ونزوئلا و ایران درمرکز توجه «شرکت سهامی جانیان» مزور که کلیه قواعد بین‌المللی را زیر پا می‌گذارند قرار گرفته‌اند
ونزوئلا و ایران درمرکز توجه «شرکت سهامی
جانیان» مزور که کلیه قواعد بین‌المللی را زیر پا می‌گذارند قرار گرفته‌اند
منبع: روبیکون
نویسنده: از پتر کونیگ
بر گرفته شده از مجله
هفته
مولیر در سال ١٦٥٥ در
نمایشنامه خود به نام دون‌ژوان از قول دو ژوان نوشت: «دوروئی گناه ممتازی است که
با دست خود دهان جهان را می‌بندد و در کمال آرامش و بدون ترس از مجازات از زندگی
خویش لذت می‌برد». دون‌ژوان نمونه برجسته‌ای از یک فردمتظاهر است که خود را موظف
به رعایت اخلاق، ارزش‌ها و ایده‌آل‌ها نمی‌داندو هیچ هنجار اجتماعی را نمیپذیرد.
٣٦٠ سال بعد ما این دوروئی را در صحنه سیاسی بین‌المللی تجربه می‌کنیم. بازیگرانی
که هرنوع قاعده‌ای را زیرپا می‌گذارند، همه چیز را با دو معیار می‌سنجند و
وقتی گرفتار می‌شوند فریاد می‌زنند: «دزد را بگیر!». پتر کونیگ در مورد تحریم‌های
غیرقانونی و کشنده ایالات متحده و اذنابش.
چندلحظه تصور کنید، جهان
کاسه صبرش از تکبر سبع و قتال ایالات متحده آمریکا و اذنابش و قدرت جنگی مشترک
آنها ناتو لبریز شده و یک تنه قیام کند. تصور کنید این دنیا ، یعنی دنیای
ما (بدون واشنگتن و بدون هم‌پیمانان آنان در بروکسل) به یکباره کلیه محمولات
صادراتی به ایالات متحده آمریکا را بایکوت کند؛ هر بندر و فرودگاه و کلیه راه‌های
ارتباطی را با محاصره کامل مسدود سازد. هیچ‌چیز دیگر نتواند وارد شود. هیچ‌چیز. نه
مواد غذایی، نه دارو، نه الکترونیک و نه خودرو. هیچ‌چیز. و هیچ‌چیز نیز نتواند از
کشور خارج شود. هیچ نوع صادراتی، نه مواد سوختی، نه غلات، نه گوشت، نه دارو و قبل
از هرچیز نه اسلحه. هیچ‌چیز.
و حالا یک گام جلوتر
بروید و این سناریو را دقیقاً در مورد اسرائیل متصور شوید. یک محاصره کامل و مطلق
اسرائیل. اینجا هم هیچ‌چیز وارد نشود: نه مواد غذایی، نه مواد سوختی، نه مواد
دارویی، نه ماشین و به ویژه نه اسلحه و هیچ چیز نیز از کشور خارج نشود. یک محاصره
کامل و مطلق.
قانونی یا غیرقانونی، بی‌تفاوت
است
طبیعی است که طبق قوانین
بین‌المللی و طبق استاندارهای منشور سازمان ملل متحد و هنجارهای حقوق بشر و بنابر
هرنوع ارزش اخلاق انسانی همه اینها کاملاً غیرقانونی بوده و قابل قبول نمی‌باشد.
یا نه؟ با این‌حال درست این همان کاری است که ده‌ها سال این کشورها تا امروز مرتکب
شده‌اند: تحریم کنند تا خلق‌ها را خفه کرده و به قتل رسانند، که یا جان خود را از
دست بدهند و یا تسلیم شوند. ایالات متحده آمریکا با کوبا چنین کرد و اسرائیل با
فلسطین چنین میکند. و زور و سرکوب کماکان و با شدت تمام ادامه دارد.
طولانی‌ترین تحریم که
غیرقانونی، غیرانسانی و کاملاً بزهکارانه است ٦٠ سال است که ادامه دارد وعلیه کوبا
به کار گرفته شده. زیرا کوبا سوسیالیسم را به عنوان شکل دولتی و کشوری انتخاب کرده
است. کوبا تا کنون توانسته مقاومت کند و پابرجا بماند و هرگز زیر بار حاکم جبار
شمالی نخواهد رفت.
تحریم علیه ایران و
ونزوئلا
اکنون ایالات متحده
آمریکا شیوه قتل بی‌مجازات متداول را از چنته خود بیرون کشیده تا ملت‌ها را یکی پس
از دیگری زیر سلطه خود گرفته و یوغ بردگی بر گردن آنان نهد، مللی که به نظر آمریکا
به اندازه کافی گردن به دستورات ارباب نمی‌نهند. ونزوئلا از دو دهه یعنی از زمانی
که رئیس جمهور هوگو شاوس در سال ١٩٩٨ به طور دمکراتیک انتخاب شد مبارزه میکند.
