پيام تسليت

کميتۀ فعالين حزب دموکراتيک خلق افغانستان

مورخ : 2013 / 8 / 21

 

               مرگ بيدادگر، بار ديگر به سراغ نخبگان سياسی و شخصيتهای اجتماعی پرآوازه ی افغانستان دردمند، رفت و از ميان فرزانه گان بادرايت و آگاه ميهن، يک چهره ی بارز و شناخته شده ی سياسی را بکام خود فروبرد.

               مرگ نامرد اين بار قلب محترم عبدالرحيم هاتف ، شخصيت ملی و مبارز مردم افغانستان را نشانه گرفت و به زنگی پربارش خاتمه بخشيد.

               شادروان هاتف، بخش بزرگی از سالهای عمر عزيز خويش را در راه خدمت با صداقت به مردم بلا کشيده ی افغانستان، وقف کرد و در دفاع از مصالح عليای کشور ، از خود نام نيکو بجا گذاشت.

               محترم هاتف ، از زمره ی مبارزان پيشتاز جنبش مشروطيت سوم درافغانستان بود، که تمام توانايی و استعداد معنوی خويش را در راه بارور شدن اين نهضت ملی و مردمی بکار بست و از هيچ نوع سعی و تلاش وطنپرستانه درامر تحقق هدفهای اين جنبش ، دريغ نورزيد و تا پايان کار، در کنار رفقای هم پيمان خود ، باقی ماند و سنگر مبارزه را رها نه نمود.

               جناب هاتف ، پس از ختم دوره ی آموزش دانشگاهی در دانشکده ی ادبيات دانشگاه کابل، بصفت آموزگار وطنپرست درکادر موسسه ی تحصيلی دارالمعلمين کابل، به تدريس پرداخت و در امر تعليم و تربيت علمی ابنای وطن، رسالت خويش را با صداقت و شرافت به سر رسانيد .

               شادروان هاتف ، در انتخابات دوره ی دوازدهم شورای ملی اشتراک ورزيد و از حوزه ی انتخاباتی ولايت کندهار بحيث وکيل و نماينده ی مردم به پارلمان افغانستان راه يافت و يکجا با ساير وکلای ملی ، مترقی ، وطنپرست، دموکراتيک و عداتخواه، در دفاع از مردم و ميهن قرار گرفت و از منافع ملی و بين المللی افغانستان، با روحيه ی سرشار از وطنپرستی، قاطعانه دفاع و پشتيبانی بعمل آورد.

               محترم هاتف درسال 1360 خورشيدی بحيث عضو فعال جبهۀ ملی پدروطن افغانستان خوش درخشيد . وی در کار تدوير برگزاری نخستين کنگره ی آن ، بمثابه ی يکی از موسسين آن سهم ارزنده و فراموش ناشدنی داشت و در همين همايش افتخار عضويت هيأت اجرائيه انتخابی اين جبه ی کار، صلح و سازندگی را کمايی نمود.

               زنده ياد هاتف ، در نيمه ی اول دهه ی شصت خورشيدی در ترکيب اعضای کميسيون طرح و تسويد قانون اساسی افغانستان، عضويت حاصل و وظايف خويش را با صداقت و ايمانداری انجام داد.

               همچنان موصوف کار تدوير لويه جرگه های تاريخی نيمه ی اول دهه ی شصت خورشيدی را خيلی موفقانه و استادانه رياست و گردانندگی نمود.

               جناب هاتف ، درسال 1364 مسؤوليت رياست شورای مرکزی جبهه ی ملی پدروطن افغانستان را بدوش گرفت و در ثمربخشی وظايف خويش، زحمات فراوان کشيد.

               بعد از انفاذ قانون اساسی سال 1366 که موصوف رياست لويه جرگه تصويب آن را بعهده داشت، بحيث معاون رئيس جمهور تعيين گرديد.

               پس از پايان حاکميت سياسی و هجوم گروههای جنگی به پايتخت کشور ، وی بادرک مسؤوليت تاريخی ، در پروسه ی انتقال قدرت سياسی به تنظيم های جهادی اشتراک نه نمود.

               شادروان هاتف ، شب دوشنبه 2013 / 8 / 19 به عمر 87 سالگی در ديار غربت ، يکجا با تمام آرمانها و آرزوهای انسانی خويش چشم از جهان بست و به جاويدانگی پيوست.

               بدين وسيله درگذشت اين شخصيت ملی و مبارز ميهن را به اعضای فاميل و بازماندگانش و کليه رفقاء ، دوستان و هم ميهنان گرامی تسليت گفته ، نبود وی را يک ضايعۀ جبران ناپذير به مردم و نهضت عدالتخواه افغانستان می پنداريم.

               روانش شاد و يادش گرامی باد !

                        کميتۀ فعالين

 ح. د. خ. ا