دستاوردهای اجتماعی و اقتصادی کره شمالی

جمهوری دموکراتیک خلق کره با اقدامات وحشیانه توسط شورای امنیت سازمان ملل متحد روبروست

توسط کارلا استا، تحقیقات جهانی – ۱۱ ژوئن ۲۰۱۷

«وجدانم هیچ گزینه ای برای من باقی نگذاشت تا خیانت سکوت مرا شکست دهد ... من می دانم که امروز بزرگترین تأمین کننده خشونت در جهان، دولت من است». (ازمارتین لوتر کینگ، کشیش محترم و برنده جایزه صلح نوبل).

«سازمان ملل متحد که برای جلوگیری از عذاب جنگ بوجود آمد، تبدیل به ابزار جنگ شد.» (رمزی کلارک دادستان کل سابق آمریکا).

مقدمه واشنگتن، دی سی، ضبط نوار کاخ سفید، ۲۵ آوریل ۱۹۷۱ پرزیدنت نیکسون: « ما چند نفر را در لائوس کشتیم؟»

هنری کیسینجر، مشاور سابق امنیت ملی: « در مورد لائوس، ما حدود ده و پانزده هزار نفر را کشتیم » پرزیدنت نیکسون: « ببینید حمله به ویتنام شمالی است که ما در ذهن داریم. نیروگاه های انرژی، هر چه که باقی مانده است، نفت، اسکله ها ... و من فکر می کنم ما باید این سد ها را واژگون سازیم. این خود مردم را غرق می کند؟ »

کیسینجر: « حدود ۲۰۰ هزار نفر کشته شدند. » نیکسون: "من بیشتر ترجیح می دهم از بمب هسته ای استفاده شود. هنری، آیا شما آن بمب را آماده برای استفاده دارید؟ » کیسینجر: « من فکر می کنم، دست به چنین کاری زدند دیگر بیش از حد خواهد بود.» نیکسون: « بمب هسته ای، آیا این شما را ناراحت می کند؟ من فقط می خواهم شما به خاطر مسیح هم که شده بزرگ فکر کنید. » دوم ماه می ۱۹۷۲

نیکسون: « آمریکا شکست نخورده است. ما نباید در ویتنام شکست بخوریم ... نظریه عملیات جراحی شده با بمب کاملا درست است، اما من می خواهم آن منطقه را با بمباران به تکه های کوچک تبدیل کنم. اگر ما شمشیر بکشیم، با بمب این حرام زاده ها را هر جا که هستند از بین می بریم.اجازه دهید پرواز کند، اجازه دهید پرواز کند. بگذار انجام گیرد، بگذار انجام گیرد.»

جیمی کار تر، رئیس جمهور پیشین ایالات متحده: « بیش از هر ملت دیگری در جهان، ایالات متحده درگیر در برخورد ها و کشمکش های مسلحانه بوده و از جنگ به عنوان وسیله ای برای حل اختلاف استفاده کرده است ... من ۱۰ یا ۱۵ جنگ را ذکر کردم و به راحتی می توانم ۱۰ یا ۱۵ مورد دیگر را ذکر کنم. بقیه جهان تقریبا به اتفاق آرا ایالات متحده را به عنوان تجاوز گر درجه یک می نگرند. ما هیچ راه دیگری را در حل اختلافات به غیر از جنگ ندیدیم. » (۱۰ آوریل ۲۰۱۴)

پس از بازگشت من از جمهوری دمکراتیک خلق کره در تاریخ ۲۵ می ۲۰۱۷ ، من وحشت زده شدم از شیوه تفکر خودکامه و دیکتاتوری کاملاً عریان توسط ۱۵ عضو شورای امنیت سازمان ملل متحدی که از قطعنامه جدید ۲۳۵۶ ، فصل پنجم حمایت کرد و با افزایش بیشتر تحریم های خفه کننده علیه جمهوری دمکراتیک خلق کره، با مردمی قهرمان، مترقی و قابل تحسین که تنها از روی استیصال و ناچاری سعی می کنند از هر گونه تکرار کشتار وحشیانه ای که به ملت خود با تبانی جنایتکارانه شورای امنیت سازمان ملل متحد در طول تجاوز اول به کره بین سالهای ۱۹۵۳ – ۱۹۵۰ اعمال شد دفاع کنند. حمایت همه جانبه از تحریم های جدید توسط ۱۵ عضو شورای امنیت، شرم آور است. همه پانزده عضو شورای امنیت، از جمله ایالات متحده، به طور قطع می دانند که جمهوری دمکراتیک خلق کره هرگز به هیچ کشوری حمله نخواهد کرد، مگر اینکه ابتدا مورد حمله قرار گیرد یا تحریک غیر قابل تحمل شود.

