استقبال پرشور هارلم از رهبران کوبا و ونزوئلا
استقبال پرشور هارلم از رهبران کوبا و ونزوئلا
منبع:
نیوزکلیک
نویسنده:
ویجی پراشاد
تارنگاشت
عدالت
در آنجا
شبی از همبستگی برقرار بود. هزاران نفر کلیسای چند طبقۀ ریورساید هارلم (در شهر
نیویورک) را در روز ۲۶ سپتامبر ۲۰۱۸ برای دیدار با میگوئل دیاز کانل برمودز، رهبر جدید کوبا
پُر کردند. مجمع عمومی سازمان ملل این هفته ۷۳-مین نشست خود را افتتاح کرد. این نخستین حضور رییس‌جمهور
دیاز-کانل در سازمان ملل به عنوان صدر دولت بود. آخرین باری که یک رهبر کوبایی در
کلیسای غارمانند ریورساید سخنرانی کرد در سال ۲۰۰۰ بود که فیدل کاسترو تالار را به وجد آورد. کاسترو سخنان
خود را در ۸ سپتامبر آغاز کرد و در ۹ سپتامبر به پایان رساند- او با «شب به خیر» شروع و با
«صبح به خیر» تمام کرد. همان کاستروی ناب همیشگی!
کاسترو در
کلیسای ریورساید، سال ۲۰۰۰
این‌بار، دیاز-کانل کوتاه سخن
گفت. موضوع سخنرانی او همبستگی بود. او لازم نبود زیاد بگوید. چیزی که او در نظر
داشت بگوید در سراسر تالار روان بود- مردم از سنین گوناگون، با پیشینه‌های گوناگون
در یک تجلی عظیم از همبستگی با کوبا، علیه سیاست سخت و بی‌رحمانه دولت ایالات
متحده نسبت به آن جزیره کوچک و نسبت به تجربه سوسیالیستی آن، گرد آمده بودند.
حضار در
کلیسای ریورساید سال ۲۰۱۸
هنگامه
پُرتنشی است. دونالد ترامپ رییس‌جمهور ایالات متحده در سامان ملل ونزوئلا و ایران
را تهدید به جنگ کرده است. او گفته است برای به عقب راندن سیاست اوباما نسبت به
کوبا هر کار که لازم باشد انجام خواهد داد، در واقع او مایل است شاهد تغییر رژیم
در کوبا باشد. ایالات متحده گرچه منزوی است، اما با نیروی نظامی عظیم و جاه‌طلبی
آن برای سرنگون کردن این یا آن رهبر، تهدید خطرناکی است.
در
آمریکای لاتین تمایل چندانی به تجاوز نظامی به ونزوئلا وجود ندارد. «گروه لیما» که
برای اعمال فشار بر جمهوری بولیواری ونزوئلا تشکیل شد- گفته است مخالف گزینه نظامی
است. حتا کلمبیا، که سرسخت‌ترین مخالف ونزوئلا است، می‌گوید نمی‌خواهد بمباران
ونزوئلا را به وسيلۀ ایالات متحده ببیند. اما، ترامپ سرکش باقی مانده است. او فکر
می‌کند این ایده خوبی است که نه فقط بر ونزوئلا فشار وارد کند، بلکه فشار بر کوبا
را نیز افزایش دهد.
دیاز-کانل
در کلیسای ریورساید
لذا، تعجب‌آور
نبود که
دیاز-کانل از این سخن گفت که چگونه ایالات متحده در
سراسر دنیا درگیری را ارتقا می‌دهد، تهدید به حمله می‌کند و اسلحه می‌فروشد. او
گفت: «ایالات متحده باید از خلق‌هایی که از جنگ‌ها مصیبت دیده اند، از خلق‌هایی که
می‌توانستند به مثابه یک نتیجه خلع‌سلاح از توسعه بهره‌ور شوند، طلب بخشش کند.» او
مجدداً تأکید کرد که کوبا «خواهان خلع‌سلاح کامل و همبستگی بین‌المللی است.» او از
قدرت‌های جهانی خواست در کاهش نیروی نظامی خود و قرار دادن منابع ارزشمند در
بهداشت و آموزش، تخفیف بار مردمی که به ندرت قادر به بقا هستند به کوبا ملحق شوند.
