ژاکوبن از جلو به ونزوئلا خنجر می‌زند

به نظر هتلند راه‌حل بحران در برکنار کردن دولت ونزوئلا قرار دارد؛ مگر نه این‌که این دولت ونزوئلا است که به طرز بسیار آزار دهنده‌ای در وهله نخست بحران را به وجود آورده است؟ از این حکم این نتیجه حاصل می‌شود که برانداختن دولت ونزوئلا بحران را از بین خواهد برد. بر این اساس، هتلند، یک «گذار مسالمت‌آمیز» را توصیه می‌نماید. اما نمی‌گوید گذار به چه. مادام که مادورو برود بی‌طرفی دروغین هتلند خوشخال خواهد بود. همین‌طور هم مایک پمپئو، جان بولتون، و الیوت آبرامز.

منبع: مارکسیسم-لنینیسم امروز 

 

 تار نگاشت عدالت

 

در پی یک تلاش دیگرِ واشنگتن برای مهندسی کودتا درونزوئلا، ژاکوبن، گاهنامه‌ای که خود را «صدای اصلی چپآمریکایی» معرفی می‌کند، حمله جدیدی را علیه انقلاب بولیواری منتشر کرده است.

به مصداق کنایه اسکار وایلد که می‌گوید: «دشمنان از پشت به تو خنجر می‌زنند،اما دوستان از جلو»، گابریل هتلندنویسنده ژاکوبن پس از اسراف در لفاظیپیرامون همبستگی چپ، خنجر خود رامستقیماً از جلو وارد می‌کند.

به مصداق کنایه اسکار وایلد که می‌گوید: «دشمنان ازپشت به تو خنجر می‌زنند، اما دوستان از جلو»، گابریلهتلند نویسنده ژاکوبن پس از اسراف در لفاظی پیرامون همبستگی چپ، خنجر خود را مستقیماً از جلو وارد می‌کند. استاد دانشگاه آلبانی، یک مأمور دیگر امپریالیسم که بانقاب یک جان زیبا ظاهر می‌شود، کاری را انجام می‌دهدکه صف طولانی امپریالیست‌های «چپ» پیش از او انجامداده اند: توصیه علیه حمایت از آن‌هایی که برای غلبه بردولت‌های خود امپریالیست‌های «چپ» متشکل شده اند.

هتلند در نوشتار «ونزوئلا و چپ» به مقاله‌ای به نام «چراونزوئلا در بحران است؟» که در سال ۲۰۱۶ برای مجله«نیشن» نوشت، اشاره می‌کند. نویسنده ژاکوبن در آنمقاله «به غیرممکن بودن تفکیک جوانب «داخلی» و«بین‌المللی» بحران» در ونزوئلا اشاره نموده، می‌گوید: «دولت نه در خلاء، بلکه در محیط خصمانه داخلی وبین‌المللی کار کرده است.»

شخص منطقی ممکن است با این موافق باشد. محیطخصمانه داخلی و بین‌المللی ساختار طیف پاسخ‌های ممکندولت ونزوئلا را تعیین کرده است، و ما نمی‌توانیم بدون درنظر گرفتن محیطی که دولت در آن عمل کرده است،اقدامات دولت را درک نموده یا ارزیابی نماییم. شخصممکن است نتیجه بگیرد که هتلند فردی منطقی است.

اما، او بلافاصله پس از اذعان به تقریباً غیر ممکن بودن تفکیک جوانب داخلی و بین‌المللی بحران، بریدن گرهگوردونی را اعلام می‌نماید. او به ما می‌گوید: «تا حد شگفت ‌انگیزی بحران ونزوئلا را خود دولت به وجود آوردهاست.» و  پس از آن، محیط داخلی و بین‌المللی ناپدیدشده، هرگز افکار او را آزرده نمی‌سازد.

به گفته این جامعه‌شناس سیاسی «چاوز مرتکب اشتباهاتبزرگی شد که امروز گریبان ونزوئلا را گرفته اند. به ویژه،او نتوانست به طور مؤثر با فساد برخورد نماید، کنترل ‌های ارزی را پس از آن‌که به هدف خود رسیدند از میان بردارد،و ونزوئلا را از وابستگی شدید به نفت رها سازد.»

بدون تردید، چاوز اشتباهاتی داشت. اماچیزی که هتلند اشتباهات چاوز می‌نامدابداً اشتباه نبوده، بلکه قصور او درمعجزه کردن است.

بدون تردید، چاوز اشتباهاتی داشت. اما چیزی که هتلنداشتباهات چاوز می‌نامد ابداً اشتباه نبوده، بلکه قصور اودر معجزه کردن است. هتلند قطع وابستگی شدید ونزوئلابه نفت را به مثابه اهرمی نشان می‌دهد که چاوزمی‌توانست آن را بِکِشد، اما نکشید. در تفکر هتلند چاوزیک گزینه دوگانه داشت: وابستگی به نفت را قطع کند یا بهآن ادامه دهد، و رهبر ونزوئلا به جای پایان دادن به آنادامه آن‌را برگزید، و نتیجتاً اشتباه بزرگی مرتکب شد.

آیا هتلند واقعاً باور دارد که برای ونزوئلا ممکن بود درعرض کمی بیش از ده سال که چاوز در قدرت بود، در یکمحیط خصمانه داخلی و بین‌المللی، خود را از وابستگیشدید به نفت رها سازد؟ اگر این‌طور است، او در سیارهخیال‌پرستان زندگی می‌کند. یازده سالی که چاوزرییس‌جمهور بود به جای خود، در نیم قرن گذشته چندکشور تولید کننده بزرگ نفت توانسته اند با