همین‌طور در مورد ایران. درست از ٤٠ سال پیش، از سال ١٩۷٩ که رژیم دست‌نشانده
شاه با انقلاب اسلامی ایران سرنگون گردید. هم ونزوئلا و هم ایران دارای منابع
زیرزمینی عظیمی به ویژه نفت ولی همین‌طور طلا و کان‌های نادر و فلزات و سنگ‌های
گرانبها هستند.
هیچ صدای اعتراضی به گوش
نمی‌رسد
ممکن بود فکر کنیم که
نهادهای بین‌المللی از جمله سازمان ملل و سازمان‌های منصوب به آن سکوت نخواهند
کرد. برعکس! آنها در سکوت کامل به سر می‌برند.
هنگامی که یک مقام
بلندپایه انتقاد رقیقی از ایالات متحده و یا اسرائیل بیان می‌دارد، این خبر برای
یک لحظه در «اخبار» منتشر می‌گردد ولی بلافاصله ناپدید می‌شود، گوئی که هرگز
چنین انتقادی صورت نگرفته و در واقع نیز هیچ اتفاق دیگری نمی‌افتد.
آنها، یعنی ایالات متحده
و اسرائیل بی هیچ مجازاتی به جنایات خود ادامه می‌دهند.
تحریم مطلق
تازه‌تر از همه اعلام
جنگ اقتصادی یعنی تحریم مطلق ونزوئلا از طرف واشنگتن است. به این تحریم اکنون
محاصره دریائی نیز اضافه شده. گام‌های مشابهی نیز علیه ایران برداشته می‌شود. این
بدین معنی است که مطلقاً هیچ‌نوع کالای تجارتی، فارغ از اهمیت آن برای بقای حیات
مثلاً مواد غذایی و یا دارو اجازه ورود به ونزوئلا نداشته باشد. روز ۷ اوت سال جاری ایالات
متحده آمریکا کاملاً به شیوه‌ای غیرقانونی یک کشتی باربری با محموله مواد غذایی و
داروئی به صوب ونزوئلا را متوقف ساخت. این واقعه در کانال پاناما صورت گرفت
یعنی در منطقه‌ای که دیگر در اختیار و زیر کنترل آمریکا نیست.
محموله کشتی سویا بود که
ونزوئلا در نظر داشت از آن مواد غذایی تولید کند. این‌که قیمت محموله
پیشاپیش پرداخته شده بود هیچ نقشی ایفأ نکرد. کشتی‌هایی که ونزوئلا را با محموله
نفتی ترک می‌کردند که برای دولت‌ها در نظر گرفته شده بود، متوقف شدند و از این طریق
منبع اصلی درآمد ونزوئلا که ادامه بقأ و تامین غذایی و بهداشتی خلق ونزوئلا را
تضمین می‌کرد ضبط شد یا بهتر بگوییم دزدیده شد. و تازه این مضاف بر ١٣٠ میلیارد
دلار ثروت ونزوئلا که در سطح جهان از طرف ایالات متحده آمریکا تصاحب و
یا دزدیده شده است.
اعتراضات خفیفی که به سرعت خاموش می‌گردد
و تقریباً هیچ کس صدا
خود را بلند نمی کند. چند اعتراض مشترک از طرف کشورهای همبسته، مثل اعضای اصلی
فوروم سائوپائولو و یا بیش از ۶۰ عضو از ۱۲۰ عضو «جنبش کشورهای غیرمتعهد» که در سال‌های اخیر بسیار فعال در سازمان
ملل متحد برای دفاع از ونزوئلا فعالیت کردند. همین‌طور از طرف اعضای پیمان
بولیواری خلق‌های آمریکای ما ALBA که یک پیمان تجارتی
است و از ۱۱ کشور تشکیل می‌گردد (ونزوئلا، کوبا، بولیوی، نیکاراگوئه، دومینیکا، اکوادور،
آنتیگوا و باربادوس، سنت وینسنت و گرنادا، سنت لوئیس وسنت کیتز و نِویس) اعتراض و
بیانیه‌های اعتراضی صادر شد.
دزد را بگیر!
ولی از همه جالب‌تر
ریاکارانی هستند که می‌نویسند و فریاد می‌زنند که مردم ونزوئلا از گرسنگی رو به
مرگند، که دولت مادورو از خلق خود غافل است در حالی‌که این مدعیان
کاذب در عین‌حال اجازه می‌دهند که ایالات متحده آمریکا و دست‌نشاندگانش ونزوئلا را
خفه کنند و ثروت‌های این کشور در خارج از جمله ذخیره‌های ارزی، طلا ، مواد دارویی
و غذایی وارداتی این کشور را بربایند. آین متزوران در این مورد به طور مطلق
سکوت پیشه می‌کنند و فقط نقش ناظر را بازی می‌نمایند.