سازمان ملل بار دیگر نشان می دهد که این یک ضمیمه پنتاگون است. به نظر می رسید که در سال های اخیر، وتو حقوقی فصل پنجم قطعنامه روسیه و چین علیه سوریه، سازمان ملل متحد، به عنوان یک سازمان مستقل دارای حرمتی بود. در روز 2 ژوئن 2017 ، شورای امنیت سازمان ملل متحد نشان داد که کلیه اعضا زیر شست ایالات متحده قرار دارند، و مایل است یک حمله وحشیانه و جنایتکار را علیه یک کشور آسیایی کوچک که نمونه ای موفق از یک سیستم سوسیالیستی است و همچنان پایدار است، علی رغم تحریم های جنایی که تا به حال توسط یک جامعه نژاد پرست به این مردم شریف اعمال شده است، هنوز تلاش دارد تا اراده خود را در قاره اروسیا تحمیل کند. به گفته ژنرال مک آرتور، « اقیانوس آرام دریاچه انگلوساکسون است.»

زمانی که سیاستمدار بزرگی مثل لخدر برهمی زیر سئوال قرار می گیرد که چرا بارها و بارها کارکنان و ساختمان سازمان ملل مورد حمله قرار می گیرد، در پاسخ او گفت، سازمان ملل دیگر به عنوان یک سازمان بی طرف شناخته نمی شود، بلکه در حال حاضر به عنوان یک حزب جدال برانگیز تفهیم می شود. هیچ نمونه غیر قابل چشم پوش بیشتری از نوکر مابی ضعیف النفس سازمان ملل در مقابل دیکته کردن های ایالات متحده از حمایت شورای امنیت از تحریم های مجرمانه مجازات علیه کره شمالی، کشوری که باید آن را به عنوان بهشت برایکودکان توصیف کرد، که بهترین مراقبت های بهداشتی، آموزش و پرورش را رایگان (دستاوردی که تنها چند کشور سرمایه داری غربی تا اندازه ای به آن توجه کردند) فراهم ساختند، وجود ندارد.

جوزف گوبلز، وزیر تبلیغاتی آدولف هیتلر، اظهار قطعی کرد که، « یک دروغ هزار بار گفته شده به عنوان حقیقت پذیرفته می شود».

طریقی که غرب جمهوری دمکراتیک خلق کره (شمالی) را به تصویر می کشد.

(منبع: آندره ولتچک)

یکی از بزرگترین موفقیت ها ی خودکامه و دیکتاتور در دادن شست و شوی مغزی توسط رسانه های غربی که بیش از حد بسیاری از مردم را در غرب و داخل نظام سازمان ملل تحت کنترل درآورده، نادیده گرفتن واقعیت های زنده گی در کره شمالی ست، با این وجود، با خود سری و تکبر مرا به چالش طلبید زمانی که آنچه را که من طی بازدید واقعی و شخصی ام در جمهوری دمکراتیک خلق کره شمالی کشف کرده بودم. هیچ کدام و من تکرار می کنم، هیچ کدام از این حضرات تا به حال از کره شمالی دیدن نکرده اند، با اینحال، آنها با تاختن بیش از حد با جهل خود، با سماجت مثل ابله ها اصرار ورزیدند، در صورتیکه آنها علیرغم کمبود کامل دانش دقیق خود، می دانستند آنچه را که من دیدم حقیقت دارد.

قسمت اول

پس از باز گشت از سفر جامع و کامل از کره شمالی، این مشکل است، اگرچه غیر ممکن نیست که کلمات یا حتی عکس ها را توضیح دهم، دستاوردهای کاملا الهام بخش مردم و دولت کره شمالی که (متولیان) تحت حملات وحشیانه و غیر قابل توضیح آمریکا و کره جنوبی قرار دارند، که با همکاری شرم آور سازمان ملل متحد کل کشور آنها را معدوم کردند، اما آنها به طرز قهرمانانه ای کشور خود را دو باره ساختند.

