همۀآنچه که دربارۀعملیات ترکیه« سرچشمۀ صلح» از شما پنهان میکنند بخش سوم

تهاجم ترکیه به روژاوا

تییریمیسان

اگرجامعۀ بین الملل رسماً از خشونت ترکیه در شمال سوریه اظهار نگرانی میکند، ولی در خفا ازاین مداخله خشنود است وآن را یگانه راه حل بازگشت صلح به این منطقه میداند. جنگ علیه سوریه بایک جنایت بیشتر به پایان میرسد. ولی هنوزتعیین سرنوشت مزدوران جنگی خارجی در ادلب، جهاد طلبان رزم آزمودۀ هار در کوران 8 سال جنگ فوق العاده وحشیانه و شقاوت آمیز برجامانده است.

شبکۀ ولتر| دمشق (سوریه)| 13 اکتبر 2019

15 اکتبر 2016، رئیس جمهور اردوغان موقرانه اعلام کردکه کشور او سوگند ملی مصطفی کمال آتاترک را تحقق خواهدبخشید. ترکیه که پیش از این با ابزار نظامی بخشی از قبرس و عراق را اشغال کرده، و مدعی بخشی از سوریه و یونان است. ارتش او آماده می شود.

در سال 2011، ترکیه مهاجرت 3 میلیون سوری را به هدف تضعیف کشورهمان گونه که از اودرخواست شده بود سازماندهی کرد، سپس از اخوان المسلمین و گروههای جهاد طلب به علاوه گروه داعش پشتیبانی کرد. ترکیه درعبور خود ماشینها وابزارکارهای صنعتی را در حلب به توبره کشید و کارخانه هائی برای ساخت تولیدات تقلبی در امارات اسلامی بر پاکرد.

مست از پیروزیهایش در لیبی و سوریه، ترکیه به پشتیبان گروه اخوان المسلمین تبدیل شد، و خودش را به ایران نزدیک کرد وعلیه عربستان بنای مخالفت گذاشت. ترکیه پایگاههای نظامی پیرامون سرزمینهای وهابی مستقر کرد مانند قطر، کویت و سودان. سپس به بسیج دفاتر روابط عمومی غربی پرداخت و چهرۀ شاهزاده محمد بن سلمان راباماجرای خاشقجی خدشه دار نمود[1]. ترکیه به تدریج به گسترش قدرتش متمایل شد و اوج بلندپروازی اش تشکیل چهاردهمین امپراتوری مغول بود.باتعبیر غلط از این سیرتحولی که گوئی فقط به رجب طیب اردوغان بستگی دارد، سازمان سیا چندین بار تلاش کرد او را به قتل برساند و تاتحریک کودتائیکه در ژوئیۀ 2016 به شکست انجامید پیش رفت. در پی این روند سه سال در بی اطمینانی گذشت تا در ژوئیۀ 2019 وقتی که رئیس جمهور اردوغان تصمیم گرفت برای ناسیونالیسم نسبت به اسلامگرائی امتیاز قائل شود[2].امروز، ترکیه با وجود اینکه عضو ناتو میباشد، گازروسیه را به اتحادیۀاروپا منتقل میکند و اس 400 از مسکومی خرد[3]، اقیلت ها را زیر نظر دارد به علاوه اقلیت کُرد ولی روی سنی بودن مسلمانانش پافشاری نمیکند و فقط وفاداری به میهن برایش کافی خواهد بود.

طی تابستان، دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا نیت خود را مبنی برخروج نیروهایش از سراسرسوریه و ازجمله از روژاوا (که از 17 دسامبر 2018 مشخص شده بود) اعلام کرد، ولی به شرط اکید برای قطع خط ارتباطاتی بین ایران و لبنان (یعنی موضوعی که تازگی دارد). ترکیه مسئولیت بجا آوردناین شرط را پذیرفت ولی به ازای آن خواستار تصرف نظامی نوار مرزی باسوریه شد که توپخانۀ تروریستها میتوانست از آنجا ترکیه را بمباران کند.

روسیه اعلام کرد که از جنایتکاران علیه بشریت در یگانهای مدافع خلق کُرد دفاع نخواهدکرد ومداخلۀترکیه را خواهد پذیرفت ولی به این شرط که جمعیت مسیحی به سرزمین شان بازگردانده شوند. ترکیه نیز به همین شرط متعهد شد.

