وباز دست بيدادگرمرگ، يک انسان پاکنهاد و بيداردل را ازجمع اعضای حزب دموکراتيک خلق افغانستان به غنيمت گرفت و ما را در نبود يک دانش آموز پاکيزه سرشت دانشکده ی مبارزۀ رهايی زحمتکشان ، درسوگ و ماتم نشاند.

               اين بار بيماری لاعلاج سرطان به سراغ رفيق انور صفدری فرزند رنج وزحمت مردم افغانستان رفت وبيرحمانه گلوی آن دليرمرد متعلق به تبارتهید ستان را فشرد و حق ادامه ی زندگی را از نزدش ربود.

               زنده ياد انور صفدری، رفيق همرزم، آزاده و باشرف مان ، از تبار عاشقان سرسپرده ی مدرسه ی خدمت صادقانه به توده های زحمتکش و ميهن مألوفش بود، که عمری را بادشواریهای زندگی سپری کرد وبا متانت، باناملايمات روزگار بمقابله پرداخت و هيچ گاهی تسليم حوادث طاقت فرسای زندگی نگرديد.

               رفيق انور صفدری ، خيلی ها پاک و بی آلايش و مردانه صفت زيست و تا آخرين نفس های زندگی ، مبارزه در راه سعادت مردم را برای يک لحظه هم به فراموشی نه سپرد.

               بدون ترديد ، نبود اين فرزند نستوه و مبارز راستين ميهن ، ضايعه ی بزرگی در صفوف رزمندگان راه سعادت مردم رنجديده ی افغانستان به حساب

می آيد.

               ما درحالی که درماتم مرگ اين رفيق عزيز خود نشسته ايم، درگذشت اندوهبار او را به همه رفقاء و دوستان و کليه مبارزان راه آزادی، دموکراسی، صلح ، ترقی ، پيشرفت و عدالت اجتماعی تسليت گفته ، به اعضای خانواده و بازماندگان رفيق انور صفدری ، ازجمله به رفيق عزيز " لا لا رزاق " سوگوار ، صبر جميل آرزو می نماييم .

            روحش شاد و ياد و خاطره اش جاودان باد !