده و یا اصلا در روسیه تولید شده است. در اینجا نیز دولت بریتانیا در مخمصه جدی قرار گرفت؛ آزمایشگاه رسمی نظامی خود دولت، حرف دولت و سازمان امنیت را تکذیب کرد.

بلاواسطه دولت تصمیم گرفت هر نوع همکاری با روسیه را برای شفاف سازی در مسئله سوقصد را تحریم کرده و اعلام کنند که حاضر نیست اطلاعاتی در اختیار روسیه قرار دهد.

مشکل اینجاست که بریتانیا نه اطلاعاتی در اختیار روسیه قرار می دهد و نه در اختیار بقیه جهان تا بتوانند در این مورد قضاوت کنند، واقعیت این است که بریتانیا به جز یک مشت ادعاهای توخالی سند و مدرکی در اختیار ندارد که بتواند آنان را به عنوان تایید ادعاهایش به جهانیان ارائه کند.

پس از تکذیب آزمایشگاه دولتی و پس از آنکه بریتانیا از ارائه سند و مدرک ناتوان ماند و حاضر به همکاری با روسیه برای روشن شدن مطلب هم نکرد، ناگهان ادعای جدیدی مطرح شد؛ روزنامه دست راستی تایم اعلام کرد منبعی که نمی‌تواند نامش را اعلام کند، صد در صد مطمئن است که گاز و یا ماده شیمیایی مورد نظر از روسیه آمده است. طرح این مسئله از سوی تایم، باید بی آبرویی و لجن زار متعفنی را که سازمان امنیت و دولت بریتانیا با بی عرضه گی خود ایجاد کرده‌اند، ماست مالی کردن نگاه‌ها را متوجه روسیه کند.

این ترفند های رسانه‌ای نه جدید است و نه دیگر کسی را گول میزند، به نظر می رسد که بریتانیا در توطئه ای خود آن را طراحی کرده و به بدترین وجه ممکن آن را اجرا به شدت گرفتار آمده و با هر دست و پایی که میزنند ، بیشتر در این لجنزار فرو می رود.

رسانه های غربی، کم کم متوجه شده اند که خوانندگانشان، بوی متعفن توطئه را استشمام میکنند، اخبار ساختگی امپریالیسم پیر، کم کم جای مود را در صفحات اول رسانه ای از دست میدهند.

(۱) https://kenfm.de/tagesdosis-3-4-2018-falsche-flaggen-von-anthrax-bis-novichok

منبع: مجله هفته