سوریه نیز اعلام کرد که فوراً علیه تهاجم ترکیه اقدام نخواهد کرد ولی در صورتی که بتواند بخشی معادل [بخشیکه توسط ترکیه در نوار مرز اشغال خواهد شد] از استان ادلب را نیز آزاد کند. ترکیه به این امر نیز متعهد شد.

ایران به سهم خود اعلام کرد که حتا اگرمداخلۀ ترکیه را قابل سرزنش بداند، ولی فقط برای منافع شیعیان مداخله میکند و سرنوشت روژاوا را جزء مسائل کشورش نمی داند. و ترکیه این پیغام را دریافت کرد.

اصل پایان روژاوا در گردهمآئی های ایالات متحدۀآمریکا و روسیه که در تل آویو و ؤنو در ژوئن و اوت 2019 برگزار شد به ثبت رسید.

چندین گردهمآئی بینالمللی برای بررسی نتایج این موضع گیریهاو تعیین مسائل ثانوی برگزار شد (برای مثال، نفت نوار مرزیسوریه توسط ارتش ترکیه بهره برداری نخواهد شد و به یک شرکت آمریکائی واگذارخواهد شد). در نخستین گردهمآئی ها مشاوران امنیتی ایالات متحده و روسیه، و در دومین گرهمآئی ها رؤسای دولت روسیه، ترکیه و ایران شرکت داشتند.

22 ژوئیه 2019، ترکیه تعلیق توافقنامۀ مربوط به مهاجران را بااتحادیۀاروپا اعلام کرد[4].

3 اوت، رئیس جمهور اردوغان افسران ارشدجدید از جمله کردها را معرفی کرد، و فرمان آماده سازی تهاجم به روژاوا را صادر نمود[5].

اردوغان هم زمان به ارتش ترکیه دستور داد از مقابل ارتش عرب سوریه در استان ادلب عقب نشینی کنند به گونه ای که نظامیان سوری بتوانند بخشی معادل خاکیکه در شرق اشغال خواهد شد به تصرف آنان درآید.

23 اوت، پنتاگون فرمان تخریب استحکامات یگانهای مدافع خلق کُرد را صادر کرد به نحوی که ارتش ترکیه بتواندحملۀ برق آسای خود را عملی کند[6].

31 اوت، به پشتیبانی از ارتش عرب سوریه، پنتاگون گردهمآئی رهبران القاعده در ادلب را به کمک اطلاعات ترکیه بمباران کرد[7].

18 سپتامبررئیس جمهور ترامپ مشاور امنیتی خود را عوض میکندو رابرتاوبرایان (Robert O’Brien) را برمی گزیند. این مرد سیاسی محتاط رئیس جمهور ترکیه اردوغان را بخوبی می شناسد و هم او بود که نتایج کودتای شکست خوردۀ ژوئیۀ 2016 را حل و فصل کرد[8].

اول اکتبر، رئیس جمهور اردوغان جابجائی فوری 2 میلیون پناهندۀ سوری به منطقۀ روژاوا را اعلام کرد[9].

5 اکتبر، ایالات متحدۀ آمریکا از اعضای ائتلاف بین المللی درخواست کرد که تابعین جهاد طلب خود را که در روژاوا زندانی هستند باز پس بگیرند. انگلستان خواستار انتقال آنان به عراق شد، در حالی که فرانسه و آلمان این پیشنهاد را نپذیرفتند[10].

6 اکتبر، ایالات متحده اعلام کرد که دیگر مسئول جهاد طلبان زندانی در روژاوا نیست، و مسئولیت آن به ترکیه واگذار می شود.

7 اکتبر، نیروهای ویژۀ ایالات متحده خروج از روژاوا را آغاز کردند.

9 اکتبر، ارتش ترکیه، به ویژه به فرماندهی افسران کُرد، و مبارزان ترکمن با بازیابی پرچم ارتش آزاد سوریه نوار مرزی سوریه به عمق 32 کیلومتر را تسخیر کردند که در اشغال یگانهای مدافع خلق کُرد YPGبود.