امروز کره شمالی قهرمانانه در توسعه جامعه سوسیالیستی خود پایبند است. علی رغم تحریم های کیفری که توسط شورای امنیت سازمان ملل متحد نسبت به کره شمالی اعمال می شود، تلاش می شود تا با نوکر مابی ضعیف النفس در برابر « منافع » ایالات متحده تا این نمونه خوشذات از لحاظ اجتماعی و اقتصادی منصف و جامعه دمکراتیک را ویران کنند. جمهوری دمکراتیک خلق کره شمالی به عنوان نمونه ای از تلاش شجاعانه برای عدالت اجتماعی و اقتصادی ست، علی رغم تهدید وجودی برای بقای آنها ناشی از تهدیدات بی رحمانه و مرگبار از قدرت نظامی قریب الوقوع « عملیات » ارتش آمریکا و کره جنوبی در مرز این کشور (تمرینات تحت عنوان « بریدن سر دولت، ») و تهدید اقتصادی و اتمی از سوی ایالات متحده، و شورای امنیت خدمت گذار آن باقی می ماند.

مسکن رایگان همگانی در جمهوری دمکراتیک خلق کره(منبع: آندره ولتچک)

پیش از دیدار من از این کشور، از من دعوت شد که لیست فعالیتها و لیست افرادی را که می خواستم در پیونگ یانگ ملاقات کنم را ارائه بدهم. تقریبا تمام درخواستهای من در طول این دیدار مورد احترام قرار گرفت.

هنگامی که من از جت Korya در فرودگاه پیونگ یانگ پیاده شدم، هیچ تصوری از آنچه انتظار نمی رفت، فراتر از حملات رعد آسای تبلیغاتی و پیش بینی های شدید خطر، تعصباتی که عمدتا ذهن تقریباً تمام مردم در غرب و در سازمان ملل را به محض اشاره به کره شمالی فاسد کرده بود، من به طور غریزی می دانستم که بر اساس تجربه گذشته با چنین تبلیغاتی، حقیقت ناگزیر کاملا متفاوت از داستان های ترسناکی است که حتی از همقطاران تحصیل کرده در سطح بالای کالج خود نیز وارونه شنیده بودم.

اما چیزی که من شنیده بودم مرا آماده نکرده بود تا یک ملت شجاع و دوست داشتنی، که دارای خرد بزرگی که تلاش آنها برای ایجاد یک جامعه عادل با برابری اقتصادی و اجتماعی که فرا تر از امید و انتظارات من بود، و علی رغم تحریم های وحشیانه سبک گشتاپو اعمال شده بر این مردم بسیار قابل توجه توسط ایالات متحده و نو کران بوجود آورده خود، یعنی شورای امنیت سازمان ملل را کشف کرده باشم.

اکتشاف من با هواپیمای Air Korya با حمل و نقل من از پکن به پیونگ یانگ و گفتگوی من با مرد کره ای که در کنار من در هواپیما نشسته بود شروع شد. او لجوج، سرسخت و خجالتی که تبلیغات مرا وادار به قبول آن نکرده بود، اما او فردی دوستانه، شگفت انگیز، سالم، سر حال، شوخ و داستان سرای زبر دستی بود که کره شمالی را به عنوان یکی از آخرین کشورهای سوسیالیستی باقی مانده در جهان نامید. هم چنانکه ما با مهماندار دوست داشتنی که مقابل ما نشسته بود صحبت می کردیم، مرد کره ای که پهلوی من نشسته بود در گوشی به من گفت، این مهماندار زن، جاسوس است. من پاسخ دادم، " کدام طرف او جاسوسی می کند، سازمان "سیا" یا کره شمالی؟" او سپس اضافه کرد که مردی که پشت سرما نشسته است نیز جاسوس است، من به عقب نگاه کردم و گفتم که این مرد خواب است. آشنای جدید کره ای من گفت که مرد پشت سر ما تنها وانمود می کند که خواب می باشد. من بالاخره متوجه شدم که آشنای جدید من مرا دست انداخته است و چون می دانست من آمریکائی هستم، با اطلاعاتی که از من داشت، می دانست من در تمام طول این مدت از طریق رسانه ها تلقین شده بودم. ما در مورد دنیای هرج و مرج کنونی بحث کردیم و وقتی که پرواز کوتاه به پایان رسید و از مکالمه جالب با من تشکر کرد، من متوجه شدم که این کره شمالی ها ممکن است جالب تر و جذاب تر از ان باشند که من انتظار داشتم.