برای کوبا
همبستگی یک واژه توخالی نیست. دیاز-کانل به تاریخ طولانی کوبا در همبستگی اشاره
کرد- فرستادن پزشک و آموزگار به سراسر جهان سوم و هم‌چنین ارايه حمایت نظامی به
جنبش‌های رهایی‌بخش ملی. او چند دقیقه به نقش کوبا در آفریقا، کمک آن به جنبش‌ها
در آنگولا و نامیبیا و هم‌چنین به نقش آن در «تضعیف روحیه رژیم آپارتاید در
آفریقای جنوبی» اختصاص داد. دیاز-کانل خاطرنشان کرد که «کوبا با قدرت از مردمی می‌گوید
که واژه‌ها را به اقدامات مشخص مبدل ساختند.»
یکی از
این اقدامات مشخص در سخنرانی کاسترو در همان محل در سال ۲۰۰۰ معرفی شد. در آن زمان، کاسترو از یک مدرسه پزشکی جدید
در کویا- مدرسه پزشکی آمریکای لاتین- سخ گفت. دانشجویان از سراسر آمریکای لاتین به
آن مدرسه آمده، به مثابه پزشک آموزش می‌بینند، و سپس به کشورهای خود به میان
فقیرترین‌ها باز می‌گردند. کاسترو گفت: «در اینجا می‌توانم بگویم ما آماده ایم هر
سال ۲۵۰ دانشجو از جهان سوم ایالات متحده بپذیریم» [اشاره به
مناطق محروم در کشور ایالات متحده است]. در مراسم این هفته اعلام شد که ۱۷۹ دانشجو از مدرسه پزشکی آمریکای لاتین فارغ‌التحصیل شده
اند. دو نفر آن‌ها- دکتر جواکین مورانته و دکتر سیتمبیبل سالِس از تجریه خود در آن
مدرسه گفتند.
دکتر
جواکین مورانته و دکتر سیتمبیبل سالِس
این دو پزشک جوان گفتند گه
گروه آن‌ها در بریگاد پزشکی بود که پس از زلزله ۲۰۱۰ به هائیتی رفت. به گفته دکتر سالس آن‌ها در ایالات
متحده برای شکست دادن «آپارتاید پزشکی» کار می‌کنند.
شگفتی آن
غروب حضور نیکولاس مادور رییس‌جمهور ونزوئلا بود. مادورو سال ۲۰۱۵ در سازمان ملل حضور نیافته بود. حملات به ونزوئلا در
مطبوعات غربی- بدون فضا برای نقطه نظر دولت ونزوئلا- بسیار رایج است. فریاد پرشور
جمعیت که کاملاً در پشت کوبا قرار داشت- پس از ورود مادورو به تالار بسیار جالب
بود. مردم فریاد می‌زدند: «ویوا چاوز»!
مادورو در
کلیسای ریورساید
مادورو
مختصر صحبت کرد. حضور او در آنجا برای نشان دادن پیوندهای نزدیک بین کوبا و
ونزوئلا بود. هنگامی که دیاز-کانل شروع به صحبت کرد، مستقیماً به این پیوند اشاره
کرد. او گفت: این پیوند «محو نشدنی، ناگسستنی است.» دیاز-کانل و مادورو- و بسیاری
دیگر در آمریکای لاتین- می‌دانند که اگر ایالات متحده دولت را در کوبا يا ونزوئلا
سرنگون کند، این به یک دوره جدید از سلطه تجاورگرانه امپریالیستی یالات متحده و
سرمایه انحصاری بر نیمکره منجر خواهد شد.
دیاز-کانل
در پایان گفت: «یک جهان بهتر ضروری، و در واقع ممکن است.» او منتظر ماند تا با
فارغ‌التحصیلان مدرسه، و دانشجویان مدرسه پزشکی کوبا در روپوش‌های سفید پزشکی‌شان
عکس بگیرد. این پزشکان کلیسا را ترک کردند و به حرفه خود بازگشتند- آن‌ها سرخوش از
این دیدار، برای کمک به ساختن و بالا بردن انسانیت درهم شکسته و بازسازی پایگاه
اجتماعی بازگشتند.
https://www.newsclick.in/harlem-greets-leaders-cuba-and-venezuela