عملیات « سرچشمۀ صلح» (یا « چشمۀ صلح») از دیدگاه حقوق بین الملل کاملاً قانونی است در صورتی که فقط به نوار مرزی 32 کیلومتر محدود شود و به اشغال دائمی آن توسط ترکیه نیانجامد[11]. به همین علت ارتش ترکیه از مبارزان ترکمن سوری برای تعقیب یگانهای مدافع خلق کُرد در مابقی روژاوا استفاده می کند.

گردهمآئی برای همآهنگسازی عملیات سرچشمۀ صلح در سنگرفرماندهی مستقر در کاخ سفیدآنکارا.

روزنامه های بینالمللی که رویدادها را در محل وقوع آن پیگیری نکرده اند و به بیانیه های رسمی متناقض این ماههای گذشته بسنده کرده اند شگفت زده شده اند. همۀ دولتها همگی عملیات ترکیه را محکوم میکنند، به علاوۀایالات متحدۀآمریکا، روسیه، اسرائیل، ایران و سوریه، گرچه همه با آن به توافق رسیده و تأیید کرده بودند. آنانی که ترکیه را تهدید میکنند باید به امکان مهاجرت تابعین جهاد طلب جنگ آزمودۀ خود در ادلب بیاندیشند.

شورای امنیت به درخواست رئیس جمهور فرانسه امانوئلمکرونو صدر اعظم آلمان آنجلامرکل به فوریت گردهمآئی تشکیل داد. برای اجتناب از اینکه هیچ یک واقعاً بامداخلۀ ترکیه مخالفتی از خود نشان ندهند، حتا فرانسه، گردهمآئی پشت درهای بسته صورت گرفت و هیچ بیانیه ای از سوی رئیس شورا اعلام نشد.

احتمال کمی وجود دارد که سوریه، کشورتضعیف شده، بتواند فوراً این نوار مرزی از سرزمینش را باز پسبگیرد، در حالیکه عراق موفق به آزادسازی بعشیقه نشد(با عمق  110 کیلومتر ) و اتحادیۀاروپانیز موفق به آزادسازی یک سوم قبرس نشد که از سال 1974 در اشغال به سرمی برد.

11 اکتبر، ینساستولتنبرگ برای ترکیه پیغام برکت و رحمت ناتو را به ارمغان آورده است

با وجود درخواست فرانسه  وآلمان، شورای آتلانتیک گردهمآئی تشکیل نداد. 11 اکتبردبیرکل منتخب ناتوینساستولتنبرگ به آنکاراآمد تا از عملکردعملیات اطمینان حاصل کند. او از عظمت ترکیه تجلیل به عمل آورد و به اینترتیب دهان فرانسه و آلمان را بست (مترجم : اصطلاح به کار رفته در متن فرانسوی : به منقار فرانسه و آلمان میخکوبید)[12].

13 اکتبر، در بهبهۀفروپاشی، فرماندهی یگانهای مدافع خلق کُرد تغییرکرد. به سفارش روسها،رهبران کُرد که پیوسته باجمهوری عرب سوریه در گفتگو بوده اند، در پایگاه روسی در حمیمیم تبعیت خودشان را اعلام کردند[13]. با وجود این برخی از فرماندهانی گانهای مدافع خلق کُردباصرفنظر از روژاوامخالفند.

14 اکتبر، رئیس جمهور دونالد ترامپ مجازات هائی را برای ترکیه در نظر گرفته است. این مجازاتها صرفاً نمادینه اند و به آنکارا اجازه میدهدکه بدون توجه به انتقادات حملات خود را پیگیری کند[14].

رئیس جمهور دونالد ترامپ موفق شد به مسئلۀروژاوا خاتمه دهد. ارتش روسیه پایگاههایی را که سربازان آمرکائی رها کرده اند اشغال کرده است، و نشان میدهدکه مسکو از این پس در منطقه جایگزین واشنگتن می شود. سوریه با اعلام مخالفت با تهاجم ترکیه یک چهارم سرزمینش را آزادکرد. ترکیه مسئلۀ تروریسم کُردها را حل کرد و می خواهد مسئلۀ پناهندگان سوری را نیز حل کند. برای متوقف نشدن به اینجا، وسوسه بزرگ خواهد بود.

ترجمۀحمیدمحوی