منتظر من در فرودگاه پیونگ یانگ، آقای جنگ سو اونگ، مترجم و راهنمای من بود که درخواست کرده بودم و حین درخواست ویزا از نیویورک لیست در خواست طولانی خود را به آنها ارائه داده بودم. کره شمالی ها نمی توانستند راهنمای بهتر و کاملتری از این برای سفر من در سرتاسر سرزمینشان انتخاب کنند؛ مردی که با بی نهایت صبر، حساسیت، و عقل خبره و ماهر برای خلق و خوی و حس کنجکاوی سیر نشدنی من بسیار مناسب بود که کل دیدار مرا به کشف یکپارچه توأم با خوشحالی در مورد یک ملتی تفوق جسته از هوش و ذکاوت و وقف شده به ارزش های انسانی ست، از این که تا به حال از آن ناامید شده بودم. کل کمپین خودکامه گی، دیکتاتوری مطلق و تهدید که علیه کره شمالی به راه انداخته شده است، مرا برای مخالفت دقیق با آن آماده کرده بود.

من به مهمان خانه دوست داشتنی Kobangsan رفتم، و بلافاصله پس از ورود من به آنجا توسط آقای ری یونگ پیل، معاون مدیر کل بخش شمال امریکا از وزارت امور خارجه با مهربانی خاص و احترام استقبال شدم. او راجع به مقاله من در مورد کشورش تشکر کرد ومرا در آن شب برای صرف شام دعوت کرد. پس از آن که من لباس رسمی تری به تن کردم، ما یک شام طولانی از غذاهای خوشمزه کره ای و یک بحث پویا و جامع از واقعیت های فوق العاده پیچیده دنیای امروز و وضعیت منحصر به فرد کره شمالی در قلب آن را داشتیم. من پرسشهای بسیار کاوشی و غیر دیپلماتیک، با اجتناب از گریز زنی و مقابله با مسائل بحث برانگیز داشتم. من در مورد گزارش ننگین کِربی سئوال مطرح کردم که هم اکنون من عمیق آنرا مطالعه کرده بودم و کشف کرده بودم که تبلیغات ساختگی بر مبنای گزارشهایی ست که از سوی خائنین فراری که در مقابل مخالفت های وحشتناک شان علیه کره شمالی پول هنگفتی دریافت می کردند و هرچه داستانهای آنها وحشتناک تر و غم انگیز تر می بود پول بیشتری دریافت می کردند.

سر دسته فراری، بر اساس شرحی که گزارش مایکل کِربی به طور عمده برآن اساس بود، شین دونگ هوک، متعاقباً اقرار می کند که او دروغ گفته و اظهاراتش را تحریف کرده که در واقع از سوی جامعه متخاصم انکار شده بود. من می دانستم که سوالات من ممکن است برای میزبان من خجالت آور باشد، هم چنین می دانستم کاوش من به منظور سندیت بخشیدن به تحقیقات من ضروری بود، من از آقای جنگ سو اونگ در مورد هویت این مخالفان فراری سوال کردم. او پاسخ داد که بعضی از متخلفان برای تجاوز به زنان و سایر جنایات زندانی شده بودند و این ها «زندانیان سیاسی» نیستند، در صورتیکه مایکل کِربی در گزارش خود به اشتباه گفته، لازم به ذکر است که مایکل کربی هرگز از کره شمالی دیدن نکرده و « کمیسیون تحقیق » او به طور کامل مبتنی بر شایعات است که متعاقباً روشن شد که تقلب است. دستیار دبیر کل سازمان ملل متحد برای حقوق بشر، ایوان سیمونویچ، اذعان کرد که گزارش مایکل کربی از سوی کمیسیون تحقیق (بر اساس بیانیه های فراری های مخالف که پول هنگفتیبه ازای بیانیه های دروغ که مطلوب « سوال » کننده بود، دریافت می کردند) استاندارد اثبات لازم را برای پذیرش به عنوان مدرک در دادگاه قانون را برآورد نمی کند.