آیا کمیسیون حقوق بشر
هنوز دارای اعتبار است؟
اخیراً کمیسار حقوق بشر
مادام «باشه‌لت»، خدای ریاکاران به دعوت رئیس جمهور نیکولاس مادورو در چارچوب یک
کمیسیون حقوق بشر از ونزوئلا دیدن کرد و گزارش نابودکننده‌ای در مورد وضعیت حقوق‌بشر
در ونزوئلا ارائه نمود. این گزارش مملو از دورغ، نیمه‌حقیقت و تعبیرات پوچ بود و
از کودتای آمریکا ساخته و از اپوزیسیونی که از طرف آمریکا مورد حمایت مالی قرار
دارد و از جنایات آنان علیه مردم هوادار شاوس در ونزوئلا و از خفه کردن و به
گرسنگی محکوم کردن مردم این کشور به دنبال تحریم‌های آمریکا و تحریم‌های اروپایی
که به دستور آمریکا صورت می‌گیرد سخنی گفته نشده بود. و حال به یکباره خانم «باشه‌لت»
به این فکر افتاده که محاصره دریایی را محکوم کند. دست شما درد نکند!
ولی او علیه تحریم‌های
کشنده ایالات متحده آمریکا و اتحادیه اروپا مبارزه نمی‌کند. کمیسون حقوق بشر دیگر
چه اعتباری دارد؟
دنیا شاهد است. کمیسیون
خود را فروخته و از طرف شرکت سهامی جانیان مانند موسسات دیگر سازمان ملل متحد به
تسلیم واداشته شده است.
روسیه و چین
اگر حواس مان جمع نباشد
این «شرکت» برتمام جهان حاکم خواهد شد. خدای را شکر که روسیه و چین که خود قربانی
تحریم‌های ایالات متحده و اتحادیه اروپا هستند و غصب آنها نیز درنظر گرفته شده،
وجود دارند. ولی آنها برای این نوع بازی‌های امپریالیسمِ در حال زوال آمریکا و موش‌های
مطیع آن بر عرشه این کشتی در حال غرق کمی بزرگ و قوی هستند.
اتحادیه اروپا ـــ اپورتونیسم خالص
اتحادیه اروپا نیز که
کشورهای آن صدهاسال اربابان استعماری و مستبد آسیا و افریقا و آمریکای لاتین بودند
و امروز هنوز در بخش‌های وسیعی از افریقا سلطه اقتصادی خود را با نوعی استعمار
مدرن اعمال می‌دارند، چندین سال است که علیه ونزوئلا تحریم به اجرا گذارده.
طبیعتاً به دستور کدام کشور جز از ایالات متحده آمریکا؟ و حالا آنها محاصره دریائی
را محکوم می‌کنند، درحالی که همزمان با آن سیستم تحریماتی متداول خود را
ادامه می‌دهند.
تحریم‌ها جنگ است و
قربانیان فراوانی دارد
مرکز تحقیقات سیاسی و
اقتصادی CEPR که مقرش در واشنگتن است با حمایت معاون رئیس آن «مارک
وایس‌بروت» و همین‌طور جفری ساکس استاد امور اقتصادی و رئیس مرکز توسعه پایدار در
دانشگاه کلمبیا در نیویورک نتیجه تحقیقات خود را منتشر کردند. در آنجا آمده بود که
تحریم‌های آمریکایی و اروپایی هم اکنون بیش از ۴۰ هزار کشته در ونزوئلا
به دنبال داشته است بخش عمده این رقم به ویژه از سال ۲۰۱۷ یعنی از زمانی که
واشنگتن به طور یک‌جانبه اقدامات تضییقی علیه ونزوئلا و شرکت نفت دولتی این
کشور را به اجرا گذارد و از این رو هردوبازار ارزی بین‌المللی این کشور را
مسدود نمود به وجود آمده است.
آری دنیا به قدر کافی
دلیل داشت تا برپا خیزد و محاصره اقتصادی و دریایی مشابهی در قبال ایالات متحده
آمریکا و اسرائیل ایجاد کند. البته در آغاز به عنوان هشدار و اگر این هشدار به
اندازه کافی اثر نکرد تحریم‌های دراز مدت و از نظر زمانی نامحدود به اجرا گذارد.
این‌کار البته غیرقانونی است ولی ما در جهانی به سر می‌بریم که حقوق بین‌الملل
پشیزی ارزش ندارد و قوانین بنا به میل ارباب (ایالات متحده) و متحد هم‌زیست آن در
خاورمیانه، اسرائیل تعیین می‌گردد. چرا نباید مجدداً یک نظم اخلاقی، اتیک و
قانونی را برقرار کرد؟
*پتر کونیگ تحلیگر امور
اقتصادی و ژئوپولیتیکی است و علاوه برآن کارشناس منابع آبی و امور اقلیمی میباشد.
در این زمینه او بیش از ۳۰ سال برای بانک جهانی و سازمان بهداشت جهانی کار کرده. او در دانشگاههای
آمریکا، اروپا و آمریکای لاتین تدریس میکند.
او به طور منظم برای
گلوبال ریسرچ، ICH، روسیه امروز، اسپوتنیک، پرس تیوی،
The 21stCentury، The Soker Blog و New Eastern Outlook مقاله تهیه میکند.