به اّن به چه عنوانى بايد قضاوت كرد؟!

در اين سالهاى پر از رنج و عذاب و درد بخصوص پس از استقرار خونتاى "مجاهد" و دهشت "طالبى" و حكومت موقت انتقالى ميوهْ توافقات "بن"، بازار كتاب را فراّوردهاى ادبى و تاريخى عدهْ از قلم بدستان مسلكى و اّثار شمارى از تاريخ نويسان (!) و واقعه نگاران اّماتور و غير مسلكى پر ساخته است كه در لابلاى اّنها حوادث و رويدادهاى سدهْ چهاردهم (جارى) خورشيدى در كشور به بررسى گرفته شده است. سواى كتب مفيد، با ارزش، رسالتمند و واقعيت نگر با كمال تأسف تعدادى زياد از اين اّثار از بيخ و ريشه فريبنده و فتنه افزا ميباشند. مؤلفين دستهْ دوم در قباى دروغگويان و جعلسازان تاريخ بدون كوچكترين توجه به اّبروى خود و اندك ترين احترام به عفت قلم و حرمت به انسانيت با استفاده از نيرنگ كتمان حقايق و تحريف رويداد هاى تاريخى با پخش و اشاعهْ اكاذيب و با قرينه سازى ها و تهمت زنى ها و لافيدن ها بروى واقعيت ها زهر پاشى نموده به فحش گفتن، اهانت، توهين و تحقير شخصيت ها و افراد مشخص پرداخته اند. حربهْ تبليغاتى ولبهْ تيز تخريبگرانهْ اين گونه فعاليت ها در قدم اول متوجه حزب دموكراتيك خلق افغانستان بوده و حتى تا سرحد ابتذال ميرسد. يك عده از نويسندگان نو ديده و نوكيسه و تازه بدوران رسيده در اصل متوجه اين مطلب نيستند كه خلاف رسم، اّئين، عادات و عنعنات پسنديده نياكان ما در نوشتهْ  خويش بى باكانه به شرافت و حيثيت هزارها زن و دختر شريف وطن مان كه در ح. د. خ. ا. و سازمان هاى اجتماعى عضويت داشند، تعرض ميكنند و هرزه گوئي مينمايند.