آقای جنگ سو اونگ به من توصیه کرد که اگر چه چین اخیرا دو کِشتی کره شمالی را که حامل ذغال سنگ به منظور تحویل به چین بودند در اطاعت از تحریم های نا عادلانه سازمان ملل متحد را برگرداند، در واقع بسیاری از ملت ها و صنعتگران مشتاق اند که با کره شمالی تجارت کنند و سرمایه گذاری برای توسعه منابع غنی کره شمالی کنند. تحریم های جنایتکارانه سازمان ملل متحد با تحریم هایی که ایالات متحده در دهه های مختلف در کوبا انجام داده است، قابل مقایسه است و بسیاری از تجار هوشیار در ایالات متحده و سایر نقاط، به مثابه ضد تولیدی و احمقانه بشمار می روند.

آقای ری ( Ri ) تأکید کرد که دولت و اقتصاد کره شمالی به طور خاص مبتنی بر اصل اتکا به نیروی خود است و هر زمان که ممکن بوده، از وابستگی به هر کشور دیگری دوری جسته و استقلال خود را حفظ کرده و این امر توانایی های کره شمالی در حفظ و پیشرفت خود، برنامه های اجتماعی بشردوستانه، علی رغم مجازات ها و تحریم های جنایت بار سازمان ملل متحد که سعی دارد کشور ما را خفه کند، بیشتر کرده است. او با بیشترین احترام خاطرنشان کرد که زمانی که اخیرا سیل های شدید بخش شمالی کره شمالی را ویران کرد و موجب مرگ و کشتار بسیاری از مردم و تخریب خانه های مردم شد، رئیس جمهور کیم جونگ، بلافاصله کار را در ساختارهای کمتر ضروری در پیونگ یانگ متوقف کرد و کارگران را برای رفتن به منطقه سیلاب شمال و ساخت خانه های جدید برای قربانیان سیل بسیج کرد. کمک فوری او به قربانیان این سیل، مورد تحسین همه مردم در سراسر کشور قرار گرفت.

یک نمونه از تئاترهای بسیار در پیونگ یانگ(منبع: آندره ولتچک)

شام، مقدمه من برای دولت کره شمالی چندین ساعت بطور جشن واره گی و روشنگرانه سپری شد و آقای ری ابدا خشکی و یا ضعف ایده ئولوژیک یا تعصب از خود نشان نداد یا مطلقا هیچ گونه کج خلقی یا محاربه نسبت به هر کشور دیگر، از جمله مردم آمریکا از خود نشان نداد. تمرکز او بر حفظ و حفاظت از برنامه های اقتصادی و اجتماعی است که زندگی شهروندان جمهوری دمکراتیک خلق کره شمالی را با مسئولیت تمام تأمین کند. من به او و آقای جانگ با اطمینان آشکار کردم که بهمن در میهمانی در نیویورک زمانی که یکی از خبرنگاران رسمی و معتبر آمریکائی در سازمان ملل به سفیر چین لیو گفت:

«اگر من بجای کیم جونگ اون شاهد حمله به لیبی، و شکنجه و قتل قذافی بودم، بعد از این که آنها برنامه هسته ای خود را رها کنند، من نیز تسلیحات هسته ای خود را متوقف خواهم ساخت!!!»

صبح روز 19 ماه می ما از بیمارستان کودکان Okryu دیدن کردیم که تنها می توان آنرا یک احترام معجزه آمیز به کودکان کره شمالی توصیف کرد، یک طراحی بسیار زیبا و با آسایش و نمونه ای از احترام به نیازهای کودکان است که ساختمان خود به تسکین ضربه روحی کودکان و والدین آنها کمک می کند، بیماری های کودکان و صدمات وارده به آنها، توسط پزشکان و پرستاران متخصص آموزش دیده، با مدرن ترین تجهیزات مورد معالجه قرار می گیرند. بیمارستانهای مشابه در سرتاسر کشور موجود می باشند و پزشکان در سایر مراکز از طریق اسکایپ با کارکنان پزشکی در بیمارستان پیونگ یانگ مشورت می کنند و جائی که موارد ی بسیار پیچیده وجود دارد و نمی توانند در بیمارستان منطقه ای حل و فصل گردند، و یا کودکان نیاز به جراحی پیچیده تر یا درمان اضطراری دارند برای درمان گسترده تر لازم است که توسط هلیکوپتر به بیمارستان اصلی پیونگ یانگ انتقال داده شوند. یک محل مخصوص برای فرود هلیکوپتر درست در خارج بیمارستان موجود است.

تمام درمان های پزشکی رایگان است و تمام کودکان در سراسر کره شمالی دسترسی به این امکانات پزشکی دارند. من هیچوقت، در هیچ جائی، بیمارستان کودکان قابل مقایسه با چنین کیفیت بالا که اینقدر اهمیت و توجه برای نیازهای فیزیکی و احساسی خاص فرزندان و والدین آنها قائل بشوند مشاهده نکردم. بخش فیزیوتراپی برای کودکان مبتلا به فلج یا با نقص شکل پا که موجب ناتوانی در راه رفتن می شود، مطلقا خارق العاده بود، آموزش تمرین های متعدد که باعث بازسازی عضلات پا و ساق پا، تبدیل آنها از کودکان زمین گیر و فلج به راه رفتن، دویدن و بازی کردن به طور نرمال می شود. و سعی و کوششی که برای این تمرینات توان بخشی و بهبود کودکان انجام می گیرد، هم الهام بخش و هم عمیقاً احساسات انسان را برمی انگیزد.

درست قبل از ورودم به این بیمارستان، جزئیاتی را دیدم که دنیایی از اطلاعات مربوط به زنان کره شمالی را نشان داد. به شگفتی من، یک زن با کودکش وارد بیمارستان می شود که کفش پاشنه بلند طلائی به پا داشت، او حقیقتاً شگفت انگیز، زیبا و ظریف بود که باعث تعجب یا سردرگمی در انتظارات من شد. این افسانه کلیشه ای که مردم کره شمالی یکنواخت، خسته کننده، کهنه با نمایش فقر لباس می پوشند مرا منفجر کرد و سبب شده شرایط تخریب شده دنیایی را متوجه شوم که به اشتباه این مردم را معرفی کردند. پس از آن متوجه شدم زنان دیگری با همان جذابیت و گیرایی سحرآمیز کفش پاشنه بلند داشتند که اغلب همراه با لباس های زیبا و چتر آفتابی رنگارنگ که آنها را از نور خورشید محافظت می کرد. من به آقای جانگ اشاره کردم که من بر این جزئیات تأکید می کنم، زیرا کفش زنانه، به ویژه کفش پاشنه بلند، اغلب بیان عزت نفس او است. و این زنان در سراسر پیونگ یانگ، ظاهرا از اعتماد به نفس بالا برخوردار هستند. و هم چنان که دیدار من پیش می رفت، من تشخیص دادم که جمهوری دمکراتیک خلق کره شمالی پیشرفت چشم گیری در زمینه حقوق جنسی و حقوق بشر کسب کرده است، که یکی از اهداف انکشافی سال 2030 سازمان ملل متحد می باشد.

صبح روز بعد، ما از بیمارستان مربوط به چشم و بیماریهای آن، Ryugyong دیدن کردیم، که مدرن ترین و درمان به روز، از کوری تدریجی (گلوکوما) تا پیدایش ماکو لار ( مقدار بالای آنتی اکسیدان ها و فلز روی به طور قابل توجهی خطر ابتلا به انحطاط رگها که مرتبط با سن پیشرفت می کند و از دست دادن بیماری مرتبط به کوری چشم را کاهش می دهد) را ارائه می دهد. من می توانم به سطح کاردانی و کارشناسی و امکانات آنها اطمینان دهم، زیرا من کانتاکت لنزهای خاص خودم را بررسی کردم و نتایج آزمایش آنها مشابه آنچه که در چشم پزشک متخصص چشم من در نیویورک بود، ملاحظه کردم. این بیمارستانها پر از مریض های با سنین م